Πραξεις 10
1 ανηρ δε τισ ην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιοσ εκατονταρχησ εκ σπειρησ τησ καλουμενησ ιταλικησ
കൈസരിയാനഗര ഇതാലിയാഖ്യസൈന്യാന്തർഗതഃ കർണീലിയനാമാ സേനാപതിരാസീത്
2 ευσεβησ και φοβουμενοσ τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων τε ελεημοσυνασ πολλασ τω λαω και δεομενοσ του θεου δια παντοσ
സ സപരിവാരോ ഭക്ത ഈശ്വരപരായണശ്ചാസീത്; ലോകേഭ്യോ ബഹൂനി ദാനാദീനി ദത്വാ നിരന്തരമ് ഈശ്വരേ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ|
3 ειδεν εν οραματι φανερωσ ωσει ωραν ενατην τησ ημερασ αγγελον του θεου εισελθοντα προσ αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
ഏകദാ തൃതീയപ്രഹരവേലായാം സ ദൃഷ്ടവാൻ ഈശ്വരസ്യൈകോ ദൂതഃ സപ്രകാശം തത്സമീപമ് ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ കർണീലിയ|
4 ο δε ατενισασ αυτω και εμφοβοσ γενομενοσ ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εισ μνημοσυνον ενωπιον του θεου
കിന്തു സ തം ദൃഷ്ട്വാ ഭീതോഽകഥയത്, ഹേ പ്രഭോ കിം? തദാ തമവദത് തവ പ്രാർഥനാ ദാനാദി ച സാക്ഷിസ്വരൂപം ഭൂത്വേശ്വരസ്യ ഗോചരമഭവത്|
5 και νυν πεμψον εισ ιοππην ανδρασ και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
ഇദാനീം യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രേഷ്യ സമുദ്രതീരേ ശിമോന്നാമ്നശ്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ പ്രവാസകാരീ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ തമ് ആഹ്വായയ;
6 ουτοσ ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν
തസ്മാത് ത്വയാ യദ്യത് കർത്തവ്യം തത്തത് സ വദിഷ്യതി|
7 ωσ δε απηλθεν ο αγγελοσ ο λαλων τω κορνηλιω φωνησασ δυο των οικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
ഇത്യുപദിശ്യ ദൂതേ പ്രസ്ഥിതേ സതി കർണീലിയഃ സ്വഗൃഹസ്ഥാനാം ദാസാനാം ദ്വൗ ജനൗ നിത്യം സ്വസങ്ഗിനാം സൈന്യാനാമ് ഏകാം ഭക്തസേനാഞ്ചാഹൂയ
8 και εξηγησαμενοσ αυτοισ απαντα απεστειλεν αυτουσ εισ την ιοππην
സകലമേതം വൃത്താന്തം വിജ്ഞാപ്യ യാഫോനഗരം താൻ പ്രാഹിണോത്|
9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετροσ επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην
പരസ്മിൻ ദിനേ തേ യാത്രാം കൃത്വാ യദാ നഗരസ്യ സമീപ ഉപാതിഷ്ഠൻ, തദാ പിതരോ ദ്വിതീയപ്രഹരവേലായാം പ്രാർഥയിതും ഗൃഹപൃഷ്ഠമ് ആരോഹത്|
10 εγενετο δε προσπεινοσ και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν επ αυτον εκστασισ
ഏതസ്മിൻ സമയേ ക്ഷുധാർത്തഃ സൻ കിഞ്ചിദ് ഭോക്തുമ് ഐച്ഛത് കിന്തു തേഷാമ് അന്നാസാദനസമയേ സ മൂർച്ഛിതഃ സന്നപതത്|
