Ψαλμοί 120

1 ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν πρὸς κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα καὶ εἰσήκουσέν μου

Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.

2 κύριε ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ χειλέων ἀδίκων καὶ ἀπὸ γλώσσης δολίας

Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!

3 τί δοθείη σοι καὶ τί προστεθείη σοι πρὸς γλῶσσαν δολίαν

Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?

4 τὰ βέλη τοῦ δυνατοῦ ἠκονημένα σὺν τοῖς ἄνθραξιν τοῖς ἐρημικοῖς

Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.

5 οἴμμοι ὅτι ἡ παροικία μου ἐμακρύνθη κατεσκήνωσα μετὰ τῶν σκηνωμάτων Κηδαρ

Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!

6 πολλὰ παρῴκησεν ἡ ψυχή μου

Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.

7 μετὰ τῶν μισούντων τὴν εἰρήνην ἤμην εἰρηνικός ὅταν ἐλάλουν αὐτοῖς ἐπολέμουν με δωρεάν

Kada o miru govorim, oni sile na rat.