Προς Κορινθιους Β΄ 6

1 συνεργουντεσ δε και παρακαλουμεν μη εισ κενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμασ

But we helpynge monesten, that ye resseyuen not the grace of God in veyn.

2 λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριασ εβοηθησα σοι ιδου νυν καιροσ ευπροσδεκτοσ ιδου νυν ημερα σωτηριασ

For he seith, In tyme wel plesinge Y haue herd thee, and in the dai of heelthe Y haue helpid thee. Lo! now a tyme acceptable, lo! now a dai of heelthe.

3 μηδεμιαν εν μηδενι διδοντεσ προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια

Yyue we to no man ony offencioun, that oure seruyce be not repreued;

4 αλλ εν παντι συνιστωντεσ εαυτουσ ωσ θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαισ εν στενοχωριαισ

but in alle thingis yyue we vs silf as the mynystris of God, in myche pacience, in tribulaciouns,

5 εν πληγαισ εν φυλακαισ εν ακαταστασιαισ εν κοποισ εν αγρυπνιαισ εν νηστειαισ

in nedis, in angwischis, in betyngis, in prisouns, in dissensiouns with ynne, in trauels, in wakyngis, in fastyngis,

6 εν αγνοτητι εν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω

in chastite, in kunnyng, in long abiding, in swetnesse, in the Hooli Goost,

7 εν λογω αληθειασ εν δυναμει θεου δια των οπλων τησ δικαιοσυνησ των δεξιων και αριστερων

in charite not feined, in the word of treuthe, in the vertu of God; bi armeris of riytwisnesse on the riythalf and on the lefthalf;

8 δια δοξησ και ατιμιασ δια δυσφημιασ και ευφημιασ ωσ πλανοι και αληθεισ

bi glorie and vnnoblei; bi yuel fame and good fame; as disseyueris, and trewe men; as thei that ben vnknowun, and knowun;

9 ωσ αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ωσ αποθνησκοντεσ και ιδου ζωμεν ωσ παιδευομενοι και μη θανατουμενοι

as men diynge, and lo! we lyuen; as chastisid, and not maad deed;

10 ωσ λυπουμενοι αει δε χαιροντεσ ωσ πτωχοι πολλουσ δε πλουτιζοντεσ ωσ μηδεν εχοντεσ και παντα κατεχοντεσ

as sorewful, euere more ioiynge; as hauynge nede, but makynge many men riche; as no thing hauynge, and weldynge alle thingis.

11 το στομα ημων ανεωγεν προσ υμασ κορινθιοι η καρδια ημων πεπλατυνται

A! ye Corynthies, oure mouth is open to you, oure herte is alargid;

12 ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρεισθε δε εν τοισ σπλαγχνοισ υμων

ye ben not angwischid in vs, but ye ben anguischid in youre inwardnessis.

13 την δε αυτην αντιμισθιαν ωσ τεκνοισ λεγω πλατυνθητε και υμεισ

And Y seie as to sones, ye that han the same reward, be ye alargid.

14 μη γινεσθε ετεροζυγουντεσ απιστοισ τισ γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια τισ δε κοινωνια φωτι προσ σκοτοσ

Nyle ye bere the yok with vnfeithful men. For what parting of riytwisnes with wickidnesse? or what felouschipe of liyt to derknessis?

15 τισ δε συμφωνησισ χριστω προσ βελιαρ η τισ μερισ πιστω μετα απιστου

and what acording of Crist to Belial? or what part of a feithful with the vnfeithful?

16 τισ δε συγκαταθεσισ ναω θεου μετα ειδωλων υμεισ γαρ ναοσ θεου εστε ζωντοσ καθωσ ειπεν ο θεοσ οτι ενοικησω εν αυτοισ και εμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεοσ και αυτοι εσονται μοι λαοσ

and what consent to the temple of God with mawmetis? And ye ben the temple of the lyuynge God, as the Lord seith, For Y schal dwelle in hem, and Y schal walke among hem; and Y schal be God of hem, and thei schulen be a puple to me.

17 διο εξελθετε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγει κυριοσ και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμασ

For which thing go ye out of the myddil of hem, and be ye departid, seith the Lord, and touche ye not vnclene thing;

18 και εσομαι υμιν εισ πατερα και υμεισ εσεσθε μοι εισ υιουσ και θυγατερασ λεγει κυριοσ παντοκρατωρ

and Y schal resseyue you, and schal be to you in to a fadir, and ye schulen be to me in to sones and douytris, seith the Lord almyyti.