11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτον σκευοσ τι ωσ οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαισ δεδεμενον και καθιεμενον επι τησ γησ
തതോ മേഘദ്വാരം മുക്തം ചതുർഭിഃ കോണൈ ർലമ്ബിതം ബൃഹദ്വസ്ത്രമിവ കിഞ്ചന ഭാജനമ് ആകാശാത് പൃഥിവീമ് അവാരോഹതീതി ദൃഷ്ടവാൻ|
12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα τησ γησ και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
തന്മധ്യേ നാനപ്രകാരാ ഗ്രാമ്യവന്യപശവഃ ഖേചരോരോഗാമിപ്രഭൃതയോ ജന്തവശ്ചാസൻ|
13 και εγενετο φωνη προσ αυτον αναστασ πετρε θυσον και φαγε
അനന്തരം ഹേ പിതര ഉത്ഥായ ഹത്വാ ഭുംക്ഷ്വ തമ്പ്രതീയം ഗഗണീയാ വാണീ ജാതാ|
14 ο δε πετροσ ειπεν μηδαμωσ κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον
തദാ പിതരഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഈദൃശം മാ ഭവതു, അഹമ് ഏതത് കാലം യാവത് നിഷിദ്ധമ് അശുചി വാ ദ്രവ്യം കിഞ്ചിദപി ന ഭുക്തവാൻ|
15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προσ αυτον α ο θεοσ εκαθαρισεν συ μη κοινου
തതഃ പുനരപി താദൃശീ വിഹയസീയാ വാണീ ജാതാ യദ് ഈശ്വരഃ ശുചി കൃതവാൻ തത് ത്വം നിഷിദ്ധം ന ജാനീഹി|
16 τουτο δε εγενετο επι τρισ και παλιν ανεληφθη το σκευοσ εισ τον ουρανον
ഇത്ഥം ത്രിഃ സതി തത് പാത്രം പുനരാകൃഷ്ടം ആകാശമ് അഗച്ഛത്|
17 ωσ δε εν εαυτω διηπορει ο πετροσ τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρεσ οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντεσ την οικιαν σιμωνοσ επεστησαν επι τον πυλωνα
തതഃ പരം യദ് ദർശനം പ്രാപ്തവാൻ തസ്യ കോ ഭാവ ഇത്യത്ര പിതരോ മനസാ സന്ദേഗ്ധി, ഏതസ്മിൻ സമയേ കർണീലിയസ്യ തേ പ്രേഷിതാ മനുഷ്യാ ദ്വാരസ്യ സന്നിധാവുപസ്ഥായ,
18 και φωνησαντεσ επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενοσ πετροσ ενθαδε ξενιζεται
ശിമോനോ ഗൃഹമന്വിച്ഛന്തഃ സമ്പൃഛ്യാഹൂയ കഥിതവന്തഃ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ സ കിമത്ര പ്രവസതി?
19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματοσ ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρεσ ζητουσιν σε
യദാ പിതരസ്തദ്ദർശനസ്യ ഭാവം മനസാന്ദോലയതി തദാത്മാ തമവദത്, പശ്യ ത്രയോ ജനാസ്ത്വാം മൃഗയന്തേ|
20 αλλα αναστασ καταβηθι και πορευου συν αυτοισ μηδεν διακρινομενοσ διοτι εγω απεσταλκα αυτουσ
ത്വമ് ഉത്ഥായാവരുഹ്യ നിഃസന്ദേഹം തൈഃ സഹ ഗച്ഛ മയൈവ തേ പ്രേഷിതാഃ|
21 καταβασ δε πετροσ προσ τουσ ανδρασ ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τισ η αιτια δι ην παρεστε
തസ്മാത് പിതരോഽവരുഹ്യ കർണീലിയപ്രേരിതലോകാനാം നികടമാഗത്യ കഥിതവാൻ പശ്യത യൂയം യം മൃഗയധ്വേ സ ജനോഹം, യൂയം കിന്നിമിത്തമ് ആഗതാഃ?
