Κατα Λουκαν 11
1 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενον ωσ επαυσατο ειπεν τισ των μαθητων αυτου προσ αυτον κυριε διδαξον ημασ προσευχεσθαι καθωσ και ιωαννησ εδιδαξεν τουσ μαθητασ αυτου
അനന്തരം സ കസ്മിംശ്ചിത് സ്ഥാനേ പ്രാർഥയത തത്സമാപ്തൗ സത്യാം തസ്യൈകഃ ശിഷ്യസ്തം ജഗാദ ഹേ പ്രഭോ യോഹൻ യഥാ സ്വശിഷ്യാൻ പ്രാർഥയിതുമ് ഉപദിഷ്ടവാൻ തഥാ ഭവാനപ്യസ്മാൻ ഉപദിശതു|
2 ειπεν δε αυτοισ οταν προσευχησθε λεγετε πατερ ημων ο εν τοισ ουρανοισ αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ωσ εν ουρανω και επι τησ γησ
തസ്മാത് സ കഥയാമാസ, പ്രാർഥനകാലേ യൂയമ് ഇത്ഥം കഥയധ്വം, ഹേ അസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥപിതസ്തവ നാമ പൂജ്യം ഭവതു; തവ രാജത്വം ഭവതു; സ്വർഗേ യഥാ തഥാ പൃഥിവ്യാമപി തവേച്ഛയാ സർവ്വം ഭവതു|
3 τον αρτον ημων τον επιουσιον διδου ημιν το καθ ημεραν
പ്രത്യഹമ് അസ്മാകം പ്രയോജനീയം ഭോജ്യം ദേഹി|
4 και αφεσ ημιν τασ αμαρτιασ ημων και γαρ αυτοι αφιεμεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκησ ημασ εισ πειρασμον αλλα ρυσαι ημασ απο του πονηρου
യഥാ വയം സർവ്വാൻ അപരാധിനഃ ക്ഷമാമഹേ തഥാ ത്വമപി പാപാന്യസ്മാകം ക്ഷമസ്വ| അസ്മാൻ പരീക്ഷാം മാനയ കിന്തു പാപാത്മനോ രക്ഷ|
5 και ειπεν προσ αυτουσ τισ εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προσ αυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρεισ αρτουσ
പശ്ചാത് സോപരമപി കഥിതവാൻ യദി യുഷ്മാകം കസ്യചിദ് ബന്ധുസ്തിഷ്ഠതി നിശീഥേ ച തസ്യ സമീപം സ ഗത്വാ വദതി,
6 επειδη φιλοσ παρεγενετο εξ οδου προσ με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω
ഹേ ബന്ധോ പഥിക ഏകോ ബന്ധു ർമമ നിവേശനമ് ആയാതഃ കിന്തു തസ്യാതിഥ്യം കർത്തും മമാന്തികേ കിമപി നാസ്തി, അതഏവ പൂപത്രയം മഹ്യമ് ഋണം ദേഹി;
7 κακεινοσ εσωθεν αποκριθεισ ειπη μη μοι κοπουσ παρεχε ηδη η θυρα κεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου εισ την κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστασ δουναι σοι
തദാ സ യദി ഗൃഹമധ്യാത് പ്രതിവദതി മാം മാ ക്ലിശാന, ഇദാനീം ദ്വാരം രുദ്ധം ശയനേ മയാ സഹ ബാലകാശ്ച തിഷ്ഠന്തി തുഭ്യം ദാതുമ് ഉത്ഥാതും ന ശക്നോമി,
8 λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστασ δια το ειναι αυτου φιλον δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεισ δωσει αυτω οσον χρηζει
തർഹി യുഷ്മാനഹം വദാമി, സ യദി മിത്രതയാ തസ്മൈ കിമപി ദാതും നോത്തിഷ്ഠതി തഥാപി വാരം വാരം പ്രാർഥനാത ഉത്ഥാപിതഃ സൻ യസ്മിൻ തസ്യ പ്രയോജനം തദേവ ദാസ്യതി|
9 καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν
