Ἠσαΐας 33

1 οὐαὶ τοῖς ταλαιπωροῦσιν ὑμᾶς ὑμᾶς δὲ οὐδεὶς ποιεῖ ταλαιπώρους καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς οὐκ ἀθετεῖ ἁλώσονται οἱ ἀθετοῦντες καὶ παραδοθήσονται καὶ ὡς σὴς ἐπὶ ἱματίου οὕτως ἡττηθήσονται

И өзүң булаң-талаң қилинмиған, башқиларни булаң-талаң қилғучи, Башқилар саңа асийлиқ қилмиған, Өзүң асийлиқ қилғучи, Сениң һалиңға вай! Сән булаң-талаңни болди қилишиң билән, Өзүң булаң-талаң қилинисән; Сән асийлиқни болди қилишиң билән, Өзүң асийлиққа учрайсән;

2 κύριε ἐλέησον ἡμᾶς ἐπὶ σοὶ γὰρ πεποίθαμεν ἐγενήθη τὸ σπέρμα τῶν ἀπειθούντων εἰς ἀπώλειαν ἡ δὲ σωτηρία ἡμῶν ἐν καιρῷ θλίψεως

И Пәрвәрдигар, бизгә меһри-шәпқәт көрсәткәйсән; Биз Сени үмүт билән күтүп кәлдуқ; Өтүнимизки, Сән һәр сәһәр [Исраилға] күчлүк биләк-қол, Қийинчилиқ пәйтлиридә ниҗатимиз болғайсән.

3 διὰ φωνὴν τοῦ φόβου σου ἐξέστησαν λαοὶ ἀπὸ τοῦ φόβου σου καὶ διεσπάρησαν τὰ ἔθνη

Топ-топ адәмләрниң ғовға-чуқанлиридин хәлиқләр бәдәр қачиду; Сән [Худа] қәддиңни тик қилишиң билән әлләр питирап кетиду;

4 νῦν δὲ συναχθήσεται τὰ σκῦλα ὑμῶν μικροῦ καὶ μεγάλου ὃν τρόπον ἐάν τις συναγάγῃ ἀκρίδας οὕτως ἐμπαίξουσιν ὑμῖν

Чекәткә личинкилири от-көкләрни жиғип йәвалғандәк, Силәргә бекитип берилгән олҗа жиғивелиниду; Чекәткиләр уян-буян жүгүргәндәк адәмләр олҗа үстидә уян-буян жүгүрүшиду.

5 ἅγιος ὁ θεὸς ὁ κατοικῶν ἐν ὑψηλοῖς ἐνεπλήσθη Σιων κρίσεως καὶ δικαιοσύνης

Пәрвәрдигар үстүн туриду, Бәрһәқ, Униң туралғуси жуқуридидур; У Зионға адаләт вә һәққанийлиқ толдурди;

6 ἐν νόμῳ παραδοθήσονται ἐν θησαυροῖς ἡ σωτηρία ἡμῶν ἐκεῖ σοφία καὶ ἐπιστήμη καὶ εὐσέβεια πρὸς τὸν κύριον οὗτοί εἰσιν θησαυροὶ δικαιοσύνης

У болса күнлириңларниң теч-аманлиғи, ниҗатлиқ, даналиқ вә билимниң байлиқлири болиду; Пәрвәрдигардин қорқуш Униң үчүн гөһәрдур.

7 ἰδοὺ δὴ ἐν τῷ φόβῳ ὑμῶν αὐτοὶ φοβηθήσονται οὓς ἐφοβεῖσθε φοβηθήσονται ἀφ’ ὑμῶν ἄγγελοι γὰρ ἀποσταλήσονται ἀξιοῦντες εἰρήνην πικρῶς κλαίοντες παρακαλοῦντες εἰρήνην

Мана, уларниң палванлири сиртта туруп налә-пәряд көтириду; Сүлһ-әһдә түзгән әлчиләр қаттиқ жиғлишиду;

8 ἐρημωθήσονται γὰρ αἱ τούτων ὁδοί πέπαυται ὁ φόβος τῶν ἐθνῶν καὶ ἡ πρὸς τούτους διαθήκη αἴρεται καὶ οὐ μὴ λογίσησθε αὐτοὺς ἀνθρώπους

Йоллар адәмсиз қалди; Өткүнчи йолчилар йоқ болди; У әһдини бузуп ташлиди; Шәһәрләрни көзигә илмайду, Адәмләрни һеч әтиварлимайду.