22 οι δε ειπον κορνηλιοσ εκατονταρχησ ανηρ δικαιοσ και φοβουμενοσ τον θεον μαρτυρουμενοσ τε υπο ολου του εθνουσ των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εισ τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ കർണീലിയനാമാ ശുദ്ധസത്ത്വ ഈശ്വരപരായണോ യിഹൂദീയദേശസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാം സന്നിധൗ സുഖ്യാത്യാപന്ന ഏകഃ സേനാപതി ർനിജഗൃഹം ത്വാമാഹൂയ നേതും ത്വത്തഃ കഥാ ശ്രോതുഞ്ച പവിത്രദൂതേന സമാദിഷ്ടഃ|
23 εισκαλεσαμενοσ ουν αυτουσ εξενισεν τη δε επαυριον ο πετροσ εξηλθεν συν αυτοισ και τινεσ των αδελφων των απο ιοππησ συνηλθον αυτω
തദാ പിതരസ്താനഭ്യന്തരം നീത്വാ തേഷാമാതിഥ്യം കൃതവാൻ, പരേഽഹനി തൈഃ സാർദ്ധം യാത്രാമകരോത്, യാഫോനിവാസിനാം ഭ്രാതൃണാം കിയന്തോ ജനാശ്ച തേന സഹ ഗതാഃ|
24 και τη επαυριον εισηλθον εισ την καισαρειαν ο δε κορνηλιοσ ην προσδοκων αυτουσ συγκαλεσαμενοσ τουσ συγγενεισ αυτου και τουσ αναγκαιουσ φιλουσ
പരസ്മിൻ ദിവസേ കൈസരിയാനഗരമധ്യപ്രവേശസമയേ കർണീലിയോ ജ്ഞാതിബന്ധൂൻ ആഹൂയാനീയ താൻ അപേക്ഷ്യ സ്ഥിതഃ|
25 ωσ δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησασ αυτω ο κορνηλιοσ πεσων επι τουσ ποδασ προσεκυνησεν
പിതരേ ഗൃഹ ഉപസ്ഥിതേ കർണീലിയസ്തം സാക്ഷാത്കൃത്യ ചരണയോഃ പതിത്വാ പ്രാണമത്|
26 ο δε πετροσ αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω αυτοσ ανθρωποσ ειμι
പിതരസ്തമുത്ഥാപ്യ കഥിതവാൻ, ഉത്തിഷ്ഠാഹമപി മാനുഷഃ|
27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτασ πολλουσ
തദാ കർണീലിയേന സാകമ് ആലപൻ ഗൃഹം പ്രാവിശത് തന്മധ്യേ ച ബഹുലോകാനാം സമാഗമം ദൃഷ്ട്വാ താൻ അവദത്,
28 εφη τε προσ αυτουσ υμεισ επιστασθε ωσ αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και εμοι ο θεοσ εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
അന്യജാതീയലോകൈഃ മഹാലപനം വാ തേഷാം ഗൃഹമധ്യേ പ്രവേശനം യിഹൂദീയാനാം നിഷിദ്ധമ് അസ്തീതി യൂയമ് അവഗച്ഛഥ; കിന്തു കമപി മാനുഷമ് അവ്യവഹാര്യ്യമ് അശുചിം വാ ജ്ഞാതും മമ നോചിതമ് ഇതി പരമേശ്വരോ മാം ജ്ഞാപിതവാൻ|
29 διο και αναντιρρητωσ ηλθον μεταπεμφθεισ πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με
ഇതി ഹേതോരാഹ്വാനശ്രവണമാത്രാത് കാഞ്ചനാപത്തിമ് അകൃത്വാ യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗതോസ്മി; പൃച്ഛാമി യൂയം കിന്നിമിത്തം മാമ് ആഹൂയത?
