< Πραξεις 16 >

1 κατηντησεν δε εισ δερβην και λυστραν και ιδου μαθητησ τισ ην εκει ονοματι τιμοθεοσ υιοσ γυναικοσ τινοσ ιουδαιασ πιστησ πατροσ δε ελληνοσ
പൗലോ ദർബ്ബീലുസ്ത്രാനഗരയോരുപസ്ഥിതോഭവത് തത്ര തീമഥിയനാമാ ശിഷ്യ ഏക ആസീത്; സ വിശ്വാസിന്യാ യിഹൂദീയായാ യോഷിതോ ഗർബ്ഭജാതഃ കിന്തു തസ്യ പിതാന്യദേശീയലോകഃ|
2 οσ εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροισ και ικονιω αδελφων
സ ജനോ ലുസ്ത്രാ-ഇകനിയനഗരസ്ഥാനാം ഭ്രാതൃണാം സമീപേപി സുഖ്യാതിമാൻ ആസീത്|
3 τουτον ηθελησεν ο παυλοσ συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τουσ ιουδαιουσ τουσ οντασ εν τοισ τοποισ εκεινοισ ηδεισαν γαρ απαντεσ τον πατερα αυτου οτι ελλην υπηρχεν
പൗലസ്തം സ്വസങ്ഗിനം കർത്തും മതിം കൃത്വാ തം ഗൃഹീത്വാ തദ്ദേശനിവാസിനാം യിഹൂദീയാനാമ് അനുരോധാത് തസ്യ ത്വക്ഛേദം കൃതവാൻ യതസ്തസ്യ പിതാ ഭിന്നദേശീയലോക ഇതി സർവ്വൈരജ്ഞായത|
4 ωσ δε διεπορευοντο τασ πολεισ παρεδιδουν αυτοισ φυλασσειν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και των πρεσβυτερων των εν ιερουσαλημ
തതഃ പരം തേ നഗരേ നഗരേ ഭ്രമിത്വാ യിരൂശാലമസ്ഥൈഃ പ്രേരിതൈ ർലോകപ്രാചീനൈശ്ച നിരൂപിതം യദ് വ്യവസ്ഥാപത്രം തദനുസാരേണാചരിതും ലോകേഭ്യസ്തദ് ദത്തവന്തഃ|
5 αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τω αριθμω καθ ημεραν
തേനൈവ സർവ്വേ ധർമ്മസമാജാഃ ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ സുസ്ഥിരാഃ സന്തഃ പ്രതിദിനം വർദ്ധിതാ അഭവൻ|
6 διελθοντεσ δε την φρυγιαν και την γαλατικην χωραν κωλυθεντεσ υπο του αγιου πνευματοσ λαλησαι τον λογον εν τη ασια
തേഷു ഫ്രുഗിയാഗാലാതിയാദേശമധ്യേന ഗതേഷു സത്സു പവിത്ര ആത്മാ താൻ ആശിയാദേശേ കഥാം പ്രകാശയിതും പ്രതിഷിദ്ധവാൻ|
7 ελθοντεσ κατα την μυσιαν επειραζον κατα την βιθυνιαν πορευεσθαι και ουκ ειασεν αυτουσ το πνευμα
തഥാ മുസിയാദേശ ഉപസ്ഥായ ബിഥുനിയാം ഗന്തും തൈരുദ്യോഗേ കൃതേ ആത്മാ താൻ നാന്വമന്യത|
8 παρελθοντεσ δε την μυσιαν κατεβησαν εισ τρωαδα
തസ്മാത് തേ മുസിയാദേശം പരിത്യജ്യ ത്രോയാനഗരം ഗത്വാ സമുപസ്ഥിതാഃ|
9 και οραμα δια τησ νυκτοσ ωφθη τω παυλω ανηρ τισ ην μακεδων εστωσ παρακαλων αυτον και λεγων διαβασ εισ μακεδονιαν βοηθησον ημιν
