Προς Κορινθιους Β΄ 8
1 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν του θεου την δεδομενην εν ταισ εκκλησιαισ τησ μακεδονιασ
ഹേ ഭ്രാതരഃ, മാകിദനിയാദേശസ്ഥാസു സമിതിഷു പ്രകാശിതോ യ ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹസ്തമഹം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി|
2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεωσ η περισσεια τησ χαρασ αυτων και η κατα βαθουσ πτωχεια αυτων επερισσευσεν εισ τον πλουτον τησ απλοτητοσ αυτων
വസ്തുതോ ബഹുക്ലേശപരീക്ഷാസമയേ തേഷാം മഹാനന്ദോഽതീവദീനതാ ച വദാന്യതായാഃ പ്രചുരഫലമ് അഫലയതാം|
3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και υπερ δυναμιν αυθαιρετοι
തേ സ്വേച്ഛയാ യഥാശക്തി കിഞ്ചാതിശക്തി ദാന ഉദ്യുക്താ അഭവൻ ഇതി മയാ പ്രമാണീക്രിയതേ|
4 μετα πολλησ παρακλησεωσ δεομενοι ημων την χαριν και την κοινωνιαν τησ διακονιασ τησ εισ τουσ αγιουσ
വയഞ്ച യത് പവിത്രലോകേഭ്യസ്തേഷാം ദാനമ് ഉപകാരാർഥകമ് അംശനഞ്ച ഗൃഹ്ലാമസ്തദ് ബഹുനുനയേനാസ്മാൻ പ്രാർഥിതവന്തഃ|
5 και ου καθωσ ηλπισαμεν αλλ εαυτουσ εδωκαν πρωτον τω κυριω και ημιν δια θεληματοσ θεου
വയം യാദൃക് പ്രത്യൈക്ഷാമഹി താദൃഗ് അകൃത്വാ തേഽഗ്രേ പ്രഭവേ തതഃ പരമ് ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാസ്മഭ്യമപി സ്വാൻ ന്യവേദയൻ|
6 εισ το παρακαλεσαι ημασ τιτον ινα καθωσ προενηρξατο ουτωσ και επιτελεση εισ υμασ και την χαριν ταυτην
അതോ ഹേതോസ്ത്വം യഥാരബ്ധവാൻ തഥൈവ കരിന്ഥിനാം മധ്യേഽപി തദ് ദാനഗ്രഹണം സാധയേതി യുഷ്മാൻ അധി വയം തീതം പ്രാർഥയാമഹി|
7 αλλ ωσπερ εν παντι περισσευετε πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και τη εξ υμων εν ημιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περισσευητε
അതോ വിശ്വാസോ വാക്പടുതാ ജ്ഞാനം സർവ്വോത്സാഹോ ഽസ്മാസു പ്രേമ ചൈതൈ ർഗുണൈ ര്യൂയം യഥാപരാൻ അതിശേധ്വേ തഥൈവൈതേന ഗുണേനാപ്യതിശേധ്വം|
8 ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια τησ ετερων σπουδησ και το τησ υμετερασ αγαπησ γνησιον δοκιμαζων
ഏതദ് അഹമ് ആജ്ഞയാ കഥയാമീതി നഹി കിന്ത്വന്യേഷാമ് ഉത്സാഹകാരണാദ് യുഷ്മാകമപി പ്രേമ്നഃ സാരല്യം പരീക്ഷിതുമിച്ഛതാ മയൈതത് കഥ്യതേ|
9 γινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημων ιησου χριστου οτι δι υμασ επτωχευσεν πλουσιοσ ων ινα υμεισ τη εκεινου πτωχεια πλουτησητε
യൂയഞ്ചാസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹം ജാനീഥ യതസ്തസ്യ നിർധനത്വേന യൂയം യദ് ധനിനോ ഭവഥ തദർഥം സ ധനീ സന്നപി യുഷ്മത്കൃതേ നിർധനോഽഭവത്|
10 και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινεσ ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθε απο περυσι
ഏതസ്മിൻ അഹം യുഷ്മാൻ സ്വവിചാരം ജ്ഞാപയാമി| ഗതം സംവത്സരമ് ആരഭ്യ യൂയം കേവലം കർമ്മ കർത്തം തന്നഹി കിന്ത്വിച്ഛുകതാം പ്രകാശയിതുമപ്യുപാക്രാഭ്യധ്വം തതോ ഹേതോ ര്യുഷ്മത്കൃതേ മമ മന്ത്രണാ ഭദ്രാ|
11 νυνι δε και το ποιησαι επιτελεσατε οπωσ καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτωσ και το επιτελεσαι εκ του εχειν
അതോ ഽധുനാ തത്കർമ്മസാധനം യുഷ്മാഭിഃ ക്രിയതാം തേന യദ്വദ് ഇച്ഛുകതായാമ് ഉത്സാഹസ്തദ്വദ് ഏകൈകസ്യ സമ്പദനുസാരേണ കർമ്മസാധനമ് അപി ജനിഷ്യതേ|
12 ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχη τισ ευπροσδεκτοσ ου καθο ουκ εχει
