Θρῆνοι 3
1 ἐγὼ ἀνὴρ ὁ βλέπων πτωχείαν ἐν ῥάβδῳ θυμοῦ αὐτοῦ ἐπ’ ἐμέ
[Aleph Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis ejus.
2 παρέλαβέν με καὶ ἀπήγαγεν εἰς σκότος καὶ οὐ φῶς
Aleph Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 πλὴν ἐν ἐμοὶ ἐπέστρεψεν χεῖρα αὐτοῦ ὅλην τὴν ἡμέραν
Aleph Tantum in me vertit et convertit manum suam tota die.
4 ἐπαλαίωσεν σάρκας μου καὶ δέρμα μου ὀστέα μου συνέτριψεν
Beth Vetustam fecit pellem meam et carnem meam; contrivit ossa mea.
5 ἀνῳκοδόμησεν κατ’ ἐμοῦ καὶ ἐκύκλωσεν κεφαλήν μου καὶ ἐμόχθησεν
Beth Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle et labore.
6 ἐν σκοτεινοῖς ἐκάθισέν με ὡς νεκροὺς αἰῶνος
Beth In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 ἀνῳκοδόμησεν κατ’ ἐμοῦ καὶ οὐκ ἐξελεύσομαι ἐβάρυνεν χαλκόν μου
Ghimel Circumædificavit adversum me, ut non egrediar; aggravavit compedem meum.
8 καί γε κεκράξομαι καὶ βοήσω ἀπέφραξεν προσευχήν μου
Ghimel Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 ἀνῳκοδόμησεν ὁδούς μου ἐνέφραξεν τρίβους μου ἐτάραξεν
Ghimel Conclusit vias meas lapidibus quadris; semitas meas subvertit.
10 ἄρκος ἐνεδρεύουσα αὐτός μοι λέων ἐν κρυφαίοις
Daleth Ursus insidians factus est mihi, leo in absconditis.
11 κατεδίωξεν ἀφεστηκότα καὶ κατέπαυσέν με ἔθετό με ἠφανισμένην
Daleth Semitas meas subvertit, et confregit me; posuit me desolatam.
12 ἐνέτεινεν τόξον αὐτοῦ καὶ ἐστήλωσέν με ὡς σκοπὸν εἰς βέλος
Daleth Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 εἰσήγαγεν τοῖς νεφροῖς μου ἰοὺς φαρέτρας αὐτοῦ
He Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
14 ἐγενήθην γέλως παντὶ λαῷ μου ψαλμὸς αὐτῶν ὅλην τὴν ἡμέραν
He Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 ἐχόρτασέν με πικρίας ἐμέθυσέν με χολῆς
He Replevit me amaritudinibus; inebriavit me absinthio.
16 καὶ ἐξέβαλεν ψήφῳ ὀδόντας μου ἐψώμισέν με σποδόν
Vau Et fregit ad numerum dentes meos; cibavit me cinere.
17 καὶ ἀπώσατο ἐξ εἰρήνης ψυχήν μου ἐπελαθόμην ἀγαθὰ
Vau Et repulsa est a pace anima mea; oblitus sum bonorum.
18 καὶ εἶπα ἀπώλετο νεῖκός μου καὶ ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ κυρίου
Vau Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 ἐμνήσθην ἀπὸ πτωχείας μου καὶ ἐκ διωγμοῦ μου πικρίας καὶ χολῆς μου
Zain Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii et fellis.
20 μνησθήσεται καὶ καταδολεσχήσει ἐπ’ ἐμὲ ἡ ψυχή μου
Zain Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 ταύτην τάξω εἰς τὴν καρδίαν μου διὰ τοῦτο ὑπομενῶ
Zain Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
Heth Misericordiæ Domini, quia non sumus consumpti; quia non defecerunt miserationes ejus.
Heth Novi diluculo, multa est fides tua.
Heth Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum.
25 ἀγαθὸς κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτόν ψυχῇ ἣ ζητήσει αὐτὸν ἀγαθὸν
Teth Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
26 καὶ ὑπομενεῖ καὶ ἡσυχάσει εἰς τὸ σωτήριον κυρίου
Teth Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
27 ἀγαθὸν ἀνδρὶ ὅταν ἄρῃ ζυγὸν ἐν νεότητι αὐτοῦ
Teth Bonum est viro cum portaverit jugum ab adolescentia sua.
28 καθήσεται κατὰ μόνας καὶ σιωπήσεται ὅτι ἦρεν ἐφ’ ἑαυτῷ
Jod Sedebit solitarius, et tacebit, quia levavit super se.
Jod Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 δώσει τῷ παίοντι αὐτὸν σιαγόνα χορτασθήσεται ὀνειδισμῶν
Jod Dabit percutienti se maxillam: saturabitur opprobriis.
31 ὅτι οὐκ εἰς τὸν αἰῶνα ἀπώσεται κύριος
Caph Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 ὅτι ὁ ταπεινώσας οἰκτιρήσει κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους αὐτοῦ
Caph Quia si abjecit, et miserebitur, secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 ὅτι οὐκ ἀπεκρίθη ἀπὸ καρδίας αὐτοῦ καὶ ἐταπείνωσεν υἱοὺς ἀνδρός
Caph Non enim humiliavit ex corde suo et abjecit filios hominum.
34 τοῦ ταπεινῶσαι ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ πάντας δεσμίους γῆς
Lamed Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ.