രാത്രൗ പൗലഃ സ്വപ്നേ ദൃഷ്ടവാൻ ഏകോ മാകിദനിയലോകസ്തിഷ്ഠൻ വിനയം കൃത്വാ തസ്മൈ കഥയതി, മാകിദനിയാദേശമ് ആഗത്യാസ്മാൻ ഉപകുർവ്വിതി|
10 ωσ δε το οραμα ειδεν ευθεωσ εζητησαμεν εξελθειν εισ την μακεδονιαν συμβιβαζοντεσ οτι προσκεκληται ημασ ο κυριοσ ευαγγελισασθαι αυτουσ
തസ്യേത്ഥം സ്വപ്നദർശനാത് പ്രഭുസ്തദ്ദേശീയലോകാൻ പ്രതി സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അസ്മാൻ ആഹൂയതീതി നിശ്ചിതം ബുദ്ധ്വാ വയം തൂർണം മാകിദനിയാദേശം ഗന്തുമ് ഉദ്യോഗമ് അകുർമ്മ|
11 αναχθεντεσ ουν απο τησ τρωαδοσ ευθυδρομησαμεν εισ σαμοθρακην τη τε επιουση εισ νεαπολιν
തതഃ പരം വയം ത്രോയാനഗരാദ് പ്രസ്ഥായ ഋജുമാർഗേണ സാമഥ്രാകിയോപദ്വീപേന ഗത്വാ പരേഽഹനി നിയാപലിനഗര ഉപസ്ഥിതാഃ|
12 εκειθεν τε εισ φιλιππουσ ητισ εστιν πρωτη τησ μεριδοσ τησ μακεδονιασ πολισ κολωνεια ημεν δε εν αυτη τη πολει διατριβοντεσ ημερασ τινασ
തസ്മാദ് ഗത്വാ മാകിദനിയാന്തർവ്വർത്തി രോമീയവസതിസ്ഥാനം യത് ഫിലിപീനാമപ്രധാനനഗരം തത്രോപസ്ഥായ കതിപയദിനാനി തത്ര സ്ഥിതവന്തഃ|
13 τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω τησ πολεωσ παρα ποταμον ου ενομιζετο προσευχη ειναι και καθισαντεσ ελαλουμεν ταισ συνελθουσαισ γυναιξιν
വിശ്രാമവാരേ നഗരാദ് ബഹി ർഗത്വാ നദീതടേ യത്ര പ്രാർഥനാചാര ആസീത് തത്രോപവിശ്യ സമാഗതാ നാരീഃ പ്രതി കഥാം പ്രാചാരയാമ|
14 και τισ γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλισ πολεωσ θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ησ ο κυριοσ διηνοιξεν την καρδιαν προσεχειν τοισ λαλουμενοισ υπο του παυλου
തതഃ ഥുയാതീരാനഗരീയാ ധൂഷരാമ്ബരവിക്രായിണീ ലുദിയാനാമികാ യാ ഈശ്വരസേവികാ യോഷിത് ശ്രോത്രീണാം മധ്യ ആസീത് തയാ പൗലോക്തവാക്യാനി യദ് ഗൃഹ്യന്തേ തദർഥം പ്രഭുസ്തസ്യാ മനോദ്വാരം മുക്തവാൻ|
15 ωσ δε εβαπτισθη και ο οικοσ αυτησ παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντεσ εισ τον οικον μου μεινατε και παρεβιασατο ημασ
അതഃ സാ യോഷിത് സപരിവാരാ മജ്ജിതാ സതീ വിനയം കൃത്വാ കഥിതവതീ, യുഷ്മാകം വിചാരാദ് യദി പ്രഭൗ വിശ്വാസിനീ ജാതാഹം തർഹി മമ ഗൃഹമ് ആഗത്യ തിഷ്ഠത| ഇത്ഥം സാ യത്നേനാസ്മാൻ അസ്ഥാപയത്|
