Κατα Μαρκον 1
1 αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου υιου του θεου
ഈശ്വരപുത്രസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദാരമ്ഭഃ|
2 ωσ γεγραπται εν τοισ προφηταισ ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου οσ κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ലിപിരിത്ഥമാസ്തേ, പശ്യ സ്വകീയദൂതന്തു തവാഗ്രേ പ്രേഷയാമ്യഹമ്| ഗത്വാ ത്വദീയപന്ഥാനം സ ഹി പരിഷ്കരിഷ്യതി|
3 φωνη βοωντοσ εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειασ ποιειτε τασ τριβουσ αυτου
"പരമേശസ്യ പന്ഥാനം പരിഷ്കുരുത സർവ്വതഃ| തസ്യ രാജപഥഞ്ചൈവ സമാനം കുരുതാധുനാ| " ഇത്യേതത് പ്രാന്തരേ വാക്യം വദതഃ കസ്യചിദ്രവഃ||
4 εγενετο ιωαννησ βαπτιζων εν τη ερημω και κηρυσσων βαπτισμα μετανοιασ εισ αφεσιν αμαρτιων
സഏവ യോഹൻ പ്രാന്തരേ മജ്ജിതവാൻ തഥാ പാപമാർജനനിമിത്തം മനോവ്യാവർത്തകമജ്ജനസ്യ കഥാഞ്ച പ്രചാരിതവാൻ|
5 και εξεπορευετο προσ αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμιται και εβαπτιζοντο παντεσ εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τασ αμαρτιασ αυτων
തതോ യിഹൂദാദേശയിരൂശാലമ്നഗരനിവാസിനഃ സർവ്വേ ലോകാ ബഹി ർഭൂത്വാ തസ്യ സമീപമാഗത്യ സ്വാനി സ്വാനി പാപാന്യങ്ഗീകൃത്യ യർദ്ദനനദ്യാം തേന മജ്ജിതാ ബഭൂവുഃ|
6 ην δε ο ιωαννησ ενδεδυμενοσ τριχασ καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδασ και μελι αγριον
അസ്യ യോഹനഃ പരിധേയാനി ക്രമേലകലോമജാനി, തസ്യ കടിബന്ധനം ചർമ്മജാതമ്, തസ്യ ഭക്ഷ്യാണി ച ശൂകകീടാ വന്യമധൂനി ചാസൻ|
7 και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτεροσ μου οπισω μου ου ουκ ειμι ικανοσ κυψασ λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου
സ പ്രചാരയൻ കഥയാഞ്ചക്രേ, അഹം നമ്രീഭൂയ യസ്യ പാദുകാബന്ധനം മോചയിതുമപി ന യോഗ്യോസ്മി, താദൃശോ മത്തോ ഗുരുതര ഏകഃ പുരുഷോ മത്പശ്ചാദാഗച്ഛതി|
8 εγω μεν εβαπτισα υμασ εν υδατι αυτοσ δε βαπτισει υμασ εν πνευματι αγιω
അഹം യുഷ്മാൻ ജലേ മജ്ജിതവാൻ കിന്തു സ പവിത്ര ആത്മാനി സംമജ്ജയിഷ്യതി|
9 και εγενετο εν εκειναισ ταισ ημεραισ ηλθεν ιησουσ απο ναζαρετ τησ γαλιλαιασ και εβαπτισθη υπο ιωαννου εισ τον ιορδανην
അപരഞ്ച തസ്മിന്നേവ കാലേ ഗാലീൽപ്രദേശസ്യ നാസരദ്ഗ്രാമാദ് യീശുരാഗത്യ യോഹനാ യർദ്ദനനദ്യാം മജ്ജിതോഽഭൂത്|
10 και ευθεωσ αναβαινων απο του υδατοσ ειδεν σχιζομενουσ τουσ ουρανουσ και το πνευμα ωσει περιστεραν καταβαινον επ αυτον
സ ജലാദുത്ഥിതമാത്രോ മേഘദ്വാരം മുക്തം കപോതവത് സ്വസ്യോപരി അവരോഹന്തമാത്മാനഞ്ച ദൃഷ്ടവാൻ|
11 και φωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιοσ μου ο αγαπητοσ εν ω ευδοκησα