30 και ο κορνηλιοσ εφη απο τεταρτησ ημερασ μεχρι ταυτησ τησ ωρασ ημην νηστευων και την ενατην ωραν προσευχομενοσ εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα
തദാ കർണീലിയഃ കഥിതവാൻ, അദ്യ ചത്വാരി ദിനാനി ജാതാനി ഏതാവദ്വേലാം യാവദ് അഹമ് അനാഹാര ആസൻ തതസ്തൃതീയപ്രഹരേ സതി ഗൃഹേ പ്രാർഥനസമയേ തേജോമയവസ്ത്രഭൃദ് ഏകോ ജനോ മമ സമക്ഷം തിഷ്ഠൻ ഏതാം കഥാമ് അകഥയത്,
31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
ഹേ കർണീലിയ ത്വദീയാ പ്രാർഥനാ ഈശ്വരസ്യ കർണഗോചരീഭൂതാ തവ ദാനാദി ച സാക്ഷിസ്വരൂപം ഭൂത്വാ തസ്യ ദൃഷ്ടിഗോചരമഭവത്|
32 πεμψον ουν εισ ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα οσ επικαλειται πετροσ ουτοσ ξενιζεται εν οικια σιμωνοσ βυρσεωσ παρα θαλασσαν οσ παραγενομενοσ λαλησει σοι
അതോ യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രഹിത്യ തത്ര സമുദ്രതീരേ ശിമോന്നാമ്നഃ കസ്യചിച്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ പ്രവാസകാരീ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ തമാഹൂയയ; തതഃ സ ആഗത്യ ത്വാമ് ഉപദേക്ഷ്യതി|
33 εξαυτησ ουν επεμψα προσ σε συ τε καλωσ εποιησασ παραγενομενοσ νυν ουν παντεσ ημεισ ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του θεου
ഇതി കാരണാത് തത്ക്ഷണാത് തവ നികടേ ലോകാൻ പ്രേഷിതവാൻ, ത്വമാഗതവാൻ ഇതി ഭദ്രം കൃതവാൻ| ഈശ്വരോ യാന്യാഖ്യാനാനി കഥയിതുമ് ആദിശത് താനി ശ്രോതും വയം സർവ്വേ സാമ്പ്രതമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഉപസ്ഥിതാഃ സ്മഃ|
34 ανοιξασ δε πετροσ το στομα ειπεν επ αληθειασ καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωποληπτησ ο θεοσ
തദാ പിതര ഇമാം കഥാം കഥയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ, ഈശ്വരോ മനുഷ്യാണാമ് അപക്ഷപാതീ സൻ
35 αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενοσ αυτον και εργαζομενοσ δικαιοσυνην δεκτοσ αυτω εστιν
യസ്യ കസ്യചിദ് ദേശസ്യ യോ ലോകാസ്തസ്മാദ്ഭീത്വാ സത്കർമ്മ കരോതി സ തസ്യ ഗ്രാഹ്യോ ഭവതി, ഏതസ്യ നിശ്ചയമ് ഉപലബ്ധവാനഹമ്|
36 τον λογον ον απεστειλεν τοισ υιοισ ισραηλ ευαγγελιζομενοσ ειρηνην δια ιησου χριστου ουτοσ εστιν παντων κυριοσ
സർവ്വേഷാം പ്രഭു ര്യോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തേന ഈശ്വര ഇസ്രായേല്വംശാനാം നികടേ സുസംവാദം പ്രേഷ്യ സമ്മേലനസ്യ യം സംവാദം പ്രാചാരയത് തം സംവാദം യൂയം ശ്രുതവന്തഃ|
37 υμεισ οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολησ τησ ιουδαιασ αρξαμενον απο τησ γαλιλαιασ μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννησ
യതോ യോഹനാ മജ്ജനേ പ്രചാരിതേ സതി സ ഗാലീലദേശമാരഭ്യ സമസ്തയിഹൂദീയദേശം വ്യാപ്നോത്;
38 ιησουν τον απο ναζαρετ ωσ εχρισεν αυτον ο θεοσ πνευματι αγιω και δυναμει οσ διηλθεν ευεργετων και ιωμενοσ παντασ τουσ καταδυναστευομενουσ υπο του διαβολου οτι ο θεοσ ην μετ αυτου
