< Κατα Λουκαν 9 >

1 συγκαλεσαμενοσ δε τουσ δωδεκα εδωκεν αυτοισ δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσουσ θεραπευειν
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਹੂਯ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਰੋਗਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਧਿਪਤ੍ਯਞ੍ਚ ਦਦੌ|
2 και απεστειλεν αυτουσ κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι τουσ ασθενουντασ
ਅਪਰਞ੍ਚ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਮ੍ ਰੋਗਿਣਾਮਾਰੋਗ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰੇਰਣਕਾਲੇ ਤਾਨ੍ ਜਗਾਦ|
3 και ειπεν προσ αυτουσ μηδεν αιρετε εισ την οδον μητε ραβδουσ μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα δυο χιτωνασ εχειν
ਯਾਤ੍ਰਾਰ੍ਥੰ ਯਸ਼਼੍ਟਿ ਰ੍ਵਸ੍ਤ੍ਰਪੁਟਕੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਮ੍, ਏਸ਼਼ਾਂ ਕਿਮਪਿ ਮਾ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ|
4 και εισ ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε
ਯੂਯਞ੍ਚ ਯੰਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਥ ਨਗਰਤ੍ਯਾਗਪਰ੍ੱਯਨਤੰ ਤੰਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
5 και οσοι εαν μη δεξωνται υμασ εξερχομενοι απο τησ πολεωσ εκεινησ και τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτιναξατε εισ μαρτυριον επ αυτουσ
ਤਤ੍ਰ ਯਦਿ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਪੁਰਸ੍ਯ ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਨ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਮਾੰਨਗਰਾਦ੍ ਗਮਨਕਾਲੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਦਧੂਲੀਃ ਸਮ੍ਪਾਤਯਤ|
6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τασ κωμασ ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντεσ πανταχου
ਅਥ ਤੇ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਪੀਡਿਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਗ੍ਰਾਮੇਸ਼਼ੁ ਭ੍ਰਮਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ|
7 ηκουσεν δε ηρωδησ ο τετραρχησ τα γινομενα υπ αυτου παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννησ εγηγερται εκ νεκρων
ਏਤਰ੍ਹਿ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ਮੁਦ੍ਵਿਵਿਜੇ
8 υπο τινων δε οτι ηλιασ εφανη αλλων δε οτι προφητησ εισ των αρχαιων ανεστη
ਯਤਃ ਕੇਚਿਦੂਚੁਰ੍ਯੋਹਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍| ਕੇਚਿਦੂਚੁਃ, ਏਲਿਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍; ਏਵਮਨ੍ਯਲੋਕਾ ਊਚੁਃ ਪੂਰ੍ੱਵੀਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਸਮੁੱਥਿਤਃ|
9 και ειπεν ηρωδησ ιωαννην εγω απεκεφαλισα τισ δε εστιν ουτοσ περι ου εγω ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον
ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇਰੋਦੁਵਾਚ ਯੋਹਨਃ ਸ਼ਿਰੋ(ਅ)ਹਮਛਿਨਦਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਯਸ੍ਯੇਦ੍ਰੁʼੱਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਮਿ ਸ ਕਃ? ਅਥ ਸ ਤੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਐੱਛਤ੍|
10 και υποστρεψαντεσ οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτουσ υπεχωρησεν κατ ιδιαν εισ τοπον ερημον πολεωσ καλουμενησ βηθσαιδαν
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਯਾਨਿ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚਕ੍ਰੁਸ੍ਤਾਨਿ ਯੀਸ਼ਵੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਾਮਕਨਗਰਸ੍ਯ ਵਿਜਨੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਗੁਪ੍ਤੰ ਜਗਾਮ|
11 οι δε οχλοι γνοντεσ ηκολουθησαν αυτω και δεξαμενοσ αυτουσ ελαλει αυτοισ περι τησ βασιλειασ του θεου και τουσ χρειαν εχοντασ θεραπειασ ιατο
