Προς Κορινθιους Α΄ 15
1 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν ο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യഃ സുസംവാദോ മയാ യുഷ്മത്സമീപേ നിവേദിതോ യൂയഞ്ച യം ഗൃഹീതവന്ത ആശ്രിതവന്തശ്ച തം പുന ര്യുഷ്മാൻ വിജ്ഞാപയാമി|
2 δι ου και σωζεσθε τινι λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτοσ ει μη εικη επιστευσατε
യുഷ്മാകം വിശ്വാസോ യദി വിതഥോ ന ഭവേത് തർഹി സുസംവാദയുക്താനി മമ വാക്യാനി സ്മരതാം യുഷ്മാകം തേന സുസംവാദേന പരിത്രാണം ജായതേ|
3 παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοισ ο και παρελαβον οτι χριστοσ απεθανεν υπερ των αμαρτιων ημων κατα τασ γραφασ
യതോഽഹം യദ് യത് ജ്ഞാപിതസ്തദനുസാരാത് യുഷ്മാസു മുഖ്യാം യാം ശിക്ഷാം സമാർപയം സേയം, ശാസ്ത്രാനുസാരാത് ഖ്രീഷ്ടോഽസ്മാകം പാപമോചനാർഥം പ്രാണാൻ ത്യക്തവാൻ,
4 και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη τριτη ημερα κατα τασ γραφασ
ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതശ്ച തൃതീയദിനേ ശാസ്ത്രാനുസാരാത് പുനരുത്ഥാപിതഃ|
5 και οτι ωφθη κηφα ειτα τοισ δωδεκα
സ ചാഗ്രേ കൈഫൈ തതഃ പരം ദ്വാദശശിഷ്യേഭ്യോ ദർശനം ദത്തവാൻ|
6 επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοισ αδελφοισ εφαπαξ εξ ων οι πλειουσ μενουσιν εωσ αρτι τινεσ δε και εκοιμηθησαν
തതഃ പരം പഞ്ചശതാധികസംഖ്യകേഭ്യോ ഭ്രാതൃഭ്യോ യുഗപദ് ദർശനം ദത്തവാൻ തേഷാം കേചിത് മഹാനിദ്രാം ഗതാ ബഹുതരാശ്ചാദ്യാപി വർത്തന്തേ|
7 επειτα ωφθη ιακωβω ειτα τοισ αποστολοισ πασιν
തദനന്തരം യാകൂബായ തത്പശ്ചാത് സർവ്വേഭ്യഃ പ്രേരിതേഭ്യോ ദർശനം ദത്തവാൻ|
8 εσχατον δε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι
സർവ്വശേഷേഽകാലജാതതുല്യോ യോഽഹം, സോഽഹമപി തസ്യ ദർശനം പ്രാപ്തവാൻ|
9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιστοσ των αποστολων οσ ουκ ειμι ικανοσ καλεισθαι αποστολοσ διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του θεου
ഈശ്വരസ്യ സമിതിം പ്രതി ദൗരാത്മ്യാചരണാദ് അഹം പ്രേരിതനാമ ധർത്തുമ് അയോഗ്യസ്തസ്മാത് പ്രേരിതാനാം മധ്യേ ക്ഷുദ്രതമശ്ചാസ്മി|
10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρισ αυτου η εισ εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλ η χαρισ του θεου η συν εμοι
യാദൃശോഽസ്മി താദൃശ ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹേണൈവാസ്മി; അപരം മാം പ്രതി തസ്യാനുഗ്രഹോ നിഷ്ഫലോ നാഭവത്, അന്യേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യോ മയാധികഃ ശ്രമഃ കൃതഃ, കിന്തു സ മയാ കൃതസ്തന്നഹി മത്സഹകാരിണേശ്വരസ്യാനുഗ്രഹേണൈവ|
11 ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτωσ κηρυσσομεν και ουτωσ επιστευσατε
അതഏവ മയാ ഭവേത് തൈ ർവാ ഭവേത് അസ്മാഭിസ്താദൃശീ വാർത്താ ഘോഷ്യതേ സൈവ ച യുഷ്മാഭി ർവിശ്വാസേന ഗൃഹീതാ|
12 ει δε χριστοσ κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται πωσ λεγουσιν τινεσ εν υμιν οτι αναστασισ νεκρων ουκ εστιν
മൃത്യുദശാതഃ ഖ്രീഷ്ട ഉത്ഥാപിത ഇതി വാർത്താ യദി തമധി ഘോഷ്യതേ തർഹി മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥിതി ർനാസ്തീതി വാഗ് യുഷ്മാകം മധ്യേ കൈശ്ചിത് കുതഃ കഥ്യതേ?
