Προς Φιλιππησιους 2

1 ει τισ ουν παρακλησισ εν χριστω ει τι παραμυθιον αγαπησ ει τισ κοινωνια πνευματοσ ει τισ σπλαγχνα και οικτιρμοι

ഖ്രീഷ്ടാദ് യദി കിമപി സാന്ത്വനം കശ്ചിത് പ്രേമജാതോ ഹർഷഃ കിഞ്ചിദ് ആത്മനഃ സമഭാഗിത്വം കാചിദ് അനുകമ്പാ കൃപാ വാ ജായതേ തർഹി യൂയം മമാഹ്ലാദം പൂരയന്ത

2 πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε την αυτην αγαπην εχοντεσ συμψυχοι το εν φρονουντεσ

ഏകഭാവാ ഏകപ്രേമാണ ഏകമനസ ഏകചേഷ്ടാശ്ച ഭവത|

3 μηδεν κατα εριθειαν η κενοδοξιαν αλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλουσ ηγουμενοι υπερεχοντασ εαυτων

വിരോധാദ് ദർപാദ് വാ കിമപി മാ കുരുത കിന്തു നമ്രതയാ സ്വേഭ്യോഽപരാൻ വിശിഷ്ടാൻ മന്യധ്വം|

4 μη τα εαυτων εκαστοσ σκοπειτε αλλα και τα ετερων εκαστοσ

കേവലമ് ആത്മഹിതായ ന ചേഷ്ടമാനാഃ പരഹിതായാപി ചേഷ്ടധ്വം|

5 τουτο γαρ φρονεισθω εν υμιν ο και εν χριστω ιησου

ഖ്രീഷ്ടസ്യ യീശോ ര്യാദൃശഃ സ്വഭാവോ യുഷ്മാകമ് അപി താദൃശോ ഭവതു|

6 οσ εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω

സ ഈശ്വരരൂപീ സൻ സ്വകീയാമ് ഈശ്വരതുല്യതാം ശ്ലാഘാസ്പദം നാമന്യത,

7 αλλ εαυτον εκενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενοσ

കിന്തു സ്വം ശൂന്യം കൃത്വാ ദാസരൂപീ ബഭൂവ നരാകൃതിം ലേഭേ ച|

8 και σχηματι ευρεθεισ ωσ ανθρωποσ εταπεινωσεν εαυτον γενομενοσ υπηκοοσ μεχρι θανατου θανατου δε σταυρου

ഇത്ഥം നരമൂർത്തിമ് ആശ്രിത്യ നമ്രതാം സ്വീകൃത്യ മൃത്യോരർഥതഃ ക്രുശീയമൃത്യോരേവ ഭോഗായാജ്ഞാഗ്രാഹീ ബഭൂവ|

9 διο και ο θεοσ αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω ονομα το υπερ παν ονομα

തത്കാരണാദ് ഈശ്വരോഽപി തം സർവ്വോന്നതം ചകാര യച്ച നാമ സർവ്വേഷാം നാമ്നാം ശ്രേഷ്ഠം തദേവ തസ്മൈ ദദൗ,

10 ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψη επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων

തതസ്തസ്മൈ യീശുനാമ്നേ സ്വർഗമർത്യപാതാലസ്ഥിതൈഃ സർവ്വൈ ർജാനുപാതഃ കർത്തവ്യഃ,

11 και πασα γλωσσα εξομολογησηται οτι κυριοσ ιησουσ χριστοσ εισ δοξαν θεου πατροσ

താതസ്ഥേശ്വരസ്യ മഹിമ്നേ ച യീശുഖ്രീഷ്ടഃ പ്രഭുരിതി ജിഹ്വാഭിഃ സ്വീകർത്തവ്യം|

12 ωστε αγαπητοι μου καθωσ παντοτε υπηκουσατε μη ωσ εν τη παρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε

അതോ ഹേ പ്രിയതമാഃ, യുഷ്മാഭി ര്യദ്വത് സർവ്വദാ ക്രിയതേ തദ്വത് കേവലേ മമോപസ്ഥിതികാലേ തന്നഹി കിന്ത്വിദാനീമ് അനുപസ്ഥിതേഽപി മയി ബഹുതരയത്നേനാജ്ഞാം ഗൃഹീത്വാ ഭയകമ്പാഭ്യാം സ്വസ്വപരിത്രാണം സാധ്യതാം|

13 ο θεοσ γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερ τησ ευδοκιασ

യത ഈശ്വര ഏവ സ്വകീയാനുരോധാദ് യുഷ്മന്മധ്യേ മനസ്കാമനാം കർമ്മസിദ്ധിഞ്ച വിദധാതി|

14 παντα ποιειτε χωρισ γογγυσμων και διαλογισμων

യൂയം കലഹവിവാദർവിജതമ് ആചാരം കുർവ്വന്തോഽനിന്ദനീയാ അകുടിലാ

15 ινα γενησθε αμεμπτοι και ακεραιοι τεκνα θεου αμωμητα εν μεσω γενεασ σκολιασ και διεστραμμενησ εν οισ φαινεσθε ωσ φωστηρεσ εν κοσμω

ഈശ്വരസ്യ നിഷ്കലങ്കാശ്ച സന്താനാഇവ വക്രഭാവാനാം കുടിലാചാരിണാഞ്ച ലോകാനാം മധ്യേ തിഷ്ഠത,

16 λογον ζωησ επεχοντεσ εισ καυχημα εμοι εισ ημεραν χριστου οτι ουκ εισ κενον εδραμον ουδε εισ κενον εκοπιασα

