< Κατα Ιωαννην 18 >
1 ταυτα ειπων ο ιησουσ εξηλθεν συν τοισ μαθηταισ αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηποσ εισ ον εισηλθεν αυτοσ και οι μαθηται αυτου
താഃ കഥാഃ കഥയിത്വാ യീശുഃ ശിഷ്യാനാദായ കിദ്രോന്നാമകം സ്രോത ഉത്തീര്യ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ തത്രത്യോദ്യാനം പ്രാവിശത്|
2 ηδει δε και ιουδασ ο παραδιδουσ αυτον τον τοπον οτι πολλακισ συνηχθη ο ιησουσ εκει μετα των μαθητων αυτου
കിന്തു വിശ്വാസഘാതിയിഹൂദാസ്തത് സ്ഥാനം പരിചീയതേ യതോ യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധം കദാചിത് തത് സ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്|
3 ο ουν ιουδασ λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετασ ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
തദാ സ യിഹൂദാഃ സൈന്യഗണം പ്രധാനയാജകാനാം ഫിരൂശിനാഞ്ച പദാതിഗണഞ്ച ഗൃഹീത്വാ പ്രദീപാൻ ഉൽകാൻ അസ്ത്രാണി ചാദായ തസ്മിൻ സ്ഥാന ഉപസ്ഥിതവാൻ|
4 ιησουσ ουν ειδωσ παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοισ τινα ζητειτε
സ്വം പ്രതി യദ് ഘടിഷ്യതേ തജ് ജ്ഞാത്വാ യീശുരഗ്രേസരഃ സൻ താനപൃച്ഛത് കം ഗവേഷയഥ?
5 απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοισ ο ιησουσ εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδασ ο παραδιδουσ αυτον μετ αυτων
തേ പ്രത്യവദൻ, നാസരതീയം യീശും; തതോ യീശുരവാദീദ് അഹമേവ സഃ; തൈഃ സഹ വിശ്വാസഘാതീ യിഹൂദാശ്ചാതിഷ്ഠത്|
6 ωσ ουν ειπεν αυτοισ οτι εγω ειμι απηλθον εισ τα οπισω και επεσον χαμαι
തദാഹമേവ സ തസ്യൈതാം കഥാം ശ്രുത്വൈവ തേ പശ്ചാദേത്യ ഭൂമൗ പതിതാഃ|
7 παλιν ουν αυτουσ επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιησουν τον ναζωραιον
തതോ യീശുഃ പുനരപി പൃഷ്ഠവാൻ കം ഗവേഷയഥ? തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ നാസരതീയം യീശും|
8 απεκριθη ιησουσ ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτουσ υπαγειν
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ അഹമേവ സ ഇമാം കഥാമചകഥമ്; യദി മാമന്വിച്ഛഥ തർഹീമാൻ ഗന്തും മാ വാരയത|
9 ινα πληρωθη ο λογοσ ον ειπεν οτι ουσ δεδωκασ μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
ഇത്ഥം ഭൂതേ മഹ്യം യാല്ലോകാൻ അദദാസ്തേഷാമ് ഏകമപി നാഹാരയമ് ഇമാം യാം കഥാം സ സ്വയമകഥയത് സാ കഥാ സഫലാ ജാതാ|
10 σιμων ουν πετροσ εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεωσ δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχοσ
തദാ ശിമോൻപിതരസ്യ നികടേ ഖങ്ഗൽസ്ഥിതേഃ സ തം നിഷ്കോഷം കൃത്വാ മഹായാജകസ്യ മാൽഖനാമാനം ദാസമ് ആഹത്യ തസ്യ ദക്ഷിണകർണം ഛിന്നവാൻ|
11 ειπεν ουν ο ιησουσ τω πετρω βαλε την μαχαιραν εισ την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιω αυτο
തതോ യീശുഃ പിതരമ് അവദത്, ഖങ്ഗം കോഷേ സ്ഥാപയ മമ പിതാ മഹ്യം പാതും യം കംസമ് അദദാത് തേനാഹം കിം ന പാസ്യാമി?