9 ἐπένθησεν ἡ γῆ ᾐσχύνθη ὁ Λίβανος ἕλη ἐγένετο ὁ Σαρων φανερὰ ἔσται ἡ Γαλιλαία καὶ ὁ Κάρμηλος

Зимин матәм тутиду, зәиплишиду; Ливан хиҗаләттин солишиду; Шарон чөл-баяванға айланди; Башан вә Кармәл болса қирип ташланди.

10 νῦν ἀναστήσομαι λέγει κύριος νῦν δοξασθήσομαι νῦν ὑψωθήσομαι

Мана һазир орнумдин туримән, — дәйду Пәрвәрдигар, — Һазир Өзүмни үстүн көрситимән, Һазир қәддимни көтиримән.

11 νῦν ὄψεσθε νῦν αἰσθηθήσεσθε ματαία ἔσται ἡ ἰσχὺς τοῦ πνεύματος ὑμῶν πῦρ ὑμᾶς κατέδεται

— Силәрниң боюңларда қуруқ от-чөпла бар, Пахал туғисиләр; Өз нәпәслириңлар от болуп өзүңларни жутуветиду;

12 καὶ ἔσονται ἔθνη κατακεκαυμένα ὡς ἄκανθα ἐν ἀγρῷ ἐρριμμένη καὶ κατακεκαυμένη

Әлләр болса һак көйдүрүлгәндәк көйдүрилиду; Орулған җиған-тикәнләрдәк отта көйдүрүветилиду.

13 ἀκούσονται οἱ πόρρωθεν ἃ ἐποίησα γνώσονται οἱ ἐγγίζοντες τὴν ἰσχύν μου

— И жирақтикиләр, Мениң қилғанлиримни аңлаңлар; Йеқиндикиләр, Мениң күч-қудритимни тонуп йетиңлар.

14 ἀπέστησαν οἱ ἐν Σιων ἄνομοι λήμψεται τρόμος τοὺς ἀσεβεῖς τίς ἀναγγελεῖ ὑμῖν ὅτι πῦρ καίεται τίς ἀναγγελεῖ ὑμῖν τὸν τόπον τὸν αἰώνιον

Зиондики гунакарлар қорқиду; Вәһимә ипласларни бесивалиду. [Улар]: «Аримиздики ким мәңгүлүк жутқур От билән биллә туриду? Ким әбәдил-әбәт ялқунлар билән бир маканда болиду?» — дәйду.

15 πορευόμενος ἐν δικαιοσύνῃ λαλῶν εὐθεῖαν ὁδόν μισῶν ἀνομίαν καὶ ἀδικίαν καὶ τὰς χεῖρας ἀποσειόμενος ἀπὸ δώρων βαρύνων τὰ ὦτα ἵνα μὴ ἀκούσῃ κρίσιν αἵματος καμμύων τοὺς ὀφθαλμοὺς ἵνα μὴ ἴδῃ ἀδικίαν

— «Һәққанийлиқ йолида маңидиған, Дурус-лилла гәп қилидиған, Залимлиқтин кәлгән һарам пайдиға нәпрәтлинидиған, Париларни сунғучиларни қолини пулаңшитип рәт қилидиған, Қанниң гепи болсила қулиқини йопуруп аңлимайдиған, Пәслик-рәзилликкә қарашни рәт қилип, көзини қачуридиған;

16 οὗτος οἰκήσει ἐν ὑψηλῷ σπηλαίῳ πέτρας ἰσχυρᾶς ἄρτος αὐτῷ δοθήσεται καὶ τὸ ὕδωρ αὐτοῦ πιστόν

У жуқурини макан қилиду; Қорам ташлар униң қорғини болуп, Жуқири униң башпанаһи болиду; Өз рисқи униңға берилиду, Униң сүйи капаләтлик болиду».

17 βασιλέα μετὰ δόξης ὄψεσθε καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν ὄψονται γῆν πόρρωθεν

— «Көзлириң Падишаһни гөзәллигидә көриду; Көзлириң узунға созулған зиминға нәзәр салиду.

