Ψαλμοί 120

1 ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν πρὸς κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα καὶ εἰσήκουσέν μου

Canticum graduum. [Ad Dominum cum tribularer clamavi, et exaudivit me.

2 κύριε ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ χειλέων ἀδίκων καὶ ἀπὸ γλώσσης δολίας

Domine, libera animam meam a labiis iniquis et a lingua dolosa.

3 τί δοθείη σοι καὶ τί προστεθείη σοι πρὸς γλῶσσαν δολίαν

Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam?

4 τὰ βέλη τοῦ δυνατοῦ ἠκονημένα σὺν τοῖς ἄνθραξιν τοῖς ἐρημικοῖς

Sagittæ potentis acutæ, cum carbonibus desolatoriis.

5 οἴμμοι ὅτι ἡ παροικία μου ἐμακρύνθη κατεσκήνωσα μετὰ τῶν σκηνωμάτων Κηδαρ

Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus est! habitavi cum habitantibus Cedar;

6 πολλὰ παρῴκησεν ἡ ψυχή μου

multum incola fuit anima mea.

7 μετὰ τῶν μισούντων τὴν εἰρήνην ἤμην εἰρηνικός ὅταν ἐλάλουν αὐτοῖς ἐπολέμουν με δωρεάν

Cum his qui oderunt pacem eram pacificus; cum loquebar illis, impugnabant me gratis.]