12 η ουν σπειρα και ο χιλιαρχοσ και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιησουν και εδησαν αυτον
തദാ സൈന്യഗണഃ സേനാപതി ര്യിഹൂദീയാനാം പദാതയശ്ച യീശും ഘൃത്വാ ബദ്ധ്വാ ഹാനന്നാമ്നഃ കിയഫാഃ ശ്വശുരസ്യ സമീപം പ്രഥമമ് അനയൻ|
13 και απηγαγον αυτον προσ ανναν πρωτον ην γαρ πενθεροσ του καιαφα οσ ην αρχιερευσ του ενιαυτου εκεινου
സ കിയഫാസ്തസ്മിൻ വത്സരേ മഹായാജത്വപദേ നിയുക്തഃ
14 ην δε καιαφασ ο συμβουλευσασ τοισ ιουδαιοισ οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
സൻ സാധാരണലോകാനാം മങ്ഗലാർഥമ് ഏകജനസ്യ മരണമുചിതമ് ഇതി യിഹൂദീയൈഃ സാർദ്ധമ് അമന്ത്രയത്|
15 ηκολουθει δε τω ιησου σιμων πετροσ και ο αλλοσ μαθητησ ο δε μαθητησ εκεινοσ ην γνωστοσ τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιησου εισ την αυλην του αρχιερεωσ
തദാ ശിമോൻപിതരോഽന്യൈകശിഷ്യശ്ച യീശോഃ പശ്ചാദ് അഗച്ഛതാം തസ്യാന്യശിഷ്യസ്യ മഹായാജകേന പരിചിതത്വാത് സ യീശുനാ സഹ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികാം പ്രാവിശത്|
16 ο δε πετροσ ειστηκει προσ τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητησ ο αλλοσ οσ ην γνωστοσ τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
കിന്തു പിതരോ ബഹിർദ്വാരസ്യ സമീപേഽതിഷ്ഠദ് അതഏവ മഹായാജകേന പരിചിതഃ സ ശിഷ്യഃ പുനർബഹിർഗത്വാ ദൗവായികായൈ കഥയിത്വാ പിതരമ് അഭ്യന്തരമ് ആനയത്|
17 λεγει ουν η παιδισκη η θυρωροσ τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του ανθρωπου τουτου λεγει εκεινοσ ουκ ειμι
തദാ സ ദ്വാരരക്ഷികാ പിതരമ് അവദത് ത്വം കിം ന തസ്യ മാനവസ്യ ശിഷ്യഃ? തതഃ സോവദദ് അഹം ന ഭവാമി|
18 ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτεσ οτι ψυχοσ ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετροσ εστωσ και θερμαινομενοσ
തതഃ പരം യത്സ്ഥാനേ ദാസാഃ പദാതയശ്ച ശീതഹേതോരങ്ഗാരൈ ർവഹ്നിം പ്രജ്വാല്യ താപം സേവിതവന്തസ്തത്സ്ഥാനേ പിതരസ്തിഷ്ഠൻ തൈഃ സഹ വഹ്നിതാപം സേവിതുമ് ആരഭത|
19 ο ουν αρχιερευσ ηρωτησεν τον ιησουν περι των μαθητων αυτου και περι τησ διδαχησ αυτου
തദാ ശിഷ്യേഷൂപദേശേ ച മഹായാജകേന യീശുഃ പൃഷ്ടഃ
20 απεκριθη αυτω ο ιησουσ εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
സൻ പ്രത്യുക്തവാൻ സർവ്വലോകാനാം സമക്ഷം കഥാമകഥയം ഗുപ്തം കാമപി കഥാം ന കഥയിത്വാ യത് സ്ഥാനം യിഹൂദീയാഃ സതതം ഗച്ഛന്തി തത്ര ഭജനഗേഹേ മന്ദിരേ ചാശിക്ഷയം|
21 τι με επερωτασ επερωτησον τουσ ακηκοοτασ τι ελαλησα αυτοισ ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
മത്തഃ കുതഃ പൃച്ഛസി? യേ ജനാ മദുപദേശമ് അശൃണ്വൻ താനേവ പൃച്ഛ യദ്യദ് അവദം തേ തത് ജാനിന്ത|
22 ταυτα δε αυτου ειποντοσ εισ των υπηρετων παρεστηκωσ εδωκεν ραπισμα τω ιησου ειπων ουτωσ αποκρινη τω αρχιερει
തദേത്ഥം പ്രത്യുദിതത്വാത് നികടസ്ഥപദാതി ര്യീശും ചപേടേനാഹത്യ വ്യാഹരത് മഹായാജകമ് ഏവം പ്രതിവദസി?