13 ει δε αναστασισ νεκρων ουκ εστιν ουδε χριστοσ εγηγερται
മൃതാനാമ് ഉത്ഥിതി ര്യദി ന ഭവേത് തർഹി ഖ്രീഷ്ടോഽപി നോത്ഥാപിതഃ
14 ει δε χριστοσ ουκ εγηγερται κενον αρα το κηρυγμα ημων κενη δε και η πιστισ υμων
ഖ്രീഷ്ടശ്ച യദ്യനുത്ഥാപിതഃ സ്യാത് തർഹ്യസ്മാകം ഘോഷണം വിതഥം യുഷ്മാകം വിശ്വാസോഽപി വിതഥഃ|
15 ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρεσ του θεου οτι εμαρτυρησαμεν κατα του θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται
വയഞ്ചേശ്വരസ്യ മൃഷാസാക്ഷിണോ ഭവാമഃ, യതഃ ഖ്രീഷ്ട സ്തേനോത്ഥാപിതഃ ഇതി സാക്ഷ്യമ് അസ്മാഭിരീശ്വരമധി ദത്തം കിന്തു മൃതാനാമുത്ഥിതി ര്യദി ന ഭവേത് തർഹി സ തേന നോത്ഥാപിതഃ|
16 ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται ουδε χριστοσ εγηγερται
യതോ മൃതാനാമുത്ഥിതി ര്യതി ന ഭവേത് തർഹി ഖ്രീഷ്ടോഽപ്യുത്ഥാപിതത്വം ന ഗതഃ|
17 ει δε χριστοσ ουκ εγηγερται ματαια η πιστισ υμων ετι εστε εν ταισ αμαρτιαισ υμων
ഖ്രീഷ്ടസ്യ യദ്യനുത്ഥാപിതഃ സ്യാത് തർഹി യുഷ്മാകം വിശ്വാസോ വിതഥഃ, യൂയമ് അദ്യാപി സ്വപാപേഷു മഗ്നാസ്തിഷ്ഠഥ|
18 αρα και οι κοιμηθεντεσ εν χριστω απωλοντο
അപരം ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതാ യേ മാനവാ മഹാനിദ്രാം ഗതാസ്തേഽപി നാശം ഗതാഃ|
19 ει εν τη ζωη ταυτη ηλπικοτεσ εσμεν εν χριστω μονον ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν
ഖ്രീഷ്ടോ യദി കേവലമിഹലോകേ ഽസ്മാകം പ്രത്യാശാഭൂമിഃ സ്യാത് തർഹി സർവ്വമർത്യേഭ്യോ വയമേവ ദുർഭാഗ്യാഃ|
20 νυνι δε χριστοσ εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων εγενετο
ഇദാനീം ഖ്രീഷ്ടോ മൃത്യുദശാത ഉത്ഥാപിതോ മഹാനിദ്രാഗതാനാം മധ്യേ പ്രഥമഫലസ്വരൂപോ ജാതശ്ച|
21 επειδη γαρ δι ανθρωπου ο θανατοσ και δι ανθρωπου αναστασισ νεκρων
യതോ യദ്വത് മാനുഷദ്വാരാ മൃത്യുഃ പ്രാദുർഭൂതസ്തദ്വത് മാനുഷദ്വാരാ മൃതാനാം പുനരുത്ഥിതിരപി പ്രദുർഭൂതാ|
22 ωσπερ γαρ εν τω αδαμ παντεσ αποθνησκουσιν ουτωσ και εν τω χριστω παντεσ ζωοποιηθησονται
ആദമാ യഥാ സർവ്വേ മരണാധീനാ ജാതാസ്തഥാ ഖ്രീഷ്ടേന സർവ്വേ ജീവയിഷ്യന്തേ|
23 εκαστοσ δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστοσ επειτα οι του χριστου εν τη παρουσια αυτου
കിന്ത്വേകൈകേന ജനേന നിജേ നിജേ പര്യ്യായ ഉത്ഥാതവ്യം പ്രഥമതഃ പ്രഥമജാതഫലസ്വരൂപേന ഖ്രീഷ്ടേന, ദ്വിതീയതസ്തസ്യാഗമനസമയേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ലോകൈഃ|
24 ειτα το τελοσ οταν παραδω την βασιλειαν τω θεω και πατρι οταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν
തതഃ പരമ് അന്തോ ഭവിഷ്യതി തദാനീം സ സർവ്വം ശാസനമ് അധിപതിത്വം പരാക്രമഞ്ച ലുപ്ത്വാ സ്വപിതരീശ്വരേ രാജത്വം സമർപയിഷ്യതി|
