Προς Τιμοθεον Β΄ 4
1 διαμαρτυρομαι ουν εγω ενωπιον του θεου και του κυριου ιησου χριστου του μελλοντοσ κρινειν ζωντασ και νεκρουσ κατα την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου
Aa le afantoko ama’o añatrefan’ Añahare naho Iesoà Norizañey, i hizaka o veloñeo naho o nivilasio amy fitotsaha’ey naho amy fifehea’eiy,
2 κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρωσ ακαιρωσ ελεγξον επιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη
ty hitaroñe i tsaray! ho veka’e he an-tsà’e ke tsy an-tsà’e ty hampiantoke, hañatahata, naho hañosike am-pañohañe pea fahaliñisañe.
3 εσται γαρ καιροσ οτε τησ υγιαινουσησ διδασκαλιασ ουκ ανεξονται αλλα κατα τασ επιθυμιασ τασ ιδιασ εαυτοισ επισωρευσουσιν διδασκαλουσ κνηθομενοι την ακοην
Toe ho tondroke ty sa’ tsy hiantofañe ty mpañohañe vantañe, fa an-draven-tsofiñe mangilingily ty hanontona’ iareo mpañoke tsahatse o drao’ iareoo,
4 και απο μεν τησ αληθειασ την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τουσ μυθουσ εκτραπησονται
naho hongañe’ ty ravembia’ iareo ty hatò, hitolike mb’an-dantom-bolañe.
5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον
F’ihe! migahiña amy ze he’e, feaho ty sarotse, toloño an-tsatam-pitaroñe, henefo i fitoroña’oy.
6 εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιροσ τησ εμησ αναλυσεωσ εφεστηκεν
Toe ailin-koe enga-rano iraho henaneo, naho an-titotse ty fiengako.
7 τον αγωνα τον καλον ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα
Fa nihotakotaheko i aly soay, nihenefeko i tsikiaviaviy, nivontitireko i fatokisañey.
8 λοιπον αποκειται μοι ο τησ δικαιοσυνησ στεφανοσ ον αποδωσει μοι ο κυριοσ εν εκεινη τη ημερα ο δικαιοσ κριτησ ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοισ ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου
Mihaja ho ahy henane zao ty sabakan-kavantañañe hatolo’ i Talè Mpizaka Mahitiy ahy amy andro zay, le tsy amako avao, fa amy ze hene hifale amy fitotsaha’ey.
9 σπουδασον ελθειν προσ με ταχεωσ
Milozoha homb’amako mb’ atoa aniany;
10 δημασ γαρ με εγκατελιπεν αγαπησασ τον νυν αιωνα και επορευθη εισ θεσσαλονικην κρησκησ εισ γαλατιαν τιτοσ εισ δαλματιαν (aiōn g165)
fa naforintse’ i Demasy, ie loho mpitea ty voatse toy ro nienga mb’e Tesalonika añe; naho nimb’e Galate añe t’i Kreska vaho nimb’e Dalmatia mb’eo t’i Titosy. (aiōn g165)
11 λουκασ εστιν μονοσ μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστοσ εισ διακονιαν
I Lioke avao ro amako atoy. Hitrifo t’i Marka vaho ampitraofo ama’o mb’etoa, amy t’ie mahasoa ahy amy fitoroñañey.
12 τυχικον δε απεστειλα εισ εφεσον
Fa nahitriko mb’ Efesosy añe t’i Tikiko.
13 τον φελονην ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενοσ φερε και τα βιβλια μαλιστα τασ μεμβρανασ
Ihe mb’etoa, endeso i saroñe nengako añ’anjomba’ i Karpo e Troasy añey, naho o bokeo, àntsake o an-kolitseo.
14 αλεξανδροσ ο χαλκευσ πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωη αυτω ο κυριοσ κατα τα εργα αυτου
Loho nijoy ahy t’i Aleksandro mpanefe saba, fa hivalea’ i Talè mañeva o sata’eo.
15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ ανθεστηκεν τοισ ημετεροισ λογοισ
Itaò, fa niliere’e mafe o enta’aio.
16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεισ μοι συμπαρεγενετο αλλα παντεσ με εγκατελιπον μη αυτοισ λογισθειη
Tsy eo ty nanozañe ahy amy fikòm-bolako valoha’ey, fonga nifary ahy. Ee t’ie tsy hasesek’ am’ iereo.
17 ο δε κυριοσ μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουση παντα τα εθνη και ερρυσθην εκ στοματοσ λεοντοσ
Fe nijohañe amako eo t’i Talè nampaozatse ahy, hañenefako i fitaroñañey, hahajanjiña’ ze kila fifeheañe. Toe rinombake am-bava’ i lionay raho.
18 και ρυσεται με ο κυριοσ απο παντοσ εργου πονηρου και σωσει εισ την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εισ τουσ αιωνασ των αιωνων αμην (aiōn g165)
I Talè ro hamotsots’ ahy amy ze hene sata-raty, handrombake ahy ho am-pifehean-dikera’ey. Aze ty engeñe an-tsa mb’an-tsa. Amena! (aiōn g165)
19 ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον
Añontaneo t’i Prisilae naho i Akoila, vaho o añ’anjomba’ i Onesiforosio.
20 εραστοσ εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητω ασθενουντα
Nitambatse e Korinto añe t’i Erasto, fa nengako siloke e Mileto añe t’i Trofimo.
21 σπουδασον προ χειμωνοσ ελθειν ασπαζεται σε ευβουλοσ και πουδησ και λινοσ και κλαυδια και οι αδελφοι παντεσ
Imaneo fiavy aolo’ ty asotry. Mañontane azo t’i Eobolo naho i Poda, naho i Lino naho i Klaodia vaho o longo iabio.
22 ο κυριοσ ιησουσ χριστοσ μετα του πνευματοσ σου η χαρισ μεθ υμων αμην
I Talè ro hañimba ty tro’o. Ho ama’ areo abey ty hasoa. Amena.
