Ἱερεμίας 41
1 ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ιερεμιαν παρὰ κυρίου καὶ Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ πᾶν τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ γῆ ἀρχῆς αὐτοῦ ἐπολέμουν ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Ιουδα λέγων
Ie amy volam-paha-fitoy, le nivotrak’ amy Gedalia ana’ i Ahikame e Mitspà ao t’Ismaele ana’ i Netania, ana’ i Elisama tirim-panjaka, ie mpiamo roandria’ i mpanjakaio, reketse ty lahilahy folo, vaho nitrao-pikama e Mitspa ao.
2 οὕτως εἶπεν κύριος βάδισον πρὸς Σεδεκιαν βασιλέα Ιουδα καὶ ἐρεῖς αὐτῷ οὕτως εἶπεν κύριος παραδόσει παραδοθήσεται ἡ πόλις αὕτη εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος καὶ συλλήμψεται αὐτὴν καὶ καύσει αὐτὴν ἐν πυρί
Niongak’ amy zao t’Ismaele ana’ i Netania naho i folo lahy nindre ama’e rey, vaho linihi’ iereo fibara t’i Gedalia ana’ i Ahikame, ana’ i Safane; vinono iereo i noriza’ i mpanjaka’ i Baveley ho mpifehe’ i taneiy.
3 καὶ σὺ οὐ μὴ σωθῇς ἐκ χειρὸς αὐτοῦ καὶ συλλήμψει συλλημφθήσῃ καὶ εἰς χεῖρας αὐτοῦ δοθήσῃ καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὄψονται καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ μετὰ τοῦ στόματός σου λαλήσει καὶ εἰς Βαβυλῶνα εἰσελεύσῃ
Zinama’ Ismaele ka ze nte-Iehodà mpiama’e ao, o niharo amy Gedalia e Mitspào naho o nte-Kasdy nizoeñeo, o lahin-defoñeo.
4 ἀλλὰ ἄκουσον τὸν λόγον κυρίου Σεδεκια βασιλεῦ Ιουδα οὕτως λέγει κύριος
Ie herone amy namonoa’e i Gedaliay, ie tsy eo ty naharendreke,
5 ἐν εἰρήνῃ ἀποθανῇ καὶ ὡς ἔκλαυσαν τοὺς πατέρας σου τοὺς βασιλεύσαντας πρότερόν σου κλαύσονται καὶ σὲ καὶ ὦ αδων κόψονταί σε ὅτι λόγον ἐγὼ ἐλάλησα εἶπεν κύριος
le totsake eo t’ indaty valompolo boake Sekeme naho boake Silò naho hirike Somerone, an-tanteahetse hinaratse naho sikiñe riniatse, vaho an-tsandriñe linililily, ninday enga mahakama naho embok’ am-pitàñe homb’añ’anjomba’ Iehovà mb’eo.
6 καὶ ἐλάλησεν Ιερεμιας πρὸς τὸν βασιλέα Σεδεκιαν πάντας τοὺς λόγους τούτους ἐν Ιερουσαλημ
Aa le niavotse i Mitspà t’Ismaele ana’ i Netania hifanalaka am’ iereo, nangololoike ty rovetse t’ie nañavelo mb’eo; ie nigadoñe am’ iereo, le hoe ty asa’e ama’e: Antao homb’e Gedalia ana’ i Ahikame mb’eo.
7 καὶ ἡ δύναμις βασιλέως Βαβυλῶνος ἐπολέμει ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ τὰς πόλεις Ιουδα ἐπὶ Λαχις καὶ ἐπὶ Αζηκα ὅτι αὗται κατελείφθησαν ἐν πόλεσιν Ιουδα πόλεις ὀχυραί
Aa ie naneñateña i rovay le zinama’ Ismaele ana’ i Netania rekets’ o mpiama’eo vaho namokovoko iareo am-po kadaha ao.
8 ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ιερεμιαν παρὰ κυρίου μετὰ τὸ συντελέσαι τὸν βασιλέα Σεδεκιαν διαθήκην πρὸς τὸν λαὸν τοῦ καλέσαι ἄφεσιν
Fe nizoeñe am’ iereo t’indaty folo nanao ty hoe amy Ismaele, Ko avetra’o fa aman-kaja mikafitse an-tonda ao, ty vare-bolè, naho ampemba, naho menake vaho tantele. Aa le napo’e, tsy vinono’e miharo amo rolongo’eo.
9 τοῦ ἐξαποστεῖλαι ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ τὸν Εβραῖον καὶ τὴν Εβραίαν ἐλευθέρους πρὸς τὸ μὴ δουλεύειν ἄνδρα ἐξ Ιουδα
I kadaha najorobo’ Ismaele i lolo amy Gedalia rezay le ty nanoe’ i Asa mpanjaka ty amy Baasa mpanjaka’ Israeley; le natsafe’ Ismaele ana’ i Netania ama’e ao o vinonoo.
10 καὶ ἐπεστράφησαν πάντες οἱ μεγιστᾶνες καὶ πᾶς ὁ λαὸς οἱ εἰσελθόντες ἐν τῇ διαθήκῃ τοῦ ἀποστεῖλαι ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ
Le fonga nendese’ Ismaele an-drohy añe ty sehanga’ ondaty e Mitspà ao, o anak’ ampela’ i mpanjakaio naho ze kila ondaty nengañe e Mitspà ao, o nafanto’ i Nebozaradene mpifehe mpigaritse amy Gedalia, ana’ i Ahikame; aa le nasese’ Ismaele ana’ i Natania an-drohy vaho nienga hitsake mb’amo ana’ i Amaneo añe.
