< Κατα Λουκαν 11 >

1 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τόπῳ τινὶ προσευχόμενον, ὡς ἐπαύσατο, εἶπέ τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν· Κύριε, δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι, καθὼς καὶ Ἰωάννης ἐδίδαξε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ.
اَنَنْتَرَں سَ کَسْمِںشْچِتْ سْتھانے پْرارْتھَیَتَ تَتْسَماپْتَو سَتْیاں تَسْیَیکَح شِشْیَسْتَں جَگادَ ہے پْرَبھو یوہَنْ یَتھا سْوَشِشْیانْ پْرارْتھَیِتُمْ اُپَدِشْٹَوانْ تَتھا بھَوانَپْیَسْمانْ اُپَدِشَتُ۔
2 εἶπε δὲ αὐτοῖς· ὅταν προσεύχησθε, λέγετε· Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·
تَسْماتْ سَ کَتھَیاماسَ، پْرارْتھَنَکالے یُویَمْ اِتّھَں کَتھَیَدھْوَں، ہے اَسْماکَں سْوَرْگَسْتھَپِتَسْتَوَ نامَ پُوجْیَں بھَوَتُ؛ تَوَ راجَتْوَں بھَوَتُ؛ سْوَرْگے یَتھا تَتھا پرِتھِوْیامَپِ تَویچّھَیا سَرْوَّں بھَوَتُ۔
3 τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δίδου ἡμῖν τὸ καθ᾽ ἡμέραν·
پْرَتْیَہَمْ اَسْماکَں پْرَیوجَنِییَں بھوجْیَں دیہِ۔
4 καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν· καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀφίεμεν παντὶ τῷ ὀφείλοντι ἡμῖν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
یَتھا وَیَں سَرْوّانْ اَپَرادھِنَح کْشَمامَہے تَتھا تْوَمَپِ پاپانْیَسْماکَں کْشَمَسْوَ۔ اَسْمانْ پَرِیکْشاں مانَیَ کِنْتُ پاپاتْمَنو رَکْشَ۔
5 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· τίς ἐξ ὑμῶν ἕξει φίλον, καὶ πορεύσεται πρὸς αὐτὸν μεσονυκτίου καὶ ἐρεῖ αὐτῷ· φίλε, χρῆσόν μοι τρεῖς ἄρτους,
پَشْچاتْ سوپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ یَدِ یُشْماکَں کَسْیَچِدْ بَنْدھُسْتِشْٹھَتِ نِشِیتھے چَ تَسْیَ سَمِیپَں سَ گَتْوا وَدَتِ،
6 ἐπειδὴ φίλος μου παρεγένετο ἐξ ὁδοῦ πρός με καὶ οὐκ ἔχω ὃ παραθήσω αὐτῷ·
ہے بَنْدھو پَتھِکَ ایکو بَنْدھُ رْمَمَ نِویشَنَمْ آیاتَح کِنْتُ تَسْیاتِتھْیَں کَرْتُّں مَمانْتِکے کِمَپِ ناسْتِ، اَتَایوَ پُوپَتْرَیَں مَہْیَمْ رِنَں دیہِ؛
7 κἀκεῖνος ἔσωθεν ἀποκριθεὶς εἴπῃ· μή μοι κόπους πάρεχε· ἤδη ἡ θύρα κέκλεισται καὶ τὰ παιδία μου μετ᾽ ἐμοῦ εἰς τὴν κοίτην εἰσίν· οὐ δύναμαι ἀναστὰς δοῦναί σοι;
تَدا سَ یَدِ گرِہَمَدھْیاتْ پْرَتِوَدَتِ ماں ما کْلِشانَ، اِدانِیں دْوارَں رُدّھَں شَیَنے مَیا سَہَ بالَکاشْچَ تِشْٹھَنْتِ تُبھْیَں داتُمْ اُتّھاتُں نَ شَکْنومِ،
8 λέγω ὑμῖν, εἰ καὶ οὐ δώσει αὐτῷ ἀναστὰς διὰ τὸ εἶναι αὐτοῦ φίλον, διά γε τὴν ἀναίδειαν αὐτοῦ ἐγερθεὶς δώσει αὐτῷ ὅσων χρῄζει.
