< Προς Κορινθιους Α΄ 13 >

1 εαν ταισ γλωσσαισ των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκοσ ηχων η κυμβαλον αλαλαζον
Кяр дакэ аш ворби ын лимбь оменешть ши ынӂерешть, ши н-аш авя драгосте, сунт о арамэ сунэтоаре сау ун кимвал зынгэнитор.
2 και εαν εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν και εαν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη μεθιστανειν αγαπην δε μη εχω ουθεν ειμι
Ши кяр дакэ аш авя дарул пророчией ши аш куноаште тоате тайнеле ши тоатэ штиинца, кяр дакэ аш авя тоатэ крединца, аша ынкыт сэ мут ши мунций, ши н-аш авя драгосте, ну сунт нимик.
3 και εαν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου και εαν παραδω το σωμα μου ινα καυθησωμαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι
Ши кяр дакэ мь-аш ымпэрци тоатэ аверя пентру храна сэрачилор, кяр дакэ мь-аш да трупул сэ фие арс, ши н-аш авя драгосте, ну-мь фолосеште ла нимик.
4 η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι η αγαπη ου περπερευεται ου φυσιουται
Драгостя есте ынделунг рэбдэтоаре, есте плинэ де бунэтате, драгостя ну пизмуеште, драгостя ну се лаудэ, ну се умфлэ де мындрие,
5 ουκ ασχημονει ου ζητει τα εαυτησ ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακον
ну се поартэ некувиинчос, ну каутэ фолосул сэу, ну се мыние, ну се гындеште ла рэу,
6 ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια
ну се букурэ де нелеӂюире, чи се букурэ де адевэр,
7 παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει
акоперэ тотул, креде тотул, нэдэждуеште тотул, суферэ тотул.
8 η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσισ καταργηθησεται
Драгостя ну ва пери ничодатэ. Пророчииле се вор сфырши; лимбиле вор ынчета; куноштинца ва авя сфыршит.
9 εκ μερουσ δε γινωσκομεν και εκ μερουσ προφητευομεν
Кэч куноаштем ын парте ши пророчим ын парте,
10 οταν δε ελθη το τελειον τοτε το εκ μερουσ καταργηθησεται
дар, кынд ва вени че есте десэвыршит, ачест „ын парте” се ва сфырши.
11 οτε ημην νηπιοσ ωσ νηπιοσ ελαλουν ωσ νηπιοσ εφρονουν ωσ νηπιοσ ελογιζομην οτε δε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου
Кынд ерам копил, ворбям ка ун копил, симцям ка ун копил, гындям ка ун копил; кынд м-ам фэкут ом маре, ам лепэдат че ера копилэреск.
12 βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προσ προσωπον αρτι γινωσκω εκ μερουσ τοτε δε επιγνωσομαι καθωσ και επεγνωσθην
Акум, ведем ка ынтр-о оглиндэ, ын кип ынтунекос; дар атунч, вом ведя фацэ ын фацэ. Акум, куноск ын парте; дар атунч, вой куноаште деплин, аша кум ам фост ши еу куноскут пе деплин.
13 νυνι δε μενει πιστισ ελπισ αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων η αγαπη
Акум дар рэмын ачестя трей: крединца, нэдеждя ши драгостя, дар чя май маре динтре еле есте драгостя.

< Προς Κορινθιους Α΄ 13 >