Ψαλμοί 130

1 ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σε κύριε

Ó, Drottinn, ég er í nauðum staddur, heyrðu hróp mitt!

2 κύριε εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου γενηθήτω τὰ ὦτά σου προσέχοντα εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου

Hlustaðu á mig! Svaraðu og hjálpaðu mér!

3 ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃ κύριε κύριε τίς ὑποστήσεται

Drottinn, ef þú rifjaðir sífellt upp syndir okkar, hver fengi þá staðist?

4 ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν

En þú fyrirgefur! Getum við annað en óttast þig og elskað?

5 ἕνεκεν τοῦ νόμου σου ὑπέμεινά σε κύριε ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου

Og þess vegna bið ég og vona og treysti hjálp Guðs, því að hann hefur lofað að hjálpa.

6 ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν κύριον ἀπὸ φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός ἀπὸ φυλακῆς πρωίας ἐλπισάτω Ισραηλ ἐπὶ τὸν κύριον

Næturverðirnir þrá nýjan dag, en ég þrái Drottin enn meira!

7 ὅτι παρὰ τῷ κυρίῳ τὸ ἔλεος καὶ πολλὴ παρ’ αὐτῷ λύτρωσις

Ísrael, treystu Drottni því að hann er góður og miskunnsamur og veitir gnægð lausnar.

8 καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ισραηλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ

Hann mun sjálfur leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans.