Προς Εβραιους 9

1 ειχεν μεν ουν και η πρωτη δικαιωματα λατρειασ το τε αγιον κοσμικον

സ പ്രഥമോ നിയമ ആരാധനായാ വിവിധരീതിഭിരൈഹികപവിത്രസ്ഥാനേന ച വിശിഷ്ട ആസീത്|

2 σκηνη γαρ κατεσκευασθη η πρωτη εν η η τε λυχνια και η τραπεζα και η προθεσισ των αρτων ητισ λεγεται αγια

യതോ ദൂഷ്യമേകം നിരമീയത തസ്യ പ്രഥമകോഷ്ഠസ്യ നാമ പവിത്രസ്ഥാനമിത്യാസീത് തത്ര ദീപവൃക്ഷോ ഭോജനാസനം ദർശനീയപൂപാനാം ശ്രേണീ ചാസീത്|

3 μετα δε το δευτερον καταπετασμα σκηνη η λεγομενη αγια αγιων

തത്പശ്ചാദ് ദ്വിതീയായാസ്തിരഷ്കരിണ്യാ അഭ്യന്തരേ ഽതിപവിത്രസ്ഥാനമിതിനാമകം കോഷ്ഠമാസീത്,

4 χρυσουν εχουσα θυμιατηριον και την κιβωτον τησ διαθηκησ περικεκαλυμμενην παντοθεν χρυσιω εν η σταμνοσ χρυση εχουσα το μαννα και η ραβδοσ ααρων η βλαστησασα και αι πλακεσ τησ διαθηκησ

തത്ര ച സുവർണമയോ ധൂപാധാരഃ പരിതഃ സുവർണമണ്ഡിതാ നിയമമഞ്ജൂഷാ ചാസീത് തന്മധ്യേ മാന്നായാഃ സുവർണഘടോ ഹാരോണസ്യ മഞ്ജരിതദണ്ഡസ്തക്ഷിതൗ നിയമപ്രസ്തരൗ,

5 υπερανω δε αυτησ χερουβιμ δοξησ κατασκιαζοντα το ιλαστηριον περι ων ουκ εστιν νυν λεγειν κατα μεροσ

തദുപരി ച കരുണാസനേ ഛായാകാരിണൗ തേജോമയൗ കിരൂബാവാസ്താമ്, ഏതേഷാം വിശേഷവൃത്താന്തകഥനായ നായം സമയഃ|

6 τουτων δε ουτωσ κατεσκευασμενων εισ μεν την πρωτην σκηνην δια παντοσ εισιασιν οι ιερεισ τασ λατρειασ επιτελουντεσ

ഏതേഷ്വീദൃക് നിർമ്മിതേഷു യാജകാ ഈശ്വരസേവാമ് അനുതിഷ്ഠനതോ ദൂഷ്യസ്യ പ്രഥമകോഷ്ഠം നിത്യം പ്രവിശന്തി|

7 εισ δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου μονοσ ο αρχιερευσ ου χωρισ αιματοσ ο προσφερει υπερ εαυτου και των του λαου αγνοηματων

കിന്തു ദ്വിതീയം കോഷ്ഠം പ്രതിവർഷമ് ഏകകൃത്വ ഏകാകിനാ മഹായാജകേന പ്രവിശ്യതേ കിന്ത്വാത്മനിമിത്തം ലോകാനാമ് അജ്ഞാനകൃതപാപാനാഞ്ച നിമിത്തമ് ഉത്സർജ്ജനീയം രുധിരമ് അനാദായ തേന ന പ്രവിശ്യതേ|

8 τουτο δηλουντοσ του πνευματοσ του αγιου μηπω πεφανερωσθαι την των αγιων οδον ετι τησ πρωτησ σκηνησ εχουσησ στασιν

ഇത്യനേന പവിത്ര ആത്മാ യത് ജ്ഞാപയതി തദിദം തത് പ്രഥമം ദൂഷ്യം യാവത് തിഷ്ഠതി താവത് മഹാപവിത്രസ്ഥാനഗാമീ പന്ഥാ അപ്രകാശിതസ്തിഷ്ഠതി|

9 ητισ παραβολη εισ τον καιρον τον ενεστηκοτα καθ ον δωρα τε και θυσιαι προσφερονται μη δυναμεναι κατα συνειδησιν τελειωσαι τον λατρευοντα

തച്ച ദൂഷ്യം വർത്തമാനസമയസ്യ ദൃഷ്ടാന്തഃ, യതോ ഹേതോഃ സാമ്പ്രതം സംശോധനകാലം യാവദ് യന്നിരൂപിതം തദനുസാരാത് സേവാകാരിണോ മാനസികസിദ്ധികരണേഽസമർഥാഭിഃ

10 μονον επι βρωμασιν και πομασιν και διαφοροισ βαπτισμοισ και δικαιωμασιν σαρκοσ μεχρι καιρου διορθωσεωσ επικειμενα