യതസ്തേഷാം മധ്യേ യൂയം ജീവനവാക്യം ധാരയന്തോ ജഗതോ ദീപകാ ഇവ ദീപ്യധ്വേ| യുഷ്മാഭിസ്തഥാ കൃതേ മമ യത്നഃ പരിശ്രമോ വാ ന നിഷ്ഫലോ ജാത ഇത്യഹം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദിനേ ശ്ലാഘാം കർത്തും ശക്ഷ്യാമി|

17 αλλ ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λειτουργια τησ πιστεωσ υμων χαιρω και συγχαιρω πασιν υμιν

യുഷ്മാകം വിശ്വാസാർഥകായ ബലിദാനായ സേവനായ ച യദ്യപ്യഹം നിവേദിതവ്യോ ഭവേയം തഥാപി തേനാനന്ദാമി സർവ്വേഷാം യുഷ്മാകമ് ആനന്ദസ്യാംശീ ഭവാമി ച|

18 το δ αυτο και υμεισ χαιρετε και συγχαιρετε μοι

തദ്വദ് യൂയമപ്യാനന്ദത മദീയാനന്ദസ്യാംശിനോ ഭവത ച|

19 ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεωσ πεμψαι υμιν ινα καγω ευψυχω γνουσ τα περι υμων

യുഷ്മാകമ് അവസ്ഥാമ് അവഗത്യാഹമപി യത് സാന്ത്വനാം പ്രാപ്നുയാം തദർഥം തീമഥിയം ത്വരയാ യുഷ്മത്സമീപം പ്രേഷയിഷ്യാമീതി പ്രഭൗ പ്രത്യാശാം കുർവ്വേ|

20 ουδενα γαρ εχω ισοψυχον οστισ γνησιωσ τα περι υμων μεριμνησει

യഃ സത്യരൂപേണ യുഷ്മാകം ഹിതം ചിന്തയതി താദൃശ ഏകഭാവസ്തസ്മാദന്യഃ കോഽപി മമ സന്നിധൗ നാസ്തി|

21 οι παντεσ γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα χριστου ιησου

യതോഽപരേ സർവ്വേ യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിഷയാൻ ന ചിന്തയന്ത ആത്മവിഷയാൻ ചിന്തയന്തി|

22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ωσ πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εισ το ευαγγελιον

കിന്തു തസ്യ പരീക്ഷിതത്വം യുഷ്മാഭി ർജ്ഞായതേ യതഃ പുത്രോ യാദൃക് പിതുഃ സഹകാരീ ഭവതി തഥൈവ സുസംവാദസ്യ പരിചര്യ്യായാം സ മമ സഹകാരീ ജാതഃ|

23 τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ωσ αν απιδω τα περι εμε εξαυτησ

അതഏവ മമ ഭാവിദശാം ജ്ഞാത്വാ തത്ക്ഷണാത് തമേവ പ്രേഷയിതും പ്രത്യാശാം കുർവ്വേ

24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτοσ ταχεωσ ελευσομαι

സ്വയമ് അഹമപി തൂർണം യുഷ്മത്സമീപം ഗമിഷ്യാമീത്യാശാം പ്രഭുനാ കുർവ്വേ|

25 αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λειτουργον τησ χρειασ μου πεμψαι προσ υμασ

അപരം യ ഇപാഫ്രദീതോ മമ ഭ്രാതാ കർമ്മയുദ്ധാഭ്യാം മമ സഹായശ്ച യുഷ്മാകം ദൂതോ മദീയോപകാരായ പ്രതിനിധിശ്ചാസ്തി യുഷ്മത്സമീപേ തസ്യ പ്രേഷണമ് ആവശ്യകമ് അമന്യേ|

26 επειδη επιποθων ην παντασ υμασ και αδημονων διοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν

യതഃ സ യുഷ്മാൻ സർവ്വാൻ അകാങ്ക്ഷത യുഷ്മാഭിസ്തസ്യ രോഗസ്യ വാർത്താശ്രാവീതി ബുദ്ധ്വാ പര്യ്യശോചച്ച|

27 και γαρ ησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλα ο θεοσ αυτον ηλεησεν ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπην σχω

സ പീഡയാ മൃതകൽപോഽഭവദിതി സത്യം കിന്ത്വീശ്വരസ്തം ദയിതവാൻ മമ ച ദുഃഖാത് പരം പുനർദുഃഖം യന്ന ഭവേത് തദർഥം കേവലം തം ന ദയിത്വാ മാമപി ദയിതവാൻ|

28 σπουδαιοτερωσ ουν επεμψα αυτον ινα ιδοντεσ αυτον παλιν χαρητε καγω αλυποτεροσ ω

അതഏവ യൂയം തം വിലോക്യ യത് പുനരാനന്ദേത മമാപി ദുഃഖസ്യ ഹ്രാസോ യദ് ഭവേത് തദർഥമ് അഹം ത്വരയാ തമ് അപ്രേഷയം|

29 προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασησ χαρασ και τουσ τοιουτουσ εντιμουσ εχετε

അതോ യൂയം പ്രഭോഃ കൃതേ സമ്പൂർണേനാനന്ദേന തം ഗൃഹ്ലീത താദൃശാൻ ലോകാംശ്ചാദരണീയാൻ മന്യധ്വം|

30 οτι δια το εργον του χριστου μεχρι θανατου ηγγισεν παραβουλευσαμενοσ τη ψυχη ινα αναπληρωση το υμων υστερημα τησ προσ με λειτουργιασ

യതോ മമ സേവനേ യുഷ്മാകം ത്രുടിം പൂരയിതും സ പ്രാണാൻ പണീകൃത്യ ഖ്രീഷ്ടസ്യ കാര്യ്യാർഥം മൃതപ്രായേഽഭവത്|