25 δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρι ου αν θη παντασ τουσ εχθρουσ υπο τουσ ποδασ αυτου
യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ രിപവഃ സർവ്വേ യാവത് തേന സ്വപാദയോരധോ ന നിപാതയിഷ്യന്തേ താവത് തേനൈവ രാജത്വം കർത്തവ്യം|
26 εσχατοσ εχθροσ καταργειται ο θανατοσ
തേന വിജേതവ്യോ യഃ ശേഷരിപുഃ സ മൃത്യുരേവ|
27 παντα γαρ υπεταξεν υπο τουσ ποδασ αυτου οταν δε ειπη οτι παντα υποτετακται δηλον οτι εκτοσ του υποταξαντοσ αυτω τα παντα
ലിഖിതമാസ്തേ സർവ്വാണി തസ്യ പാദയോ ർവശീകൃതാനി| കിന്തു സർവ്വാണ്യേവ തസ്യ വശീകൃതാനീത്യുക്തേ സതി സർവ്വാണി യേന തസ്യ വശീകൃതാനി സ സ്വയം തസ്യ വശീഭൂതോ ന ജാത ഇതി വ്യക്തം|
28 οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε και αυτοσ ο υιοσ υποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεοσ τα παντα εν πασιν
സർവ്വേഷു തസ്യ വശീഭൂതേഷു സർവ്വാണി യേന പുത്രസ്യ വശീകൃതാനി സ്വയം പുത്രോഽപി തസ്യ വശീഭൂതോ ഭവിഷ്യതി തത ഈശ്വരഃ സർവ്വേഷു സർവ്വ ഏവ ഭവിഷ്യതി|
29 επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολωσ νεκροι ουκ εγειρονται τι και βαπτιζονται υπερ των νεκρων
അപരം പരേതലോകാനാം വിനിമയേന യേ മജ്ജ്യന്തേ തൈഃ കിം ലപ്സ്യതേ? യേഷാം പരേതലോകാനാമ് ഉത്ഥിതിഃ കേനാപി പ്രകാരേണ ന ഭവിഷ്യതി തേഷാം വിനിമയേന കുതോ മജ്ജനമപി തൈരങ്ഗീക്രിയതേ?
30 τι και ημεισ κινδυνευομεν πασαν ωραν
വയമപി കുതഃ പ്രതിദണ്ഡം പ്രാണഭീതിമ് അങ്ഗീകുർമ്മഹേ?
31 καθ ημεραν αποθνησκω νη την υμετεραν καυχησιν ην εχω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
അസ്മത്പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന യുഷ്മത്തോ മമ യാ ശ്ലാഘാസ്തേ തസ്യാഃ ശപഥം കൃത്വാ കഥയാമി ദിനേ ദിനേഽഹം മൃത്യും ഗച്ഛാമി|
32 ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι το οφελοσ ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμεν και πιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν
ഇഫിഷനഗരേ വന്യപശുഭിഃ സാർദ്ധം യദി ലൗകികഭാവാത് മയാ യുദ്ധം കൃതം തർഹി തേന മമ കോ ലാഭഃ? മൃതാനാമ് ഉത്ഥിതി ര്യദി ന ഭവേത് തർഹി, കുർമ്മോ ഭോജനപാനേഽദ്യ ശ്വസ്തു മൃത്യു ർഭവിഷ്യതി|
33 μη πλανασθε φθειρουσιν ηθη χρηστα ομιλιαι κακαι
ഇത്യനേന ധർമ്മാത് മാ ഭ്രംശധ്വം| കുസംസർഗേണ ലോകാനാം സദാചാരോ വിനശ്യതി|
34 εκνηψατε δικαιωσ και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεου τινεσ εχουσιν προσ εντροπην υμιν λεγω
യൂയം യഥോചിതം സചൈതന്യാസ്തിഷ്ഠത, പാപം മാ കുരുധ്വം, യതോ യുഷ്മാകം മധ്യ ഈശ്വരീയജ്ഞാനഹീനാഃ കേഽപി വിദ്യന്തേ യുഷ്മാകം ത്രപായൈ മയേദം ഗദ്യതേ|
35 αλλ ερει τισ πωσ εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται
