Κατα Ματθαιον 3
1 εν δε ταισ ημεραισ εκειναισ παραγινεται ιωαννησ ο βαπτιστησ κηρυσσων εν τη ερημω τησ ιουδαιασ
Nivotrake eo añ’andro rezay t’i Jaona Mpandipotse nitaroñe am-patrambei’ Iehodà ao,
2 και λεγων μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων
le hoe re: Mitoliha am-pisolohoañe, fa mitotoke i fifehean-dindiñey!
3 ουτοσ γαρ εστιν ο ρηθεισ υπο ησαιου του προφητου λεγοντοσ φωνη βοωντοσ εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειασ ποιειτε τασ τριβουσ αυτου
hañeneke i nampisaontsieñe Isaia mpitokiy, ty hoe: Ty fiarañanaña’ ty mikoike, Hajario am-patrambey ao ty homba’ Iehovà, avantaño an-dratroratro ao o lala’ i Andrianañaharen-tikañeio.
4 αυτοσ δε ο ιωαννησ ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη αυτου ην ακριδεσ και μελι αγριον
Inge t’i Jaona, nisikim-bolon-drameva naho nisadian-kolitsena mainte an-toha’e naho betratra vaho tantele amboròvoke ty mahakama’e.
5 τοτε εξεπορευετο προσ αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδαια και πασα η περιχωροσ του ιορδανου
Le niavotse mb’ama’e mb’eo ty boake e Ierosaleme, naho boak’ Iehodà iaby, vaho boak’ amy ze hene fifeheañe mañohoke Iordaney,
6 και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη υπ αυτου εξομολογουμενοι τασ αμαρτιασ αυτων
ie nisoloho amo tahi’ iareoo le nilipotse am’ Iordaney, ty amy saontsi’ey.
7 ιδων δε πολλουσ των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενουσ επι το βαπτισμα αυτου ειπεν αυτοισ γεννηματα εχιδνων τισ υπεδειξεν υμιν φυγειν απο τησ μελλουσησ οργησ
Niisa’e te maro amo Fariseo naho Tsadokeo ty nivotrake amy filipora’ey, vaho nanoa’e ty hoe: Ry tiri’ ty mereñe! Ia ty nanoro anahareo ty hibotitsike amy haviñeran’ Añahare ho tondrokey?
8 ποιησατε ουν καρπον αξιον τησ μετανοιασ
Mamokara vokam-pisolohoañe ki’e;
9 και μη δοξητε λεγειν εν εαυτοισ πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεοσ εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ
ko mitsakore an-trok’ ao ty hoe: Rae’ay t’i Abraàme; Eka! Ataliliko ama’ areo, te lefen’ Añahare ty mampitroatse ty ana’e Abraàme boak’ amo vato retoañe.
10 ηδη δε και η αξινη προσ την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εισ πυρ βαλλεται
Fa mañohatse am-poto-katae eo ty fekoñe; ho firaeñe naho forototoeñe añ’afo ao ty tsy mamoa voa soa. Le hoe i màroy tama’e: Aa naho izay, ino ty hanoe’ay? hoe ty natoi’ i Jaona, ee te handiva raike ami’ty tsy manañe ze aman-tsaron-droe. Aa le nimb’eo ondatio hilipotse, naho maro ty nañontane ty hoe: Ino ty hanoe’ay, Le hoe ty natoi’e: Ko hembañe aman-dra ia ia naho ko itrevoha’o vaho mifalea amo azoo. Aa le nañereñere naho nitsakore añ’ arofo afa-boiñe ondaty iabio, ty hoe: he Iesoà t’i Jaona.
11 εγω μεν βαπτιζω υμασ εν υδατι εισ μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενοσ ισχυροτεροσ μου εστιν ου ουκ ειμι ικανοσ τα υποδηματα βαστασαι αυτοσ υμασ βαπτισει εν πνευματι αγιω
Hoe ty natoi’ i Jaona am’ iabikey: Inao, toe ampiliporeko an-tsam-pisolohoañe nahareo, fe ho avy ty fatratse te amako, le tsy sazò ahy ty hampibalake i talin-kana’ey; ie ty handipotse anahareo ami’ty afo’ i Arofo Masiñey.
12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον αυτου εισ την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω
Am-pità’e ty fanonga’e hamaopaoke ty toem-panonga’e vaho hanontoñe ty ampemba’e am-pañajañ’ ao fe ho forototoe’e añ’afo tsy mete akipeke o karafo’eo.
13 τοτε παραγινεται ο ιησουσ απο τησ γαλιλαιασ επι τον ιορδανην προσ τον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου
Nihirike e Galilia t’iIesoà, nandoake am’Iordaney hilipotse añamy Jaona.
14 ο δε ιωαννησ διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προσ με
Fe nisarasara t’i Jaona t’ie halipotse le nanao ty hoe: Tsy Ihe hao ty ho nandipots’ ahy, te ihe mb’ amako?
15 αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν προσ αυτον αφεσ αρτι ουτωσ γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον
Le hoe ty natoi’ Iesoà aze: Iantofo, amy te mañeva antika ty hañeneke ze havantañañe; aa le nampilipore’ i Jaona.
16 και βαπτισθεισ ο ιησουσ ανεβη ευθυσ απο του υδατοσ και ιδου ανεωχθησαν αυτω οι ουρανοι και ειδεν το πνευμα του θεου καταβαινον ωσει περιστεραν και ερχομενον επ αυτον
Ie vaho nitroatse amy ranoy, le nisokafeñe o likerañeo vaho nivazoho’e nizotso hoe deho i Arofon’ Añaharey, nimoneñe ama’e.
17 και ιδου φωνη εκ των ουρανων λεγουσα ουτοσ εστιν ο υιοσ μου ο αγαπητοσ εν ω ευδοκησα
Le inay ty fiarañanañañe boak’ andindìñe ey nanao ty hoe: Intoy ty Anadahiko, i kokoañey, vata’e kokoañe, ie ty ifaleako.
