< Κατα Ιωαννην 14 >
1 μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εισ τον θεον και εισ εμε πιστευετε
മനോദുഃഖിനോ മാ ഭൂത; ഈശ്വരേ വിശ്വസിത മയി ച വിശ്വസിത|
2 εν τη οικια του πατροσ μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
മമ പിതു ഗൃഹേ ബഹൂനി വാസസ്ഥാനി സന്തി നോ ചേത് പൂർവ്വം യുഷ്മാൻ അജ്ഞാപയിഷ്യം യുഷ്മദർഥം സ്ഥാനം സജ്ജയിതും ഗച്ഛാമി|
3 και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραληψομαι υμασ προσ εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεισ ητε
യദി ഗത്വാഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം സ്ഥാനം സജ്ജയാമി തർഹി പനരാഗത്യ യുഷ്മാൻ സ്വസമീപം നേഷ്യാമി, തതോ യത്രാഹം തിഷ്ഠാമി തത്ര യൂയമപി സ്ഥാസ്യഥ|
4 και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
അഹം യത്സ്ഥാനം ബ്രജാമി തത്സ്ഥാനം യൂയം ജാനീഥ തസ്യ പന്ഥാനമപി ജാനീഥ|
5 λεγει αυτω θωμασ κυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεισ και πωσ δυναμεθα την οδον ειδεναι
തദാ ഥോമാ അവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കുത്ര യാതി തദ്വയം ന ജാനീമഃ, തർഹി കഥം പന്ഥാനം ജ്ഞാതും ശക്നുമഃ?
6 λεγει αυτω ο ιησουσ εγω ειμι η οδοσ και η αληθεια και η ζωη ουδεισ ερχεται προσ τον πατερα ει μη δι εμου
യീശുരകഥയദ് അഹമേവ സത്യജീവനരൂപപഥോ മയാ ന ഗന്താ കോപി പിതുഃ സമീപം ഗന്തും ന ശക്നോതി|
7 ει εγνωκειτε με και τον πατερα μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον
യദി മാമ് അജ്ഞാസ്യത തർഹി മമ പിതരമപ്യജ്ഞാസ്യത കിന്ത്വധുനാതസ്തം ജാനീഥ പശ്യഥ ച|
8 λεγει αυτω φιλιπποσ κυριε δειξον ημιν τον πατερα και αρκει ημιν
തദാ ഫിലിപഃ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ പിതരം ദർശയ തസ്മാദസ്മാകം യഥേഷ്ടം ഭവിഷ്യതി|
9 λεγει αυτω ο ιησουσ τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκασ με φιλιππε ο εωρακωσ εμε εωρακεν τον πατερα και πωσ συ λεγεισ δειξον ημιν τον πατερα
തതോ യീശുഃ പ്രത്യാവാദീത്, ഹേ ഫിലിപ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ഏതാവദ്ദിനാനി സ്ഥിതമപി മാം കിം ന പ്രത്യഭിജാനാസി? യോ ജനോ മാമ് അപശ്യത് സ പിതരമപ്യപശ്യത് തർഹി പിതരമ് അസ്മാൻ ദർശയേതി കഥാം കഥം കഥയസി?
10 ου πιστευεισ οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πατηρ ο εν εμοι μενων αυτοσ ποιει τα εργα
അഹം പിതരി തിഷ്ഠാമി പിതാ മയി തിഷ്ഠതീതി കിം ത്വം ന പ്രത്യഷി? അഹം യദ്വാക്യം വദാമി തത് സ്വതോ ന വദാമി കിന്തു യഃ പിതാ മയി വിരാജതേ സ ഏവ സർവ്വകർമ്മാണി കരാതി|
11 πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε μοι
അതഏവ പിതര്യ്യഹം തിഷ്ഠാമി പിതാ ച മയി തിഷ്ഠതി മമാസ്യാം കഥായാം പ്രത്യയം കുരുത, നോ ചേത് കർമ്മഹേതോഃ പ്രത്യയം കുരുത|
12 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εισ εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινοσ ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προσ τον πατερα μου πορευομαι
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, യോ ജനോ മയി വിശ്വസിതി സോഹമിവ കർമ്മാണി കരിഷ്യതി വരം തതോപി മഹാകർമ്മാണി കരിഷ്യതി യതോ ഹേതോരഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|
13 και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω
യഥാ പുത്രേണ പിതു ർമഹിമാ പ്രകാശതേ തദർഥം മമ നാമ പ്രോച്യ യത് പ്രാർഥയിഷ്യധ്വേ തത് സഫലം കരിഷ്യാമി|
14 εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω
യദി മമ നാമ്നാ യത് കിഞ്ചിദ് യാചധ്വേ തർഹി തദഹം സാധയിഷ്യാമി|
15 εαν αγαπατε με τασ εντολασ τασ εμασ τηρησατε
യദി മയി പ്രീയധ്വേ തർഹി മമാജ്ഞാഃ സമാചരത|
16 και εγω ερωτησω τον πατερα και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εισ τον αιωνα (aiōn )
തതോ മയാ പിതുഃ സമീപേ പ്രാർഥിതേ പിതാ നിരന്തരം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥാതുമ് ഇതരമേകം സഹായമ് അർഥാത് സത്യമയമ് ആത്മാനം യുഷ്മാകം നികടം പ്രേഷയിഷ്യതി| (aiōn )
17 το πνευμα τησ αληθειασ ο ο κοσμοσ ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεισ δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται
ഏതജ്ജഗതോ ലോകാസ്തം ഗ്രഹീതും ന ശക്നുവന്തി യതസ്തേ തം നാപശ്യൻ നാജനംശ്ച കിന്തു യൂയം ജാനീഥ യതോ ഹേതോഃ സ യുഷ്മാകമന്ത ർനിവസതി യുഷ്മാകം മധ്യേ സ്ഥാസ്യതി ച|
18 ουκ αφησω υμασ ορφανουσ ερχομαι προσ υμασ
അഹം യുഷ്മാൻ അനാഥാൻ കൃത്വാ ന യാസ്യാമി പുനരപി യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗമിഷ്യാമി|
19 ετι μικρον και ο κοσμοσ με ουκετι θεωρει υμεισ δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεισ ζησεσθε
കിയത്കാലരത് പരമ് അസ്യ ജഗതോ ലോകാ മാം പുന ർന ദ്രക്ഷ്യന്തി കിന്തു യൂയം ദ്രക്ഷ്യഥ; അഹം ജീവിഷ്യാമി തസ്മാത് കാരണാദ് യൂയമപി ജീവിഷ്യഥ|
20 εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεισ οτι εγω εν τω πατρι μου και υμεισ εν εμοι και εγω εν υμιν
പിതര്യ്യഹമസ്മി മയി ച യൂയം സ്ഥ, തഥാഹം യുഷ്മാസ്വസ്മി തദപി തദാ ജ്ഞാസ്യഥ|
21 ο εχων τασ εντολασ μου και τηρων αυτασ εκεινοσ εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατροσ μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
യോ ജനോ മമാജ്ഞാ ഗൃഹീത്വാ താ ആചരതി സഏവ മയി പ്രീയതേ; യോ ജനശ്ച മയി പ്രീയതേ സഏവ മമ പിതുഃ പ്രിയപാത്രം ഭവിഷ്യതി, തഥാഹമപി തസ്മിൻ പ്രീത്വാ തസ്മൈ സ്വം പ്രകാശയിഷ്യാമി|
22 λεγει αυτω ιουδασ ουχ ο ισκαριωτησ κυριε και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεισ εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
തദാ ഈഷ്കരിയോതീയാദ് അന്യോ യിഹൂദാസ്തമവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ ജഗതോ ലോകാനാം സന്നിധൗ പ്രകാശിതോ ന ഭൂത്വാസ്മാകം സന്നിധൗ കുതഃ പ്രകാശിതോ ഭവിഷ്യതി?
