Κατα Ιωαννην 10
1 αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενοσ δια τησ θυρασ εισ την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινοσ κλεπτησ εστιν και ληστησ
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, യോ ജനോ ദ്വാരേണ ന പ്രവിശ്യ കേനാപ്യന്യേന മേഷഗൃഹം പ്രവിശതി സ ഏവ സ്തേനോ ദസ്യുശ്ച|
2 ο δε εισερχομενοσ δια τησ θυρασ ποιμην εστιν των προβατων
യോ ദ്വാരേണ പ്രവിശതി സ ഏവ മേഷപാലകഃ|
3 τουτω ο θυρωροσ ανοιγει και τα προβατα τησ φωνησ αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
ദൗവാരികസ്തസ്മൈ ദ്വാരം മോചയതി മേഷഗണശ്ച തസ്യ വാക്യം ശൃണോതി സ നിജാൻ മേഷാൻ സ്വസ്വനാമ്നാഹൂയ ബഹിഃ കൃത്വാ നയതി|
4 και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
തഥാ നിജാൻ മേഷാൻ ബഹിഃ കൃത്വാ സ്വയം തേഷാമ് അഗ്രേ ഗച്ഛതി, തതോ മേഷാസ്തസ്യ ശബ്ദം ബുധ്യന്തേ, തസ്മാത് തസ്യ പശ്ചാദ് വ്രജന്തി|
5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
കിന്തു പരസ്യ ശബ്ദം ന ബുധ്യന്തേ തസ്മാത് തസ്യ പശ്ചാദ് വ്രജിഷ്യന്തി വരം തസ്യ സമീപാത് പലായിഷ്യന്തേ|
6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοισ ο ιησουσ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοισ
യീശുസ്തേഭ്യ ഇമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാമ് അകഥയത് കിന്തു തേന കഥിതകഥായാസ്താത്പര്യ്യം തേ നാബുധ്യന്ത|
7 ειπεν ουν παλιν αυτοισ ο ιησουσ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
അതോ യീശുഃ പുനരകഥയത്, യുഷ്മാനാഹം യഥാർഥതരം വ്യാഹരാമി, മേഷഗൃഹസ്യ ദ്വാരമ് അഹമേവ|
8 παντεσ οσοι ηλθον κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
മയാ ന പ്രവിശ്യ യ ആഗച്ഛൻ തേ സ്തേനാ ദസ്യവശ്ച കിന്തു മേഷാസ്തേഷാം കഥാ നാശൃണ്വൻ|
9 εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τισ εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
അഹമേവ ദ്വാരസ്വരൂപഃ, മയാ യഃ കശ്ചിത പ്രവിശതി സ രക്ഷാം പ്രാപ്സ്യതി തഥാ ബഹിരന്തശ്ച ഗമനാഗമനേ കൃത്വാ ചരണസ്ഥാനം പ്രാപ്സ്യതി|
10 ο κλεπτησ ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
യോ ജനസ്തേനഃ സ കേവലം സ്തൈന്യബധവിനാശാൻ കർത്തുമേവ സമായാതി കിന്ത്വഹമ് ആയു ർദാതുമ് അർഥാത് ബാഹൂല്യേന തദേവ ദാതുമ് ആഗച്ഛമ്|
11 εγω ειμι ο ποιμην ο καλοσ ο ποιμην ο καλοσ την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
അഹമേവ സത്യമേഷപാലകോ യസ്തു സത്യോ മേഷപാലകഃ സ മേഷാർഥം പ്രാണത്യാഗം കരോതി;
12 ο μισθωτοσ δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκοσ αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
കിന്തു യോ ജനോ മേഷപാലകോ ന, അർഥാദ് യസ്യ മേഷാ നിജാ ന ഭവന്തി, യ ഏതാദൃശോ വൈതനികഃ സ വൃകമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ മേജവ്രജം വിഹായ പലായതേ, തസ്മാദ് വൃകസ്തം വ്രജം ധൃത്വാ വികിരതി|
13 ο δε μισθωτοσ φευγει οτι μισθωτοσ εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
വൈതനികഃ പലായതേ യതഃ സ വേതനാർഥീ മേഷാർഥം ന ചിന്തയതി|
14 εγω ειμι ο ποιμην ο καλοσ και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
അഹമേവ സത്യോ മേഷപാലകഃ, പിതാ മാം യഥാ ജാനാതി, അഹഞ്ച യഥാ പിതരം ജാനാമി,
15 καθωσ γινωσκει με ο πατηρ καγω γινωσκω τον πατερα και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
