Κατα Ματθαιον 26
1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησουσ παντασ τουσ λογουσ τουτουσ ειπεν τοισ μαθηταισ αυτου
Or, il arriva, quand Jésus eut achevé tous ces discours, qu'il dit à ses disciples:
2 οιδατε οτι μετα δυο ημερασ το πασχα γινεται και ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοται εισ το σταυρωθηναι
Vous savez que la Pâque aura lieu dans deux jours, et que le Fils de l'homme va être livré pour être crucifié.
3 τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ και οι πρεσβυτεροι του λαου εισ την αυλην του αρχιερεωσ του λεγομενου καιαφα
Alors les principaux sacrificateurs et les anciens du peuple se réunirent dans la cour du souverain sacrificateur, nommé Caïphe,
4 και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν δολω κρατησωσιν και αποκτεινωσιν
et ils tinrent conseil pour s'emparer de Jésus par la ruse et le faire mourir.
5 ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβοσ γενηται εν τω λαω
Mais ils disaient: Que ce ne soit pas pendant la fête, de peur qu'il n'y ait du tumulte parmi le peuple.
6 του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνοσ του λεπρου
Comme Jésus était à Béthanie, dans la maison de Simon le lépreux,
7 προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα βαρυτιμου και κατεχεεν επι την κεφαλην αυτου ανακειμενου
une femme s'approcha de lui, portant un vase d'albâtre plein d'un parfum de grand prix, et elle le lui répandit sur la tête, pendant qu'il était à table.
8 ιδοντεσ δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντεσ εισ τι η απωλεια αυτη
Les disciples, voyant cela, furent indignés
9 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοισ
et dirent: A quoi bon cette perte? On pouvait vendre ce parfum très cher et en donner le prix aux pauvres.
10 γνουσ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ τι κοπουσ παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ειργασατο εισ εμε
Mais Jésus, s'en étant aperçu, leur dit: Pourquoi faites-vous de la peine à cette femme? Elle a fait une bonne action à mon égard!
11 παντοτε γαρ τουσ πτωχουσ εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
Car vous avez toujours les pauvres avec vous; mais moi, vous ne m'avez pas toujours.
12 βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματοσ μου προσ το ενταφιασαι με εποιησεν
Si elle a répandu ce parfum sur mon corps, elle l'a fait en vue de ma sépulture.
13 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εισ μνημοσυνον αυτησ
En vérité, je vous le dis, partout où cet Évangile sera prêché, dans le monde entier, ce qu'elle a fait sera aussi raconté en mémoire d'elle.
14 τοτε πορευθεισ εισ των δωδεκα ο λεγομενοσ ιουδασ ισκαριωτησ προσ τουσ αρχιερεισ
Alors l'un des Douze, appelé Judas Iscariote, alla trouver les principaux sacrificateurs,
15 ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια
et il leur dit: Que voulez-vous me donner, et je vous le livrerai? Ils lui comptèrent trente pièces d'argent.
16 και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
Et dès ce moment, il cherchait une occasion favorable pour livrer Jésus.
17 τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντεσ αυτω που θελεισ ετοιμασομεν σοι φαγειν το πασχα
Le premier jour de la fête des pains sans levain, les disciples s'approchèrent de Jésus et lui dirent: Où veux-tu que nous te préparions le repas de la Pâque?
18 ο δε ειπεν υπαγετε εισ την πολιν προσ τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλοσ λεγει ο καιροσ μου εγγυσ εστιν προσ σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
Il répondit: Allez à la ville chez un tel, et dites-lui: Le Maître dit: Mon temps est proche; c'est chez toi que je célébrerai la Pâque avec mes disciples.
19 και εποιησαν οι μαθηται ωσ συνεταξεν αυτοισ ο ιησουσ και ητοιμασαν το πασχα
Les disciples firent ce que Jésus leur avait ordonné, et ils préparèrent la Pâque.
20 οψιασ δε γενομενησ ανεκειτο μετα των δωδεκα
Le soir étant venu, Jésus se mit à table avec les douze disciples.
21 και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εισ εξ υμων παραδωσει με
Et comme ils mangeaient, il dit: En vérité, je vous déclare que l'un de vous me trahira.
22 και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστοσ αυτων μητι εγω ειμι κυριε
Ils furent fort affligés, et chacun d'eux se mit à lui dire: Est-ce moi, Seigneur?
