< Προς Τιμοθεον Β΄ 2 >

1 συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου
F’ihe, anako, maozara amy hasoa’ Iesoà Norizañeiy.
2 και α ηκουσασ παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοισ ανθρωποισ οιτινεσ ικανοι εσονται και ετερουσ διδαξαι
Le o tsinano’o amako aolo’ ty valolombeloñe maroo ro afantoho ama’ondaty migahiñe hahafañoke o ila’eo ka.
3 συ ουν κακοπαθησον ωσ καλοσ στρατιωτησ ιησου χριστου
Mindreza hasilofañe amako hoe lahin-defo’ soa’ Iesoà Norizañey.
4 ουδεισ στρατευομενοσ εμπλεκεται ταισ του βιου πραγματειαισ ινα τω στρατολογησαντι αρεση
Tsy ia ty mitolon-ko lahindefo ze mifehefehe an-tsata’ ty tane toio; fa ty hahafale i nanendre aze ho lahin-defoñey.
5 εαν δε και αθλη τισ ου στεφανουται εαν μη νομιμωσ αθληση
Le i mpimane tsikiaviaviy, tsy tambezen-dre naho tsy ilozoha’e o fañèn-tsikiaviavio.
6 τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν
Tsy mete tsy mandrambe amy voka’ey hey i mpambole nifanehake ama’ey.
7 νοει α λεγω δωη γαρ σοι ο κυριοσ συνεσιν εν πασιν
Kinàño o volakoo, le i Talè ro hampaharendreke azo amy halifora’ey.
8 μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματοσ δαυιδ κατα το ευαγγελιον μου
Tiahio t’Iesoà Norizañe, nampivañoneñe an-kavilasy naho tiri’ i Davide, ty amy taliliko soa
9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ωσ κακουργοσ αλλ ο λογοσ του θεου ου δεδεται
isotriako falilovañe naho nampijorobo ahy an-drohy atoa hoe mpanao ratiy; fe tsy mirohy ty tsaran’ Añahare.
10 δια τουτο παντα υπομενω δια τουσ εκλεκτουσ ινα και αυτοι σωτηριασ τυχωσιν τησ εν χριστω ιησου μετα δοξησ αιωνιου (aiōnios g166)
Izay ty ifeahako ze he’e ho amo jinoboñeo, handrambesa’ iareo i fandrombahañe am’ Iesoà Norizañey rekets’ engeñe tsy ritsey. (aiōnios g166)
11 πιστοσ ο λογοσ ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν
Inao ty entañe to: Kanao nindre nivilasy ama’e tikañe, le ho veloñe mindre ama’e ka.
12 ει υπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνουμεθα κακεινοσ αρνησεται ημασ
Naho mahatañe tikañe, le hindre hifehe ama’e ka. F’ie lànen-tika, le ho farie’e ka.
13 ει απιστουμεν εκεινοσ πιστοσ μενει αρνησασθαι εαυτον ου δυναται
Naho tsy mahafiato tika, migahiñe re, fa tsy mete miteti-vatañe.
14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενοσ ενωπιον του κυριου μη λογομαχειν εισ ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων
Aniahio o raha zao, naho imaneo taroñe añatrefan’ Añahare le ko mifandietse an-tsaontsy, fa tsy manjofake naho mampivalitaboak’ o mpijanjiñeo.
15 σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον τησ αληθειασ
Ilozoho ty hiatrefa’o aman’ Añahare ho mpifanehake no’e, tsy aman-ko salareñe, naho mahasalàhañe o tsaran-katòo;
16 τασ δε βεβηλουσ κενοφωνιασ περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειασ
le iholiaro ty reham-borosode, fa mampihànkañe ondaty ami’ty Hake,
17 και ο λογοσ αυτων ωσ γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιοσ και φιλητοσ
fa handramban-tane hoe angorosy o reha’ iareoo. Mpiama’ iareo t’i Himeneo naho i Fileto;
18 οιτινεσ περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντεσ την αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν
songa nandrìke ami’ty hahiti’e, ie nivolañe te fa nifetsake i fivañonan-ko-veloñey, ze mamalike ty fatokisa’ o ila’eo,
19 ο μεντοι στερεοσ θεμελιοσ του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριοσ τουσ οντασ αυτου και αποστητω απο αδικιασ πασ ο ονομαζων το ονομα κυριου
fe mijadoñe ty mananta-maozan’ Añahare, le pinatetse ama’e ty hoe: Arofoana’ i Talè o azeo, naho Tsy mahay tsy hiamboho ty raty ze manoñoñe ty tahina’ i Talè.
20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εισ τιμην α δε εισ ατιμιαν
Tsy fitovy volafoty naho volamena avao ty ìsake amo anjomba jabajabao fa eo ka o aman-katae naho lietseo, eo ty amam-piasiañe, naho ty aman-katsorañe.
21 εαν ουν τισ εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευοσ εισ τιμην ηγιασμενον και ευχρηστον τω δεσποτη εισ παν εργον αγαθον ητοιμασμενον
Aa ze miefe-batañe amy rezay ty ho fitovim-piasiañe, miavake naho mañeva ho fitoloña’ i Talè, veka’e amy ze hene sata soa.
22 τασ δε νεωτερικασ επιθυμιασ φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρασ καρδιασ
Mibolitira amo draon’ ajalahio, le imaneo havantañañe, figahiñañe, fikokoañe, vaho fifampilongoañe mitraoke amo mpikanjy i Talè añ’ arofo hiringiri’eo.
23 τασ δε μωρασ και απαιδευτουσ ζητησεισ παραιτου ειδωσ οτι γεννωσιν μαχασ
Mihankaña amo fifanjeharañe minè, tsy aman-kilalao, ie oniñe te minday fifanjomorañe avao.
24 δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προσ παντασ διδακτικον ανεξικακον
Tsy hanotratsotrake ka ty mpitoro’ i Talè, fa ho lem-po am’ ie iabiy, mahay mañoke, naho mahafifeake tivetive,
25 εν πραοτητι παιδευοντα τουσ αντιδιατιθεμενουσ μηποτε δω αυτοισ ο θεοσ μετανοιαν εισ επιγνωσιν αληθειασ
mañity o mpandietseo an-kamoràn’ troke, ke ho metean’ Añahare ty hisolohoa’ iareo, handrendreke ty hatò,
26 και ανανηψωσιν εκ τησ του διαβολου παγιδοσ εζωγρημενοι υπ αυτου εισ το εκεινου θελημα
hisotraha’ iareo hibolititse ami’ty fandri-bo’ i mpañìnje nandrohy iareo hanao ze nahin-troke.

< Προς Τιμοθεον Β΄ 2 >