11 καὶ ἔωσαν αὐτοὺς εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας
Aa ie jinanji’ Iohanane ana’ i Karea naho o mpifehen-dahindefo mpiama’eo ty halò-tsereke nanoe’ Ismaele ana’ i Netania,
12 καὶ ἐγενήθη λόγος κυρίου πρὸς Ιερεμιαν λέγων
le nendese’iereo o lahilahy iabio naho nionjoñe mb’eo hifangantotse am’Ismaele ana’ i Netania, vaho nitendrek’ ama’e an-drano-bey e Gibone eo.
13 οὕτως εἶπεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ ἐγὼ ἐθέμην διαθήκην πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἐξειλάμην αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐξ οἴκου δουλείας λέγων
Le ie niisa’ o hene ondaty nindre am’ Ismaeleo t’Iohanane ana’ i Karea, naho o mpifehe lahin-defoñe nindre ama’eo, le nifale,
14 ὅταν πληρωθῇ ἓξ ἔτη ἀποστελεῖς τὸν ἀδελφόν σου τὸν Εβραῖον ὃς πραθήσεταί σοι καὶ ἐργᾶταί σοι ἓξ ἔτη καὶ ἐξαποστελεῖς αὐτὸν ἐλεύθερον καὶ οὐκ ἤκουσάν μου καὶ οὐκ ἔκλιναν τὸ οὖς αὐτῶν
naho songa niamboho vaho niveve mb’ am’ Iohanane ana’ i Karea mb’eo ondaty nasese’ Ismaele an-drohy boake Mitspào.
15 καὶ ἐπέστρεψαν σήμερον ποιῆσαι τὸ εὐθὲς πρὸ ὀφθαλμῶν μου τοῦ καλέσαι ἄφεσιν ἕκαστον τοῦ πλησίον αὐτοῦ καὶ συνετέλεσαν διαθήκην κατὰ πρόσωπόν μου ἐν τῷ οἴκῳ οὗ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτῷ
Fe niborafitse am’ Iehonane t’Ismaele ana’ i Netania reketse ty ondaty valo, nimb’ amo ana’ i Amoneo mb’eo.
16 καὶ ἐπεστρέψατε καὶ ἐβεβηλώσατε τὸ ὄνομά μου τοῦ ἐπιστρέψαι ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ οὓς ἐξαπεστείλατε ἐλευθέρους τῇ ψυχῇ αὐτῶν ὑμῖν εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας
Aa le nendese’ Iohanane, ana’ i Karea, naho ze hene mpifehe lahin-defoñe nindre ama’e, ty sisa’ ondaty rinambe’e am’Ismaele ana’ i Netania, boak’e Mitspàao—ie fa vinono’e t’i Gedalia ana’ i Ahikame naho o mpiama’eo—o lahilahio naho o lahindefoñeo naho o rakembao, naho o ajajao, naho o vositse nendese’e boake Giboneo,
17 διὰ τοῦτο οὕτως εἶπεν κύριος ὑμεῖς οὐκ ἠκούσατέ μου τοῦ καλέσαι ἄφεσιν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ ἰδοὺ ἐγὼ καλῶ ἄφεσιν ὑμῖν εἰς μάχαιραν καὶ εἰς τὸν θάνατον καὶ εἰς τὸν λιμὸν καὶ δώσω ὑμᾶς εἰς διασπορὰν πάσαις ταῖς βασιλείαις τῆς γῆς
le nienga, vaho nañialo an-kialo’ i Kimhame marine i Betlekheme añe, hiavotse mb’e Mitsraime añe,
18 καὶ δώσω τοὺς ἄνδρας τοὺς παρεληλυθότας τὴν διαθήκην μου τοὺς μὴ στήσαντας τὴν διαθήκην μου ἣν ἐποίησαν κατὰ πρόσωπόν μου τὸν μόσχον ὃν ἐποίησαν ἐργάζεσθαι αὐτῷ
ty amo nte-Kasdio, amy t’ie nihembaña’ iereo, ty amy namonoa’ Ismaele ana’ i Netania t’i Gedalia ana’ i Ahikame, i nampifelehe’ i mpanjaka’ i Baveley i taneiy.
19 τοὺς ἄρχοντας Ιουδα καὶ τοὺς δυνάστας καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὸν λαόν
20 καὶ δώσω αὐτοὺς τοῖς ἐχθροῖς αὐτῶν καὶ ἔσται τὰ θνησιμαῖα αὐτῶν βρῶσις τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς
21 καὶ τὸν Σεδεκιαν βασιλέα τῆς Ιουδαίας καὶ τοὺς ἄρχοντας αὐτῶν δώσω εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ δύναμις βασιλέως Βαβυλῶνος τοῖς ἀποτρέχουσιν ἀπ’ αὐτῶν
22 ἰδοὺ ἐγὼ συντάσσω φησὶν κύριος καὶ ἐπιστρέψω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν ταύτην καὶ πολεμήσουσιν ἐπ’ αὐτὴν καὶ λήμψονται αὐτὴν καὶ κατακαύσουσιν αὐτὴν ἐν πυρὶ καὶ τὰς πόλεις Ιουδα καὶ δώσω αὐτὰς ἐρήμους ἀπὸ κατοικούντων