അതഃ കാരണാത് കഥയാമി, യാചധ്വം തതോ യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യതേ, മൃഗയധ്വം തത ഉദ്ദേശം പ്രാപ്സ്യഥ, ദ്വാരമ് ആഹത തതോ യുഷ്മഭ്യം ദ്വാരം മോക്ഷ്യതേ|
10 πασ γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται
യോ യാചതേ സ പ്രാപ്നോതി, യോ മൃഗയതേ സ ഏവോദ്ദേശം പ്രാപ്നോതി, യോ ദ്വാരമ് ആഹന്തി തദർഥം ദ്വാരം മോച്യതേ|
11 τινα δε υμων τον πατερα αιτησει ο υιοσ αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω η και ιχθυν μη αντι ιχθυοσ οφιν επιδωσει αυτω
പുത്രേണ പൂപേ യാചിതേ തസ്മൈ പാഷാണം ദദാതി വാ മത്സ്യേ യാചിതേ തസ്മൈ സർപം ദദാതി
12 η και εαν αιτηση ωον μη επιδωσει αυτω σκορπιον
വാ അണ്ഡേ യാചിതേ തസ്മൈ വൃശ്ചികം ദദാതി യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ഏതാദൃശഃ പിതാസ്തേ?
13 ει ουν υμεισ πονηροι υπαρχοντεσ οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοισ τεκνοισ υμων ποσω μαλλον ο πατηρ ο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοισ αιτουσιν αυτον
തസ്മാദേവ യൂയമഭദ്രാ അപി യദി സ്വസ്വബാലകേഭ്യ ഉത്തമാനി ദ്രവ്യാണി ദാതും ജാനീഥ തർഹ്യസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ നിജയാചകേഭ്യഃ കിം പവിത്രമ് ആത്മാനം ന ദാസ്യതി?
14 και ην εκβαλλων δαιμονιον και αυτο ην κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εξελθοντοσ ελαλησεν ο κωφοσ και εθαυμασαν οι οχλοι
അനന്തരം യീശുനാ കസ്മാച്ചിദ് ഏകസ്മിൻ മൂകഭൂതേ ത്യാജിതേ സതി സ ഭൂതത്യക്തോ മാനുഷോ വാക്യം വക്തുമ് ആരേഭേ; തതോ ലോകാഃ സകലാ ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|
15 τινεσ δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
കിന്തു തേഷാം കേചിദൂചു ർജനോയം ബാലസിബൂബാ അർഥാദ് ഭൂതരാജേന ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
16 ετεροι δε πειραζοντεσ σημειον παρ αυτου εζητουν εξ ουρανου
തം പരീക്ഷിതും കേചിദ് ആകാശീയമ് ഏകം ചിഹ്നം ദർശയിതും തം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ|
17 αυτοσ δε ειδωσ αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοισ πασα βασιλεια εφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικοσ επι οικον πιπτει
തദാ സ തേഷാം മനഃകൽപനാം ജ്ഞാത്വാ കഥയാമാസ, കസ്യചിദ് രാജ്യസ്യ ലോകാ യദി പരസ്പരം വിരുന്ധന്തി തർഹി തദ് രാജ്യമ് നശ്യതി; കേചിദ് ഗൃഹസ്ഥാ യദി പരസ്പരം വിരുന്ധന്തി തർഹി തേപി നശ്യന്തി|
18 ει δε και ο σατανασ εφ εαυτον διεμερισθη πωσ σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια
തഥൈവ ശൈതാനപി സ്വലോകാൻ യദി വിരുണദ്ധി തദാ തസ്യ രാജ്യം കഥം സ്ഥാസ്യതി? ബാലസിബൂബാഹം ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി യൂയമിതി വദഥ|
19 ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο κριται υμων αυτοι εσονται
യദ്യഹം ബാലസിബൂബാ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി തർഹി യുഷ്മാകം സന്താനാഃ കേന ത്യാജയന്തി? തസ്മാത് തഏവ കഥായാ ഏതസ്യാ വിചാരയിതാരോ ഭവിഷ്യന്തി|
20 ει δε εν δακτυλω θεου εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμασ η βασιλεια του θεου
കിന്തു യദ്യഹമ് ഈശ്വരസ്യ പരാക്രമേണ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി തർഹി യുഷ്മാകം നികടമ് ഈശ്വരസ്യ രാജ്യമവശ്യമ് ഉപതിഷ്ഠതി|
21 οταν ο ισχυροσ καθωπλισμενοσ φυλασση την εαυτου αυλην εν ειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου
ബലവാൻ പുമാൻ സുസജ്ജമാനോ യതികാലം നിജാട്ടാലികാം രക്ഷതി തതികാലം തസ്യ ദ്രവ്യം നിരുപദ്രവം തിഷ്ഠതി|
22 επαν δε ο ισχυροτεροσ αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν
കിന്തു തസ്മാദ് അധികബലഃ കശ്ചിദാഗത്യ യദി തം ജയതി തർഹി യേഷു ശസ്ത്രാസ്ത്രേഷു തസ്യ വിശ്വാസ ആസീത് താനി സർവ്വാണി ഹൃത്വാ തസ്യ ദ്രവ്യാണി ഗൃഹ്ലാതി|
23 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει
അതഃ കാരണാദ് യോ മമ സപക്ഷോ ന സ വിപക്ഷഃ, യോ മയാ സഹ ന സംഗൃഹ്ലാതി സ വികിരതി|
24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον λεγει υποστρεψω εισ τον οικον μου οθεν εξηλθον
അപരഞ്ച അമേധ്യഭൂതോ മാനുഷസ്യാന്തർനിർഗത്യ ശുഷ്കസ്ഥാനേ ഭ്രാന്ത്വാ വിശ്രാമം മൃഗയതേ കിന്തു ന പ്രാപ്യ വദതി മമ യസ്മാദ് ഗൃഹാദ് ആഗതോഹം പുനസ്തദ് ഗൃഹം പരാവൃത്യ യാമി|
25 και ελθον ευρισκει σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
തതോ ഗത്വാ തദ് ഗൃഹം മാർജിതം ശോഭിതഞ്ച ദൃഷ്ട്വാ
26 τοτε πορευεται και παραλαμβανει επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου και ελθοντα κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων
തത്ക്ഷണമ് അപഗത്യ സ്വസ്മാദപി ദുർമ്മതീൻ അപരാൻ സപ്തഭൂതാൻ സഹാനയതി തേ ച തദ്ഗൃഹം പവിശ്യ നിവസന്തി| തസ്മാത് തസ്യ മനുഷ്യസ്യ പ്രഥമദശാതഃ ശേഷദശാ ദുഃഖതരാ ഭവതി|
27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τισ γυνη φωνην εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ουσ εθηλασασ
അസ്യാഃ കഥായാഃ കഥനകാലേ ജനതാമധ്യസ്ഥാ കാചിന്നാരീ തമുച്ചൈഃസ്വരം പ്രോവാച, യാ യോഷിത് ത്വാം ഗർബ്ഭേഽധാരയത് സ്തന്യമപായയച്ച സൈവ ധന്യാ|
28 αυτοσ δε ειπεν μενουνγε μακαριοι οι ακουοντεσ τον λογον του θεου και φυλασσοντεσ αυτον
കിന്തു സോകഥയത് യേ പരമേശ്വരസ്യ കഥാം ശ്രുത്വാ തദനുരൂപമ് ആചരന്തി തഏവ ധന്യാഃ|