ਪਸ਼੍ਚਾਲ੍ ਲੋਕਾਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੁਃ; ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਨਯਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਙ੍ਗਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਚਿਕਿਤ੍ਸਯਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮ੍ ਆਸੀਤ੍ ਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਚਕਾਰ ਚ|
12 η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντεσ δε οι δωδεκα ειπον αυτω απολυσον τον οχλον ινα απελθοντεσ εισ τασ κυκλω κωμασ και τουσ αγρουσ καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν
ਅਪਰਞ੍ਚ ਦਿਵਾਵਸੰਨੇ ਸਤਿ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਰਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਵਯਮਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਸ੍ਥਾਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਃ, ਤਤੋ ਨਗਰਾਣਿ ਗ੍ਰਾਮਾਣਿ ਗਤ੍ਵਾ ਵਾਸਸ੍ਥਾਨਾਨਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਜਨਨਿਵਹੰ ਭਵਾਨ੍ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜਤੁ|
13 ειπεν δε προσ αυτουσ δοτε αυτοισ υμεισ φαγειν οι δε ειπον ουκ εισιν ημιν πλειον η πεντε αρτοι και ιχθυεσ δυο ει μητι πορευθεντεσ ημεισ αγορασωμεν εισ παντα τον λαον τουτον βρωματα
ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ, ਯੂਯਮੇਵ ਤਾਨ੍ ਭੇਜਯਧ੍ਵੰ; ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰੋਚੁਰਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਕੇਵਲੰ ਪਞ੍ਚ ਪੂਪਾ ਦ੍ਵੌ ਮਤ੍ਸ੍ਯੌ ਚ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਅਤਏਵ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰਮ੍ ਇਤ੍ਵਾ ਨਿਮਿੱਤਮੇਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਨ ਕ੍ਰੀਤੇਸ਼਼ੁ ਨ ਭਵਤਿ|
14 ησαν γαρ ωσει ανδρεσ πεντακισχιλιοι ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ αυτου κατακλινατε αυτουσ κλισιασ ανα πεντηκοντα
ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਪਞ੍ਚਸਹਸ੍ਰਾਣਿ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਆਸਨ੍|
15 και εποιησαν ουτωσ και ανεκλιναν απαντασ
ਤਦਾ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਤ੍ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ੱਜਨੈਃ ਪੰਕ੍ਤੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਾਨੁਪਵੇਸ਼ਯਤ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨੁਪਵੇਸ਼ਯਾਪਾਸੁਃ|
16 λαβων δε τουσ πεντε αρτουσ και τουσ δυο ιχθυασ αναβλεψασ εισ τον ουρανον ευλογησεν αυτουσ και κατεκλασεν και εδιδου τοισ μαθηταισ παρατιθεναι τω οχλω
ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਪਞ੍ਚ ਪੂਪਾਨ੍ ਮੀਨਦ੍ਵਯਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ ਭਙ੍ਕ੍ਤਾ ਚ ਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਪਰਿਵੇਸ਼਼ਣਾਰ੍ਥੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮ੍ਬਭੂਵ|
17 και εφαγον και εχορτασθησαν παντεσ και ηρθη το περισσευσαν αυτοισ κλασματων κοφινοι δωδεκα
ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤਿੰ ਗਤਾ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਨਾਞ੍ਚ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਡੱਲਕਾਨ੍ ਸੰਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|
18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον καταμονασ συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτουσ λεγων τινα με λεγουσιν οι οχλοι ειναι
ਅਥੈਕਦਾ ਨਿਰ੍ਜਨੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਕਾਲੇ ਤਾਨ੍ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਲੋਕਾ ਮਾਂ ਕੰ ਵਦਨ੍ਤਿ?
