< Κατα Λουκαν 17 >

1 ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ ανενδεκτον εστιν του μη ελθειν τα σκανδαλα ουαι δε δι ου ερχεται
Yesu nowachone jopuonjrene niya, “Gik mamiyo ji donjo e richo ochunore ni nyaka bedie, to okwongʼ ngʼatno makelo gigo.
2 λυσιτελει αυτω ει μυλοσ ονικοσ περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εισ την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων
Dine obedo maber ka otwene pongʼ e ngʼute, mi onyumego e nam moloyo komiyo achiel kuom jomatindogi timo richo.
3 προσεχετε εαυτοισ εαν δε αμαρτη εισ σε ο αδελφοσ σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφεσ αυτω
Omiyo ritreuru uwegi. “Ka owadu otimo richo, kwere, to ka olokore oweyo richo, to wene.
4 και εαν επτακισ τησ ημερασ αμαρτη εισ σε και επτακισ τησ ημερασ επιστρεψη λεγων μετανοω αφησεισ αυτω
Ka otimoni richo nyadibiriyo odiechiengʼ achiel to obiro iri nyadibiriyo kendo owacho ni, ‘Alokora aweyo richo,’ to nyaka iwene.”
5 και ειπον οι αποστολοι τω κυριω προσθεσ ημιν πιστιν
Joote nowachone Ruoth niya, “Med yiewa!”
6 ειπεν δε ο κυριοσ ει εχετε πιστιν ωσ κοκκον σιναπεωσ ελεγετε αν τη συκαμινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν
Nodwoko niya, “Ka un gi yie matin marom gi koth karadali, to unyalo wacho ne yadh ngʼowuni ni, ‘Pudhri ia mondo ipithri e nam,’ to dine owinjou motimo kamano.
7 τισ δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα οσ εισελθοντι εκ του αγρου ερει ευθεωσ παρελθων αναπεσε
“Ka dibed ni nitie achiel kuomu man-gi jatich mapurone kata makwayo rombe. Dowachne jatichne koa e puodho ni, ‘Bi koroni kendo ibed piny mondo ichiem’?
8 αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενοσ διακονει μοι εωσ φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ
Donge dowachne mana ni, ‘Losna chiemba mar otieno, ikri mondo imiya acham kendo metho, eka bangʼe inyalo chiemo kendo metho’?
9 μη χαριν εχει τω δουλω εκεινω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα ου δοκω
Bende onyalo goyone jatichneno erokamano nikech notimo gima nowachone notim?
10 ουτωσ και υμεισ οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν οτι ο οφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν
Omiyo un bende, ka usetimo gik moko duto mane onyisu mondo utim, onego uwach ni, ‘Wan mana jotich aticha ma ok owinjore to wasetimo mana tijwa.’”
11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι αυτον εισ ιερουσαλημ και αυτοσ διηρχετο δια μεσου σαμαρειασ και γαλιλαιασ
Koro e yo kane odhiyo Jerusalem, Yesu nowuotho e kind Samaria gi Galili.
12 και εισερχομενου αυτου εισ τινα κωμην απηντησαν αυτω δεκα λεπροι ανδρεσ οι εστησαν πορρωθεν
Ka noyudo odonjo e dala moro, ji apar man-gi dhoho noromo kode. Negichungo mabor
13 και αυτοι ηραν φωνην λεγοντεσ ιησου επιστατα ελεησον ημασ
kendo negiluongo gi dwol maduongʼ niya, “Yesu, Ruoth! Kechwa!”
14 και ιδων ειπεν αυτοισ πορευθεντεσ επιδειξατε εαυτουσ τοισ ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτουσ εκαθαρισθησαν
Ka nonenogi, nowacho niya, “Dhiuru, unyisru uwegi ni jodolo.” To kane gidhi, negipwodhore.
15 εισ δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνησ μεγαλησ δοξαζων τον θεον
Achiel kuomgi, kane oneno ni osechange, nodok ir Yesu, kopako Nyasaye gi dwol maduongʼ.
16 και επεσεν επι προσωπον παρα τουσ ποδασ αυτου ευχαριστων αυτω και αυτοσ ην σαμαρειτησ
Nopodho auma e tiend Yesu kendo nogoyone erokamano, to ngʼatno ne en ja-Samaria.
17 αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δε εννεα που
Yesu nopenjo niya, “Donge ji apar duto nopwodhi? Ere ji ochiko mamoko?
18 ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντεσ δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενησ ουτοσ
Onge ngʼato madineyudre kuomgi monego duogi mondo omi Nyasaye pak, mana japiny moro nononi kende ema odwogo?”