23 ο δε αποκριθεισ ειπεν ο εμβαψασ μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειρα ουτοσ με παραδωσει
Mais il répondit: Celui qui a mis la main au plat avec moi, c'est celui qui me trahira.
24 ο μεν υιοσ του ανθρωπου υπαγει καθωσ γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωποσ εκεινοσ
Le Fils de l'homme s'en va, conformément à ce qui a été écrit à son sujet; mais malheur à l'homme par qui le Fils de l'homme est trahi! Mieux vaudrait pour cet homme-là n'être jamais né!
25 αποκριθεισ δε ιουδασ ο παραδιδουσ αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπασ
Judas, qui le trahissait, prit la parole et dit: Maître, est-ce moi? Jésus lui répondit: Tu l'as dit.
26 εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησουσ τον αρτον και ευχαριστησασ εκλασεν και εδιδου τοισ μαθηταισ και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
Pendant qu'ils mangeaient, Jésus prit du pain; et, après avoir rendu grâces, il le rompit, le donna à ses disciples, et dit: Prenez, mangez; ceci est mon corps.
27 και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησασ εδωκεν αυτοισ λεγων πιετε εξ αυτου παντεσ
Ayant aussi pris la coupe et rendu grâces, il la leur donna, en disant: Buvez-en tous!
28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το τησ καινησ διαθηκησ το περι πολλων εκχυνομενον εισ αφεσιν αμαρτιων
Car ceci est mon sang, le sang de l'alliance, qui est répandu pour plusieurs, pour la rémission des péchés.
29 λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματοσ τησ αμπελου εωσ τησ ημερασ εκεινησ οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατροσ μου
Je vous le dis, désormais je ne boirai plus de ce fruit de la vigne, jusqu'au jour où je le boirai nouveau avec vous dans le royaume de mon Père.
30 και υμνησαντεσ εξηλθον εισ το οροσ των ελαιων
Après le chant des psaumes, ils sortirent pour se rendre à la montagne des Oliviers.
31 τοτε λεγει αυτοισ ο ιησουσ παντεσ υμεισ σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα τησ ποιμνησ
Alors Jésus leur dit: Vous allez tous trouver en moi, cette nuit, une occasion de chute; car il est écrit: «Je frapperai le berger, et les brebis du troupeau seront dispersées.»
32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμασ εισ την γαλιλαιαν
Mais après que je serai ressuscité, je vous précéderai en Galilée.
33 αποκριθεισ δε ο πετροσ ειπεν αυτω ει παντεσ σκανδαλισθησονται εν σοι εγω δε ουδεποτε σκανδαλισθησομαι
Pierre, prenant la parole, lui dit: Quand tu serais pour tous une occasion de chute, tu ne le seras jamais pour moi!
34 εφη αυτω ο ιησουσ αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρισ απαρνηση με
Jésus lui répondit: En vérité, je te déclare que cette nuit même, avant que le coq chante, tu me renieras trois fois.
35 λεγει αυτω ο πετροσ καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησωμαι ομοιωσ δε και παντεσ οι μαθηται ειπον
Pierre reprit: Quand même il me faudrait mourir avec toi, je ne te renierai point! Et tous les disciples dirent la même chose.
36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησουσ εισ χωριον λεγομενον γεθσημανη και λεγει τοισ μαθηταισ καθισατε αυτου εωσ ου απελθων προσευξωμαι εκει
Jésus vint avec ses disciples dans un lieu appelé Gethsémané; et il leur dit: Asseyez- vous ici, pendant que j'irai là pour prier.
37 και παραλαβων τον πετρον και τουσ δυο υιουσ ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν
Puis, ayant pris avec lui Pierre et les deux fils de Zébédée, il commença à être saisi de tristesse et d'angoisse.
38 τοτε λεγει αυτοισ ο ιησουσ περιλυποσ εστιν η ψυχη μου εωσ θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
Alors il leur dit: Mon âme est triste jusqu'à la mort; demeurez ici et veillez avec moi.
39 και προσελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενοσ και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ωσ εγω θελω αλλ ωσ συ
Puis, étant allé un peu plus loin, il se jeta le visage contre terre, priant et disant: Mon Père, s'il est possible, que cette coupe passe loin de moi! Toutefois, non pas ce que je veux, mais ce que tu veux.