19 οι δε αποκριθεντεσ ειπον ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητησ τισ των αρχαιων ανεστη
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਾਚੁਃ, ਤ੍ਵਾਂ ਯੋਹਨ੍ਮੱਜਕੰ ਵਦਨ੍ਤਿ; ਕੇਚਿਤ੍ ਤ੍ਵਾਮ੍ ਏਲਿਯੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਿਕਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਤਿਸ਼਼੍ਠਦ੍ ਇਤ੍ਯਪਿ ਕੇਚਿਦ੍ ਵਦਨ੍ਤਿ|
20 ειπεν δε αυτοισ υμεισ δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεισ δε ο πετροσ ειπεν τον χριστον του θεου
ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ, ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਕੰ ਵਦਥ? ਤਤਃ ਪਿਤਰ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਃ|
21 ο δε επιτιμησασ αυτοισ παρηγγειλεν μηδενι ειπειν τουτο
ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਢਮਾਦਿਦੇਸ਼, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਮਾ ਕਥਯਤ|
22 ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
ਸ ਪੁਨਰੁਵਾਚ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੇਣ ਵਹੁਯਾਤਨਾ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕੈਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕੈਰਧ੍ਯਾਪਕੈਸ਼੍ਚ ਸੋਵਜ੍ਞਾਯ ਹਨ੍ਤਵ੍ਯਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਵਸੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤੇਨੋੱਥਾਤਵ੍ਯਮ੍|
23 ελεγεν δε προσ παντασ ει τισ θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
ਅਪਰੰ ਸ ਸਰ੍ੱਵਾਨੁਵਾਚ, ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਸ੍ਵੰ ਦਾਮ੍ਯਤੁ, ਦਿਨੇ ਦਿਨੇ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਚ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗੱਛਤੁ|
24 οσ γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην οσ δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτοσ σωσει αυτην
ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਿਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼ਤਿ ਸ ਤਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
25 τι γαρ ωφελειται ανθρωποσ κερδησασ τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσασ η ζημιωθεισ
ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਸਰ੍ੱਵੰ ਜਗਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਤਿ ਸ੍ਵਯੰ ਵਿਨਸ਼੍ਯਤਿ ਚ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਕੋ ਲਾਭਃ?
26 οσ γαρ αν επαισχυνθη με και τουσ εμουσ λογουσ τουτον ο υιοσ του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατροσ και των αγιων αγγελων
ਪੁਨ ਰ੍ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਂ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਾ ਲੱਜਾਸ੍ਪਦੰ ਜਾਨਾਤਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ ਯਦਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਪਿਤੁਸ਼੍ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਾਣਾਂ ਦੂਤਾਨਾਞ੍ਚ ਤੇਜੋਭਿਃ ਪਰਿਵੇਸ਼਼੍ਟਿਤ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਸੋਪਿ ਤੰ ਲੱਜਾਸ੍ਪਦੰ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਤਿ|
27 λεγω δε υμιν αληθωσ εισιν τινεσ των ωδε εστωτων οι ου μη γευσωνται θανατου εωσ αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜਤ੍ਵੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਨਾਸ੍ਵਾਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਨੇ(ਅ)ਪਿ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
28 εγενετο δε μετα τουσ λογουσ τουτουσ ωσει ημεραι οκτω και παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εισ το οροσ προσευξασθαι
ਏਤਦਾਖ੍ਯਾਨਕਥਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣਾਸ਼਼੍ਟਸੁ ਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਪਿਤਰੰ ਯੋਹਨੰ ਯਾਕੂਬਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਪਰ੍ੱਵਤਮੇਕੰ ਸਮਾਰੁਰੋਹ|
29 και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδοσ του προσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμοσ αυτου λευκοσ εξαστραπτων
ਅਥ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਾਕ੍ਰੁʼਤਿਰਨ੍ਯਰੂਪਾ ਜਾਤਾ, ਤਦੀਯੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮੁੱਜ੍ਵਲਸ਼ੁਕ੍ਲੰ ਜਾਤੰ|
30 και ιδου ανδρεσ δυο συνελαλουν αυτω οιτινεσ ησαν μωσησ και ηλιασ