تَرْہِ یُشْمانَہَں وَدامِ، سَ یَدِ مِتْرَتَیا تَسْمَے کِمَپِ داتُں نوتِّشْٹھَتِ تَتھاپِ وارَں وارَں پْرارْتھَناتَ اُتّھاپِتَح سَنْ یَسْمِنْ تَسْیَ پْرَیوجَنَں تَدیوَ داسْیَتِ۔
9 κἀγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν·
اَتَح کارَناتْ کَتھَیامِ، یاچَدھْوَں تَتو یُشْمَبھْیَں داسْیَتے، مرِگَیَدھْوَں تَتَ اُدّیشَں پْراپْسْیَتھَ، دْوارَمْ آہَتَ تَتو یُشْمَبھْیَں دْوارَں موکْشْیَتے۔
10 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιχθήσεται.
یو یاچَتے سَ پْراپْنوتِ، یو مرِگَیَتے سَ ایوودّیشَں پْراپْنوتِ، یو دْوارَمْ آہَنْتِ تَدَرْتھَں دْوارَں موچْیَتے۔
11 τίνα δὲ ἐξ ὑμῶν τὸν πατέρα αἰτήσει ὁ υἱὸς ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἰχθύν, μὴ ἀντὶ ἰχθύος ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ;
پُتْرینَ پُوپے یاچِتے تَسْمَے پاشانَں دَداتِ وا مَتْسْیے یاچِتے تَسْمَے سَرْپَں دَداتِ
12 ἢ καὶ ἐὰν αἰτήσῃ ᾠόν, μὴ ἐπιδώσει αὐτῷ σκορπίον;
وا اَنْڈے یاچِتے تَسْمَے ورِشْچِکَں دَداتِ یُشْماکَں مَدھْیے کَ ایتادرِشَح پِتاسْتے؟
13 εἰ οὖν ὑμεῖς, ὑπάρχοντες πονηροί, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει πνεῦμα ἀγαθὸν τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;
تَسْمادیوَ یُویَمَبھَدْرا اَپِ یَدِ سْوَسْوَبالَکیبھْیَ اُتَّمانِ دْرَوْیانِ داتُں جانِیتھَ تَرْہْیَسْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتا نِجَیاچَکیبھْیَح کِں پَوِتْرَمْ آتْمانَں نَ داسْیَتِ؟
14 Καὶ ἦν ἐκβάλλων δαιμόνιον, καὶ αὐτὸ ἦν κωφόν· ἐγένετο δὲ τοῦ δαιμονίου ἐξελθόντος ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμαζον οἱ ὄχλοι·
اَنَنْتَرَں یِیشُنا کَسْماچِّدْ ایکَسْمِنْ مُوکَبھُوتے تْیاجِتے سَتِ سَ بھُوتَتْیَکْتو مانُشو واکْیَں وَکْتُمْ آریبھے؛ تَتو لوکاح سَکَلا آشْچَرْیَّں مینِرے۔
15 τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον· ἐν Βεελζεβοὺλ τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
کِنْتُ تیشاں کیچِدُوچُ رْجَنویَں بالَسِبُوبا اَرْتھادْ بھُوتَراجینَ بھُوتانْ تْیاجَیَتِ۔
16 ἕτεροι δὲ πειράζοντες σημεῖον παρ᾽ αὐτοῦ ἐζήτουν ἐξ οὐρανοῦ.
تَں پَرِیکْشِتُں کیچِدْ آکاشِییَمْ ایکَں چِہْنَں دَرْشَیِتُں تَں پْرارْتھَیانْچَکْرِرے۔
17 αὐτὸς δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὰ διανοήματα εἶπεν αὐτοῖς· πᾶσα βασιλεία ἐφ᾽ ἑαυτὴν διαμερισθεῖσα, ἐρημοῦται, καὶ οἶκος ἐπὶ οἶκον, πίπτει.
تَدا سَ تیشاں مَنَحکَلْپَناں جْناتْوا کَتھَیاماسَ، کَسْیَچِدْ راجْیَسْیَ لوکا یَدِ پَرَسْپَرَں وِرُنْدھَنْتِ تَرْہِ تَدْ راجْیَمْ نَشْیَتِ؛ کیچِدْ گرِہَسْتھا یَدِ پَرَسْپَرَں وِرُنْدھَنْتِ تَرْہِ تیپِ نَشْیَنْتِ۔
18 εἰ δὲ καὶ ὁ σατανᾶς ἐφ᾽ ἑαυτὸν διεμερίσθη, πῶς σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ, ὅτι λέγετε ἐν Βεελζεβούλ με ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια;
تَتھَیوَ شَیتانَپِ سْوَلوکانْ یَدِ وِرُنَدّھِ تَدا تَسْیَ راجْیَں کَتھَں سْتھاسْیَتِ؟ بالَسِبُوباہَں بھُوتانْ تْیاجَیامِ یُویَمِتِ وَدَتھَ۔
19 εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβαλοῦσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ὑμῶν ἔσονται.
