Ἰώβ 22
1 ὑπολαβὼν δὲ Ελιφας ὁ Θαιμανίτης λέγει
respondens autem Eliphaz Themanites dixit
2 πότερον οὐχὶ ὁ κύριός ἐστιν ὁ διδάσκων σύνεσιν καὶ ἐπιστήμην
numquid Deo conparari potest homo etiam cum perfectae fuerit scientiae
3 τί γὰρ μέλει τῷ κυρίῳ ἐὰν σὺ ἦσθα τοῖς ἔργοις ἄμεμπτος ἢ ὠφέλεια ὅτι ἁπλώσῃς τὴν ὁδόν σου
quid prodest Deo si iustus fueris aut quid ei confers si inmaculata fuerit via tua
4 ἦ λόγον σου ποιούμενος ἐλέγξει σε καὶ συνεισελεύσεταί σοι εἰς κρίσιν
numquid timens arguet te et veniet tecum in iudicium
5 πότερον οὐχ ἡ κακία σού ἐστιν πολλή ἀναρίθμητοι δέ σού εἰσιν αἱ ἁμαρτίαι
et non propter malitiam tuam plurimam et infinitas iniquitates tuas
6 ἠνεχύραζες δὲ τοὺς ἀδελφούς σου διὰ κενῆς ἀμφίασιν δὲ γυμνῶν ἀφείλου
abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa et nudos spoliasti vestibus
7 οὐδὲ ὕδωρ διψῶντας ἐπότισας ἀλλὰ πεινώντων ἐστέρησας ψωμόν
aquam lasso non dedisti et esurienti subtraxisti panem
8 ἐθαύμασας δέ τινων πρόσωπον ᾤκισας δὲ τοὺς ἐπὶ τῆς γῆς
in fortitudine brachii tui possidebas terram et potentissimus obtinebas eam
9 χήρας δὲ ἐξαπέστειλας κενάς ὀρφανοὺς δὲ ἐκάκωσας
viduas dimisisti vacuas et lacertos pupillorum comminuisti
10 τοιγαροῦν ἐκύκλωσάν σε παγίδες καὶ ἐσπούδασέν σε πόλεμος ἐξαίσιος
propterea circumdatus es laqueis et conturbat te formido subita
11 τὸ φῶς σοι σκότος ἀπέβη κοιμηθέντα δὲ ὕδωρ σε ἐκάλυψεν
et putabas te tenebras non visurum et impetu aquarum inundantium non oppressurum
12 μὴ οὐχὶ ὁ τὰ ὑψηλὰ ναίων ἐφορᾷ τοὺς δὲ ὕβρει φερομένους ἐταπείνωσεν
an cogitas quod Deus excelsior caelo et super stellarum vertices sublimetur
13 καὶ εἶπας τί ἔγνω ὁ ἰσχυρός ἦ κατὰ τοῦ γνόφου κρινεῖ
et dicis quid enim novit Deus et quasi per caliginem iudicat
14 νέφη ἀποκρυφὴ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὁραθήσεται καὶ γῦρον οὐρανοῦ διαπορεύσεται
nubes latibulum eius nec nostra considerat et circa cardines caeli perambulat
15 μὴ τρίβον αἰώνιον φυλάξεις ἣν ἐπάτησαν ἄνδρες ἄδικοι
numquid semitam saeculorum custodire cupis quam calcaverunt viri iniqui
16 οἳ συνελήμφθησαν ἄωροι ποταμὸς ἐπιρρέων οἱ θεμέλιοι αὐτῶν
qui sublati sunt ante tempus suum et fluvius subvertit fundamentum eorum
17 οἱ λέγοντες κύριος τί ποιήσει ἡμῖν ἢ τί ἐπάξεται ἡμῖν ὁ παντοκράτωρ
qui dicebant Deo recede a nobis et quasi nihil possit facere Omnipotens aestimabant eum
18 ὃς δὲ ἐνέπλησεν τοὺς οἴκους αὐτῶν ἀγαθῶν βουλὴ δὲ ἀσεβῶν πόρρω ἀπ’ αὐτοῦ
cum ille implesset domos eorum bonis quorum sententia procul sit a me
19 ἰδόντες δίκαιοι ἐγέλασαν ἄμεμπτος δὲ ἐμυκτήρισεν
videbunt iusti et laetabuntur et innocens subsannabit eos
20 εἰ μὴ ἠφανίσθη ἡ ὑπόστασις αὐτῶν καὶ τὸ κατάλειμμα αὐτῶν καταφάγεται πῦρ
nonne succisa est erectio eorum et reliquias eorum devoravit ignis
21 γενοῦ δὴ σκληρός ἐὰν ὑπομείνῃς εἶτ’ ὁ καρπός σου ἔσται ἐν ἀγαθοῖς
adquiesce igitur ei et habeto pacem et per haec habebis fructus optimos
22 ἔκλαβε δὲ ἐκ στόματος αὐτοῦ ἐξηγορίαν καὶ ἀνάλαβε τὰ ῥήματα αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ σου
suscipe ex ore illius legem et pone sermones eius in corde tuo
23 ἐὰν δὲ ἐπιστραφῇς καὶ ταπεινώσῃς σεαυτὸν ἔναντι κυρίου πόρρω ἐποίησας ἀπὸ διαίτης σου τὸ ἄδικον
si reversus fueris ad Omnipotentem aedificaberis et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo
24 θήσῃ ἐπὶ χώματι ἐν πέτρᾳ καὶ ὡς πέτρᾳ χειμάρρους Ωφιρ
dabit pro terra silicem et pro silice torrentes aureos
25 ἔσται οὖν σου ὁ παντοκράτωρ βοηθὸς ἀπὸ ἐχθρῶν καθαρὸν δὲ ἀποδώσει σε ὥσπερ ἀργύριον πεπυρωμένον
eritque Omnipotens contra hostes tuos et argentum coacervabitur tibi
26 εἶτα παρρησιασθήσῃ ἔναντι κυρίου ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν ἱλαρῶς
tunc super Omnipotentem deliciis afflues et elevabis ad Deum faciem tuam
27 εὐξαμένου δέ σου πρὸς αὐτὸν εἰσακούσεταί σου δώσει δέ σοι ἀποδοῦναι τὰς εὐχάς
rogabis eum et exaudiet te et vota tua reddes
28 ἀποκαταστήσει δέ σοι δίαιταν δικαιοσύνης ἐπὶ δὲ ὁδοῖς σου ἔσται φέγγος
decernes rem et veniet tibi et in viis tuis splendebit lumen
29 ὅτι ἐταπείνωσεν αὐτόν καὶ ἐρεῖς ὑπερηφανεύσατο καὶ κύφοντα ὀφθαλμοῖς σώσει
qui enim humiliatus fuerit erit in gloria et qui inclinaverit oculos suos ipse salvabitur
30 ῥύσεται ἀθῷον καὶ διασώθητι ἐν καθαραῖς χερσίν σου
salvabitur innocens salvabitur autem munditia manuum suarum