ത്വം മമ പ്രിയഃ പുത്രസ്ത്വയ്യേവ മമമഹാസന്തോഷ ഇയമാകാശീയാ വാണീ ബഭൂവ|
12 και ευθυσ το πνευμα αυτον εκβαλλει εισ την ερημον
തസ്മിൻ കാലേ ആത്മാ തം പ്രാന്തരമധ്യം നിനായ|
13 και ην εκει εν τη ερημω ημερασ τεσσαρακοντα πειραζομενοσ υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω
അഥ സ ചത്വാരിംശദ്ദിനാനി തസ്മിൻ സ്ഥാനേ വന്യപശുഭിഃ സഹ തിഷ്ഠൻ ശൈതാനാ പരീക്ഷിതഃ; പശ്ചാത് സ്വർഗീയദൂതാസ്തം സിഷേവിരേ|
14 μετα δε το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησουσ εισ την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον τησ βασιλειασ του θεου
അനന്തരം യോഹനി ബന്ധനാലയേ ബദ്ധേ സതി യീശു ർഗാലീൽപ്രദേശമാഗത്യ ഈശ്വരരാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ കഥയാമാസ,
15 και λεγων οτι πεπληρωται ο καιροσ και ηγγικεν η βασιλεια του θεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω
കാലഃ സമ്പൂർണ ഈശ്വരരാജ്യഞ്ച സമീപമാഗതം; അതോഹേതോ ര്യൂയം മനാംസി വ്യാവർത്തയധ്വം സുസംവാദേ ച വിശ്വാസിത|
16 περιπατων δε παρα την θαλασσαν τησ γαλιλαιασ ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον αυτου του σιμωνοσ βαλλοντασ αμφιβληστρον εν τη θαλασση ησαν γαρ αλιεισ
തദനന്തരം സ ഗാലീലീയസമുദ്രസ്യ തീരേ ഗച്ഛൻ ശിമോൻ തസ്യ ഭ്രാതാ അന്ദ്രിയനാമാ ച ഇമൗ ദ്വൗ ജനൗ മത്സ്യധാരിണൗ സാഗരമധ്യേ ജാലം പ്രക്ഷിപന്തൗ ദൃഷ്ട്വാ താവവദത്,
17 και ειπεν αυτοισ ο ιησουσ δευτε οπισω μου και ποιησω υμασ γενεσθαι αλιεισ ανθρωπων
യുവാം മമ പശ്ചാദാഗച്ഛതം, യുവാമഹം മനുഷ്യധാരിണൗ കരിഷ്യാമി|
18 και ευθεωσ αφεντεσ τα δικτυα αυτων ηκολουθησαν αυτω
തതസ്തൗ തത്ക്ഷണമേവ ജാലാനി പരിത്യജ്യ തസ്യ പശ്ചാത് ജഗ്മതുഃ|
19 και προβασ εκειθεν ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτουσ εν τω πλοιω καταρτιζοντασ τα δικτυα
തതഃ പരം തത്സ്ഥാനാത് കിഞ്ചിദ് ദൂരം ഗത്വാ സ സിവദീപുത്രയാകൂബ് തദ്ഭ്രാതൃയോഹൻ ച ഇമൗ നൗകായാം ജാലാനാം ജീർണമുദ്ധാരയന്തൗ ദൃഷ്ട്വാ താവാഹൂയത്|
20 και ευθεωσ εκαλεσεν αυτουσ και αφεντεσ τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου
തതസ്തൗ നൗകായാം വേതനഭുഗ്ഭിഃ സഹിതം സ്വപിതരം വിഹായ തത്പശ്ചാദീയതുഃ|
21 και εισπορευονται εισ καπερναουμ και ευθεωσ τοισ σαββασιν εισελθων εισ την συναγωγην εδιδασκεν
തതഃ പരം കഫർനാഹൂമ്നാമകം നഗരമുപസ്ഥായ സ വിശ്രാമദിവസേ ഭജനഗ്രഹം പ്രവിശ്യ സമുപദിദേശ|
22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτουσ ωσ εξουσιαν εχων και ουχ ωσ οι γραμματεισ
തസ്യോപദേശാല്ലോകാ ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ യതഃ സോധ്യാപകാഇവ നോപദിശൻ പ്രഭാവവാനിവ പ്രോപദിദേശ|
