< Ψαλμοί 120 >

1 ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν πρὸς κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα καὶ εἰσήκουσέν μου
Pieśń stopni. Wołałem do PANA w swoim utrapieniu i wysłuchał mnie.
2 κύριε ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ χειλέων ἀδίκων καὶ ἀπὸ γλώσσης δολίας
Ocal, PANIE, moją duszę od warg kłamliwych [i] od zdradliwego języka.
3 τί δοθείη σοι καὶ τί προστεθείη σοι πρὸς γλῶσσαν δολίαν
Cóż będzie ci dane albo co się stanie z tobą, zdradliwy języku?
4 τὰ βέλη τοῦ δυνατοῦ ἠκονημένα σὺν τοῖς ἄνθραξιν τοῖς ἐρημικοῖς
Ostre strzały mocarza i węgle z jałowca.
5 οἴμμοι ὅτι ἡ παροικία μου ἐμακρύνθη κατεσκήνωσα μετὰ τῶν σκηνωμάτων Κηδαρ
Biada mi, że przebywam w Meszek i mieszkam w namiotach Kedaru.
6 πολλὰ παρῴκησεν ἡ ψυχή μου
Moja dusza długo mieszka z tymi, którzy nienawidzą pokoju.
7 μετὰ τῶν μισούντων τὴν εἰρήνην ἤμην εἰρηνικός ὅταν ἐλάλουν αὐτοῖς ἐπολέμουν με δωρεάν
Ja [jestem za] pokojem, ale gdy [o tym] mówię, oni są za wojną.

< Ψαλμοί 120 >