35 τοῦ ἐκκλῖναι κρίσιν ἀνδρὸς κατέναντι προσώπου ὑψίστου
Lamed Ut declinaret judicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 καταδικάσαι ἄνθρωπον ἐν τῷ κρίνεσθαι αὐτὸν κύριος οὐκ εἶπεν
Lamed Ut perverteret hominem in judicio suo; Dominus ignoravit.
37 τίς οὕτως εἶπεν καὶ ἐγενήθη κύριος οὐκ ἐνετείλατο
Mem Quis est iste qui dixit ut fieret, Domino non jubente?
38 ἐκ στόματος ὑψίστου οὐκ ἐξελεύσεται τὰ κακὰ καὶ τὸ ἀγαθόν
Mem Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 τί γογγύσει ἄνθρωπος ζῶν ἀνὴρ περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ
Mem Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 ἐξηρευνήθη ἡ ὁδὸς ἡμῶν καὶ ἠτάσθη καὶ ἐπιστρέψωμεν ἕως κυρίου
Nun Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
41 ἀναλάβωμεν καρδίας ἡμῶν ἐπὶ χειρῶν πρὸς ὑψηλὸν ἐν οὐρανῷ
Nun Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
42 ἡμαρτήσαμεν ἠσεβήσαμεν καὶ οὐχ ἱλάσθης
Nun Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus; idcirco tu inexorabilis es.
43 ἐπεσκέπασας ἐν θυμῷ καὶ ἀπεδίωξας ἡμᾶς ἀπέκτεινας οὐκ ἐφείσω
Samech Operuisti in furore, et percussisti nos; occidisti, nec pepercisti.
44 ἐπεσκέπασας νεφέλην σεαυτῷ εἵνεκεν προσευχῆς
Samech Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 καμμύσαι με καὶ ἀπωσθῆναι ἔθηκας ἡμᾶς ἐν μέσῳ τῶν λαῶν
Samech Eradicationem et abjectionem posuisti me in medio populorum.
46 διήνοιξαν ἐφ’ ἡμᾶς τὸ στόμα αὐτῶν πάντες οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν
Phe Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 φόβος καὶ θυμὸς ἐγενήθη ἡμῖν ἔπαρσις καὶ συντριβή
Phe Formido et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 ἀφέσεις ὑδάτων κατάξει ὁ ὀφθαλμός μου ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς τοῦ λαοῦ μου
Phe Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
49 ὁ ὀφθαλμός μου κατεπόθη καὶ οὐ σιγήσομαι τοῦ μὴ εἶναι ἔκνηψιν
Ain Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies.
50 ἕως οὗ διακύψῃ καὶ ἴδῃ κύριος ἐξ οὐρανοῦ
Ain Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
51 ὁ ὀφθαλμός μου ἐπιφυλλιεῖ ἐπὶ τὴν ψυχήν μου παρὰ πάσας θυγατέρας πόλεως
Ain Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
52 θηρεύοντες ἐθήρευσάν με ὡς στρουθίον οἱ ἐχθροί μου δωρεάν
Sade Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 ἐθανάτωσαν ἐν λάκκῳ ζωήν μου καὶ ἐπέθηκαν λίθον ἐπ’ ἐμοί
Sade Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 ὑπερεχύθη ὕδωρ ἐπὶ κεφαλήν μου εἶπα ἀπῶσμαι
Sade Inundaverunt aquæ super caput meum; dixi: Perii.
55 ἐπεκαλεσάμην τὸ ὄνομά σου κύριε ἐκ λάκκου κατωτάτου
Coph Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.
56 φωνήν μου ἤκουσας μὴ κρύψῃς τὰ ὦτά σου εἰς τὴν δέησίν μου
Coph Vocem meam audisti; ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus.
57 εἰς τὴν βοήθειάν μου ἤγγισας ἐν ᾗ σε ἡμέρᾳ ἐπεκαλεσάμην εἶπάς μοι μὴ φοβοῦ
Coph Appropinquasti in die quando invocavi te; dixisti: Ne timeas.
58 ἐδίκασας κύριε τὰς δίκας τῆς ψυχῆς μου ἐλυτρώσω τὴν ζωήν μου
Res Judicasti, Domine, causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
59 εἶδες κύριε τὰς ταραχάς μου ἔκρινας τὴν κρίσιν μου
Res Vidisti, Domine, iniquitatem illorum adversum me: judica judicium meum.
60 εἶδες πᾶσαν τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν εἰς πάντας διαλογισμοὺς αὐτῶν ἐν ἐμοί
Res Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 ἤκουσας τὸν ὀνειδισμὸν αὐτῶν πάντας τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν κατ’ ἐμοῦ
Sin Audisti opprobrium eorum, Domine, omnes cogitationes eorum adversum me.
62 χείλη ἐπανιστανομένων μοι καὶ μελέτας αὐτῶν κατ’ ἐμοῦ ὅλην τὴν ἡμέραν
Sin Labia insurgentium mihi, et meditationes eorum adversum me tota die.
63 καθέδραν αὐτῶν καὶ ἀνάστασιν αὐτῶν ἐπίβλεψον ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν
Sin Sessionem eorum et resurrectionem eorum vide; ego sum psalmus eorum.
64 ἀποδώσεις αὐτοῖς ἀνταπόδομα κύριε κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν
Thau Redes eis vicem, Domine, juxta opera manuum suarum.
65 ἀποδώσεις αὐτοῖς ὑπερασπισμὸν καρδίας μόχθον σου αὐτοῖς
Thau Dabis eis scutum cordis, laborem tuum.
66 καταδιώξεις ἐν ὀργῇ καὶ ἐξαναλώσεις αὐτοὺς ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ κύριε
Thau Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis, Domine.]