یَدْیَہَں بالَسِبُوبا بھُوتانْ تْیاجَیامِ تَرْہِ یُشْماکَں سَنْتاناح کینَ تْیاجَیَنْتِ؟ تَسْماتْ تَایوَ کَتھایا ایتَسْیا وِچارَیِتارو بھَوِشْیَنْتِ۔
20 εἰ δὲ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
کِنْتُ یَدْیَہَمْ اِیشْوَرَسْیَ پَراکْرَمینَ بھُوتانْ تْیاجَیامِ تَرْہِ یُشْماکَں نِکَٹَمْ اِیشْوَرَسْیَ راجْیَمَوَشْیَمْ اُپَتِشْٹھَتِ۔
21 ὅταν ὁ ἰσχυρὸς καθωπλισμένος φυλάσσῃ τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν, ἐν εἰρήνῃ ἐστὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ·
بَلَوانْ پُمانْ سُسَجَّمانو یَتِکالَں نِجاٹّالِکاں رَکْشَتِ تَتِکالَں تَسْیَ دْرَوْیَں نِرُپَدْرَوَں تِشْٹھَتِ۔
22 ἐπὰν δὲ ὁ ἰσχυρότερος αὐτοῦ ἐπελθὼν νικήσῃ αὐτόν, τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ αἴρει, ἐφ᾽ ᾗ ἐπεποίθει, καὶ τὰ σκῦλα αὐτοῦ διαδίδωσιν.
کِنْتُ تَسْمادْ اَدھِکَبَلَح کَشْچِداگَتْیَ یَدِ تَں جَیَتِ تَرْہِ ییشُ شَسْتْراسْتْریشُ تَسْیَ وِشْواسَ آسِیتْ تانِ سَرْوّانِ ہرِتْوا تَسْیَ دْرَوْیانِ گرِہْلاتِ۔
23 ὁ μὴ ὢν μετ᾽ ἐμοῦ κατ᾽ ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ᾽ ἐμοῦ σκορπίζει.
اَتَح کارَنادْ یو مَمَ سَپَکْشو نَ سَ وِپَکْشَح، یو مَیا سَہَ نَ سَںگرِہْلاتِ سَ وِکِرَتِ۔
24 Ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι᾽ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καὶ μὴ εὑρίσκον λέγει· ὑποστρέψω εἰς τὸν οἶκόν μου ὅθεν ἐξῆλθον·
اَپَرَنْچَ اَمیدھْیَبھُوتو مانُشَسْیانْتَرْنِرْگَتْیَ شُشْکَسْتھانے بھْرانْتْوا وِشْرامَں مرِگَیَتے کِنْتُ نَ پْراپْیَ وَدَتِ مَمَ یَسْمادْ گرِہادْ آگَتوہَں پُنَسْتَدْ گرِہَں پَراورِتْیَ یامِ۔
25 καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον.
تَتو گَتْوا تَدْ گرِہَں مارْجِتَں شوبھِتَنْچَ درِشْٹْوا
26 τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ, καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων.
تَتْکْشَنَمْ اَپَگَتْیَ سْوَسْمادَپِ دُرْمَّتِینْ اَپَرانْ سَپْتَبھُوتانْ سَہانَیَتِ تے چَ تَدْگرِہَں پَوِشْیَ نِوَسَنْتِ۔ تَسْماتْ تَسْیَ مَنُشْیَسْیَ پْرَتھَمَدَشاتَح شیشَدَشا دُحکھَتَرا بھَوَتِ۔
27 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας.
اَسْیاح کَتھایاح کَتھَنَکالے جَنَتامَدھْیَسْتھا کاچِنّارِی تَمُچَّیحسْوَرَں پْروواچَ، یا یوشِتْ تْواں گَرْبّھےدھارَیَتْ سْتَنْیَمَپایَیَچَّ سَیوَ دھَنْیا۔
28 αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.
کِنْتُ سوکَتھَیَتْ یے پَرَمیشْوَرَسْیَ کَتھاں شْرُتْوا تَدَنُرُوپَمْ آچَرَنْتِ تَایوَ دھَنْیاح۔
29 Τῶν δὲ ὄχλων ἐπαθροιζομένων ἤρξατο λέγειν· ἡ γενεὰ αὕτη γενεὰ πονηρά ἐστι· σημεῖον ζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου.
