< Ἆσμα Ἀσμάτων 6 >

1 ποῦ ἀπῆλθεν ὁ ἀδελφιδός σου ἡ καλὴ ἐν γυναιξίν ποῦ ἀπέβλεψεν ὁ ἀδελφιδός σου καὶ ζητήσομεν αὐτὸν μετὰ σοῦ
Para onde foi sua amada, você é a mais justa entre as mulheres? Para onde seu amado se voltou, para que possamos procurá-lo com você?
2 ἀδελφιδός μου κατέβη εἰς κῆπον αὐτοῦ εἰς φιάλας τοῦ ἀρώματος ποιμαίνειν ἐν κήποις καὶ συλλέγειν κρίνα
Minha amada desceu ao seu jardim, para as camas de especiarias, para pastorear seu rebanho nos jardins, e para colher lírios.
3 ἐγὼ τῷ ἀδελφιδῷ μου καὶ ἀδελφιδός μου ἐμοὶ ὁ ποιμαίνων ἐν τοῖς κρίνοις
Eu sou do meu amado, e meu amado é meu. Ele navega entre os lírios.
4 καλὴ εἶ ἡ πλησίον μου ὡς εὐδοκία ὡραία ὡς Ιερουσαλημ θάμβος ὡς τεταγμέναι
Você é linda, meu amor, como Tirzah, adorável como Jerusalém, fantástico como um exército com bandeirolas.
5 ἀπόστρεψον ὀφθαλμούς σου ἀπεναντίον μου ὅτι αὐτοὶ ἀνεπτέρωσάν με τρίχωμά σου ὡς ἀγέλαι τῶν αἰγῶν αἳ ἀνεφάνησαν ἀπὸ τοῦ Γαλααδ
Afaste seus olhos de mim, pois eles me superaram. Seu cabelo é como um rebanho de cabras, que jazem ao longo do lado de Gilead.
6 ὀδόντες σου ὡς ἀγέλαι τῶν κεκαρμένων αἳ ἀνέβησαν ἀπὸ τοῦ λουτροῦ αἱ πᾶσαι διδυμεύουσαι καὶ ἀτεκνοῦσα οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς
Seus dentes são como um bando de ovelhas, que surgiram da lavagem, dos quais cada um tem gêmeos; nenhum deles está de luto.
7 ὡς σπαρτίον τὸ κόκκινον χείλη σου καὶ ἡ λαλιά σου ὡραία ὡς λέπυρον τῆς ῥόας μῆλόν σου ἐκτὸς τῆς σιωπήσεώς σου
Your Os templos são como um pedaço de romã atrás de seu véu.
8 ἑξήκοντά εἰσιν βασίλισσαι καὶ ὀγδοήκοντα παλλακαί καὶ νεάνιδες ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός
Há sessenta rainhas, oitenta concubinas, e virgens sem número.
9 μία ἐστὶν περιστερά μου τελεία μου μία ἐστὶν τῇ μητρὶ αὐτῆς ἐκλεκτή ἐστιν τῇ τεκούσῃ αὐτῆς εἴδοσαν αὐτὴν θυγατέρες καὶ μακαριοῦσιν αὐτήν βασίλισσαι καὶ παλλακαὶ καὶ αἰνέσουσιν αὐτήν
Minha pomba, minha pomba perfeita, é única. Ela é a única filha de sua mãe. Ela é a favorita de quem a aborreceu. As filhas a viram, e a chamaram de abençoada. As rainhas e as concubinas a viram, e a elogiaram.
10 τίς αὕτη ἡ ἐκκύπτουσα ὡσεὶ ὄρθρος καλὴ ὡς σελήνη ἐκλεκτὴ ὡς ὁ ἥλιος θάμβος ὡς τεταγμέναι
Quem é ela que olha para fora como a manhã, linda como a lua, claro como o sol, e fantástico como um exército com bandeiras?
11 εἰς κῆπον καρύας κατέβην ἰδεῖν ἐν γενήμασιν τοῦ χειμάρρου ἰδεῖν εἰ ἤνθησεν ἡ ἄμπελος ἐξήνθησαν αἱ ῥόαι ἐκεῖ δώσω τοὺς μαστούς μου σοί
Fui até o pomar de castanheiros, para ver as plantas verdes do vale, para ver se a videira brotou, e as romãs estavam em flor.
12 οὐκ ἔγνω ἡ ψυχή μου ἔθετό με ἅρματα Αμιναδαβ
Sem perceber, meu desejo me colocou com as carruagens de meu povo real.
13 ἐπίστρεφε ἐπίστρεφε ἡ Σουλαμῖτις ἐπίστρεφε ἐπίστρεφε καὶ ὀψόμεθα ἐν σοί τί ὄψεσθε ἐν τῇ Σουλαμίτιδι ἡ ἐρχομένη ὡς χοροὶ τῶν παρεμβολῶν
Return, retornar, Shulammite! Volte, volte, para que possamos olhar para você. Amante Por que você deseja olhar para o Shulammite? como no baile de Mahanaim?

< Ἆσμα Ἀσμάτων 6 >