16 εγενετο δε πορευομενων ημων εισ προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωνοσ απαντησαι ημιν ητισ εργασιαν πολλην παρειχεν τοισ κυριοισ αυτησ μαντευομενη
യസ്യാ ഗണനയാ തദധിപതീനാം ബഹുധനോപാർജനം ജാതം താദൃശീ ഗണകഭൂതഗ്രസ്താ കാചന ദാസീ പ്രാർഥനാസ്ഥാനഗമനകാല ആഗത്യാസ്മാൻ സാക്ഷാത് കൃതവതീ|
17 αυτη κατακολουθησασα τω παυλω και ημιν εκραζεν λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινεσ καταγγελλουσιν ημιν οδον σωτηριασ
സാസ്മാകം പൗലസ്യ ച പശ്ചാദ് ഏത്യ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമിമാം കഥിതവതീ, മനുഷ്യാ ഏതേ സർവ്വോപരിസ്ഥസ്യേശ്വരസ്യ സേവകാഃ സന്തോഽസ്മാൻ പ്രതി പരിത്രാണസ്യ മാർഗം പ്രകാശയന്തി|
18 τουτο δε εποιει επι πολλασ ημερασ διαπονηθεισ δε ο παυλοσ και επιστρεψασ τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν τω ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτησ και εξηλθεν αυτη τη ωρα
സാ കന്യാ ബഹുദിനാനി താദൃശമ് അകരോത് തസ്മാത് പൗലോ ദുഃഖിതഃ സൻ മുഖം പരാവർത്യ തം ഭൂതമവദദ്, അഹം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ ത്വാമാജ്ഞാപയാമി ത്വമസ്യാ ബഹിർഗച്ഛ; തേനൈവ തത്ക്ഷണാത് സ ഭൂതസ്തസ്യാ ബഹിർഗതഃ|
19 ιδοντεσ δε οι κυριοι αυτησ οτι εξηλθεν η ελπισ τησ εργασιασ αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εισ την αγοραν επι τουσ αρχοντασ
തതഃ സ്വേഷാം ലാഭസ്യ പ്രത്യാശാ വിഫലാ ജാതേതി വിലോക്യ തസ്യാഃ പ്രഭവഃ പൗലം സീലഞ്ച ധൃത്വാകൃഷ്യ വിചാരസ്ഥാനേഽധിപതീനാം സമീപമ് ആനയൻ|
20 και προσαγαγοντεσ αυτουσ τοισ στρατηγοισ ειπον ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντεσ
തതഃ ശാസകാനാം നികടം നീത്വാ രോമിലോകാ വയമ് അസ്മാകം യദ് വ്യവഹരണം ഗ്രഹീതുമ് ആചരിതുഞ്ച നിഷിദ്ധം,
21 και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοισ ουσιν
ഇമേ യിഹൂദീയലോകാഃ സന്തോപി തദേവ ശിക്ഷയിത്വാ നഗരേഽസ്മാകമ് അതീവ കലഹം കുർവ്വന്തി,
22 και συνεπεστη ο οχλοσ κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρρηξαντεσ αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν
ഇതി കഥിതേ സതി ലോകനിവഹസ്തയോഃ പ്രാതികൂല്യേനോദതിഷ്ഠത് തഥാ ശാസകാസ്തയോ ർവസ്ത്രാണി ഛിത്വാ വേത്രാഘാതം കർത്തുമ് ആജ്ഞാപയൻ|
