< Αποκαλυψις Ιωαννου 10 >
1 και ειδον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον νεφελην και η ιρισ επι τησ κεφαλησ αυτου και το προσωπον αυτου ωσ ο ηλιοσ και οι ποδεσ αυτου ωσ στυλοι πυροσ
Then I saw a mighty angel coming down from heaven, wrapped in a cloud, with a rainbow over his head; his face was like the sun, and his legs were like pillars of fire.
2 και εχων εν τη χειρι αυτου βιβλιον ανεωγμενον και εθηκεν τον ποδα αυτου τον δεξιον επι τησ θαλασσησ τον δε ευωνυμον επι τησ γησ
In his hand he held an open scroll. He placed his right foot on the sea and his left foot on the land,
3 και εκραξεν φωνη μεγαλη ωσπερ λεων μυκαται και οτε εκραξεν ελαλησαν αι επτα βρονται τασ εαυτων φωνασ
and cried out with a loud voice, like a lion roaring. When he cried out, the seven thunders sounded their voices.
4 και οτε ελαλησαν αι επτα βρονται εμελλον γραφειν και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν σφραγισον α ελαλησαν αι επτα βρονται και μη αυτα γραψησ
And when the seven thunders spoke, I was about to write. But I heard a voice from heaven saying, “Seal up what the seven thunders have said, and do not write it down.”
5 και ο αγγελοσ ον ειδον εστωτα επι τησ θαλασσησ και επι τησ γησ ηρεν την χειρα αυτου την δεξιαν εισ τον ουρανον
Then the angel I had seen standing on the sea and on the land raised his right hand to heaven
6 και ωμοσεν τω ζωντι εισ τουσ αιωνασ των αιωνων οσ εκτισεν τον ουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη και την θαλασσαν και τα εν αυτη οτι χρονοσ ουκετι εσται (aiōn )
and swore by him who lives forever and ever, who created heaven and everything in it, the earth and everything in it, and the sea and everything in it, and said that there would no longer be delay, (aiōn )
7 αλλ εν ταισ ημεραισ τησ φωνησ του εβδομου αγγελου οταν μελλη σαλπιζειν και ετελεσθη το μυστηριον του θεου ωσ ευηγγελισεν τουσ δουλουσ αυτου τουσ προφητασ
but that in the days when the seventh angel is about to sound his trumpet, the mystery of God would be completed, according to the good news he announced to his servants the prophets.
8 και η φωνη ην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσα μετ εμου και λεγουσα υπαγε λαβε το βιβλιδαριον το ανεωγμενον εν τη χειρι του αγγελου του εστωτοσ επι τησ θαλασσησ και επι τησ γησ
Then the voice I had heard from heaven spoke to me again, saying, “Go take the little scroll that is open in the hand of the angel who is standing on the sea and on the land.”
9 και απηλθον προσ τον αγγελον λεγων αυτω δουναι μοι το βιβλιδαριον και λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανει σου την κοιλιαν αλλ εν τω στοματι σου εσται γλυκυ ωσ μελι
So I went over to the angel and asked him to give me the little scroll. And he said to me, “Take the scroll and eat it. It will make yoʋr stomach bitter, but in yoʋr mouth it will be as sweet as honey.”
10 και ελαβον το βιβλιον εκ τησ χειροσ του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου ωσ μελι γλυκυ και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια μου
So I took the scroll from the angel's hand and ate it. In my mouth it was as sweet as honey, but when I had eaten it, my stomach turned bitter.
11 και λεγουσιν μοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοισ και επι εθνεσιν και γλωσσαισ και βασιλευσιν πολλοισ
Then I was told, “Yoʋ must prophesy again about many peoples, nations, tongues, and kings.”