40 και ερχεται προσ τουσ μαθητασ και ευρισκει αυτουσ καθευδοντασ και λεγει τω πετρω ουτωσ ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
Ensuite, il revint vers ses disciples et les trouva endormis; et il dit à Pierre: Ainsi, vous n'avez pu veiller une heure avec moi!
41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εισ πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενησ
Veillez et priez, afin que vous ne tombiez pas en tentation; l'esprit est plein de bonne volonté, mais la chair est faible.
42 παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο το ποτηριον παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
Il s'en alla encore pour la seconde fois, et il pria en disant: Mon Père, s'il n'est pas possible que cette coupe passe sans que je la boive, que ta volonté soit faite!
43 και ελθων ευρισκει αυτουσ παλιν καθευδοντασ ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
Étant revenu, il les trouva encore endormis; car leurs yeux étaient appesantis.
44 και αφεισ αυτουσ απελθων παλιν προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων
Puis, les ayant laissés, il s'en alla de nouveau et pria pour la troisième fois, répétant les mêmes paroles.
45 τοτε ερχεται προσ τουσ μαθητασ αυτου και λεγει αυτοισ καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοται εισ χειρασ αμαρτωλων
Alors il vint vers ses disciples et leur dit: Vous dormez maintenant, et vous vous reposez! Voici que l'heure est venue, et le Fils de l'homme va être livré entre les mains des pécheurs.
46 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδουσ με
Levez-vous, allons! Voici que celui qui me trahit s'approche.
47 και ετι αυτου λαλουντοσ ιδου ιουδασ εισ των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλοσ πολυσ μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου
Comme il parlait encore, Judas, l'un des Douze, survint, et avec lui une grande troupe de gens armés d'épées et de bâtons, envoyés par les principaux sacrificateurs et les anciens du peuple.
48 ο δε παραδιδουσ αυτον εδωκεν αυτοισ σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτοσ εστιν κρατησατε αυτον
Celui qui le trahissait était convenu avec eux de ce signe: Celui auquel je donnerai un baiser, c'est lui, saisissez-le!
49 και ευθεωσ προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον
Et aussitôt, s'approchant de Jésus, il dit: Salut, Maître! Et il lui donna un baiser.
50 ο δε ιησουσ ειπεν αυτω εταιρε εφ ω παρει τοτε προσελθοντεσ επεβαλον τασ χειρασ επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον
Mais Jésus lui dit: Mon ami, c'est donc pour cela que tu es ici? Alors ils s'approchèrent, mirent la main sur Jésus et le saisirent.
51 και ιδου εισ των μετα ιησου εκτεινασ την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξασ τον δουλον του αρχιερεωσ αφειλεν αυτου το ωτιον
Et voici que l'un de ceux qui étaient avec lui, étendit la main, tira son épée, en frappa le serviteur du souverain sacrificateur, et il lui emporta l'oreille.
52 τοτε λεγει αυτω ο ιησουσ αποστρεψον σου την μαχαιραν εισ τον τοπον αυτησ παντεσ γαρ οι λαβοντεσ μαχαιραν εν μαχαιρα αποθανουνται
Alors Jésus lui dit: émets ton épée en place; car tous ceux qui prendront l'épée, périront par l'épée.
53 η δοκεισ οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειουσ η δωδεκα λεγεωνασ αγγελων
Crois-tu que je ne pourrais pas invoquer mon Père, qui me donnerait aussitôt plus de douze légions d'anges?
54 πωσ ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτωσ δει γενεσθαι
Comment donc s'accompliraient les Écritures, d'après lesquelles il faut que tout ceci arrive?
55 εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησουσ τοισ οχλοισ ωσ επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν προσ υμασ εκαθεζομην διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησατε με
A ce moment, Jésus dit à la foule: Vous êtes sortis avec des épées et des bâtons, pour me prendre, comme si j'étais un brigand. Tous les jours, j'étais assis dans le temple et j'y enseignais, et vous ne m'avez point arrêté.
56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντεσ αφεντεσ αυτον εφυγον
Mais tout cela est arrivé, afin que fût accompli ce qui a été écrit par les prophètes. Alors tous les disciples l'abandonnèrent et s'enfuirent.
