Κατα Λουκαν 3
1 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω τησ ηγεμονιασ τιβεριου καισαροσ ηγεμονευοντοσ ποντιου πιλατου τησ ιουδαιασ και τετραρχουντοσ τησ γαλιλαιασ ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετραρχουντοσ τησ ιτουραιασ και τραχωνιτιδοσ χωρασ και λυσανιου τησ αβιληνησ τετραρχουντοσ
Now, in the fifteenth year of the supremacy of Tiberius Caesar, —Pontius Pilate being governor of Judaea, and Herod being tetrarch of Galilee, and, Philip his brother, tetrarch of Ituraea and the country of Trachonitis, and Lysanius, tetrarch of Abylene, —
2 επι αρχιερεωσ αννα και καιαφα εγενετο ρημα θεου επι ιωαννην τον ζαχαριου υιον εν τη ερημω
in the High-priesthood of Annas and Caiaphas, came a word of God unto John the son, of Zechariah, in rue desert;
3 και ηλθεν εισ πασαν την περιχωρον του ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιασ εισ αφεσιν αμαρτιων
and he came into all the country about the Jordan, proclaiming an immersion of repentance into remission of sins:
4 ωσ γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιου του προφητου λεγοντοσ φωνη βοωντοσ εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειασ ποιειτε τασ τριβουσ αυτου
as it is written in the book of the discourses of Isaiah the prophet: A voice of one crying aloud! In the desert, prepare ye the way of the Lord, straight, be making his paths;
5 πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν οροσ και βουνοσ ταπεινωθησεται και εσται τα σκολια εισ ευθειαν και αι τραχειαι εισ οδουσ λειασ
Every chasm, shall be filled up, and, every mountain and hill, be made low; and the, crooked, places shall become, straight, and the, rugged, places, smooth ways; —
6 και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου
And all flesh shall see the salvation of God.
7 ελεγεν ουν τοισ εκπορευομενοισ οχλοισ βαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχιδνων τισ υπεδειξεν υμιν φυγειν απο τησ μελλουσησ οργησ
He was saying, therefore, unto the multitudes who were going forth to be immersed by him—Broods of vipers! who suggested to you, to flee from the coming wrath?
8 ποιησατε ουν καρπουσ αξιουσ τησ μετανοιασ και μη αρξησθε λεγειν εν εαυτοισ πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεοσ εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ
Bring forth, therefore, fruits worthy of repentance, and do not begin to be saying within yourselves, As our father, we have, Abraham; for, I say unto you—God is able, out of these stones, to raise up children unto Abraham.
9 ηδη δε και η αξινη προσ την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εισ πυρ βαλλεται
And, already, even the axe, unto the root of the trees is being laid; every tree, therefore, not bringing forth [good] fruit, is to be hewn down, and, into fire, to be cast.
10 και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντεσ τι ουν ποιησομεν
And the multitude began to question him saying—What, then, shall we do?
11 αποκριθεισ δε λεγει αυτοισ ο εχων δυο χιτωνασ μεταδοτω τω μη εχοντι και ο εχων βρωματα ομοιωσ ποιειτω
And, answering, he said unto them—He that hath two tunics, let him share with him that hath none, and, he that hath food, in like manner, let him be doing.
12 ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπον προσ αυτον διδασκαλε τι ποιησομεν
And there came, even tax-collectors, to be immersed; and they said unto him—Teacher! what, shall we, do?
13 ο δε ειπεν προσ αυτουσ μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμιν πρασσετε
And, he, said unto them, Nothing more than what is appointed you, exact ye.
14 επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντεσ και ημεισ τι ποιησομεν και ειπεν προσ αυτουσ μηδενα διασεισητε μηδε συκοφαντησητε και αρκεισθε τοισ οψωνιοισ υμων
Then were questioning him, soldiers also, saying—What shall, even we, do? And he said unto them—Molest ye, no one, neither accuse falsely; and be content with your supplies.