23 πολλασ τε επιθεντεσ αυτοισ πληγασ εβαλον εισ φυλακην παραγγειλαντεσ τω δεσμοφυλακι ασφαλωσ τηρειν αυτουσ
അപരം തേ തൗ ബഹു പ്രഹാര്യ്യ ത്വമേതൗ കാരാം നീത്വാ സാവധാനം രക്ഷയേതി കാരാരക്ഷകമ് ആദിശൻ|
24 οσ παραγγελιαν τοιαυτην ειληφωσ εβαλεν αυτουσ εισ την εσωτεραν φυλακην και τουσ ποδασ αυτων ησφαλισατο εισ το ξυλον
ഇത്ഥമ് ആജ്ഞാം പ്രാപ്യ സ താവഭ്യന്തരസ്ഥകാരാം നീത്വാ പാദേഷു പാദപാശീഭി ർബദ്ധ്വാ സ്ഥാപിതാവാൻ|
25 κατα δε το μεσονυκτιον παυλοσ και σιλασ προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι
അഥ നിശീഥസമയേ പൗലസീലാവീശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രാഥനാം ഗാനഞ്ച കൃതവന്തൗ, കാരാസ്ഥിതാ ലോകാശ്ച തദശൃണ്വൻ
26 αφνω δε σεισμοσ εγενετο μεγασ ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου ανεωχθησαν τε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθη
തദാകസ്മാത് മഹാൻ ഭൂമികമ്പോഽഭവത് തേന ഭിത്തിമൂലേന സഹ കാരാ കമ്പിതാഭൂത് തത്ക്ഷണാത് സർവ്വാണി ദ്വാരാണി മുക്താനി ജാതാനി സർവ്വേഷാം ബന്ധനാനി ച മുക്താനി|
27 εξυπνοσ δε γενομενοσ ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενασ τασ θυρασ τησ φυλακησ σπασαμενοσ μαχαιραν εμελλεν εαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τουσ δεσμιουσ
അതഏവ കാരാരക്ഷകോ നിദ്രാതോ ജാഗരിത്വാ കാരായാ ദ്വാരാണി മുക്താനി ദൃഷ്ട്വാ ബന്ദിലോകാഃ പലായിതാ ഇത്യനുമായ കോഷാത് ഖങ്ഗം ബഹിഃ കൃത്വാത്മഘാതം കർത്തുമ് ഉദ്യതഃ|
28 εφωνησεν δε φωνη μεγαλη ο παυλοσ λεγων μηδεν πραξησ σεαυτω κακον απαντεσ γαρ εσμεν ενθαδε
കിന്തു പൗലഃ പ്രോച്ചൈസ്തമാഹൂയ കഥിതവാൻ പശ്യ വയം സർവ്വേഽത്രാസ്മഹേ, ത്വം നിജപ്രാണഹിംസാം മാകാർഷീഃ|
29 αιτησασ δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομοσ γενομενοσ προσεπεσεν τω παυλω και τω σιλα
തദാ പ്രദീപമ് ആനേതുമ് ഉക്ത്വാ സ കമ്പമാനഃ സൻ ഉല്ലമ്പ്യാഭ്യന്തരമ് ആഗത്യ പൗലസീലയോഃ പാദേഷു പതിതവാൻ|
30 και προαγαγων αυτουσ εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω
പശ്ചാത് സ തൗ ബഹിരാനീയ പൃഷ്ടവാൻ ഹേ മഹേച്ഛൗ പരിത്രാണം പ്രാപ്തും മയാ കിം കർത്തവ്യം?
