Ιακωβου 1
1 ιακωβοσ θεου και κυριου ιησου χριστου δουλοσ ταισ δωδεκα φυλαισ ταισ εν τη διασπορα χαιρειν
ഈശ്വരസ്യ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ച ദാസോ യാകൂബ് വികീർണീഭൂതാൻ ദ്വാദശം വംശാൻ പ്രതി നമസ്കൃത്യ പത്രം ലിഖതി|
2 πασαν χαραν ηγησασθε αδελφοι μου οταν πειρασμοισ περιπεσητε ποικιλοισ
ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, യൂയം യദാ ബഹുവിധപരീക്ഷാഷു നിപതത തദാ തത് പൂർണാനന്ദസ്യ കാരണം മന്യധ്വം|
3 γινωσκοντεσ οτι το δοκιμιον υμων τησ πιστεωσ κατεργαζεται υπομονην
യതോ യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ പരീക്ഷിതത്വേന ധൈര്യ്യം സമ്പാദ്യത ഇതി ജാനീഥ|
4 η δε υπομονη εργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι
തച്ച ധൈര്യ്യം സിദ്ധഫലം ഭവതു തേന യൂയം സിദ്ധാഃ സമ്പൂർണാശ്ച ഭവിഷ്യഥ കസ്യാപി ഗുണസ്യാഭാവശ്ച യുഷ്മാകം ന ഭവിഷ്യതി|
5 ει δε τισ υμων λειπεται σοφιασ αιτειτω παρα του διδοντοσ θεου πασιν απλωσ και ουκ ονειδιζοντοσ και δοθησεται αυτω
യുഷ്മാകം കസ്യാപി ജ്ഞാനാഭാവോ യദി ഭവേത് തർഹി യ ഈശ്വരഃ സരലഭാവേന തിരസ്കാരഞ്ച വിനാ സർവ്വേഭ്യോ ദദാതി തതഃ സ യാചതാം തതസ്തസ്മൈ ദായിഷ്യതേ|
6 αιτειτω δε εν πιστει μηδεν διακρινομενοσ ο γαρ διακρινομενοσ εοικεν κλυδωνι θαλασσησ ανεμιζομενω και ριπιζομενω
കിന്തു സ നിഃസന്ദേഹഃ സൻ വിശ്വാസേന യാചതാം യതഃ സന്ദിഗ്ധോ മാനവോ വായുനാ ചാലിതസ്യോത്പ്ലവമാനസ്യ ച സമുദ്രതരങ്ഗസ്യ സദൃശോ ഭവതി|
7 μη γαρ οιεσθω ο ανθρωποσ εκεινοσ οτι ληψεται τι παρα του κυριου
താദൃശോ മാനവഃ പ്രഭോഃ കിഞ്ചിത് പ്രാപ്സ്യതീതി ന മന്യതാം|
8 ανηρ διψυχοσ ακαταστατοσ εν πασαισ ταισ οδοισ αυτου
ദ്വിമനാ ലോകഃ സർവ്വഗതിഷു ചഞ്ചലോ ഭവതി|
9 καυχασθω δε ο αδελφοσ ο ταπεινοσ εν τω υψει αυτου
യോ ഭ്രാതാ നമ്രഃ സ നിജോന്നത്യാ ശ്ലാഘതാം|
10 ο δε πλουσιοσ εν τη ταπεινωσει αυτου οτι ωσ ανθοσ χορτου παρελευσεται
യശ്ച ധനവാൻ സ നിജനമ്രതയാ ശ്ലാഘതാംയതഃ സ തൃണപുഷ്പവത് ക്ഷയം ഗമിഷ്യതി|
11 ανετειλεν γαρ ο ηλιοσ συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθοσ αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου αυτου απωλετο ουτωσ και ο πλουσιοσ εν ταισ πορειαισ αυτου μαρανθησεται
യതഃ സതാപേന സൂര്യ്യേണോദിത്യ തൃണം ശോഷ്യതേ തത്പുഷ്പഞ്ച ഭ്രശ്യതി തേന തസ്യ രൂപസ്യ സൗന്ദര്യ്യം നശ്യതി തദ്വദ് ധനിലോകോഽപി സ്വീയമൂഢതയാ മ്ലാസ്യതി|
12 μακαριοσ ανηρ οσ υπομενει πειρασμον οτι δοκιμοσ γενομενοσ ληψεται τον στεφανον τησ ζωησ ον επηγγειλατο ο κυριοσ τοισ αγαπωσιν αυτον
യോ ജനഃ പരീക്ഷാം സഹതേ സ ഏവ ധന്യഃ, യതഃ പരീക്ഷിതത്വം പ്രാപ്യ സ പ്രഭുനാ സ്വപ്രേമകാരിഭ്യഃ പ്രതിജ്ഞാതം ജീവനമുകുടം ലപ്സ്യതേ|
13 μηδεισ πειραζομενοσ λεγετω οτι απο θεου πειραζομαι ο γαρ θεοσ απειραστοσ εστιν κακων πειραζει δε αυτοσ ουδενα
ഈശ്വരോ മാം പരീക്ഷത ഇതി പരീക്ഷാസമയേ കോഽപി ന വദതു യതഃ പാപായേശ്വരസ്യ പരീക്ഷാ ന ഭവതി സ ച കമപി ന പരീക്ഷതേ|
14 εκαστοσ δε πειραζεται υπο τησ ιδιασ επιθυμιασ εξελκομενοσ και δελεαζομενοσ
കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സ്വീയമനോവാഞ്ഛയാകൃഷ്യതേ ലോഭ്യതേ ച തസ്യൈവ പരീക്ഷാ ഭവതി|
15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθεισα αποκυει θανατον