കേവലം ഖാദ്യപേയേഷു വിവിധമജ്ജനേഷു ച ശാരീരികരീതിഭി ര്യുക്താനി നൈവേദ്യാനി ബലിദാനാനി ച ഭവന്തി|

11 χριστοσ δε παραγενομενοσ αρχιερευσ των μελλοντων αγαθων δια τησ μειζονοσ και τελειοτερασ σκηνησ ου χειροποιητου τουτ εστιν ου ταυτησ τησ κτισεωσ

അപരം ഭാവിമങ്ഗലാനാം മഹായാജകഃ ഖ്രീഷ്ട ഉപസ്ഥായാഹസ്തനിർമ്മിതേനാർഥത ഏതത്സൃഷ്ടേ ർബഹിർഭൂതേന ശ്രേഷ്ഠേന സിദ്ധേന ച ദൂഷ്യേണ ഗത്വാ

12 ουδε δι αιματοσ τραγων και μοσχων δια δε του ιδιου αιματοσ εισηλθεν εφαπαξ εισ τα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενοσ (aiōnios g166)

ഛാഗാനാം ഗോവത്സാനാം വാ രുധിരമ് അനാദായ സ്വീയരുധിരമ് ആദായൈകകൃത്വ ഏവ മഹാപവിത്രസ്ഥാനം പ്രവിശ്യാനന്തകാലികാം മുക്തിം പ്രാപ്തവാൻ| (aiōnios g166)

13 ει γαρ το αιμα ταυρων και τραγων και σποδοσ δαμαλεωσ ραντιζουσα τουσ κεκοινωμενουσ αγιαζει προσ την τησ σαρκοσ καθαροτητα

വൃഷഛാഗാനാം രുധിരേണ ഗവീഭസ്മനഃ പ്രക്ഷേപേണ ച യദ്യശുചിലോകാഃ ശാരീരിശുചിത്വായ പൂയന്തേ,

14 ποσω μαλλον το αιμα του χριστου οσ δια πνευματοσ αιωνιου εαυτον προσηνεγκεν αμωμον τω θεω καθαριει την συνειδησιν υμων απο νεκρων εργων εισ το λατρευειν θεω ζωντι (aiōnios g166)

തർഹി കിം മന്യധ്വേ യഃ സദാതനേനാത്മനാ നിഷ്കലങ്കബലിമിവ സ്വമേവേശ്വരായ ദത്തവാൻ, തസ്യ ഖ്രീഷ്ടസ്യ രുധിരേണ യുഷ്മാകം മനാംസ്യമരേശ്വരസ്യ സേവായൈ കിം മൃത്യുജനകേഭ്യഃ കർമ്മഭ്യോ ന പവിത്രീകാരിഷ്യന്തേ? (aiōnios g166)

15 και δια τουτο διαθηκησ καινησ μεσιτησ εστιν οπωσ θανατου γενομενου εισ απολυτρωσιν των επι τη πρωτη διαθηκη παραβασεων την επαγγελιαν λαβωσιν οι κεκλημενοι τησ αιωνιου κληρονομιασ (aiōnios g166)

സ നൂതനനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോഽഭവത് തസ്യാഭിപ്രായോഽയം യത് പ്രഥമനിയമലങ്ഘനരൂപപാപേഭ്യോ മൃത്യുനാ മുക്തൗ ജാതായാമ് ആഹൂതലോകാ അനന്തകാലീയസമ്പദഃ പ്രതിജ്ഞാഫലം ലഭേരൻ| (aiōnios g166)

16 οπου γαρ διαθηκη θανατον αναγκη φερεσθαι του διαθεμενου

യത്ര നിയമോ ഭവതി തത്ര നിയമസാധകസ്യ ബലേ ർമൃത്യുനാ ഭവിതവ്യം|

17 διαθηκη γαρ επι νεκροισ βεβαια επει μηποτε ισχυει οτε ζη ο διαθεμενοσ

യതോ ഹതേന ബലിനാ നിയമഃ സ്ഥിരീഭവതി കിന്തു നിയമസാധകോ ബലി ര്യാവത് ജീവതി താവത് നിയമോ നിരർഥകസ്തിഷ്ഠതി|

18 οθεν ουδ η πρωτη χωρισ αιματοσ εγκεκαινισται

തസ്മാത് സ പൂർവ്വനിയമോഽപി രുധിരപാതം വിനാ ന സാധിതഃ|

19 λαληθεισησ γαρ πασησ εντολησ κατα νομον υπο μωυσεωσ παντι τω λαω λαβων το αιμα των μοσχων και τραγων μετα υδατοσ και εριου κοκκινου και υσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον ερραντισεν