ਅਪਰਞ੍ਚ ਮੂਸਾ ਏਲਿਯਸ਼੍ਚੋਭੌ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੌ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ
31 οι οφθεντεσ εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην εμελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ
ਤੌ ਤੇਨ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰੇ ਯੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਃ ਸਾਧਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭਾਤੇ|
32 ο δε πετροσ και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντεσ δε ειδον την δοξαν αυτου και τουσ δυο ανδρασ τουσ συνεστωτασ αυτω
ਤਦਾ ਪਿਤਰਾਦਯਃ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਨੋ ਨਿਦ੍ਰਯਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਆਸਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਾਗਰਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਤੇਜਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੌ ਜਨੌ ਚ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
33 και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτουσ απ αυτου ειπεν πετροσ προσ τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημασ ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνασ τρεισ μιαν σοι και μιαν μωση και μιαν ηλια μη ειδωσ ο λεγει
ਅਥ ਤਯੋਰੁਭਯੋ ਰ੍ਗਮਨਕਾਲੇ ਪਿਤਰੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਗੁਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਾਨੇ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਿਤਿਃ ਸ਼ੁਭਾ, ਤਤ ਏਕਾ ਤ੍ਵਦਰ੍ਥਾ, ਏਕਾ ਮੂਸਾਰ੍ਥਾ, ਏਕਾ ਏਲਿਯਾਰ੍ਥਾ, ਇਤਿ ਤਿਸ੍ਰਃ ਕੁਟ੍ਯੋਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮੀਯਨ੍ਤਾਂ, ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ ਨ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸ|
34 ταυτα δε αυτου λεγοντοσ εγενετο νεφελη και επεσκιασεν αυτουσ εφοβηθησαν δε εν τω εκεινουσ εισελθειν εισ την νεφελην
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯਵਦਨਕਾਲੇ ਪਯੋਦ ਏਕ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਛਾਯਾਂ ਚਕਾਰ, ਤਤਸ੍ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਾਤ੍ ਤੇ ਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕਿਰੇ|
35 και φωνη εγενετο εκ τησ νεφελησ λεγουσα ουτοσ εστιν ο υιοσ μου ο αγαπητοσ αυτου ακουετε
ਤਦਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਯੋਦਾਦ੍ ਇਯਮਾਕਾਸ਼ੀਯਾ ਵਾਣੀ ਨਿਰ੍ਜਗਾਮ, ਮਮਾਯੰ ਪ੍ਰਿਯਃ ਪੁਤ੍ਰ ਏਤਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾਂ ਮਨੋ ਨਿਧੱਤ|
36 και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη ο ιησουσ μονοσ και αυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναισ ταισ ημεραισ ουδεν ων εωρακασιν
ਇਤਿ ਸ਼ਬ੍ਦੇ ਜਾਤੇ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁਮੇਕਾਕਿਨੰ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਤਦਾਨੀਂ ਤਸ੍ਯ ਦਰ੍ਸ਼ਨਸ੍ਯ ਵਾਚਮੇਕਾਮਪਿ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਨਃਸੁ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸੁਃ|
37 εγενετο δε εν τη εξησ ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορουσ συνηντησεν αυτω οχλοσ πολυσ
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਮਾੱਛੈਲਾਦ੍ ਅਵਰੂਢੇਸ਼਼ੁ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਆਜਗ੍ਮੁਃ|
38 και ιδου ανηρ απο του οχλου ανεβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου επιβλεψαι επι τον υιον μου οτι μονογενησ εστιν μοι
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਏਕੋ ਜਨ ਉੱਚੈਰੁਵਾਚ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਅਹੰ ਵਿਨਯੰ ਕਰੋਮਿ ਮਮ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕਰੋਤੁ, ਮਮ ਸ ਏਵੈਕਃ ਪੁਤ੍ਰਃ|
39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνησ κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογισ αποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον
ਭੂਤੇਨ ਧ੍ਰੁʼਤਃ ਸਨ੍ ਸੰ ਪ੍ਰਸਭੰ ਚੀੱਛਬ੍ਦੰ ਕਰੋਤਿ ਤਨ੍ਮੁਖਾਤ੍ ਫੇਣਾ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਚ, ਭੂਤ ਇੱਥੰ ਵਿਦਾਰ੍ੱਯ ਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਯਸ਼ਸ੍ਤੰ ਨ ਤ੍ਯਜਤਿ|
40 και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੰ ਭੂਤੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸਮੀਪੇ ਨ੍ਯਵੇਦਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
