Ψαλμοί 82

1 ψαλμὸς τῷ Ασαφ ὁ θεὸς ἔστη ἐν συναγωγῇ θεῶν ἐν μέσῳ δὲ θεοὺς διακρίνει

Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:

2 ἕως πότε κρίνετε ἀδικίαν καὶ πρόσωπα ἁμαρτωλῶν λαμβάνετε διάψαλμα

«Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)

3 κρίνατε ὀρφανὸν καὶ πτωχόν ταπεινὸν καὶ πένητα δικαιώσατε

Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!

4 ἐξέλεσθε πένητα καὶ πτωχόν ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ ῥύσασθε

Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!

5 οὐκ ἔγνωσαν οὐδὲ συνῆκαν ἐν σκότει διαπορεύονται σαλευθήσονται πάντα τὰ θεμέλια τῆς γῆς

Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.

6 ἐγὼ εἶπα θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες

Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»

7 ὑμεῖς δὲ ὡς ἄνθρωποι ἀποθνῄσκετε καὶ ὡς εἷς τῶν ἀρχόντων πίπτετε

Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»

8 ἀνάστα ὁ θεός κρῖνον τὴν γῆν ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν

Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.