29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη πονηρα εστιν σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου
തതഃ പരം തസ്യാന്തികേ ബഹുലോകാനാം സമാഗമേ ജാതേ സ വക്തുമാരേഭേ, ആധുനികാ ദുഷ്ടലോകാശ്ചിഹ്നം ദ്രഷ്ടുമിച്ഛന്തി കിന്തു യൂനസ്ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ചിഹ്നം വിനാന്യത് കിഞ്ചിച്ചിഹ്നം താൻ ന ദർശയിഷ്യതേ|
30 καθωσ γαρ εγενετο ιωνασ σημειον τοισ νινευιταισ ουτωσ εσται και ο υιοσ του ανθρωπου τη γενεα ταυτη
യൂനസ് തു യഥാ നീനിവീയലോകാനാം സമീപേ ചിഹ്നരൂപോഭവത് തഥാ വിദ്യമാനലോകാനാമ് ഏഷാം സമീപേ മനുഷ്യപുത്രോപി ചിഹ്നരൂപോ ഭവിഷ്യതി|
31 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων τησ γενεασ ταυτησ και κατακρινει αυτουσ οτι ηλθεν εκ των περατων τησ γησ ακουσαι την σοφιαν σολομωνοσ και ιδου πλειον σολομωνοσ ωδε
വിചാരസമയേ ഇദാനീന്തനലോകാനാം പ്രാതികൂല്യേന ദക്ഷിണദേശീയാ രാജ്ഞീ പ്രോത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യതി, യതഃ സാ രാജ്ഞീ സുലേമാന ഉപദേശകഥാം ശ്രോതും പൃഥിവ്യാഃ സീമാത ആഗച്ഛത് കിന്തു പശ്യത സുലേമാനോപി ഗുരുതര ഏകോ ജനോഽസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിദ്യതേ|
32 ανδρεσ νινευι αναστησονται εν τη κρισει μετα τησ γενεασ ταυτησ και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εισ το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε
അപരഞ്ച വിചാരസമയേ നീനിവീയലോകാ അപി വർത്തമാനകാലികാനാം ലോകാനാം വൈപരീത്യേന പ്രോത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യന്തി, യതോ ഹേതോസ്തേ യൂനസോ വാക്യാത് ചിത്താനി പരിവർത്തയാമാസുഃ കിന്തു പശ്യത യൂനസോതിഗുരുതര ഏകോ ജനോഽസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിദ്യതേ|
33 ουδεισ δε λυχνον αψασ εισ κρυπτην τιθησιν ουδε υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φεγγοσ βλεπωσιν
പ്രദീപം പ്രജ്വാല്യ ദ്രോണസ്യാധഃ കുത്രാപി ഗുപ്തസ്ഥാനേ വാ കോപി ന സ്ഥാപയതി കിന്തു ഗൃഹപ്രവേശിഭ്യോ ദീപ്തിം ദാതം ദീപാധാരോപര്യ്യേവ സ്ഥാപയതി|
34 ο λυχνοσ του σωματοσ εστιν ο οφθαλμοσ οταν ουν ο οφθαλμοσ σου απλουσ η και ολον το σωμα σου φωτεινον εστιν επαν δε πονηροσ η και το σωμα σου σκοτεινον
ദേഹസ്യ പ്രദീപശ്ചക്ഷുസ്തസ്മാദേവ ചക്ഷു ര്യദി പ്രസന്നം ഭവതി തർഹി തവ സർവ്വശരീരം ദീപ്തിമദ് ഭവിഷ്യതി കിന്തു ചക്ഷു ര്യദി മലീമസം തിഷ്ഠതി തർഹി സർവ്വശരീരം സാന്ധകാരം സ്ഥാസ്യതി|
35 σκοπει ουν μη το φωσ το εν σοι σκοτοσ εστιν
അസ്മാത് കാരണാത് തവാന്തഃസ്ഥം ജ്യോതി ര്യഥാന്ധകാരമയം ന ഭവതി തദർഥേ സാവധാനോ ഭവ|