23 και ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωποσ εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν
അപരഞ്ച തസ്മിൻ ഭജനഗൃഹേ അപവിത്രഭൂതേന ഗ്രസ്ത ഏകോ മാനുഷ ആസീത്| സ ചീത്ശബ്ദം കൃത്വാ കഥയാഞ്ചകേ
24 λεγων εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθεσ απολεσαι ημασ οιδα σε τισ ει ο αγιοσ του θεου
ഭോ നാസരതീയ യീശോ ത്വമസ്മാൻ ത്യജ, ത്വയാ സഹാസ്മാകം കഃ സമ്ബന്ധഃ? ത്വം കിമസ്മാൻ നാശയിതും സമാഗതഃ? ത്വമീശ്വരസ്യ പവിത്രലോക ഇത്യഹം ജാനാമി|
25 και επετιμησεν αυτω ο ιησουσ λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου
തദാ യീശുസ്തം തർജയിത്വാ ജഗാദ തൂഷ്ണീം ഭവ ഇതോ ബഹിർഭവ ച|
26 και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και κραξαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου
തതഃ സോഽപവിത്രഭൂതസ്തം സമ്പീഡ്യ അത്യുചൈശ്ചീത്കൃത്യ നിർജഗാമ|
27 και εθαμβηθησαν παντεσ ωστε συζητειν προσ εαυτουσ λεγοντασ τι εστιν τουτο τισ η διδαχη η καινη αυτη οτι κατ εξουσιαν και τοισ πνευμασιν τοισ ακαθαρτοισ επιτασσει και υπακουουσιν αυτω
തേനൈവ സർവ്വേ ചമത്കൃത്യ പരസ്പരം കഥയാഞ്ചക്രിരേ, അഹോ കിമിദം? കീദൃശോഽയം നവ്യ ഉപദേശഃ? അനേന പ്രഭാവേനാപവിത്രഭൂതേഷ്വാജ്ഞാപിതേഷു തേ തദാജ്ഞാനുവർത്തിനോ ഭവന്തി|
28 εξηλθεν δε η ακοη αυτου ευθυσ εισ ολην την περιχωρον τησ γαλιλαιασ
തദാ തസ്യ യശോ ഗാലീലശ്ചതുർദിക്സ്ഥസർവ്വദേശാൻ വ്യാപ്നോത്|
29 και ευθεωσ εκ τησ συναγωγησ εξελθοντεσ ηλθον εισ την οικιαν σιμωνοσ και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου
അപരഞ്ച തേ ഭജനഗൃഹാദ് ബഹി ർഭൂത്വാ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം സഹ ശിമോന ആന്ദ്രിയസ്യ ച നിവേശനം പ്രവിവിശുഃ|
30 η δε πενθερα σιμωνοσ κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθεωσ λεγουσιν αυτω περι αυτησ
തദാ പിതരസ്യ ശ്വശ്രൂർജ്വരപീഡിതാ ശയ്യായാമാസ്ത ഇതി തേ തം ഝടിതി വിജ്ഞാപയാഞ്ചക്രുഃ|
31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησασ τησ χειροσ αυτησ και αφηκεν αυτην ο πυρετοσ ευθεωσ και διηκονει αυτοισ
തതഃ സ ആഗത്യ തസ്യാ ഹസ്തം ധൃത്വാ താമുദസ്ഥാപയത്; തദൈവ താം ജ്വരോഽത്യാക്ഷീത് തതഃ പരം സാ താൻ സിഷേവേ|
32 οψιασ δε γενομενησ οτε εδυ ο ηλιοσ εφερον προσ αυτον παντασ τουσ κακωσ εχοντασ και τουσ δαιμονιζομενουσ
അഥാസ്തം ഗതേ രവൗ സന്ധ്യാകാലേ സതി ലോകാസ്തത്സമീപം സർവ്വാൻ രോഗിണോ ഭൂതധൃതാംശ്ച സമാനിന്യുഃ|
33 και η πολισ ολη επισυνηγμενη ην προσ την θυραν
സർവ്വേ നാഗരികാ ലോകാ ദ്വാരി സംമിലിതാശ്ച|
34 και εθεραπευσεν πολλουσ κακωσ εχοντασ ποικιλαισ νοσοισ και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον
തതഃ സ നാനാവിധരോഗിണോ ബഹൂൻ മനുജാനരോഗിണശ്ചകാര തഥാ ബഹൂൻ ഭൂതാൻ ത്യാജയാഞ്ചകാര താൻ ഭൂതാൻ കിമപി വാക്യം വക്തും നിഷിഷേധ ച യതോഹേതോസ്തേ തമജാനൻ|
35 και πρωι εννυχον λιαν αναστασ εξηλθεν και απηλθεν εισ ερημον τοπον κακει προσηυχετο
അപരഞ്ച സോഽതിപ്രത്യൂഷേ വസ്തുതസ്തു രാത്രിശേഷേ സമുത്ഥായ ബഹിർഭൂയ നിർജനം സ്ഥാനം ഗത്വാ തത്ര പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ|
36 και κατεδιωξαν αυτον ο σιμων και οι μετ αυτου
അനന്തരം ശിമോൻ തത്സങ്ഗിനശ്ച തസ്യ പശ്ചാദ് ഗതവന്തഃ|
37 και ευροντεσ αυτον λεγουσιν αυτω οτι παντεσ σε ζητουσιν
തദുദ്ദേശം പ്രാപ്യ തമവദൻ സർവ്വേ ലോകാസ്ത്വാം മൃഗയന്തേ|
38 και λεγει αυτοισ αγωμεν εισ τασ εχομενασ κωμοπολεισ ινα και εκει κηρυξω εισ τουτο γαρ εξεληλυθα
തദാ സോഽകഥയത് ആഗച്ഛത വയം സമീപസ്ഥാനി നഗരാണി യാമഃ, യതോഽഹം തത്ര കഥാം പ്രചാരയിതും ബഹിരാഗമമ്|
39 και ην κηρυσσων εν ταισ συναγωγαισ αυτων εισ ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων
അഥ സ തേഷാം ഗാലീൽപ്രദേശസ്യ സർവ്വേഷു ഭജനഗൃഹേഷു കഥാഃ പ്രചാരയാഞ്ചക്രേ ഭൂതാനത്യാജയഞ്ച|
40 και ερχεται προσ αυτον λεπροσ παρακαλων αυτον και γονυπετων αυτον και λεγων αυτω οτι εαν θελησ δυνασαι με καθαρισαι
അനന്തരമേകഃ കുഷ്ഠീ സമാഗത്യ തത്സമ്മുഖേ ജാനുപാതം വിനയഞ്ച കൃത്വാ കഥിതവാൻ യദി ഭവാൻ ഇച്ഛതി തർഹി മാം പരിഷ്കർത്തും ശക്നോതി|
41 ο δε ιησουσ σπλαγχνισθεισ εκτεινασ την χειρα ηψατο αυτου και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι
തതഃ കൃപാലു ര്യീശുഃ കരൗ പ്രസാര്യ്യ തം സ്പഷ്ട്വാ കഥയാമാസ
42 και ειποντοσ αυτου ευθεωσ απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη
മമേച്ഛാ വിദ്യതേ ത്വം പരിഷ്കൃതോ ഭവ| ഏതത്കഥായാഃ കഥനമാത്രാത് സ കുഷ്ഠീ രോഗാന്മുക്തഃ പരിഷ്കൃതോഽഭവത്|
43 και εμβριμησαμενοσ αυτω ευθεωσ εξεβαλεν αυτον
തദാ സ തം വിസൃജൻ ഗാഢമാദിശ്യ ജഗാദ
44 και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπησ αλλ υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωσησ εισ μαρτυριον αυτοισ
സാവധാനോ ഭവ കഥാമിമാം കമപി മാ വദ; സ്വാത്മാനം യാജകം ദർശയ, ലോകേഭ്യഃ സ്വപരിഷ്കൃതേഃ പ്രമാണദാനായ മൂസാനിർണീതം യദ്ദാനം തദുത്സൃജസ്വ ച|
45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερωσ εισ πολιν εισελθειν αλλ εξω εν ερημοισ τοποισ ην και ηρχοντο προσ αυτον πανταχοθεν
കിന്തു സ ഗത്വാ തത് കർമ്മ ഇത്ഥം വിസ്താര്യ്യ പ്രചാരയിതും പ്രാരേഭേ തേനൈവ യീശുഃ പുനഃ സപ്രകാശം നഗരം പ്രവേഷ്ടും നാശക്നോത് തതോഹേതോർബഹിഃ കാനനസ്ഥാനേ തസ്യൗ; തഥാപി ചതുർദ്ദിഗ്ഭ്യോ ലോകാസ്തസ്യ സമീപമായയുഃ|