تَتَح پَرَں تَسْیانْتِکے بَہُلوکاناں سَماگَمے جاتے سَ وَکْتُماریبھے، آدھُنِکا دُشْٹَلوکاشْچِہْنَں دْرَشْٹُمِچّھَنْتِ کِنْتُ یُونَسْبھَوِشْیَدْوادِنَشْچِہْنَں وِنانْیَتْ کِنْچِچِّہْنَں تانْ نَ دَرْشَیِشْیَتے۔
30 καθὼς γὰρ ἐγένετο Ἰωνᾶς σημεῖον τοῖς Νινευΐταις, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον.
یُونَسْ تُ یَتھا نِینِوِییَلوکاناں سَمِیپے چِہْنَرُوپوبھَوَتْ تَتھا وِدْیَمانَلوکانامْ ایشاں سَمِیپے مَنُشْیَپُتْروپِ چِہْنَرُوپو بھَوِشْیَتِ۔
31 βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτούς, ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶντος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶντος ὧδε.
وِچارَسَمَیے اِدانِینْتَنَلوکاناں پْراتِکُولْیینَ دَکْشِنَدیشِییا راجْنِی پْروتّھایَ تانْ دوشِنَح کَرِشْیَتِ، یَتَح سا راجْنِی سُلیمانَ اُپَدیشَکَتھاں شْروتُں پرِتھِوْیاح سِیماتَ آگَچّھَتْ کِنْتُ پَشْیَتَ سُلیمانوپِ گُرُتَرَ ایکو جَنوسْمِنْ سْتھانے وِدْیَتے۔
32 ἄνδρες Νινευῒ ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήν, ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε.
اَپَرَنْچَ وِچارَسَمَیے نِینِوِییَلوکا اَپِ وَرْتَّمانَکالِکاناں لوکاناں وَیپَرِیتْیینَ پْروتّھایَ تانْ دوشِنَح کَرِشْیَنْتِ، یَتو ہیتوسْتے یُونَسو واکْیاتْ چِتّانِ پَرِوَرْتَّیاماسُح کِنْتُ پَشْیَتَ یُونَسوتِگُرُتَرَ ایکو جَنوسْمِنْ سْتھانے وِدْیَتے۔
33 Οὐδεὶς δὲ λύχνον ἅψας εἰς κρυπτὴν τίθησιν οὐδὲ ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοι τὸ φέγγος βλέπωσιν.
پْرَدِیپَں پْرَجْوالْیَ دْرونَسْیادھَح کُتْراپِ گُپْتَسْتھانے وا کوپِ نَ سْتھاپَیَتِ کِنْتُ گرِہَپْرَویشِبھْیو دِیپْتِں داتَں دِیپادھاروپَرْیّیوَ سْتھاپَیَتِ۔
34 ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ὅταν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, καὶ ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἐστιν· ἐπὰν δὲ πονηρὸς ᾖ, καὶ τὸ σῶμά σου σκοτεινόν.
دیہَسْیَ پْرَدِیپَشْچَکْشُسْتَسْمادیوَ چَکْشُ رْیَدِ پْرَسَنَّں بھَوَتِ تَرْہِ تَوَ سَرْوَّشَرِیرَں دِیپْتِمَدْ بھَوِشْیَتِ کِنْتُ چَکْشُ رْیَدِ مَلِیمَسَں تِشْٹھَتِ تَرْہِ سَرْوَّشَرِیرَں سانْدھَکارَں سْتھاسْیَتِ۔
35 σκόπει οὖν μὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστίν.
اَسْماتْ کارَناتْ تَوانْتَحسْتھَں جْیوتِ رْیَتھانْدھَکارَمَیَں نَ بھَوَتِ تَدَرْتھے ساوَدھانو بھَوَ۔
36 εἰ οὖν τὸ σῶμά σου ὅλον φωτεινόν, μὴ ἔχον τι μέρος σκοτεινόν, ἔσται φωτεινὸν ὅλον ὡς ὅταν ὁ λύχνος τῇ ἀστραπῇ φωτίζῃ σε.
یَتَح شَرِیرَسْیَ کُتْراپْیَںشے سانْدھَکارے نَ جاتے سَرْوَّں یَدِ دِیپْتِمَتْ تِشْٹھَتِ تَرْہِ تُبھْیَں دِیپْتِدایِپْروجّوَلَنْ پْرَدِیپَ اِوَ تَوَ سَوَرْوَشَرِیرَں دِیپْتِمَدْ بھَوِشْیَتِ۔
37 Ἐν δὲ τῷ λαλῆσαι αὐτὸν ταῦτα ἠρώτα αὐτὸν Φαρισαῖός τις ὅπως ἀριστήσῃ παρ᾽ αὐτῷ· εἰσελθὼν δὲ ἀνέπεσεν.
