Ἰώβ 17
1 ὀλέκομαι πνεύματι φερόμενος δέομαι δὲ ταφῆς καὶ οὐ τυγχάνω
Duh se moj kvari, dana mojih nestaje; grobovi su moji.
2 λίσσομαι κάμνων καὶ τί ποιήσας
Kod mene su rugaèi, i oko moje provodi noæi u jadu koji mi zadaju.
3 ἔκλεψαν δέ μου τὰ ὑπάρχοντα ἀλλότριοι τίς ἐστιν οὗτος τῇ χειρί μου συνδεθήτω
Daj mi ko æe jamèiti kod tebe; ko je taj koji æe se rukovati sa mnom?
4 ὅτι καρδίαν αὐτῶν ἔκρυψας ἀπὸ φρονήσεως διὰ τοῦτο οὐ μὴ ὑψώσῃς αὐτούς
Jer si od njihova srca sakrio razum; zato ih neæeš uzvisiti.
5 τῇ μερίδι ἀναγγελεῖ κακίας ὀφθαλμοὶ δέ μου ἐφ’ υἱοῖς ἐτάκησαν
Ko laska prijateljima, njegovijem æe sinovima oèi posahnuti.
6 ἔθου δέ με θρύλημα ἐν ἔθνεσιν γέλως δὲ αὐτοῖς ἀπέβην
Uèinio je od mene prièu narodima, i postao sam bubnjanje meðu njima.
7 πεπώρωνται γὰρ ἀπὸ ὀργῆς οἱ ὀφθαλμοί μου πεπολιόρκημαι μεγάλως ὑπὸ πάντων
Potamnjelo je oko moje od jada, i svi udi moji postaše kao sjen.
8 θαῦμα ἔσχεν ἀληθινοὺς ἐπὶ τούτῳ δίκαιος δὲ ἐπὶ παρανόμῳ ἐπανασταίη
Zaèudiæe se tome pravi, i bezazleni æe ustati na licemjere.
9 σχοίη δὲ πιστὸς τὴν ἑαυτοῦ ὁδόν καθαρὸς δὲ χεῖρας ἀναλάβοι θάρσος
Ali æe se pravednik držati svojega puta, i ko je èistijeh ruku veæma æe ojaèati.
10 οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ πάντες ἐρείδετε καὶ δεῦτε δή οὐ γὰρ εὑρίσκω ἐν ὑμῖν ἀληθές
A vi vratite se svikoliki i hodite; neæu naæi mudra meðu vama.
11 αἱ ἡμέραι μου παρῆλθον ἐν βρόμῳ ἐρράγη δὲ τὰ ἄρθρα τῆς καρδίας μου
Dani moji proðoše, misli moje pokidaše se, što imah u srcu.
12 νύκτα εἰς ἡμέραν ἔθηκαν φῶς ἐγγὺς ἀπὸ προσώπου σκότους
Od noæi naèiniše dan, i svjetlost je blizu mraka.
Da bih se nadao, grob æe mi biti kuæa; u tami æu prostrijeti postelju sebi. (Sheol h7585)
14 θάνατον ἐπεκαλεσάμην πατέρα μου εἶναι μητέρα δέ μου καὶ ἀδελφὴν σαπρίαν
Grobu vièem: ti si otac moj; crvima: ti si mati moja, ti si sestra moja.
15 ποῦ οὖν μου ἔτι ἐστὶν ἡ ἐλπίς ἦ τὰ ἀγαθά μου ὄψομαι
I gdje je sada nadanje moje? moje nadanje ko æe vidjeti?