19 και ειπεν αυτω αναστασ πορευου η πιστισ σου σεσωκεν σε
Eka nowachone niya, “Chungi kendo idhi, yieni osemiyo ibedo mangima.”
20 επερωτηθεισ δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοισ και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεωσ
Chiengʼ moro, kane openje gi jo-Farisai kinde ma pinyruodh Nyasaye nobiye, Yesu nodwokogi niya, “Pinyruoth Nyasaye ok bi mana mineno gi wangʼ,
21 ουδε ερουσιν ιδου ωδε η ιδου εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντοσ υμων εστιν
kata ji ok nowach ni, ‘Eri go,’ kata ni, ‘Ee cha go cha,’ nikech pinyruodh Nyasaye ni eiu.”
22 ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε
Eka nowachone jopuonjre niya, “Ndalo biro ma unugomb nenoe chiengʼ achiel kuom ndalo mag Wuod Dhano, to ok ununene.
23 και ερουσιν υμιν ιδου ωδε η ιδου εκει μη απελθητε μηδε διωξητε
Ji biro wachonu ni, ‘En kucha!’ Kata ni, ‘En ka!’ Kik uring udhi bangʼ-gi.
24 ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ τησ υπ ουρανον εισ την υπ ουρανον λαμπει ουτωσ εσται ο υιοσ του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου
Nimar biro mar Wuod Dhano nobed machalo ka mil polo ma piatore e kor polo koa konchiel nyaka komachielo.
25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο τησ γενεασ ταυτησ
To mokwongo nyaka one masiche mangʼeny, kendo tiengʼni nodage.
26 και καθωσ εγενετο εν ταισ ημεραισ νωε ουτωσ εσται και εν ταισ ημεραισ του υιου του ανθρωπου
“Mana kaka notimore e ndalo mag Nowa, e kaka biro bedo bende e ndalo mag Wuod Dhano.
27 ησθιον επινον εγαμουν εξεγαμιζοντο αχρι ησ ημερασ εισηλθεν νωε εισ την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμοσ και απωλεσεν απαντασ
Ji ne chiemo kendo metho, chwo ne kendo bende nyiri ne ikendo nyaka nochopo odiechiengʼ mane Nowa odonjo e yie. Eka pi mar ataro nobiro motieko ji duto.
28 ομοιωσ και ωσ εγενετο εν ταισ ημεραισ λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν
“Kamano e kaka ne chalre e ndalo mag Lut, ji ne chiemo, kendo metho, negingʼiewo kendo negiloko ohala, bende negipitho kendo gedo.
29 η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν απαντασ
To chiengʼ mane Lut oa Sodom, mach kod kite maliel mager nolwar koa e polo kendo notiekogi duto.
30 κατα ταυτα εσται η ημερα ο υιοσ του ανθρωπου αποκαλυπτεται
“Kamano e kaka nobedi e ndalo ma Wuod Dhano nofwenyre.
31 εν εκεινη τη ημερα οσ εσται επι του δωματοσ και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν τω αγρω ομοιωσ μη επιστρεψατω εισ τα οπισω
Odiechiengʼno onge ngʼato manobedie ewi tat ot, man-gi gige ei ot, manolor mondo ogolgi. Machalre gi mano, onge ngʼato manie puodho manodog dala ne gimoro amora.
32 μνημονευετε τησ γυναικοσ λωτ
Paruru chi Lut!
33 οσ εαν ζητηση την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην και οσ εαν απολεση αυτην ζωογονησει αυτην
Ngʼatno matemo reso ngimane, ngimane biro lalne, to ngʼatno mowito ngimane, nores ngimane.
34 λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινησ μιασ εισ παραληφθησεται και ο ετεροσ αφεθησεται
Awachonu ni, otienono ji ariyo nobed e kitanda achiel: achiel nokaw to machielo nowe.
35 δυο εσονται αληθουσαι επι το αυτο μια παραληφθησεται και η ετερα αφεθησεται
Mon ariyo noyudi karego cham kaachiel, achiel nokaw, to machielo nowe. [
Chwo ariyo nobed e puodho, achiel ibiro kawo, to machielo nowe.]”
37 και αποκριθεντεσ λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοισ οπου το σωμα εκει συναχθησονται οι αετοι
Eka negipenje niya, “Mano notimre kanye, Ruoth?” Nodwokogi niya, “Kama ringruok motho nitie, ema achudhe chokore.”

< Κατα Λουκαν 17 >