Αποκαλυψις Ιωαννου 22

1 και εδειξεν μοι ποταμον καθαρον υδατοσ ζωησ λαμπρον ωσ κρυσταλλον εκπορευομενον εκ του θρονου του θεου και του αρνιου

അനന്തരം സ സ്ഫടികവത് നിർമ്മലമ് അമൃതതോയസ്യ സ്രോതോ മാമ് അഉർശയത് തദ് ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകസ്യ ച സിംഹാസനാത് നിർഗച്ഛതി|

2 εν μεσω τησ πλατειασ αυτησ και του ποταμου εντευθεν και εκειθεν ξυλον ζωησ ποιουν καρπουσ δωδεκα κατα μηνα εκαστον αποδιδουσ τον καρπον αυτου και τα φυλλα του ξυλου εισ θεραπειαν των εθνων

നഗര്യ്യാ മാർഗമധ്യേ തസ്യാ നദ്യാഃ പാർശ്വയോരമൃതവൃക്ഷാ വിദ്യന്തേ തേഷാം ദ്വാദശഫലാനി ഭവന്തി, ഏകൈകോ വൃക്ഷഃ പ്രതിമാസം സ്വഫലം ഫലതി തദ്വൃക്ഷപത്രാണി ചാന്യജാതീയാനാമ് ആരോഗ്യജനകാനി|

3 και παν καταθεμα ουκ εσται ετι και ο θρονοσ του θεου και του αρνιου εν αυτη εσται και οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω

അപരം കിമപി ശാപഗ്രസ്തം പുന ർന ഭവിഷ്യതി തസ്യാ മധ്യ ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകസ്യ ച സിംഹാസനം സ്ഥാസ്യതി തസ്യ ദാസാശ്ച തം സേവിഷ്യന്തേ|

4 και οψονται το προσωπον αυτου και το ονομα αυτου επι των μετωπων αυτων

തസ്യ വദനദർശനം പ്രാപ്സ്യന്തി ഭാലേഷു ച തസ്യ നാമ ലിഖിതം ഭവിഷ്യതി|

5 και νυξ ουκ εσται εκει και χρειαν ουκ εχουσιν λυχνου και φωτοσ ηλιου οτι κυριοσ ο θεοσ φωτιει αυτουσ και βασιλευσουσιν εισ τουσ αιωνασ των αιωνων (aiōn g165)

തദാനീം രാത്രിഃ പുന ർന ഭവിഷ്യതി യതഃ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരസ്താൻ ദീപയിഷ്യതി തേ ചാനന്തകാലം യാവദ് രാജത്വം കരിഷ്യന്തേ| (aiōn g165)

6 και λεγει μοι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι και κυριοσ ο θεοσ των πνευματων των προφητων απεστειλεν τον αγγελον αυτου δειξαι τοισ δουλοισ αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει

അനന്തരം സ മാമ് അവദത്, വാക്യാനീമാനി വിശ്വാസ്യാനി സത്യാനി ച, അചിരാദ് യൈ ർഭവിതവ്യം താനി സ്വദാസാൻ ജ്ഞാപയിതും പവിത്രഭവിഷ്യദ്വാദിനാം പ്രഭുഃ പരമേശ്വരഃ സ്വദൂതം പ്രേഷിതവാൻ|

7 και ιδου ερχομαι ταχυ μακαριοσ ο τηρων τουσ λογουσ τησ προφητειασ του βιβλιου τουτου

പശ്യാഹം തൂർണമ് ആഗച്ഛാമി, ഏതദ്ഗ്രന്ഥസ്യ ഭവിഷ്യദ്വാക്യാനി യഃ പാലയതി സ ഏവ ധന്യഃ|

8 καγω ιωαννησ ο ακουων και βλεπων ταυτα και οτε ηκουσα και εβλεψα επεσον προσκυνησαι εμπροσθεν των ποδων του αγγελου του δεικνυοντοσ μοι ταυτα

യോഹനഹമ് ഏതാനി ശ്രുതവാൻ ദൃഷ്ടവാംശ്ചാസ്മി ശ്രുത്വാ ദൃഷ്ട്വാ ച തദ്ദർശകദൂതസ്യ പ്രണാമാർഥം തച്ചരണയോരന്തികേ ഽപതം|

9 και λεγει μοι ορα μη συνδουλοσ σου ειμι και των αδελφων σου των προφητων και των τηρουντων τουσ λογουσ του βιβλιου τουτου τω θεω προσκυνησον

തതഃ സ മാമ് അവദത് സാവധാനോ ഭവ മൈവം കൃരു, ത്വയാ തവ ഭ്രാതൃഭി ർഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരേതദ്ഗ്രന്ഥസ്ഥവാക്യപാലനകാരിഭിശ്ച സഹദാസോ ഽഹം| ത്വമ് ഈശ്വരം പ്രണമ|

10 και λεγει μοι μη σφραγισησ τουσ λογουσ τησ προφητειασ του βιβλιου τουτου ο καιροσ γαρ εγγυσ εστιν

സ പുന ർമാമ് അവദത്, ഏതദ്ഗ്രന്ഥസ്ഥഭവിഷ്യദ്വാക്യാനി ത്വയാ ന മുദ്രാങ്കയിതവ്യാനി യതഃ സമയോ നികടവർത്തീ|

11 ο αδικων αδικησατω ετι και ο ρυπαροσ ρυπαρευθητω ετι και ο δικαιοσ δικαιοσυνην ποιησατω ετι και ο αγιοσ αγιασθητω ετι