36 ει ουν το σωμα σου ολον φωτεινον μη εχον τι μεροσ σκοτεινον εσται φωτεινον ολον ωσ οταν ο λυχνοσ τη αστραπη φωτιζη σε
യതഃ ശരീരസ്യ കുത്രാപ്യംശേ സാന്ധകാരേ ന ജാതേ സർവ്വം യദി ദീപ്തിമത് തിഷ്ഠതി തർഹി തുഭ്യം ദീപ്തിദായിപ്രോജ്ജ്വലൻ പ്രദീപ ഇവ തവ സവർവശരീരം ദീപ്തിമദ് ഭവിഷ്യതി|
37 εν δε τω λαλησαι ηρωτα αυτον φαρισαιοσ τισ οπωσ αριστηση παρ αυτω εισελθων δε ανεπεσεν
ഏതത്കഥായാഃ കഥനകാലേ ഫിരുശ്യേകോ ഭേജനായ തം നിമന്ത്രയാമാസ, തതഃ സ ഗത്വാ ഭോക്തുമ് ഉപവിവേശ|
38 ο δε φαρισαιοσ ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστου
കിന്തു ഭോജനാത് പൂർവ്വം നാമാങ്ക്ഷീത് ഏതദ് ദൃഷ്ട്വാ സ ഫിരുശ്യാശ്ചര്യ്യം മേനേ|
39 ειπεν δε ο κυριοσ προσ αυτον νυν υμεισ οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακοσ καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγησ και πονηριασ
തദാ പ്രഭുസ്തം പ്രോവാച യൂയം ഫിരൂശിലോകാഃ പാനപാത്രാണാം ഭോജനപാത്രാണാഞ്ച ബഹിഃ പരിഷ്കുരുഥ കിന്തു യുഷ്മാകമന്ത ർദൗരാത്മ്യൈ ർദുഷ്ക്രിയാഭിശ്ച പരിപൂർണം തിഷ്ഠതി|
40 αφρονεσ ουχ ο ποιησασ το εξωθεν και το εσωθεν εποιησεν
ഹേ സർവ്വേ നിർബോധാ യോ ബഹിഃ സസർജ സ ഏവ കിമന്ത ർന സസർജ?
41 πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαρα υμιν εστιν
തത ഏവ യുഷ്മാഭിരന്തഃകരണം (ഈശ്വരായ) നിവേദ്യതാം തസ്മിൻ കൃതേ യുഷ്മാകം സർവ്വാണി ശുചിതാം യാസ്യന്തി|
42 αλλ ουαι υμιν τοισ φαρισαιοισ οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και την αγαπην του θεου ταυτα εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναι
കിന്തു ഹന്ത ഫിരൂശിഗണാ യൂയം ന്യായമ് ഈശ്വരേ പ്രേമ ച പരിത്യജ്യ പോദിനായാ അരുദാദീനാം സർവ്വേഷാം ശാകാനാഞ്ച ദശമാംശാൻ ദത്ഥ കിന്തു പ്രഥമം പാലയിത്വാ ശേഷസ്യാലങ്ഘനം യുഷ്മാകമ് ഉചിതമാസീത്|
43 ουαι υμιν τοισ φαρισαιοισ οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταισ συναγωγαισ και τουσ ασπασμουσ εν ταισ αγοραισ
ഹാ ഹാ ഫിരൂശിനോ യൂയം ഭജനഗേഹേ പ്രോച്ചാസനേ ആപണേഷു ച നമസ്കാരേഷു പ്രീയധ്വേ|
44 ουαι υμιν γραμματεισ και φαρισαιοι υποκριται οτι εστε ωσ τα μνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι περιπατουντεσ επανω ουκ οιδασιν
വത കപടിനോഽധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച ലോകായത് ശ്മശാനമ് അനുപലഭ്യ തദുപരി ഗച്ഛന്തി യൂയമ് താദൃഗപ്രകാശിതശ്മശാനവാദ് ഭവഥ|
45 αποκριθεισ δε τισ των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημασ υβριζεισ
തദാനീം വ്യവസ്ഥാപകാനാമ് ഏകാ യീശുമവദത്, ഹേ ഉപദേശക വാക്യേനേദൃശേനാസ്മാസ്വപി ദോഷമ് ആരോപയസി|
46 ο δε ειπεν και υμιν τοισ νομικοισ ουαι οτι φορτιζετε τουσ ανθρωπουσ φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοισ φορτιοισ
