Ψαλμοί 126

1 ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν ἐν τῷ ἐπιστρέψαι κύριον τὴν αἰχμαλωσίαν Σιων ἐγενήθημεν ὡς παρακεκλημένοι

Cantique des degrés.

2 τότε ἐπλήσθη χαρᾶς τὸ στόμα ἡμῶν καὶ ἡ γλῶσσα ἡμῶν ἀγαλλιάσεως τότε ἐροῦσιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐμεγάλυνεν κύριος τοῦ ποιῆσαι μετ’ αὐτῶν

Alors notre bouche fut remplie de chants de joie, et notre langue de cris d’exultation. Alors on dira parmi les nations: Le Seigneur a magnifiquement agi avec eux.

3 ἐμεγάλυνεν κύριος τοῦ ποιῆσαι μεθ’ ἡμῶν ἐγενήθημεν εὐφραινόμενοι

Le Seigneur a magnifiquement agi avec nous: nous sommes devenus pleins de joie.

4 ἐπίστρεψον κύριε τὴν αἰχμαλωσίαν ἡμῶν ὡς χειμάρρους ἐν τῷ νότῳ

Faites revenir, Seigneur, notre captivité, comme le torrent au midi.

5 οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσιν

Ceux qui sèment dans les larmes moissonneront dans l’exultation.

6 πορευόμενοι ἐπορεύοντο καὶ ἔκλαιον αἴροντες τὰ σπέρματα αὐτῶν ἐρχόμενοι δὲ ἥξουσιν ἐν ἀγαλλιάσει αἴροντες τὰ δράγματα αὐτῶν

Allant, ils allaient et pleuraient, jetant leurs semences: Mais, venant, ils venaient avec exultation, portant leurs gerbes.