തഥാ നിജാൻ മേഷാനപി ജാനാമി, മേഷാശ്ച മാം ജാനാന്തി, അഹഞ്ച മേഷാർഥം പ്രാണത്യാഗം കരോമി|
16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ τησ αυλησ ταυτησ κακεινα με δει αγαγειν και τησ φωνησ μου ακουσουσιν και γενησεται μια ποιμνη εισ ποιμην
അപരഞ്ച ഏതദ് ഗൃഹീയ മേഷേഭ്യോ ഭിന്നാ അപി മേഷാ മമ സന്തി തേ സകലാ ആനയിതവ്യാഃ; തേ മമ ശബ്ദം ശ്രോഷ്യന്തി തത ഏകോ വ്രജ ഏകോ രക്ഷകോ ഭവിഷ്യതി|
17 δια τουτο ο πατηρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
പ്രാണാനഹം ത്യക്ത്വാ പുനഃ പ്രാണാൻ ഗ്രഹീഷ്യാമി, തസ്മാത് പിതാ മയി സ്നേഹം കരോതി|
18 ουδεισ αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πατροσ μου
കശ്ചിജ്ജനോ മമ പ്രാണാൻ ഹന്തും ന ശക്നോതി കിന്തു സ്വയം താൻ സമർപയാമി താൻ സമർപയിതും പുനർഗ്രഹീതുഞ്ച മമ ശക്തിരാസ്തേ ഭാരമിമം സ്വപിതുഃ സകാശാത് പ്രാപ്തോഹമ്|
19 σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοισ ιουδαιοισ δια τουσ λογουσ τουτουσ
അസ്മാദുപദേശാത് പുനശ്ച യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ ഭിന്നവാക്യതാ ജാതാ|
20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
തതോ ബഹവോ വ്യാഹരൻ ഏഷ ഭൂതഗ്രസ്ത ഉന്മത്തശ്ച, കുത ഏതസ്യ കഥാം ശൃണുഥ?
21 αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμουσ ανοιγειν
കേചിദ് അവദൻ ഏതസ്യ കഥാ ഭൂതഗ്രസ്തസ്യ കഥാവന്ന ഭവന്തി, ഭൂതഃ കിമ് അന്ധായ ചക്ഷുഷീ ദാതും ശക്നോതി?
22 εγενετο δε τα εγκαινια εν ιεροσολυμοισ και χειμων ην
ശീതകാലേ യിരൂശാലമി മന്ദിരോത്സർഗപർവ്വണ്യുപസ്ഥിതേ
23 και περιεπατει ο ιησουσ εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνοσ
യീശുഃ സുലേമാനോ നിഃസാരേണ ഗമനാഗമനേ കരോതി,
24 εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εωσ ποτε την ψυχην ημων αιρεισ ει συ ει ο χριστοσ ειπε ημιν παρρησια
ഏതസ്മിൻ സമയേ യിഹൂദീയാസ്തം വേഷ്ടയിത്വാ വ്യാഹരൻ കതി കാലാൻ അസ്മാകം വിചികിത്സാം സ്ഥാപയിഷ്യാമി? യദ്യഭിഷിക്തോ ഭവതി തർഹി തത് സ്പഷ്ടം വദ|
25 απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πατροσ μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് അഹമ് അചകഥം കിന്തു യൂയം ന പ്രതീഥ, നിജപിതു ർനാമ്നാ യാം യാം ക്രിയാം കരോമി സാ ക്രിയൈവ മമ സാക്ഷിസ്വരൂപാ|
26 αλλ υμεισ ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθωσ ειπον υμιν
കിന്ത്വഹം പൂർവ്വമകഥയം യൂയം മമ മേഷാ ന ഭവഥ, കാരണാദസ്മാൻ ന വിശ്വസിഥ|
27 τα προβατα τα εμα τησ φωνησ μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
മമ മേഷാ മമ ശബ്ദം ശൃണ്വന്തി താനഹം ജാനാമി തേ ച മമ പശ്ചാദ് ഗച്ഛന്തി|
29 ο πατηρ μου οσ δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεισ δυναται αρπαζειν εκ τησ χειροσ του πατροσ μου
യോ മമ പിതാ താൻ മഹ്യം ദത്തവാൻ സ സർവ്വസ്മാത് മഹാൻ, കോപി മമ പിതുഃ കരാത് താൻ ഹർത്തും ന ശക്ഷ്യതി|
30 εγω και ο πατηρ εν εσμεν
അഹം പിതാ ച ദ്വയോരേകത്വമ്|
31 εβαστασαν ουν παλιν λιθουσ οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
തതോ യിഹൂദീയാഃ പുനരപി തം ഹന്തും പാഷാണാൻ ഉദതോലയൻ|
32 απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πατροσ μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
യീശുഃ കഥിതവാൻ പിതുഃ സകാശാദ് ബഹൂന്യുത്തമകർമ്മാണി യുഷ്മാകം പ്രാകാശയം തേഷാം കസ്യ കർമ്മണഃ കാരണാൻ മാം പാഷാണൈരാഹന്തുമ് ഉദ്യതാഃ സ്ഥ?