തസ്മാത് സാ മനോവാഞ്ഛാ സഗർഭാ ഭൂത്വാ ദുഷ്കൃതിം പ്രസൂതേ ദുഷ്കൃതിശ്ച പരിണാമം ഗത്വാ മൃത്യും ജനയതി|
16 μη πλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι
ഹേ മമ പ്രിയഭ്രാതരഃ, യൂയം ന ഭ്രാമ്യത|
17 πασα δοσισ αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατροσ των φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγη η τροπησ αποσκιασμα
യത് കിഞ്ചിദ് ഉത്തമം ദാനം പൂർണോ വരശ്ച തത് സർവ്വമ് ഊർദ്ധ്വാദ് അർഥതോ യസ്മിൻ ദശാന്തരം പരിവർത്തനജാതച്ഛായാ വാ നാസ്തി തസ്മാദ് ദീപ്ത്യാകരാത് പിതുരവരോഹതി|
18 βουληθεισ απεκυησεν ημασ λογω αληθειασ εισ το ειναι ημασ απαρχην τινα των αυτου κτισματων
തസ്യ സൃഷ്ടവസ്തൂനാം മധ്യേ വയം യത് പ്രഥമഫലസ്വരൂപാ ഭവാമസ്തദർഥം സ സ്വേച്ഛാതഃ സത്യമതസ്യ വാക്യേനാസ്മാൻ ജനയാമാസ|
19 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω πασ ανθρωποσ ταχυσ εισ το ακουσαι βραδυσ εισ το λαλησαι βραδυσ εισ οργην
അതഏവ ഹേ മമ പ്രിയഭ്രാതരഃ, യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനഃ ശ്രവണേ ത്വരിതഃ കഥനേ ധീരഃ ക്രോധേഽപി ധീരോ ഭവതു|
20 οργη γαρ ανδροσ δικαιοσυνην θεου ου κατεργαζεται
യതോ മാനവസ്യ ക്രോധ ഈശ്വരീയധർമ്മം ന സാധയതി|
21 διο αποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιασ εν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τασ ψυχασ υμων
അതോ ഹേതോ ര്യൂയം സർവ്വാമ് അശുചിക്രിയാം ദുഷ്ടതാബാഹുല്യഞ്ച നിക്ഷിപ്യ യുഷ്മന്മനസാം പരിത്രാണേ സമർഥം രോപിതം വാക്യം നമ്രഭാവേന ഗൃഹ്ലീത|
22 γινεσθε δε ποιηται λογου και μη μονον ακροαται παραλογιζομενοι εαυτουσ
അപരഞ്ച യൂയം കേവലമ് ആത്മവഞ്ചയിതാരോ വാക്യസ്യ ശ്രോതാരോ ന ഭവത കിന്തു വാക്യസ്യ കർമ്മകാരിണോ ഭവത|
23 οτι ει τισ ακροατησ λογου εστιν και ου ποιητησ ουτοσ εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον τησ γενεσεωσ αυτου εν εσοπτρω
യതോ യഃ കശ്ചിദ് വാക്യസ്യ കർമ്മകാരീ ന ഭൂത്വാ കേവലം തസ്യ ശ്രോതാ ഭവതി സ ദർപണേ സ്വീയശാരീരികവദനം നിരീക്ഷമാണസ്യ മനുജസ്യ സദൃശഃ|
24 κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεωσ επελαθετο οποιοσ ην
ആത്മാകാരേ ദൃഷ്ടേ സ പ്രസ്ഥായ കീദൃശ ആസീത് തത് തത്ക്ഷണാദ് വിസ്മരതി|
25 ο δε παρακυψασ εισ νομον τελειον τον τησ ελευθεριασ και παραμεινασ ουτοσ ουκ ακροατησ επιλησμονησ γενομενοσ αλλα ποιητησ εργου ουτοσ μακαριοσ εν τη ποιησει αυτου εσται
കിന്തു യഃ കശ്ചിത് നത്വാ മുക്തേഃ സിദ്ധാം വ്യവസ്ഥാമ് ആലോക്യ തിഷ്ഠതി സ വിസ്മൃതിയുക്തഃ ശ്രോതാ ന ഭൂത്വാ കർമ്മകർത്തൈവ സൻ സ്വകാര്യ്യേ ധന്യോ ഭവിഷ്യതി|
26 ει τισ δοκει θρησκοσ ειναι εν υμιν μη χαλιναγωγων γλωσσαν αυτου αλλα απατων καρδιαν αυτου τουτου ματαιοσ η θρησκεια
അനായത്തരസനഃ സൻ യഃ കശ്ചിത് സ്വമനോ വഞ്ചയിത്വാ സ്വം ഭക്തം മന്യതേ തസ്യ ഭക്തി ർമുധാ ഭവതി|
27 θρησκεια καθαρα και αμιαντοσ παρα θεω και πατρι αυτη εστιν επισκεπτεσθαι ορφανουσ και χηρασ εν τη θλιψει αυτων ασπιλον εαυτον τηρειν απο του κοσμου
ക്ലേശകാലേ പിതൃഹീനാനാം വിധവാനാഞ്ച യദ് അവേക്ഷണം സംസാരാച്ച നിഷ്കലങ്കേന യദ് ആത്മരക്ഷണം തദേവ പിതുരീശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് ശുചി ർനിർമ്മലാ ച ഭക്തിഃ|