15 προσδοκωντοσ δε του λαου και διαλογιζομενων παντων εν ταισ καρδιαισ αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτοσ ειη ο χριστοσ
Now, as the people were in expectation, and all were deliberating in their hearts, concerning John, —whether by any means, he, might be, the Christ,
16 απεκρινατο ο ιωαννησ απασιν λεγων εγω μεν υδατι βαπτιζω υμασ ερχεται δε ο ισχυροτεροσ μου ου ουκ ειμι ικανοσ λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτοσ υμασ βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι
John answered, saying unto all—I, indeed, in water, am immersing you, but he that is mightier than I, cometh, the thong of whose sandals I am not worthy to unloose, —he, will immerse you in Holy Spirit and fire:
17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον εισ την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω
whose fan is in his hand, to clear out his threshing-floor, and to gather the wheat into his granary; but, the chaff, will he burn up with fire unquenchable.
18 πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετο τον λαον
So then indeed, as to many things and various, he exhorted, and continued telling his glad-message unto the people.
19 ο δε ηρωδησ ο τετραρχησ ελεγχομενοσ υπ αυτου περι ηρωδιαδοσ τησ γυναικοσ του αδελφου αυτου και περι παντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδησ
But, Herod the tetrarch, being reproved by him concerning Herodias, the wife of his brother, and concerning all the wicked things Herod had done,
20 προσεθηκεν και τουτο επι πασιν και κατεκλεισεν τον ιωαννην εν τη φυλακη
added this also unto all, —he locked up John in prison.
21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντα τον λαον και ιησου βαπτισθεντοσ και προσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον
Now it came to pass, when one and all the people were immersed, Jesus also, having been immersed, and being at prayer, heaven was opened;
22 και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει ωσει περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι λεγουσαν συ ει ο υιοσ μου ο αγαπητοσ εν σοι ευδοκησα
and the Holy Spirit descended, in bodily appearance, as a dove, upon him, —and, a voice out of heaven, came—Thou, art my Son, the Beloved, in thee, I delight.
23 και αυτοσ ην ο ιησουσ ωσει ετων τριακοντα αρχομενοσ ων ωσ ενομιζετο υιοσ ιωσηφ του ηλι
And, Jesus himself, was, when he began, about thirty years of age, being the son, as was supposed—of Joseph, of Heli:
24 του ματθατ του λευι του μελχι του ιαννα του ιωσηφ
of Matthat, of Levi, of Melchi, —of Jannai, of Joseph:
25 του ματταθιου του αμωσ του ναουμ του εσλι του ναγγαι
of Mattathias, of Amos, of Nahum, —of Esli, of Naggai:
26 του μααθ του ματταθιου του σεμει του ιωσηφ του ιουδα
of Maath, of Mattathias, of Semein, —of Josech, of Joda:
27 του ιωαναν του ρησα του ζοροβαβελ του σαλαθιηλ του νηρι
of Joanan, of Rhesa, of Zerubbabel, —of Salathiel, of Neri:
28 του μελχι του αδδι του κωσαμ του ελμωδαμ του ηρ
of Melchi, of Addi, of Cosam, —of Elmadam, of Er:
29 του ιωση του ελιεζερ του ιωρειμ του ματθατ του λευι
of Jesus, of Eliezer, of Jorim, —of Matthat, of Levi:
30 του συμεων του ιουδα του ιωσηφ του ιωναν του ελιακειμ
of Symeon, of Judas, of Joseph, —of Jonam, of Eliakim:
31 του μελεα του μαιναν του ματταθα του ναθαν του δαυιδ
of Melea, of Menna, of Mattatha, —of Natham, of David:
32 του ιεσσαι του ωβηδ του βοοζ του σαλμων του ναασσων
of Jesse, of Obed, of Boaz, —of Salmon, of Nashon:
33 του αμιναδαβ του αραμ του εσρωμ του φαρεσ του ιουδα
of Amminadab, of Arni, of Hezron, —of Perez, of Judah:
34 του ιακωβ του ισαακ του αβρααμ του θαρα του ναχωρ
of Jacob, of Isaac, of Abraham, —of Terah, of Nahor:
35 του σερουχ του ραγαυ του φαλεγ του εβερ του σαλα
of Serug, of Reu, of Peleg, —of Eber, of Shelah:
36 του καιναν του αρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ
of Cainan, of Arphaxad, of Shem, —of Noah, of Lamech:
37 του μαθουσαλα του ενωχ του ιαρεδ του μαλελεηλ του καιναν
of Methuselah, of Enoch, of Jared, —of Mahalaleel, of Cainan:
38 του ενωσ του σηθ του αδαμ του θεου
of Enos, of Seth, —of Adam; of God.