31 οι δε ειπον πιστευσον επι τον κυριον ιησουν χριστον και σωθηση συ και ο οικοσ σου
പശ്ചാത് തൗ സ്വഗൃഹമാനീയ തയോഃ സമ്മുഖേ ഖാദ്യദ്രവ്യാണി സ്ഥാപിതവാൻ തഥാ സ സ്വയം തദീയാഃ സർവ്വേ പരിവാരാശ്ചേശ്വരേ വിശ്വസന്തഃ സാനന്ദിതാ അഭവൻ|
32 και ελαλησαν αυτω τον λογον του κυριου και πασιν τοισ εν τη οικια αυτου
തസ്മൈ തസ്യ ഗൃഹസ്ഥിതസർവ്വലോകേഭ്യശ്ച പ്രഭോഃ കഥാം കഥിതവന്തൗ|
33 και παραλαβων αυτουσ εν εκεινη τη ωρα τησ νυκτοσ ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτοσ και οι αυτου παντεσ παραχρημα
തഥാ രാത്രേസ്തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ സ തൗ ഗൃഹീത്വാ തയോഃ പ്രഹാരാണാം ക്ഷതാനി പ്രക്ഷാലിതവാൻ തതഃ സ സ്വയം തസ്യ സർവ്വേ പരിജനാശ്ച മജ്ജിതാ അഭവൻ|
34 αναγαγων τε αυτουσ εισ τον οικον αυτου παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιατο πανοικι πεπιστευκωσ τω θεω
പശ്ചാത് തൗ സ്വഗൃഹമാനീയ തയോഃ സമ്മുഖേ ഖാദ്യദ്രവ്യാണി സ്ഥാപിതവാൻ തഥാ സ സ്വയം തദീയാഃ സർവ്വേ പരിവാരാശ്ചേശ്വരേ വിശ്വസന്തഃ സാനന്ദിതാ അഭവൻ|
35 ημερασ δε γενομενησ απεστειλαν οι στρατηγοι τουσ ραβδουχουσ λεγοντεσ απολυσον τουσ ανθρωπουσ εκεινουσ
ദിന ഉപസ്ഥിതേ തൗ ലോകൗ മോചയേതി കഥാം കഥയിതും ശാസകാഃ പദാതിഗണം പ്രേഷിതവന്തഃ|
36 απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τουσ λογουσ τουτουσ προσ τον παυλον οτι απεσταλκασιν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντεσ πορευεσθε εν ειρηνη
തതഃ കാരാരക്ഷകഃ പൗലായ താം വാർത്താം കഥിതവാൻ യുവാം ത്യാജയിതും ശാസകാ ലോകാന പ്രേഷിതവന്ത ഇദാനീം യുവാം ബഹി ർഭൂത്വാ കുശലേന പ്രതിഷ്ഠേതാം|
37 ο δε παυλοσ εφη προσ αυτουσ δειραντεσ ημασ δημοσια ακατακριτουσ ανθρωπουσ ρωμαιουσ υπαρχοντασ εβαλον εισ φυλακην και νυν λαθρα ημασ εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντεσ αυτοι εξαγαγετωσαν
കിന്തു പൗലസ്താൻ അവദത് രോമിലോകയോരാവയോഃ കമപി ദോഷമ് ന നിശ്ചിത്യ സർവ്വേഷാം സമക്ഷമ് ആവാം കശയാ താഡയിത്വാ കാരായാം ബദ്ധവന്ത ഇദാനീം കിമാവാം ഗുപ്തം വിസ്ത്രക്ഷ്യന്തി? തന്ന ഭവിഷ്യതി, സ്വയമാഗത്യാവാം ബഹിഃ കൃത്വാ നയന്തു|
38 ανηγγειλαν δε τοισ στρατηγοισ οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα και εφοβηθησαν ακουσαντεσ οτι ρωμαιοι εισιν
തദാ പദാതിഭിഃ ശാസകേഭ്യ ഏതദ്വാർത്തായാം കഥിതായാം തൗ രോമിലോകാവിതി കഥാം ശ്രുത്വാ തേ ഭീതാഃ
39 και ελθοντεσ παρεκαλεσαν αυτουσ και εξαγαγοντεσ ηρωτων εξελθειν τησ πολεωσ
സന്തസ്തയോഃ സന്നിധിമാഗത്യ വിനയമ് അകുർവ്വൻ അപരം ബഹിഃ കൃത്വാ നഗരാത് പ്രസ്ഥാതും പ്രാർഥിതവന്തഃ|
40 εξελθοντεσ δε εκ τησ φυλακησ εισηλθον προσ την λυδιαν και ιδοντεσ τουσ αδελφουσ παρεκαλεσαν αυτουσ και εξηλθον
തതസ്തൗ കാരായാ നിർഗത്യ ലുദിയായാ ഗൃഹം ഗതവന്തൗ തത്ര ഭ്രാതൃഗണം സാക്ഷാത്കൃത്യ താൻ സാന്ത്വയിത്വാ തസ്മാത് സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥിതൗ|

< Πραξεις 16 >