23 απεκριθη αυτω ο ιησουσ ει κακωσ ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλωσ τι με δερεισ
തതോ യീശുഃ പ്രതിഗദിതവാൻ യദ്യയഥാർഥമ് അചകഥം തർഹി തസ്യായഥാർഥസ്യ പ്രമാണം ദേഹി, കിന്തു യദി യഥാർഥം തർഹി കുതോ ഹേതോ ർമാമ് അതാഡയഃ?
24 απεστειλεν αυτον ο αννασ δεδεμενον προσ καιαφαν τον αρχιερεα
പൂർവ്വം ഹാനൻ സബന്ധനം തം കിയഫാമഹായാജകസ്യ സമീപം പ്രൈഷയത്|
25 ην δε σιμων πετροσ εστωσ και θερμαινομενοσ ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο ουν εκεινοσ και ειπεν ουκ ειμι
ശിമോൻപിതരസ്തിഷ്ഠൻ വഹ്നിതാപം സേവതേ, ഏതസ്മിൻ സമയേ കിയന്തസ്തമ് അപൃച്ഛൻ ത്വം കിമ് ഏതസ്യ ജനസ്യ ശിഷ്യോ ന? തതഃ സോപഹ്നുത്യാബ്രവീദ് അഹം ന ഭവാമി|
26 λεγει εισ εκ των δουλων του αρχιερεωσ συγγενησ ων ου απεκοψεν πετροσ το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
തദാ മഹായാജകസ്യ യസ്യ ദാസസ്യ പിതരഃ കർണമച്ഛിനത് തസ്യ കുടുമ്ബഃ പ്രത്യുദിതവാൻ ഉദ്യാനേ തേന സഹ തിഷ്ഠന്തം ത്വാം കിം നാപശ്യം?
27 παλιν ουν ηρνησατο ο πετροσ και ευθεωσ αλεκτωρ εφωνησεν
കിന്തു പിതരഃ പുനരപഹ്നുത്യ കഥിതവാൻ; തദാനീം കുക്കുടോഽരൗത്|
28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εισ το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εισ το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα
തദനന്തരം പ്രത്യൂഷേ തേ കിയഫാഗൃഹാദ് അധിപതേ ർഗൃഹം യീശുമ് അനയൻ കിന്തു യസ്മിൻ അശുചിത്വേ ജാതേ തൈ ർനിസ്താരോത്സവേ ന ഭോക്തവ്യം, തസ്യ ഭയാദ് യിഹൂദീയാസ്തദ്ഗൃഹം നാവിശൻ|
29 εξηλθεν ουν ο πιλατοσ προσ αυτουσ και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του ανθρωπου τουτου
അപരം പീലാതോ ബഹിരാഗത്യ താൻ പൃഷ്ഠവാൻ ഏതസ്യ മനുഷ്യസ്യ കം ദോഷം വദഥ?
