Ιακωβου 5
1 αγε νυν οι πλουσιοι κλαυσατε ολολυζοντεσ επι ταισ ταλαιπωριαισ υμων ταισ επερχομεναισ
Hete! ry mpañalealeo, miroveta naho mitoreòva amo hasotriañe hivotrak’ ama’ areoo.
2 ο πλουτοσ υμων σεσηπεν και τα ιματια υμων σητοβρωτα γεγονεν
Fa momoke ty vara’ areo, nihanem-bararaoke o saro’ areoo.
3 ο χρυσοσ υμων και ο αργυροσ κατιωται και ο ιοσ αυτων εισ μαρτυριον υμιν εσται και φαγεται τασ σαρκασ υμων ωσ πυρ εθησαυρισατε εν εσχαταισ ημεραισ
Herefeñe ty volamena naho ty volafoti’ areo, toe ho sesehe’ ty harefesa’e, hampibotseke ty nofo’ areo hoe afo, ie nahaja’ areo ho amo andro honka’eo o vara’ areoo.
4 ιδου ο μισθοσ των εργατων των αμησαντων τασ χωρασ υμων ο απεστερημενοσ αφ υμων κραζει και αι βοαι των θερισαντων εισ τα ωτα κυριου σαβαωθ εισεληλυθασιν
Inao! Mitoreo ty rima’e o mpièke nanatake o tete’ areoo, ie nahaja’ areo avao. Fa nitakats’ an-dravembia’ i Talè’ i màroy ty fitoreova’ o mpanatakeo.
5 ετρυφησατε επι τησ γησ και εσπαταλησατε εθρεψατε τασ καρδιασ υμων ωσ εν ημερα σφαγησ
Ie toe niagaregañe an-tane atoy naho niaiñañoleñañe, nañavondra-troke ho amy andro fandentàñey,
6 κατεδικασατε εφονευσατε τον δικαιον ουκ αντιτασσεται υμιν
Mamàtse naho mañoho-doza amy vañoñey, ie tsy nanohetse.
7 μακροθυμησατε ουν αδελφοι εωσ τησ παρουσιασ του κυριου ιδου ο γεωργοσ εκδεχεται τον τιμιον καρπον τησ γησ μακροθυμων επ αυτον εωσ λαβη υετον πρωιμον και οψιμον
Mahaliñisa arè ry longo, ampara’ ty fitotsaha’ i Talè. Oniño ty fahaliñisa’ i mpiavay ty voka-tsoa’ i taney, ie liñisa’e ampara’ te avy i loha-orañey naho i oran-jobay.
8 μακροθυμησατε και υμεισ στηριξατε τασ καρδιασ υμων οτι η παρουσια του κυριου ηγγικεν
Mahaliñisa, mihaozara troke, fa an-titotse ty fitotsaha’ i Talè.
9 μη στεναζετε κατ αλληλων αδελφοι ινα μη κριθητε ιδου ο κριτησ προ των θυρων εστηκεν
Ko mifamarahy ry longo, tsy mone ho zakaeñe. Hehe te mijohañe an-dalañe eo i Mpizakay.
10 υποδειγμα λαβετε αδελφοι μου τησ κακοπαθειασ και τησ μακροθυμιασ τουσ προφητασ οι ελαλησαν τω ονοματι κυριου
O koahe, rendreho o mpitoky nisaontsy amy tahina’ i Talèio ho fandrazañañe ty fahaliñisañe naho hasotriañe.
11 ιδου μακαριζομεν τουσ υπομενοντασ την υπομονην ιωβ ηκουσατε και το τελοσ κυριου ιδετε οτι πολυσπλαγχνοσ εστιν και οικτιρμων
Ataon-tika haha ty mahafifeake. Toe jinanji’ areo ty fahaliñisa’ i Joba naho niisa’ areo ty nanoe’ i Talè, fa lifon-kalèn’ arofo naho fiferenaiñañe t’i Talè.
12 προ παντων δε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ουρανον μητε την γην μητε αλλον τινα ορκον ητω δε υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μη εισ υποκρισιν πεσητε
Mandikoatse ie iabiy, ry longo, ko mifanta—he amy likerañey, ke ami’ty tane toy, hera am-panta ila’e, fe anò eka ty eka’ areo, naho Aiy! ty tsie’ areo, tsy mone hampihotrahan-jaka.
13 κακοπαθει τισ εν υμιν προσευχεσθω ευθυμει τισ ψαλλετω
Ia ama’ areo ro misotry? Soa re te hihalaly. Ia ty ehake? Ehe t’ie hisabo.
14 ασθενει τισ εν υμιν προσκαλεσασθω τουσ πρεσβυτερουσ τησ εκκλησιασ και προσευξασθωσαν επ αυτον αλειψαντεσ αυτον ελαιω εν τω ονοματι του κυριου
Ama’areo ao hao ty siloke? Soa re te hikanjy o bei’ i Fivoriio hihalaly ho aze, hañosoran-tavoñe amy tahina’ i Talèy,
15 και η ευχη τησ πιστεωσ σωσει τον καμνοντα και εγερει αυτον ο κυριοσ καν αμαρτιασ η πεποιηκωσ αφεθησεται αυτω
Ie mihalaly am-patokisañe ro mahajangañe i natindriy vaho hatroa’ i Talè. Ie nandilatse, le hafahañe.
16 εξομολογεισθε αλληλοισ τα παραπτωματα και ευχεσθε υπερ αλληλων οπωσ ιαθητε πολυ ισχυει δεησισ δικαιου ενεργουμενη
Aa le mifampiantofa tahiñe vaho mifampihalalia le ho jangañe. Mahatafetetse raha maro ty halaly toloñe’ ty vantañe.
17 ηλιασ ανθρωποσ ην ομοιοπαθησ ημιν και προσευχη προσηυξατο του μη βρεξαι και ουκ εβρεξεν επι τησ γησ ενιαυτουσ τρεισ και μηνασ εξ
Ondaty nira-vintañe amantika t’i Elia, ie nihalaly ty tsy hahavian’ orañe, le tsy niavy an-tane atoy naho tsy niritse hey ty taoñe telo-tsi-enem-bolañe.
18 και παλιν προσηυξατο και ο ουρανοσ υετον εδωκεν και η γη εβλαστησεν τον καρπον αυτησ
Ie nihalaly indraike, le nampikojojoahe’ i likerañey i orañey vaho nahatoly sabo ty tane.
19 αδελφοι εαν τισ εν υμιν πλανηθη απο τησ αληθειασ και επιστρεψη τισ αυτον
Ory longo, naho ama’ areo ty mandifik’ ami’ty hatò, vaho eo ty mampoly aze,
20 γινωσκετω οτι ο επιστρεψασ αμαρτωλον εκ πλανησ οδου αυτου σωσει ψυχην εκ θανατου και καλυψει πληθοσ αμαρτιων
Le maharendreha te ze mampitolike ty mpanan-kakeo amy fandilara’e i lalañey ro handromba-piaiñe tsy hihomake vaho handembeke tahiñe maro.