അധർമ്മാചാര ഇതഃ പരമപ്യധർമ്മമ് ആചരതു, അമേധ്യാചാര ഇതഃ പരമപ്യമേധ്യമ് ആചരതു ധർമ്മാചാര ഇതഃ പരമപി ധർമ്മമ് ആചരതു പവിത്രാചാരശ്ചേതഃ പരമപി പവിത്രമ് ആചരതു|

12 ιδου ερχομαι ταχυ και ο μισθοσ μου μετ εμου αποδουναι εκαστω ωσ το εργον εσται αυτου

പശ്യാഹം തൂർണമ് ആഗച്ഛാമി, ഏകൈകസ്മൈ സ്വക്രിയാനുയായിഫലദാനാർഥം മദ്ദാതവ്യഫലം മമ സമവർത്തി|

13 εγω το αλφα και το ω ο πρωτοσ και ο εσχατοσ η αρχη και το τελοσ

അഹം കഃ ക്ഷശ്ച പ്രഥമഃ ശേഷശ്ചാദിരന്തശ്ച|

14 μακαριοι οι ποιουντεσ τασ εντολασ αυτου ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον τησ ζωησ και τοισ πυλωσιν εισελθωσιν εισ την πολιν

അമുതവൃക്ഷസ്യാധികാരപ്രാപ്ത്യർഥം ദ്വാരൈ ർനഗരപ്രവേശാർഥഞ്ച യേ തസ്യാജ്ഞാഃ പാലയന്തി ത ഏവ ധന്യാഃ|

15 εξω οι κυνεσ και οι φαρμακοι και οι πορνοι και οι φονεισ και οι ειδωλολατραι και πασ φιλων και ποιων ψευδοσ

കുക്കുരൈ ർമായാവിഭിഃ പുങ്ഗാമിഭി ർനരഹന്തൃഭി ർദേവാർച്ചകൈഃ സർവ്വൈരനൃതേ പ്രീയമാണൈരനൃതാചാരിഭിശ്ച ബഹിഃ സ്ഥാതവ്യം|

16 εγω ιησουσ επεμψα τον αγγελον μου μαρτυρησαι υμιν ταυτα επι ταισ εκκλησιαισ εγω ειμι η ριζα και το γενοσ δαυιδ ο αστηρ ο λαμπροσ ο πρωινοσ

മണ്ഡലീഷു യുഷ്മഭ്യമേതേഷാം സാക്ഷ്യദാനാർഥം യീശുരഹം സ്വദൂതം പ്രേഷിതവാൻ, അഹമേവ ദായൂദോ മൂലം വംശശ്ച, അഹം തേജോമയപ്രഭാതീയതാരാസ്വരൂപഃ|

17 και το πνευμα και η νυμφη λεγουσιν ερχου και ο ακουων ειπατω ερχου και ο διψων ερχεσθω ο θελων λαβετω υδωρ ζωησ δωρεαν

ആത്മാ കന്യാ ച കഥയതഃ, ത്വയാഗമ്യതാം| ശ്രോതാപി വദതു, ആഗമ്യതാമിതി| യശ്ച തൃഷാർത്തഃ സ ആഗച്ഛതു യശ്ചേച്ഛതി സ വിനാ മൂല്യം ജീവനദായി ജലം ഗൃഹ്ലാതു|

18 μαρτυρω εγω παντι τω ακουοντι τουσ λογουσ τησ προφητειασ του βιβλιου τουτου εαν τισ επιθη επ αυτα επιθησαι ο θεοσ επ αυτον τασ πληγασ τασ γεγραμμενασ εν τω βιβλιω τουτω

യഃ കശ്ചിദ് ഏതദ്ഗ്രന്ഥസ്ഥഭവിഷ്യദ്വാക്യാനി ശൃണോതി തസ്മാ അഹം സാക്ഷ്യമിദം ദദാമി, കശ്ചിദ് യദ്യപരം കിമപ്യേതേഷു യോജയതി തർഹീശ്വരോഗ്രന്ഥേഽസ്മിൻ ലിഖിതാൻ ദണ്ഡാൻ തസ്മിന്നേവ യോജയിഷ്യതി|

19 και εαν τισ αφελη απο των λογων του βιβλιου τησ προφητειασ ταυτησ αφελοι ο θεοσ το μεροσ αυτου απο του ξυλου τησ ζωησ και εκ τησ πολεωσ τησ αγιασ των γεγραμμενων εν τω βιβλιω τουτω

യദി ച കശ്ചിദ് ഏതദ്ഗ്രന്ഥസ്ഥഭവിഷ്യദ്വാക്യേഭ്യഃ കിമപ്യപഹരതി തർഹീശ്വരോ ഗ്രന്ഥേ ഽസ്മിൻ ലിഖിതാത് ജീവനവൃക്ഷാത് പവിത്രനഗരാച്ച തസ്യാംശമപഹരിഷ്യതി|

20 λεγει ο μαρτυρων ταυτα ναι ερχομαι ταχυ αμην ναι ερχου κυριε ιησου

ഏതത് സാക്ഷ്യം യോ ദദാതി സ ഏവ വക്തി സത്യമ് അഹം തൂർണമ് ആഗച്ഛാമി| തഥാസ്തു| പ്രഭോ യീശോ, ആഗമ്യതാം ഭവതാ|

21 η χαρισ του κυριου ιησου χριστου μετα παντων των αγιων αμην

അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹഃ സർവ്വേഷു യുഷ്മാസു വർത്തതാം| ആമേൻ|