ഫലതഃ സർവ്വലോകാൻ പ്രതി വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ സർവ്വാ ആജ്ഞാഃ കഥയിത്വാ മൂസാ ജലേന സിന്ദൂരവർണലോമ്നാ ഏഷോവതൃണേന ച സാർദ്ധം ഗോവത്സാനാം ഛാഗാനാഞ്ച രുധിരം ഗൃഹീത്വാ ഗ്രന്ഥേ സർവ്വലോകേഷു ച പ്രക്ഷിപ്യ ബഭാഷേ,

20 λεγων τουτο το αιμα τησ διαθηκησ ησ ενετειλατο προσ υμασ ο θεοσ

യുഷ്മാൻ അധീശ്വരോ യം നിയമം നിരൂപിതവാൻ തസ്യ രുധിരമേതത്|

21 και την σκηνην δε και παντα τα σκευη τησ λειτουργιασ τω αιματι ομοιωσ ερραντισεν

തദ്വത് സ ദൂഷ്യേഽപി സേവാർഥകേഷു സർവ്വപാത്രേഷു ച രുധിരം പ്രക്ഷിപ്തവാൻ|

22 και σχεδον εν αιματι παντα καθαριζεται κατα τον νομον και χωρισ αιματεκχυσιασ ου γινεται αφεσισ

അപരം വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ പ്രായശഃ സർവ്വാണി രുധിരേണ പരിഷ്ക്രിയന്തേ രുധിരപാതം വിനാ പാപമോചനം ന ഭവതി ച|

23 αναγκη ουν τα μεν υποδειγματα των εν τοισ ουρανοισ τουτοισ καθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανια κρειττοσιν θυσιαισ παρα ταυτασ

അപരം യാനി സ്വർഗീയവസ്തൂനാം ദൃഷ്ടാന്താസ്തേഷാമ് ഏതൈഃ പാവനമ് ആവശ്യകമ് ആസീത് കിന്തു സാക്ഷാത് സ്വർഗീയവസ്തൂനാമ് ഏതേഭ്യഃ ശ്രേഷ്ഠേ ർബലിദാനൈഃ പാവനമാവശ്യകം|

24 ου γαρ εισ χειροποιητα αγια εισηλθεν ο χριστοσ αντιτυπα των αληθινων αλλ εισ αυτον τον ουρανον νυν εμφανισθηναι τω προσωπω του θεου υπερ ημων

യതഃ ഖ്രീഷ്ടഃ സത്യപവിത്രസ്ഥാനസ്യ ദൃഷ്ടാന്തരൂപം ഹസ്തകൃതം പവിത്രസ്ഥാനം ന പ്രവിഷ്ടവാൻ കിന്ത്വസ്മന്നിമിത്തമ് ഇദാനീമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഉപസ്ഥാതും സ്വർഗമേവ പ്രവിഷ്ടഃ|

25 ουδ ινα πολλακισ προσφερη εαυτον ωσπερ ο αρχιερευσ εισερχεται εισ τα αγια κατ ενιαυτον εν αιματι αλλοτριω

യഥാ ച മഹായാജകഃ പ്രതിവർഷം പരശോണിതമാദായ മഹാപവിത്രസ്ഥാനം പ്രവിശതി തഥാ ഖ്രീഷ്ടേന പുനഃ പുനരാത്മോത്സർഗോ ന കർത്തവ്യഃ,

26 επει εδει αυτον πολλακισ παθειν απο καταβολησ κοσμου νυν δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εισ αθετησιν αμαρτιασ δια τησ θυσιασ αυτου πεφανερωται (aiōn g165)

കർത്തവ്യേ സതി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലമാരഭ്യ ബഹുവാരം തസ്യ മൃത്യുഭോഗ ആവശ്യകോഽഭവത്; കിന്ത്വിദാനീം സ ആത്മോത്സർഗേണ പാപനാശാർഥമ് ഏകകൃത്വോ ജഗതഃ ശേഷകാലേ പ്രചകാശേ| (aiōn g165)

27 και καθ οσον αποκειται τοισ ανθρωποισ απαξ αποθανειν μετα δε τουτο κρισισ

അപരം യഥാ മാനുഷസ്യൈകകൃത്വോ മരണം തത് പശ്ചാദ് വിചാരോ നിരൂപിതോഽസ്തി,

28 ουτωσ και ο χριστοσ απαξ προσενεχθεισ εισ το πολλων ανενεγκειν αμαρτιασ εκ δευτερου χωρισ αμαρτιασ οφθησεται τοισ αυτον απεκδεχομενοισ εισ σωτηριαν

തദ്വത് ഖ്രീഷ്ടോഽപി ബഹൂനാം പാപവഹനാർഥം ബലിരൂപേണൈകകൃത്വ ഉത്സസൃജേ, അപരം ദ്വിതീയവാരം പാപാദ് ഭിന്നഃ സൻ യേ തം പ്രതീക്ഷന്തേ തേഷാം പരിത്രാണാർഥം ദർശനം ദാസ്യതി|