41 αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν ω γενεα απιστοσ και διεστραμμενη εωσ ποτε εσομαι προσ υμασ και ανεξομαι υμων προσαγαγε τον υιον σου ωδε
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਤ੍, ਰੇ ਆਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨ੍ ਵਿਪਥਗਾਮਿਨ੍ ਵੰਸ਼ ਕਤਿਕਾਲਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਚਰਣਾਨਿ ਚ ਸਹਿਸ਼਼੍ਯੇ? ਤਵ ਪੁਤ੍ਰਮਿਹਾਨਯ|
42 ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησουσ τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿੰਨਾਗਤਮਾਤ੍ਰੇ ਭੂਤਸ੍ਤੰ ਭੂਮੌ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਦਦਾਰ; ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਮੇਧ੍ਯੰ ਭੂਤੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਬਾਲਕੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰਿ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸ|
43 εξεπλησσοντο δε παντεσ επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οισ εποιησεν ο ιησουσ ειπεν προσ τουσ μαθητασ αυτου
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਾਸ਼ਕ੍ਤਿਮ੍ ਇਮਾਂ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇ ਚਮੱਚਕ੍ਰੁਃ; ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਰ੍ੱਵਾਭਿਃ ਕ੍ਰਿਯਾਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵੈਰ੍ਲੋਕੈਰਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੇ ਮਨ੍ਯਮਾਨੇ ਸਤਿ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ,
44 θεσθε υμεισ εισ τα ωτα υμων τουσ λογουσ τουτουσ ο γαρ υιοσ του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εισ χειρασ ανθρωπων
ਕਥੇਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਰ੍ਣੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤੁ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι του ρηματοσ τουτου
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਬੁਬੁਧਿਰੇ, ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਭਾਵਾਤ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਬੋਧਗਮ੍ਯੋ ਨ ਬਭੂਵ; ਤਸ੍ਯਾ ਆਸ਼ਯਃ ਕ ਇਤ੍ਯਪਿ ਤੇ ਭਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
46 εισηλθεν δε διαλογισμοσ εν αυτοισ το τισ αν ειη μειζων αυτων
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੇ ਮਿਥੋ ਵਿਵਾਦੰ ਚਕ੍ਰੁਃ|
47 ο δε ιησουσ ιδων τον διαλογισμον τησ καρδιασ αυτων επιλαβομενοσ παιδιου εστησεν αυτο παρ εαυτω
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੋਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਬਾਲਕਮੇਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਜਗਾਦ,
48 και ειπεν αυτοισ οσ εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και οσ εαν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτεροσ εν πασιν υμιν υπαρχων ουτοσ εσται μεγασ
ਯੋ ਜਨੋ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾਸ੍ਯ ਬਾਲਾਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ ਸ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਯਸ਼੍ਚ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ ਸ ਮਮ ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇਯਃ ਸ੍ਵੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰੰ ਜਾਨੀਤੇ ਸ ਏਵ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
49 αποκριθεισ δε ο ιωαννησ ειπεν επιστατα ειδομεν τινα επι τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੋਹਨ੍ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ ਹੇ ਪ੍ਰਭੇ ਤਵ ਨਾਮ੍ਨਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ਮ੍ ਏਕੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤੋ ਵਯੰ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਾਮਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੰ ਨ੍ਯਸ਼਼ੇਧਾਮ੍| ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ,
50 και ειπεν προσ αυτον ο ιησουσ μη κωλυετε οσ γαρ ουκ εστιν καθ ημων υπερ ημων εστιν
ਤੰ ਮਾ ਨਿਸ਼਼ੇਧਤ, ਯਤੋ ਯੋ ਜਨੋਸ੍ਮਾਕੰ ਨ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਃ ਸ ਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭਵਤਿ|
51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τασ ημερασ τησ αναληψεωσ αυτου και αυτοσ το προσωπον αυτου εστηριξεν του πορευεσθαι εισ ιερουσαλημ