തതഃ സ ഉവാച, ഹാ ഹാ വ്യവസ്ഥാപകാ യൂയമ് മാനുഷാണാമ് ഉപരി ദുഃസഹ്യാൻ ഭാരാൻ ന്യസ്യഥ കിന്തു സ്വയമ് ഏകാങ്ഗുല്യാപി താൻ ഭാരാൻ ന സ്പൃശഥ|
47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δε πατερεσ υμων απεκτειναν αυτουσ
ഹന്ത യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ യാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോഽവധിഷുസ്തേഷാം ശ്മശാനാനി യൂയം നിർമ്മാഥ|
48 αρα μαρτυρειτε και συνευδοκειτε τοισ εργοισ των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτουσ υμεισ δε οικοδομειτε αυτων τα μνημεια
തേനൈവ യൂയം സ്വപൂർവ്വപുരുഷാണാം കർമ്മാണി സംമന്യധ്വേ തദേവ സപ്രമാണം കുരുഥ ച, യതസ്തേ താനവധിഷുഃ യൂയം തേഷാം ശ്മശാനാനി നിർമ്മാഥ|
49 δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εισ αυτουσ προφητασ και αποστολουσ και εξ αυτων αποκτενουσιν και εκδιωξουσιν
അതഏവ ഈശ്വരസ്യ ശാസ്ത്രേ പ്രോക്തമസ്തി തേഷാമന്തികേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രേരിതാംശ്ച പ്രേഷയിഷ്യാമി തതസ്തേ തേഷാം കാംശ്ചന ഹനിഷ്യന്തി കാംശ്ചന താഡശ്ഷ്യിന്തി|
50 ινα εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων το εκχυνομενον απο καταβολησ κοσμου απο τησ γενεασ ταυτησ
ഏതസ്മാത് കാരണാത് ഹാബിലഃ ശോണിതപാതമാരഭ്യ മന്ദിരയജ്ഞവേദ്യോ ർമധ്യേ ഹതസ്യ സിഖരിയസ്യ രക്തപാതപര്യ്യന്തം
51 απο του αιματοσ αβελ εωσ του αιματοσ ζαχαριου του απολομενου μεταξυ του θυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεται απο τησ γενεασ ταυτησ
ജഗതഃ സൃഷ്ടിമാരഭ്യ പൃഥിവ്യാം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം യതിരക്തപാതാ ജാതാസ്തതീനാമ് അപരാധദണ്ഡാ ഏഷാം വർത്തമാനലോകാനാം ഭവിഷ്യന്തി, യുഷ്മാനഹം നിശ്ചിതം വദാമി സർവ്വേ ദണ്ഡാ വംശസ്യാസ്യ ഭവിഷ്യന്തി|
52 ουαι υμιν τοισ νομικοισ οτι ηρατε την κλειδα τησ γνωσεωσ αυτοι ουκ εισηλθετε και τουσ εισερχομενουσ εκωλυσατε
ഹാ ഹാ വ്യവസ്ഥപകാ യൂയം ജ്ഞാനസ്യ കുഞ്ചികാം ഹൃത്വാ സ്വയം ന പ്രവിഷ്ടാ യേ പ്രവേഷ്ടുഞ്ച പ്രയാസിനസ്താനപി പ്രവേഷ്ടും വാരിതവന്തഃ|
53 λεγοντοσ δε αυτου ταυτα προσ αυτουσ ηρξαντο οι γραμματεισ και οι φαρισαιοι δεινωσ ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονων
ഇത്ഥം കഥാകഥനാദ് അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച സതർകാഃ
54 ενεδρευοντεσ αυτον ζητουντεσ θηρευσαι τι εκ του στοματοσ αυτου ινα κατηγορησωσιν αυτου
സന്തസ്തമപവദിതും തസ്യ കഥായാ ദോഷം ധർത്തമിച്ഛന്തോ നാനാഖ്യാനകഥനായ തം പ്രവർത്തയിതും കോപയിതുഞ്ച പ്രാരേഭിരേ|