അപരം മൃതലോകാഃ കഥമ് ഉത്ഥാസ്യന്തി? കീദൃശം വാ ശരീരം ലബ്ധ്വാ പുനരേഷ്യന്തീതി വാക്യം കശ്ചിത് പ്രക്ഷ്യതി|
36 αφρον συ ο σπειρεισ ου ζωοποιειται εαν μη αποθανη
ഹേ അജ്ഞ ത്വയാ യദ് ബീജമ് ഉപ്യതേ തദ് യദി ന മ്രിയേത തർഹി ന ജീവയിഷ്യതേ|
37 και ο σπειρεισ ου το σωμα το γενησομενον σπειρεισ αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοι σιτου η τινοσ των λοιπων
യയാ മൂർത്ത്യാ നിർഗന്തവ്യം സാ ത്വയാ നോപ്യതേ കിന്തു ശുഷ്കം ബീജമേവ; തച്ച ഗോധൂമാദീനാം കിമപി ബീജം ഭവിതും ശക്നോതി|
38 ο δε θεοσ αυτω διδωσιν σωμα καθωσ ηθελησεν και εκαστω των σπερματων το ιδιον σωμα
ഈശ്വരേണേവ യഥാഭിലാഷം തസ്മൈ മൂർത്തി ർദീയതേ, ഏകൈകസ്മൈ ബീജായ സ്വാ സ്വാ മൂർത്തിരേവ ദീയതേ|
39 ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε ιχθυων αλλη δε πτηνων
സർവ്വാണി പലലാനി നൈകവിധാനി സന്തി, മനുഷ്യപശുപക്ഷിമത്സ്യാദീനാം ഭിന്നരൂപാണി പലലാനി സന്തി|
40 και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλ ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων
അപരം സ്വർഗീയാ മൂർത്തയഃ പാർഥിവാ മൂർത്തയശ്ച വിദ്യന്തേ കിന്തു സ്വർഗീയാനാമ് ഏകരൂപം തേജഃ പാർഥിവാനാഞ്ച തദന്യരൂപം തേജോഽസ്തി|
41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνησ και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαρ αστεροσ διαφερει εν δοξη
സൂര്യ്യസ്യ തേജ ഏകവിധം ചന്ദ്രസ്യ തേജസ്തദന്യവിധം താരാണാഞ്ച തേജോഽന്യവിധം, താരാണാം മധ്യേഽപി തേജസസ്താരതമ്യം വിദ്യതേ|
42 ουτωσ και η αναστασισ των νεκρων σπειρεται εν φθορα εγειρεται εν αφθαρσια
തത്ര ലിഖിതമാസ്തേ യഥാ, ‘ആദിപുരുഷ ആദമ് ജീവത്പ്രാണീ ബഭൂവ,’ കിന്ത്വന്തിമ ആദമ് (ഖ്രീഷ്ടോ) ജീവനദായക ആത്മാ ബഭൂവ|
43 σπειρεται εν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενεια εγειρεται εν δυναμει
യദ് ഉപ്യതേ തത് തുച്ഛം യച്ചോത്ഥാസ്യതി തദ് ഗൗരവാന്വിതം; യദ് ഉപ്യതേ തന്നിർബ്ബലം യച്ചോത്ഥാസ്യതി തത് ശക്തിയുക്തം|
44 σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται σωμα πνευματικον εστιν σωμα ψυχικον και εστιν σωμα πνευματικον
യത് ശരീരമ് ഉപ്യതേ തത് പ്രാണാനാം സദ്മ, യച്ച ശരീരമ് ഉത്ഥാസ്യതി തദ് ആത്മനഃ സദ്മ| പ്രാണസദ്മസ്വരൂപം ശരീരം വിദ്യതേ, ആത്മസദ്മസ്വരൂപമപി ശരീരം വിദ്യതേ|
45 ουτωσ και γεγραπται εγενετο ο πρωτοσ ανθρωποσ αδαμ εισ ψυχην ζωσαν ο εσχατοσ αδαμ εισ πνευμα ζωοποιουν
തത്ര ലിഖിതമാസ്തേ യഥാ, ആദിപുരുഷ ആദമ് ജീവത്പ്രാണീ ബഭൂവ, കിന്ത്വന്തിമ ആദമ് (ഖ്രീഷ്ടോ) ജീവനദായക ആത്മാ ബഭൂവ|
46 αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνευματικον
ആത്മസദ്മ ന പ്രഥമം കിന്തു പ്രാണസദ്മൈവ തത്പശ്ചാദ് ആത്മസദ്മ|
47 ο πρωτοσ ανθρωποσ εκ γησ χοικοσ ο δευτεροσ ανθρωποσ ο κυριοσ εξ ουρανου