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯਾਰੋਹਣਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸ ਸ੍ਥਿਰਚੇਤਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ੍ਯਾਗ੍ਰੇ ਦੂਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
52 και απεστειλεν αγγελουσ προ προσωπου αυτου και πορευθεντεσ εισηλθον εισ κωμην σαμαρειτων ωστε ετοιμασαι αυτω
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਗਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸੰਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯਾਨਾਂ ਗ੍ਰਾਮੰ ਪ੍ਰਵਿਵਿਸ਼ੁਃ|
53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εισ ιερουσαλημ
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਨਗਰੰ ਯਾਤਿ ਤਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਨ ਚਕ੍ਰੁਃ|
54 ιδοντεσ δε οι μαθηται αυτου ιακωβοσ και ιωαννησ ειπον κυριε θελεισ ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτουσ ωσ και ηλιασ εποιησεν
ਅਤਏਵ ਯਾਕੂਬ੍ਯੋਹਨੌ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਜਗਦਤੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਏਲਿਯੋ ਯਥਾ ਚਕਾਰ ਤਥਾ ਵਯਮਪਿ ਕਿੰ ਗਗਣਾਦ੍ ਆਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਏਤਾਨ੍ ਭਸ੍ਮੀਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਵਹ੍ਨਿਮਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਃ? ਭਵਾਨ੍ ਕਿਮਿੱਛਤਿ?
55 στραφεισ δε επετιμησεν αυτοισ και ειπεν ουκ οιδατε οιου πνευματοσ εστε υμεισ
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨੋਭਾਵਃ ਕਃ, ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ|
56 ο γαρ υιοσ του ανθρωπου ουκ ηλθεν ψυχασ ανθρωπων απολεσαι αλλα σωσαι και επορευθησαν εισ ετεραν κωμην
ਮਨੁਜਸੁਤੋ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਨਾਗੱਛਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍| ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਇਤਰਗ੍ਰਾਮੰ ਤੇ ਯਯੁਃ|
57 εγενετο δε πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τισ προσ αυτον ακολουθησω σοι οπου αν απερχη κυριε
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪਥਿ ਗਮਨਕਾਲੇ ਜਨ ਏਕਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਯਤ੍ਰ ਯਾਤਿ ਭਵਤਾ ਸਹਾਹਮਪਿ ਤਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ|
58 και ειπεν αυτω ο ιησουσ αι αλωπεκεσ φωλεουσ εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεισ ο δε υιοσ του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਗੋਮਾਯੂਨਾਂ ਗਰ੍ੱਤਾ ਆਸਤੇ, ਵਿਹਾਯਸੀਯਵਿਹਗਾਨਾਂ ਨੀਡਾਨਿ ਚ ਸਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਾਨਵਤਨਯਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰਃ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ|
59 ειπεν δε προσ ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κυριε επιτρεψον μοι απελθοντι πρωτον θαψαι τον πατερα μου
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਇਤਰਜਨੰ ਜਗਾਦ, ਤ੍ਵੰ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਹਿ; ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪਿਤਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਮਾਮਾਦਿਸ਼ਤੁ|
60 ειπεν δε αυτω ο ιησουσ αφεσ τουσ νεκρουσ θαψαι τουσ εαυτων νεκρουσ συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਯਨ੍ਤੁ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਗਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯ|
61 ειπεν δε και ετεροσ ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοισ εισ τον οικον μου
ਤਤੋਨ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਮਯਾਪਿ ਭਵਤਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗੰਸ੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਮਮ ਨਿਵੇਸ਼ਨਸ੍ਯ ਪਰਿਜਨਾਨਾਮ੍ ਅਨੁਮਤਿੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਅਹਮਾਦਿਸ਼੍ਯੈ ਭਵਤਾ|
62 ειπεν δε ο ιησουσ προσ αυτον ουδεισ επιβαλων την χειρα αυτου επ αροτρον και βλεπων εισ τα οπισω ευθετοσ εστιν εισ την βασιλειαν του θεου
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯੋ ਜਨੋ ਲਾਙ੍ਗਲੇ ਕਰਮਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯੰ ਨਾਰ੍ਹਤਿ|

< Κατα Λουκαν 9 >