30 απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτοσ κακοποιοσ ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
തദാ തേ പേത്യവദൻ ദുഷ്കർമ്മകാരിണി ന സതി ഭവതഃ സമീപേ നൈനം സമാർപയിഷ്യാമഃ|
31 ειπεν ουν αυτοισ ο πιλατοσ λαβετε αυτον υμεισ και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
തതഃ പീലാതോഽവദദ് യൂയമേനം ഗൃഹീത്വാ സ്വേഷാം വ്യവസ്ഥയാ വിചാരയത| തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ കസ്യാപി മനുഷ്യസ്യ പ്രാണദണ്ഡം കർത്തും നാസ്മാകമ് അധികാരോഽസ്തി|
32 ινα ο λογοσ του ιησου πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
ഏവം സതി യീശുഃ സ്വസ്യ മൃത്യൗ യാം കഥാം കഥിതവാൻ സാ സഫലാഭവത്|
33 εισηλθεν ουν εισ το πραιτωριον παλιν ο πιλατοσ και εφωνησεν τον ιησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευσ των ιουδαιων
തദനന്തരം പീലാതഃ പുനരപി തദ് രാജഗൃഹം ഗത്വാ യീശുമാഹൂയ പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ?
34 απεκριθη αυτω ο ιησουσ αφ εαυτου συ τουτο λεγεισ η αλλοι σοι ειπον περι εμου
യീശുഃ പ്രത്യവദത് ത്വമ് ഏതാം കഥാം സ്വതഃ കഥയസി കിമന്യഃ കശ്ചിൻ മയി കഥിതവാൻ?
35 απεκριθη ο πιλατοσ μητι εγω ιουδαιοσ ειμι το εθνοσ το σον και οι αρχιερεισ παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησασ
പീലാതോഽവദദ് അഹം കിം യിഹൂദീയഃ? തവ സ്വദേശീയാ വിശേഷതഃ പ്രധാനയാജകാ മമ നികടേ ത്വാം സമാർപയന, ത്വം കിം കൃതവാൻ?
36 απεκριθη ιησουσ η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοισ ιουδαιοισ νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
യീശുഃ പ്രത്യവദത് മമ രാജ്യമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയം ന ഭവതി യദി മമ രാജ്യം ജഗത്സമ്ബന്ധീയമ് അഭവിഷ്യത് തർഹി യിഹൂദീയാനാം ഹസ്തേഷു യഥാ സമർപിതോ നാഭവം തദർഥം മമ സേവകാ അയോത്സ്യൻ കിന്തു മമ രാജ്യമ് ഐഹികം ന|
37 ειπεν ουν αυτω ο πιλατοσ ουκουν βασιλευσ ει συ απεκριθη ιησουσ συ λεγεισ οτι βασιλευσ ειμι εγω εγω εισ τουτο γεγεννημαι και εισ τουτο εληλυθα εισ τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πασ ο ων εκ τησ αληθειασ ακουει μου τησ φωνησ
തദാ പീലാതഃ കഥിതവാൻ, തർഹി ത്വം രാജാ ഭവസി? യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ ത്വം സത്യം കഥയസി, രാജാഹം ഭവാമി; സത്യതായാം സാക്ഷ്യം ദാതും ജനിം ഗൃഹീത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ അവതീർണവാൻ, തസ്മാത് സത്യധർമ്മപക്ഷപാതിനോ മമ കഥാം ശൃണ്വന്തി|
38 λεγει αυτω ο πιλατοσ τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προσ τουσ ιουδαιουσ και λεγει αυτοισ εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
തദാ സത്യം കിം? ഏതാം കഥാം പഷ്ട്വാ പീലാതഃ പുനരപി ബഹിർഗത്വാ യിഹൂദീയാൻ അഭാഷത, അഹം തസ്യ കമപ്യപരാധം ന പ്രാപ്നോമി|
39 εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων
നിസ്താരോത്സവസമയേ യുഷ്മാഭിരഭിരുചിത ഏകോ ജനോ മയാ മോചയിതവ്യ ഏഷാ യുഷ്മാകം രീതിരസ്തി, അതഏവ യുഷ്മാകം നികടേ യിഹൂദീയാനാം രാജാനം കിം മോചയാമി, യുഷ്മാകമ് ഇച്ഛാ കാ?
40 εκραυγασαν ουν παλιν παντεσ λεγοντεσ μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββασ ληστησ
തദാ തേ സർവ്വേ രുവന്തോ വ്യാഹരൻ ഏനം മാനുഷം നഹി ബരബ്ബാം മോചയ| കിന്തു സ ബരബ്ബാ ദസ്യുരാസീത്|