Θρῆνοι 3
1 ἐγὼ ἀνὴρ ὁ βλέπων πτωχείαν ἐν ῥάβδῳ θυμοῦ αὐτοῦ ἐπ’ ἐμέ
ALEPH. Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius.
2 παρέλαβέν με καὶ ἀπήγαγεν εἰς σκότος καὶ οὐ φῶς
ALEPH. Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 πλὴν ἐν ἐμοὶ ἐπέστρεψεν χεῖρα αὐτοῦ ὅλην τὴν ἡμέραν
ALEPH. Tantum in me vertit, et convertit manum suam tota die.
4 ἐπαλαίωσεν σάρκας μου καὶ δέρμα μου ὀστέα μου συνέτριψεν
BETH. Vetustam fecit pellem meam, et carnem meam, contrivit ossa mea.
5 ἀνῳκοδόμησεν κατ’ ἐμοῦ καὶ ἐκύκλωσεν κεφαλήν μου καὶ ἐμόχθησεν
BETH. Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle, et labore.
6 ἐν σκοτεινοῖς ἐκάθισέν με ὡς νεκροὺς αἰῶνος
BETH. In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 ἀνῳκοδόμησεν κατ’ ἐμοῦ καὶ οὐκ ἐξελεύσομαι ἐβάρυνεν χαλκόν μου
GHIMEL. Circumædificavit adversum me, ut non egrediar: aggravavit compedem meum.
8 καί γε κεκράξομαι καὶ βοήσω ἀπέφραξεν προσευχήν μου
GHIMEL. Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 ἀνῳκοδόμησεν ὁδούς μου ἐνέφραξεν τρίβους μου ἐτάραξεν
GHIMEL. Conclusit vias meas lapidibus quadris, semitas meas subvertit.
10 ἄρκος ἐνεδρεύουσα αὐτός μοι λέων ἐν κρυφαίοις
DALETH. Ursus insidians factus est mihi: leo in absconditis.
11 κατεδίωξεν ἀφεστηκότα καὶ κατέπαυσέν με ἔθετό με ἠφανισμένην
DALETH. Semitas meas subvertit, et confregit me: posuit me desolatam.
12 ἐνέτεινεν τόξον αὐτοῦ καὶ ἐστήλωσέν με ὡς σκοπὸν εἰς βέλος
DALETH. Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 εἰσήγαγεν τοῖς νεφροῖς μου ἰοὺς φαρέτρας αὐτοῦ
HE. Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
14 ἐγενήθην γέλως παντὶ λαῷ μου ψαλμὸς αὐτῶν ὅλην τὴν ἡμέραν
HE. Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 ἐχόρτασέν με πικρίας ἐμέθυσέν με χολῆς
HE. Replevit me amaritudinibus, inebriavit me absynthio.
16 καὶ ἐξέβαλεν ψήφῳ ὀδόντας μου ἐψώμισέν με σποδόν
VAU. Et fregit ad numerum dentes meos, cibavit me cinere.
17 καὶ ἀπώσατο ἐξ εἰρήνης ψυχήν μου ἐπελαθόμην ἀγαθὰ
VAU. Et repulsa est a pace anima mea, oblitus sum bonorum.
18 καὶ εἶπα ἀπώλετο νεῖκός μου καὶ ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ κυρίου
VAU. Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 ἐμνήσθην ἀπὸ πτωχείας μου καὶ ἐκ διωγμοῦ μου πικρίας καὶ χολῆς μου
ZAIN. Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii, et fellis.
20 μνησθήσεται καὶ καταδολεσχήσει ἐπ’ ἐμὲ ἡ ψυχή μου
ZAIN. Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 ταύτην τάξω εἰς τὴν καρδίαν μου διὰ τοῦτο ὑπομενῶ
ZAIN. Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
HETH. Misericordiæ Domini quia non sumus consumpti: quia non defecerunt miserationes eius.
HETH. Novi diluculo, multa est fides tua.
HETH. Pars mea Dominus, dixit anima mea: propterea expectabo eum.
25 ἀγαθὸς κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτόν ψυχῇ ἣ ζητήσει αὐτὸν ἀγαθὸν
TETH. Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
26 καὶ ὑπομενεῖ καὶ ἡσυχάσει εἰς τὸ σωτήριον κυρίου
TETH. Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
27 ἀγαθὸν ἀνδρὶ ὅταν ἄρῃ ζυγὸν ἐν νεότητι αὐτοῦ
TETH. Bonum est viro, cum portaverit iugum ab adolescentia sua.
28 καθήσεται κατὰ μόνας καὶ σιωπήσεται ὅτι ἦρεν ἐφ’ ἑαυτῷ
IOD. Sedebit solitarius, et tacebit: quia levavit super se.
IOD. Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 δώσει τῷ παίοντι αὐτὸν σιαγόνα χορτασθήσεται ὀνειδισμῶν
IOD. Dabit percutienti se maxillam, saturabitur opprobriis.
31 ὅτι οὐκ εἰς τὸν αἰῶνα ἀπώσεται κύριος
CAPH. Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 ὅτι ὁ ταπεινώσας οἰκτιρήσει κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους αὐτοῦ
CAPH. Quia si abiecit, et miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 ὅτι οὐκ ἀπεκρίθη ἀπὸ καρδίας αὐτοῦ καὶ ἐταπείνωσεν υἱοὺς ἀνδρός
CAPH. Non enim humiliavit ex corde suo, et abiecit filios hominum,
34 τοῦ ταπεινῶσαι ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ πάντας δεσμίους γῆς
LAMED. Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ,
35 τοῦ ἐκκλῖναι κρίσιν ἀνδρὸς κατέναντι προσώπου ὑψίστου
LAMED. Ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 καταδικάσαι ἄνθρωπον ἐν τῷ κρίνεσθαι αὐτὸν κύριος οὐκ εἶπεν
LAMED. Ut perverteret hominem in iudicio suo, Dominus ignoravit.