33 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντεσ περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιασ και οτι συ ανθρωποσ ων ποιεισ σεαυτον θεον
യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ പ്രശസ്തകർമ്മഹേതോ ർന കിന്തു ത്വം മാനുഷഃ സ്വമീശ്വരമ് ഉക്ത്വേശ്വരം നിന്ദസി കാരണാദസ്മാത് ത്വാം പാഷാണൈർഹന്മഃ|
34 απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ മയാ കഥിതം യൂയമ് ഈശ്വരാ ഏതദ്വചനം യുഷ്മാകം ശാസ്ത്രേ ലിഖിതം നാസ്തി കിം?
35 ει εκεινουσ ειπεν θεουσ προσ ουσ ο λογοσ του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
തസ്മാദ് യേഷാമ് ഉദ്ദേശേ ഈശ്വരസ്യ കഥാ കഥിതാ തേ യദീശ്വരഗണാ ഉച്യന്തേ ധർമ്മഗ്രന്ഥസ്യാപ്യന്യഥാ ഭവിതും ന ശക്യം,
36 ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν εισ τον κοσμον υμεισ λεγετε οτι βλασφημεισ οτι ειπον υιοσ του θεου ειμι
തർഹ്യാഹമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്ര ഇതി വാക്യസ്യ കഥനാത് യൂയം പിത്രാഭിഷിക്തം ജഗതി പ്രേരിതഞ്ച പുമാംസം കഥമ് ഈശ്വരനിന്ദകം വാദയ?
37 ει ου ποιω τα εργα του πατροσ μου μη πιστευετε μοι
യദ്യഹം പിതുഃ കർമ്മ ന കരോമി തർഹി മാം ന പ്രതീത;
38 ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοισ εργοισ πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν αυτω
കിന്തു യദി കരോമി തർഹി മയി യുഷ്മാഭിഃ പ്രത്യയേ ന കൃതേഽപി കാര്യ്യേ പ്രത്യയഃ ക്രിയതാം, തതോ മയി പിതാസ്തീതി പിതര്യ്യഹമ് അസ്മീതി ച ക്ഷാത്വാ വിശ്വസിഷ്യഥ|
39 εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ τησ χειροσ αυτων
തദാ തേ പുനരപി തം ധർത്തുമ് അചേഷ്ടന്ത കിന്തു സ തേഷാം കരേഭ്യോ നിസ്തീര്യ്യ
40 και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εισ τον τοπον οπου ην ιωαννησ το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
പുന ര്യർദ്ദൻ അദ്യാസ്തടേ യത്ര പുർവ്വം യോഹൻ അമജ്ജയത് തത്രാഗത്യ ന്യവസത്|
41 και πολλοι ηλθον προσ αυτον και ελεγον οτι ιωαννησ μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννησ περι τουτου αληθη ην
തതോ ബഹവോ ലോകാസ്തത്സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹരൻ യോഹൻ കിമപ്യാശ്ചര്യ്യം കർമ്മ നാകരോത് കിന്ത്വസ്മിൻ മനുഷ്യേ യാ യഃ കഥാ അകഥയത് താഃ സർവ്വാഃ സത്യാഃ;
42 και επιστευσαν πολλοι εκει εισ αυτον
തത്ര ച ബഹവോ ലോകാസ്തസ്മിൻ വ്യശ്വസൻ|
