Προς Τιμοθεον Β΄ 4

1 διαμαρτυρομαι ουν εγω ενωπιον του θεου και του κυριου ιησου χριστου του μελλοντοσ κρινειν ζωντασ και νεκρουσ κατα την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου

I do fully testify, then, before God, and the Lord Jesus Christ, who is about to judge living and dead at his manifestation and his reign —

2 κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρωσ ακαιρωσ ελεγξον επιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη

preach the word; be earnest in season, out of season, convict, rebuke, exhort, in all long-suffering and teaching,

3 εσται γαρ καιροσ οτε τησ υγιαινουσησ διδασκαλιασ ουκ ανεξονται αλλα κατα τασ επιθυμιασ τασ ιδιασ εαυτοισ επισωρευσουσιν διδασκαλουσ κνηθομενοι την ακοην

for there shall be a season when the sound teaching they will not suffer, but according to their own desires to themselves they shall heap up teachers — itching in the hearing,

4 και απο μεν τησ αληθειασ την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τουσ μυθουσ εκτραπησονται

and indeed, from the truth the hearing they shall turn away, and to the fables they shall be turned aside.

5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον

And thou — watch in all things; suffer evil; do the work of one proclaiming good news; of thy ministration make full assurance,

6 εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιροσ τησ εμησ αναλυσεωσ εφεστηκεν

for I am already being poured out, and the time of my release hath arrived;

7 τον αγωνα τον καλον ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα

the good strife I have striven, the course I have finished, the faith I have kept,

8 λοιπον αποκειται μοι ο τησ δικαιοσυνησ στεφανοσ ον αποδωσει μοι ο κυριοσ εν εκεινη τη ημερα ο δικαιοσ κριτησ ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοισ ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου

henceforth there is laid up for me the crown of the righteousness that the Lord — the Righteous Judge — shall give to me in that day, and not only to me, but also to all those loving his manifestation.

9 σπουδασον ελθειν προσ με ταχεωσ

Be diligent to come unto me quickly,

10 δημασ γαρ με εγκατελιπεν αγαπησασ τον νυν αιωνα και επορευθη εισ θεσσαλονικην κρησκησ εισ γαλατιαν τιτοσ εισ δαλματιαν (aiōn g165)

for Demas forsook me, having loved the present age, and went on to Thessalonica, Crescens to Galatia, Titus to Dalmatia, (aiōn g165)

11 λουκασ εστιν μονοσ μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστοσ εισ διακονιαν

Lukas only is with me; Markus having taken, bring with thyself, for he is profitable to me for ministration;

12 τυχικον δε απεστειλα εισ εφεσον

and Tychicus I sent to Ephesus;

13 τον φελονην ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενοσ φερε και τα βιβλια μαλιστα τασ μεμβρανασ

the cloak that I left in Troas with Carpus, coming, bring thou and the books — especially the parchments.

14 αλεξανδροσ ο χαλκευσ πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωη αυτω ο κυριοσ κατα τα εργα αυτου

Alexander the coppersmith did me much evil; may the Lord repay to him according to his works,

15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ ανθεστηκεν τοισ ημετεροισ λογοισ

of whom also do thou beware, for greatly hath he stood against our words;

16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεισ μοι συμπαρεγενετο αλλα παντεσ με εγκατελιπον μη αυτοισ λογισθειη

in my first defence no one stood with me, but all forsook me, (may it not be reckoned to them!)

17 ο δε κυριοσ μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουση παντα τα εθνη και ερρυσθην εκ στοματοσ λεοντοσ

and the Lord stood by me, and did strengthen me, that through me the preaching might be fully assured, and all the nations might hear, and I was freed out of the mouth of a lion,

18 και ρυσεται με ο κυριοσ απο παντοσ εργου πονηρου και σωσει εισ την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εισ τουσ αιωνασ των αιωνων αμην (aiōn g165)

and the Lord shall free me from every evil work, and shall save [me] — to his heavenly kingdom; to whom [is] the glory to the ages of the ages! Amen. (aiōn g165)

19 ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον

Salute Prisca and Aquilas, and Onesiphorus' household;

20 εραστοσ εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητω ασθενουντα

Erastus did remain in Corinth, and Trophimus I left in Miletus infirm;

21 σπουδασον προ χειμωνοσ ελθειν ασπαζεται σε ευβουλοσ και πουδησ και λινοσ και κλαυδια και οι αδελφοι παντεσ

be diligent to come before winter. Salute thee doth Eubulus, and Pudens, and Linus, and Claudia, and all the brethren.

22 ο κυριοσ ιησουσ χριστοσ μετα του πνευματοσ σου η χαρισ μεθ υμων αμην

The Lord Jesus Christ [is] with thy spirit; the grace [is] with you! Amen.