ഫലത ഈശ്വരേണ പവിത്രേണാത്മനാ ശക്ത്യാ ചാഭിഷിക്തോ നാസരതീയയീശുഃ സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ഭ്രമൻ സുക്രിയാം കുർവ്വൻ ശൈതാനാ ക്ലിഷ്ടാൻ സർവ്വലോകാൻ സ്വസ്ഥാൻ അകരോത്, യത ഈശ്വരസ്തസ്യ സഹായ ആസീത്;
39 και ημεισ εσμεν μαρτυρεσ παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον και ανειλον κρεμασαντεσ επι ξυλου
വയഞ്ച യിഹൂദീയദേശേ യിരൂശാലമ്നഗരേ ച തേന കൃതാനാം സർവ്വേഷാം കർമ്മണാം സാക്ഷിണോ ഭവാമഃ| ലോകാസ്തം ക്രുശേ വിദ്ധ്വാ ഹതവന്തഃ,
40 τουτον ο θεοσ ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
കിന്തു തൃതീയദിവസേ ഈശ്വരസ്തമുത്ഥാപ്യ സപ്രകാശമ് അദർശയത്|
41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοισ προκεχειροτονημενοισ υπο του θεου ημιν οιτινεσ συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
സർവ്വലോകാനാം നികട ഇതി ന ഹി, കിന്തു തസ്മിൻ ശ്മശാനാദുത്ഥിതേ സതി തേന സാർദ്ധം ഭോജനം പാനഞ്ച കൃതവന്ത ഏതാദൃശാ ഈശ്വരസ്യ മനോനീതാഃ സാക്ഷിണോ യേ വയമ് അസ്മാകം നികടേ തമദർശയത്|
42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτοσ εστιν ο ωρισμενοσ υπο του θεου κριτησ ζωντων και νεκρων
ജീവിതമൃതോഭയലോകാനാം വിചാരം കർത്തുമ് ഈശ്വരോ യം നിയുക്തവാൻ സ ഏവ സ ജനഃ, ഇമാം കഥാം പ്രചാരയിതും തസ്മിൻ പ്രമാണം ദാതുഞ്ച സോഽസ്മാൻ ആജ്ഞാപയത്|
43 τουτω παντεσ οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματοσ αυτου παντα τον πιστευοντα εισ αυτον
യസ്തസ്മിൻ വിശ്വസിതി സ തസ്യ നാമ്നാ പാപാന്മുക്തോ ഭവിഷ്യതി തസ്മിൻ സർവ്വേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോപി ഏതാദൃശം സാക്ഷ്യം ദദതി|
44 ετι λαλουντοσ του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντασ τουσ ακουοντασ τον λογον
പിതരസ്യൈതത്കഥാകഥനകാലേ സർവ്വേഷാം ശ്രോതൃണാമുപരി പവിത്ര ആത്മാവാരോഹത്|
45 και εξεστησαν οι εκ περιτομησ πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματοσ εκκεχυται
തതഃ പിതരേണ സാർദ്ധമ് ആഗതാസ്ത്വക്ഛേദിനോ വിശ്വാസിനോ ലോകാ അന്യദേശീയേഭ്യഃ പവിത്ര ആത്മനി ദത്തേ സതി
46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαισ και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη ο πετροσ
തേ നാനാജാതീയഭാഷാഭിഃ കഥാം കഥയന്ത ഈശ്വരം പ്രശംസന്തി, ഇതി ദൃഷ്ട്വാ ശ്രുത്വാ ച വിസ്മയമ് ആപദ്യന്ത|
47 μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τισ του μη βαπτισθηναι τουτουσ οιτινεσ το πνευμα το αγιον ελαβον καθωσ και ημεισ
തദാ പിതരഃ കഥിതവാൻ, വയമിവ യേ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്താസ്തേഷാം ജലമജ്ജനം കിം കോപി നിഷേദ്ധും ശക്നോതി?
48 προσεταξεν τε αυτουσ βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερασ τινασ
തതഃ പ്രഭോ ർനാമ്നാ മജ്ജിതാ ഭവതേതി താനാജ്ഞാപയത്| അനന്തരം തേ സ്വൈഃ സാർദ്ധം കതിപയദിനാനി സ്ഥാതും പ്രാർഥയന്ത|