57 οι δε κρατησαντεσ τον ιησουν απηγαγον προσ καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεισ και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
Ceux qui avaient arrêté Jésus l'emmenèrent chez Caïphe, le souverain sacrificateur, où les scribes et les anciens étaient réunis.
58 ο δε πετροσ ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εωσ τησ αυλησ του αρχιερεωσ και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελοσ
Pierre le suivit de loin jusqu'à la cour du souverain sacrificateur; il y entra et s'assit avec les gardes pour voir comment cela finirait.
59 οι δε αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπωσ θανατωσωσιν αυτον
Cependant, les principaux sacrificateurs et le Sanhédrin tout entier cherchaient quelque faux témoignage contre Jésus pour le faire mourir.
60 και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχ ευρον
Mais ils n'en trouvaient point, bien que plusieurs faux témoins se fussent présentés. Enfin, il en vint deux, qui parlèrent ainsi:
61 υστερον δε προσελθοντεσ δυο ψευδομαρτυρεσ ειπον ουτοσ εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι αυτον
Cet homme a dit: Je puis détruire le temple de Dieu et le rebâtir en trois jours.
62 και αναστασ ο αρχιερευσ ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Alors le souverain sacrificateur se leva et lui dit: Ne réponds-tu rien à ce que ces hommes déposent contre toi? Mais Jésus gardait le silence.
63 ο δε ιησουσ εσιωπα και αποκριθεισ ο αρχιερευσ ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντοσ ινα ημιν ειπησ ει συ ει ο χριστοσ ο υιοσ του θεου
Le souverain sacrificateur, reprenant, lui dit: Je t'adjure, par le Dieu vivant, de nous dire si tu es le Christ, le Fils de Dieu.
64 λεγει αυτω ο ιησουσ συ ειπασ πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων τησ δυναμεωσ και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
Jésus lui répondit: Tu l'as dit! Et même, je vous le déclare, désormais vous verrez le Fils de l'homme assis à la droite de la puissance de Dieu et venant sur les nuées du ciel.
65 τοτε ο αρχιερευσ διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων οτι εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν αυτου
Alors le souverain sacrificateur déchira ses vêtements, en disant: Il a blasphémé; qu'avons-nous encore besoin de témoins? Vous venez d'entendre le blasphème.
66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντεσ ειπον ενοχοσ θανατου εστιν
Que vous en semble? Ils répondirent: Il mérite la mort!
67 τοτε ενεπτυσαν εισ το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε ερραπισαν
Alors ils lui crachèrent au visage, et ils lui donnèrent des coups de poing. D'autres lui donnaient des soufflets,
68 λεγοντεσ προφητευσον ημιν χριστε τισ εστιν ο παισασ σε
en disant: Christ, prophétise! Dis-nous qui t'a frappé.
69 ο δε πετροσ εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου
Cependant, Pierre était assis dehors dans la cour. Une servante s'approcha de lui et lui dit: Toi aussi, tu étais avec Jésus, le Galiléen.
70 ο δε ηρνησατο εμπροσθεν αυτων παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεισ
Mais il le nia devant tous, en disant: Je ne sais ce que tu dis.
71 εξελθοντα δε αυτον εισ τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει αυτοισ εκει και ουτοσ ην μετα ιησου του ναζωραιου
Et comme il s'en allait vers le vestibule, une autre servante le vit et dit à ceux qui étaient là: Cet homme aussi était avec Jésus, le Nazaréen,
72 και παλιν ηρνησατο μεθ ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον
Mais il le nia encore, en disant avec serment: Je ne connais point cet homme.
73 μετα μικρον δε προσελθοντεσ οι εστωτεσ ειπον τω πετρω αληθωσ και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
Un peu après, ceux qui étaient là, s'étant approchés, dirent à Pierre: Assurément, tu es aussi de ces gens-là; car ton langage te fait reconnaître.
74 τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεωσ αλεκτωρ εφωνησεν
Alors il se mit à proférer des imprécations accompagnées de serments, en disant: Je ne connais point cet homme! Et aussitôt, le coq chanta.
75 και εμνησθη ο πετροσ του ρηματοσ του ιησου ειρηκοτοσ αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρισ απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρωσ
Pierre se souvint de la parole de Jésus qui lui avait dit: Avant que le coq chante, tu me renieras trois fois. Et, étant sorti, il pleura amèrement.