ആദ്യഃ പുരുഷേ മൃദ ഉത്പന്നത്വാത് മൃണ്മയോ ദ്വിതീയശ്ച പുരുഷഃ സ്വർഗാദ് ആഗതഃ പ്രഭുഃ|
48 οιοσ ο χοικοσ τοιουτοι και οι χοικοι και οιοσ ο επουρανιοσ τοιουτοι και οι επουρανιοι
മൃണ്മയോ യാദൃശ ആസീത് മൃണ്മയാഃ സർവ്വേ താദൃശാ ഭവന്തി സ്വർഗീയശ്ച യാദൃശോഽസ്തി സ്വർഗീയാഃ സർവ്വേ താദൃശാ ഭവന്തി|
49 και καθωσ εφορεσαμεν την εικονα του χοικου φορεσωμεν και την εικονα του επουρανιου
മൃണ്മയസ്യ രൂപം യദ്വദ് അസ്മാഭി ർധാരിതം തദ്വത് സ്വർഗീയസ്യ രൂപമപി ധാരയിഷ്യതേ|
50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεου κληρονομησαι ου δυνανται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യുഷ്മാൻ പ്രതി വ്യാഹരാമി, ഈശ്വരസ്യ രാജ്യേ രക്തമാംസയോരധികാരോ ഭവിതും ന ശക്നോതി, അക്ഷയത്വേ ച ക്ഷയസ്യാധികാരോ ന ഭവിഷ്യതി|
51 ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντεσ μεν ου κοιμηθησομεθα παντεσ δε αλλαγησομεθα
പശ്യതാഹം യുഷ്മഭ്യം നിഗൂഢാം കഥാം നിവേദയാമി|
52 εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οι νεκροι εγερθησονται αφθαρτοι και ημεισ αλλαγησομεθα
സർവ്വൈരസ്മാഭി ർമഹാനിദ്രാ ന ഗമിഷ്യതേ കിന്ത്വന്തിമദിനേ തൂര്യ്യാം വാദിതായാമ് ഏകസ്മിൻ വിപലേ നിമിഷൈകമധ്യേ സർവ്വൈ രൂപാന്തരം ഗമിഷ്യതേ, യതസ്തൂരീ വാദിഷ്യതേ, മൃതലോകാശ്ചാക്ഷയീഭൂതാ ഉത്ഥാസ്യന്തി വയഞ്ച രൂപാന്തരം ഗമിഷ്യാമഃ|
53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν
യതഃ ക്ഷയണീയേനൈതേന ശരീരേണാക്ഷയത്വം പരിഹിതവ്യം, മരണാധീനേനൈതേന ദേഹേന ചാമരത്വം പരിഹിതവ്യം|
54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσηται αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογοσ ο γεγραμμενοσ κατεποθη ο θανατοσ εισ νικοσ
ഏതസ്മിൻ ക്ഷയണീയേ ശരീരേ ഽക്ഷയത്വം ഗതേ, ഏതസ്മൻ മരണാധീനേ ദേഹേ ചാമരത്വം ഗതേ ശാസ്ത്രേ ലിഖിതം വചനമിദം സേത്സ്യതി, യഥാ, ജയേന ഗ്രസ്യതേ മൃത്യുഃ|
മൃത്യോ തേ കണ്ടകം കുത്ര പരലോക ജയഃ ക്ക തേ|| (Hadēs g86)
56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμισ τησ αμαρτιασ ο νομοσ
മൃത്യോഃ കണ്ടകം പാപമേവ പാപസ്യ ച ബലം വ്യവസ്ഥാ|
57 τω δε θεω χαρισ τω διδοντι ημιν το νικοσ δια του κυριου ημων ιησου χριστου
ഈശ്വരശ്ച ധന്യോ ഭവതു യതഃ സോഽസ്മാകം പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാസ്മാൻ ജയയുക്താൻ വിധാപയതി|
58 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γινεσθε αμετακινητοι περισσευοντεσ εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτεσ οτι ο κοποσ υμων ουκ εστιν κενοσ εν κυριω
അതോ ഹേ മമ പ്രിയഭ്രാതരഃ; യൂയം സുസ്ഥിരാ നിശ്ചലാശ്ച ഭവത പ്രഭോഃ സേവായാം യുഷ്മാകം പരിശ്രമോ നിഷ്ഫലോ ന ഭവിഷ്യതീതി ജ്ഞാത്വാ പ്രഭോഃ കാര്യ്യേ സദാ തത്പരാ ഭവത|