37 τίς οὕτως εἶπεν καὶ ἐγενήθη κύριος οὐκ ἐνετείλατο
MEM. Quis est iste, qui dixit ut fieret, Domino non iubente?
38 ἐκ στόματος ὑψίστου οὐκ ἐξελεύσεται τὰ κακὰ καὶ τὸ ἀγαθόν
MEM. Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 τί γογγύσει ἄνθρωπος ζῶν ἀνὴρ περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ
MEM. Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 ἐξηρευνήθη ἡ ὁδὸς ἡμῶν καὶ ἠτάσθη καὶ ἐπιστρέψωμεν ἕως κυρίου
NUN. Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
41 ἀναλάβωμεν καρδίας ἡμῶν ἐπὶ χειρῶν πρὸς ὑψηλὸν ἐν οὐρανῷ
NUN. Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
42 ἡμαρτήσαμεν ἠσεβήσαμεν καὶ οὐχ ἱλάσθης
NUN. Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus: idcirco tu inexorabilis es.
43 ἐπεσκέπασας ἐν θυμῷ καὶ ἀπεδίωξας ἡμᾶς ἀπέκτεινας οὐκ ἐφείσω
SAMECH. Operuisti in furore, et percussisti nos: occidisti, nec pepercisti.
44 ἐπεσκέπασας νεφέλην σεαυτῷ εἵνεκεν προσευχῆς
SAMECH. Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 καμμύσαι με καὶ ἀπωσθῆναι ἔθηκας ἡμᾶς ἐν μέσῳ τῶν λαῶν
SAMECH. Eradicationem, et abiectionem posuisti me in medio populorum.
46 διήνοιξαν ἐφ’ ἡμᾶς τὸ στόμα αὐτῶν πάντες οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν
PHE. Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 φόβος καὶ θυμὸς ἐγενήθη ἡμῖν ἔπαρσις καὶ συντριβή
PHE. Formido, et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 ἀφέσεις ὑδάτων κατάξει ὁ ὀφθαλμός μου ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς τοῦ λαοῦ μου
PHE. Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
49 ὁ ὀφθαλμός μου κατεπόθη καὶ οὐ σιγήσομαι τοῦ μὴ εἶναι ἔκνηψιν
AIN. Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies,
50 ἕως οὗ διακύψῃ καὶ ἴδῃ κύριος ἐξ οὐρανοῦ
AIN. Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
51 ὁ ὀφθαλμός μου ἐπιφυλλιεῖ ἐπὶ τὴν ψυχήν μου παρὰ πάσας θυγατέρας πόλεως
AIN. Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
52 θηρεύοντες ἐθήρευσάν με ὡς στρουθίον οἱ ἐχθροί μου δωρεάν
SADE. Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 ἐθανάτωσαν ἐν λάκκῳ ζωήν μου καὶ ἐπέθηκαν λίθον ἐπ’ ἐμοί
SADE. Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 ὑπερεχύθη ὕδωρ ἐπὶ κεφαλήν μου εἶπα ἀπῶσμαι
SADE. Inundaverunt aquæ super caput meum: dixi: Perii.
55 ἐπεκαλεσάμην τὸ ὄνομά σου κύριε ἐκ λάκκου κατωτάτου
COPH. Invocavi nomen tuum Domine de lacu novissimo.
56 φωνήν μου ἤκουσας μὴ κρύψῃς τὰ ὦτά σου εἰς τὴν δέησίν μου
COPH. Vocem meam audisti: ne avertas aurem tuam a singultu meo, et clamoribus.
57 εἰς τὴν βοήθειάν μου ἤγγισας ἐν ᾗ σε ἡμέρᾳ ἐπεκαλεσάμην εἶπάς μοι μὴ φοβοῦ
COPH. Appropinquasti in die, quando invocavi te: dixisti: Ne timeas.
58 ἐδίκασας κύριε τὰς δίκας τῆς ψυχῆς μου ἐλυτρώσω τὴν ζωήν μου
RES. Iudicasti Domine causam animæ meæ, Redemptor vitæ meæ.
59 εἶδες κύριε τὰς ταραχάς μου ἔκρινας τὴν κρίσιν μου
RES. Vidisti Domine iniquitatem illorum adversum me: iudica iudicium meum.
60 εἶδες πᾶσαν τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν εἰς πάντας διαλογισμοὺς αὐτῶν ἐν ἐμοί
RES. Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 ἤκουσας τὸν ὀνειδισμὸν αὐτῶν πάντας τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν κατ’ ἐμοῦ
SIN. Audisti opprobrium eorum Domine, omnes cogitationes eorum adversum me:
62 χείλη ἐπανιστανομένων μοι καὶ μελέτας αὐτῶν κατ’ ἐμοῦ ὅλην τὴν ἡμέραν
SIN. Labia insurgentium mihi; et meditationes eorum adversum me tota die.
63 καθέδραν αὐτῶν καὶ ἀνάστασιν αὐτῶν ἐπίβλεψον ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν
SIN. Sessionem eorum, et resurrectionem eorum vide, ego sum psalmus eorum.
64 ἀποδώσεις αὐτοῖς ἀνταπόδομα κύριε κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν
THAU. Redes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum.
65 ἀποδώσεις αὐτοῖς ὑπερασπισμὸν καρδίας μόχθον σου αὐτοῖς
THAU. Dabis eis scutum cordis laborem tuum.
66 καταδιώξεις ἐν ὀργῇ καὶ ἐξαναλώσεις αὐτοὺς ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ κύριε
THAU. Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis Domine.