യസ്മിൻ ഇച്ഛുകതാ വിദ്യതേ തേന യന്ന ധാര്യ്യതേ തസ്മാത് സോഽനുഗൃഹ്യത ഇതി നഹി കിന്തു യദ് ധാര്യ്യതേ തസ്മാദേവ|
13 ου γαρ ινα αλλοισ ανεσισ υμιν δε θλιψισ αλλ εξ ισοτητοσ εν τω νυν καιρω το υμων περισσευμα εισ το εκεινων υστερημα
യത ഇതരേഷാം വിരാമേണ യുഷ്മാകഞ്ച ക്ലേശേന ഭവിതവ്യം തന്നഹി കിന്തു സമതയൈവ|
14 ινα και το εκεινων περισσευμα γενηται εισ το υμων υστερημα οπωσ γενηται ισοτησ
വർത്തമാനസമയേ യുഷ്മാകം ധനാധിക്യേന തേഷാം ധനന്യൂനതാ പൂരയിതവ്യാ തസ്മാത് തേഷാമപ്യാധിക്യേന യുഷ്മാകം ന്യൂനതാ പൂരയിഷ്യതേ തേന സമതാ ജനിഷ്യതേ|
15 καθωσ γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν
തദേവ ശാസ്ത്രേഽപി ലിഖിതമ് ആസ്തേ യഥാ, യേനാധികം സംഗൃഹീതം തസ്യാധികം നാഭവത് യേന ചാൽപം സംഗൃഹീതം തസ്യാൽപം നാഭവത്|
16 χαρισ δε τω θεω τω διδοντι την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου
യുഷ്മാകം ഹിതായ തീതസ്യ മനസി യ ഈശ്വര ഇമമ് ഉദ്യോഗം ജനിതവാൻ സ ധന്യോ ഭവതു|
17 οτι την μεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτεροσ δε υπαρχων αυθαιρετοσ εξηλθεν προσ υμασ
തീതോഽസ്മാകം പ്രാർഥനാം ഗൃഹീതവാൻ കിഞ്ച സ്വയമ് ഉദ്യുക്തഃ സൻ സ്വേച്ഛയാ യുഷ്മത്സമീപം ഗതവാൻ|
18 συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινοσ εν τω ευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων
തേന സഹ യോഽപര ഏകോ ഭ്രാതാസ്മാഭിഃ പ്രേഷിതഃ സുസംവാദാത് തസ്യ സുഖ്യാത്യാ സർവ്വാഃ സമിതയോ വ്യാപ്താഃ|
19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεισ υπο των εκκλησιων συνεκδημοσ ημων συν τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προσ την αυτου του κυριου δοξαν και προθυμιαν ημων
പ്രഭോ ർഗൗരവായ യുഷ്മാകമ് ഇച്ഛുകതായൈ ച സ സമിതിഭിരേതസ്യൈ ദാനസേവായൈ അസ്മാകം സങ്ഗിത്വേ ന്യയോജ്യത|
20 στελλομενοι τουτο μη τισ ημασ μωμησηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων
യതോ യാ മഹോപായനസേവാസ്മാഭി ർവിധീയതേ താമധി വയം യത് കേനാപി ന നിന്ദ്യാമഹേ തദർഥം യതാമഹേ|
21 προνοουμενοι καλα ου μονον ενωπιον κυριου αλλα και ενωπιον ανθρωπων
യതഃ കേവലം പ്രഭോഃ സാക്ഷാത് തന്നഹി കിന്തു മാനവാനാമപി സാക്ഷാത് സദാചാരം കർത്തുമ് ആലോചാമഹേ|
22 συνεπεμψαμεν δε αυτοισ τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοισ πολλακισ σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εισ υμασ
താഭ്യാം സഹാപര ഏകോ യോ ഭ്രാതാസ്മാഭിഃ പ്രേഷിതഃ സോഽസ്മാഭി ർബഹുവിഷയേഷു ബഹവാരാൻ പരീക്ഷിത ഉദ്യോഗീവ പ്രകാശിതശ്ച കിന്ത്വധുനാ യുഷ്മാസു ദൃഢവിശ്വാസാത് തസ്യോത്സാഹോ ബഹു വവൃധേ|
23 ειτε υπερ τιτου κοινωνοσ εμοσ και εισ υμασ συνεργοσ ειτε αδελφοι ημων αποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου
യദി കശ്ചിത് തീതസ്യ തത്ത്വം ജിജ്ഞാസതേ തർഹി സ മമ സഹഭാഗീ യുഷ്മന്മധ്യേ സഹകാരീ ച, അപരയോ ർഭ്രാത്രോസ്തത്ത്വം വാ യദി ജിജ്ഞാസതേ തർഹി തൗ സമിതീനാം ദൂതൗ ഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രതിബിമ്ബൗ ചേതി തേന ജ്ഞായതാം|
24 την ουν ενδειξιν τησ αγαπησ υμων και ημων καυχησεωσ υπερ υμων εισ αυτουσ ενδειξασθε εισ προσωπον των εκκλησιων
അതോ ഹേതോഃ സമിതീനാം സമക്ഷം യുഷ്മത്പ്രേമ്നോഽസ്മാകം ശ്ലാഘായാശ്ച പ്രാമാണ്യം താൻ പ്രതി യുഷ്മാഭിഃ പ്രകാശയിതവ്യം|