18 ἡ ψυχὴ ὑμῶν μελετήσει φόβον ποῦ εἰσιν οἱ γραμματικοί ποῦ εἰσιν οἱ συμβουλεύοντες ποῦ ἐστιν ὁ ἀριθμῶν τοὺς τρεφομένους

Көңлүң вәһимә тоғрисида чоңқур ойға патиду; Ройхәтчи бәг қени? Олҗини өлчәйдиған таразичи бәг қени? Истиһкам-мунарларни саниғучи бәг қени?

19 μικρὸν καὶ μέγαν λαόν ᾧ οὐ συνεβουλεύσαντο οὐδὲ ᾔδει βαθύφωνον ὥστε μὴ ἀκοῦσαι λαὸς πεφαυλισμένος καὶ οὐκ ἔστιν τῷ ἀκούοντι σύνεσις

Қайтидин әшәддий хәлиқни көрмәйсән, — Сән аңқиралмайдиған, боғузида сөзләйдиған, Дудуқлап гәп қилидиған, гепини чүшинәлмәйдиған бир хәлиқни иккинчи көрмәйсән.

20 ἰδοὺ Σιων ἡ πόλις τὸ σωτήριον ἡμῶν οἱ ὀφθαλμοί σου ὄψονται Ιερουσαλημ πόλις πλουσία σκηναὶ αἳ οὐ μὴ σεισθῶσιν οὐδὲ μὴ κινηθῶσιν οἱ πάσσαλοι τῆς σκηνῆς αὐτῆς εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον οὐδὲ τὰ σχοινία αὐτῆς οὐ μὴ διαρραγῶσιν

Ибадәт һейтлиримиз өткүзүлидиған шәһәр Зионға қара; Сениң көзүң Йерусалимниң теч-аман макан болғанлиғини, Қозуқлири һәргиз жулунмайдиған, Танилири һәргиз үзүлмәйдиған, Иккинчи йөткәлмәйдиған чедир болғанлиғини көриду;

21 ὅτι τὸ ὄνομα κυρίου μέγα ὑμῖν τόπος ὑμῖν ἔσται ποταμοὶ καὶ διώρυγες πλατεῖς καὶ εὐρύχωροι οὐ πορεύσῃ ταύτην τὴν ὁδόν οὐδὲ πορεύσεται πλοῖον ἐλαῦνον

Шу йәрдә Пәрвәрдигарниң шан-шәриви бизгә көрүниду, — У Өзи дәриялар, кәң өстәңләр еқип туридиған бир җай болиду; Палақлар билән һайдалған һеч қандақ кемә у җайда қатнимайду, Вә яки һеч һәйвәтлик кемә у җайдин өтмәйду;

22 ὁ γὰρ θεός μου μέγας ἐστίν οὐ παρελεύσεταί με κύριος κριτὴς ἡμῶν κύριος ἄρχων ἡμῶν κύριος βασιλεὺς ἡμῶν κύριος οὗτος ἡμᾶς σώσει

Чүнки Пәрвәрдигар бизниң ниҗаткар-һакимимиз, Пәрвәрдигар бизгә қанун Бәргүчидур, Пәрвәрдигар — бизниң Падишасимиз, У бизни қутқузиду!

23 ἐρράγησαν τὰ σχοινία σου ὅτι οὐκ ἐνίσχυσεν ὁ ἱστός σου ἔκλινεν οὐ χαλάσει τὰ ἱστία οὐκ ἀρεῖ σημεῖον ἕως οὗ παραδοθῇ εἰς προνομήν τοίνυν πολλοὶ χωλοὶ προνομὴν ποιήσουσιν

Сениң тана-арғамчилириң бошиған болсиму, [Исраил] йәлкән хадисиниң турумини мустәһкәм қилалмисиму, Йәлкәнни йейип чиқиралмисиму, У чағда зор бир олҗа үләштүрүлиду; Һәтта ақсақ-токурларму олҗини алиду.

24 καὶ οὐ μὴ εἴπῃ κοπιῶ ὁ λαὸς ὁ ἐνοικῶν ἐν αὐτοῖς ἀφέθη γὰρ αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία

Шу чағда шу йәрдә турғучи: «Мән кесәл» демәйду; Шу җайни макан қилған хәлиқниң гуналири кәчүрүм қилиниду.