23 απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτω εαν τισ αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προσ αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
തതോ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ, യോ ജനോ മയി പ്രീയതേ സ മമാജ്ഞാ അപി ഗൃഹ്ലാതി, തേന മമ പിതാപി തസ്മിൻ പ്രേഷ്യതേ, ആവാഞ്ച തന്നികടമാഗത്യ തേന സഹ നിവത്സ്യാവഃ|
24 ο μη αγαπων με τουσ λογουσ μου ου τηρει και ο λογοσ ον ακουετε ουκ εστιν εμοσ αλλα του πεμψαντοσ με πατροσ
യോ ജനോ മയി ന പ്രീയതേ സ മമ കഥാ അപി ന ഗൃഹ്ലാതി പുനശ്ച യാമിമാം കഥാം യൂയം ശൃണുഥ സാ കഥാ കേവലസ്യ മമ ന കിന്തു മമ പ്രേരകോ യഃ പിതാ തസ്യാപി കഥാ|
25 ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
ഇദാനീം യുഷ്മാകം നികടേ വിദ്യമാനോഹമ് ഏതാഃ സകലാഃ കഥാഃ കഥയാമി|
26 ο δε παρακλητοσ το πνευμα το αγιον ο πεμψει ο πατηρ εν τω ονοματι μου εκεινοσ υμασ διδαξει παντα και υπομνησει υμασ παντα α ειπον υμιν
കിന്ത്വിതഃ പരം പിത്രാ യഃ സഹായോഽർഥാത് പവിത്ര ആത്മാ മമ നാമ്നി പ്രേരയിഷ്യതി സ സർവ്വം ശിക്ഷയിത്വാ മയോക്താഃ സമസ്താഃ കഥാ യുഷ്മാൻ സ്മാരയിഷ്യതി|
27 ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθωσ ο κοσμοσ διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω
അഹം യുഷ്മാകം നികടേ ശാന്തിം സ്ഥാപയിത്വാ യാമി, നിജാം ശാന്തിം യുഷ്മഭ്യം ദദാമി, ജഗതോ ലോകാ യഥാ ദദാതി തഥാഹം ന ദദാമി; യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി ദുഃഖിതാനി ഭീതാനി ച ന ഭവന്തു|
28 ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προσ υμασ ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προσ τον πατερα οτι ο πατηρ μου μειζων μου εστιν
അഹം ഗത്വാ പുനരപി യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗമിഷ്യാമി മയോക്തം വാക്യമിദം യൂയമ് അശ്രൗഷ്ട; യദി മയ്യപ്രേഷ്യധ്വം തർഹ്യഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി മമാസ്യാം കഥായാം യൂയമ് അഹ്ലാദിഷ്യധ്വം യതോ മമ പിതാ മത്തോപി മഹാൻ|
29 και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
തസ്യാ ഘടനായാഃ സമയേ യഥാ യുഷ്മാകം ശ്രദ്ധാ ജായതേ തദർഥമ് അഹം തസ്യാ ഘടനായാഃ പൂർവ്വമ് ഇദാനീം യുഷ്മാൻ ഏതാം വാർത്താം വദാമി|
30 ουκετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
ഇതഃ പരം യുഷ്മാഭിഃ സഹ മമ ബഹവ ആലാപാ ന ഭവിഷ്യന്തി യതഃ കാരണാദ് ഏതസ്യ ജഗതഃ പതിരാഗച്ഛതി കിന്തു മയാ സഹ തസ്യ കോപി സമ്ബന്ധോ നാസ്തി|
31 αλλ ινα γνω ο κοσμοσ οτι αγαπω τον πατερα και καθωσ ενετειλατο μοι ο πατηρ ουτωσ ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
അഹം പിതരി പ്രേമ കരോമി തഥാ പിതു ർവിധിവത് കർമ്മാണി കരോമീതി യേന ജഗതോ ലോകാ ജാനന്തി തദർഥമ് ഉത്തിഷ്ഠത വയം സ്ഥാനാദസ്മാദ് ഗച്ഛാമ|