ایتَتْکَتھایاح کَتھَنَکالے پھِرُشْییکو بھیجَنایَ تَں نِمَنْتْرَیاماسَ، تَتَح سَ گَتْوا بھوکْتُمْ اُپَوِویشَ۔
38 ὁ δὲ Φαρισαῖος ἰδὼν ἐθαύμασεν ὅτι οὐ πρῶτον ἐβαπτίσθη πρὸ τοῦ ἀρίστου.
کِنْتُ بھوجَناتْ پُورْوَّں نامانْکْشِیتْ ایتَدْ درِشْٹْوا سَ پھِرُشْیاشْچَرْیَّں مینے۔
39 εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς αὐτόν· νῦν ὑμεῖς οἱ Φαρισαῖοι τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τοῦ πίνακος καθαρίζετε, τὸ δὲ ἔσωθεν ὑμῶν γέμει ἁρπαγῆς καὶ πονηρίας.
تَدا پْرَبھُسْتَں پْروواچَ یُویَں پھِرُوشِلوکاح پانَپاتْراناں بھوجَنَپاتْرانانْچَ بَہِح پَرِشْکُرُتھَ کِنْتُ یُشْماکَمَنْتَ رْدَوراتْمْیَے رْدُشْکْرِیابھِشْچَ پَرِپُورْنَں تِشْٹھَتِ۔
40 ἄφρονες! οὐχ ὁ ποιήσας τὸ ἔξωθεν καὶ τὸ ἔσωθεν ἐποίησε;
ہے سَرْوّے نِرْبودھا یو بَہِح سَسَرْجَ سَ ایوَ کِمَنْتَ رْنَ سَسَرْجَ؟
41 πλὴν τὰ ἐνόντα δότε ἐλεημοσύνην, καὶ ἰδοὺ ἅπαντα καθαρὰ ὑμῖν ἔσται.
تَتَ ایوَ یُشْمابھِرَنْتَحکَرَنَں (اِیشْوَرایَ) نِویدْیَتاں تَسْمِنْ کرِتے یُشْماکَں سَرْوّانِ شُچِتاں یاسْیَنْتِ۔
42 ἀλλ᾽ οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ πήγανον καὶ πᾶν λάχανον, καὶ παρέρχεσθε τὴν κρίσιν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι, κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι.
کِنْتُ ہَنْتَ پھِرُوشِگَنا یُویَں نْیایَمْ اِیشْوَرے پْریمَ چَ پَرِتْیَجْیَ پودِنایا اَرُدادِیناں سَرْوّیشاں شاکانانْچَ دَشَماںشانْ دَتّھَ کِنْتُ پْرَتھَمَں پالَیِتْوا شیشَسْیالَنْگھَنَں یُشْماکَمْ اُچِتَماسِیتْ۔
43 οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀγαπᾶτε τὴν πρωτοκαθεδρίαν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς.
ہا ہا پھِرُوشِنو یُویَں بھَجَنَگیہے پْروچّاسَنے آپَنیشُ چَ نَمَسْکاریشُ پْرِییَدھْوے۔
44 οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἐστὲ ὡς τὰ μνημεῖα τὰ ἄδηλα, καὶ οἱ ἄνθρωποι περιπατοῦντες ἐπάνω οὐκ οἴδασιν.
وَتَ کَپَٹِنودھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ لوکایَتْ شْمَشانَمْ اَنُپَلَبھْیَ تَدُپَرِ گَچّھَنْتِ یُویَمْ تادرِگَپْرَکاشِتَشْمَشانَوادْ بھَوَتھَ۔
45 Ἀποκριθεὶς δέ τις τῶν νομικῶν λέγει αὐτῷ· διδάσκαλε, ταῦτα λέγων καὶ ἡμᾶς ὑβρίζεις.
تَدانِیں وْیَوَسْتھاپَکانامْ ایکا یِیشُمَوَدَتْ، ہے اُپَدیشَکَ واکْیینیدرِشیناسْماسْوَپِ دوشَمْ آروپَیَسِ۔
46 ὁ δὲ εἶπε· καὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς οὐαί, ὅτι φορτίζετε τοὺς ἀνθρώπους φορτία δυσβάστακτα, καὶ αὐτοὶ ἑνὶ τῶν δακτύλων ὑμῶν οὐ προσψαύετε τοῖς φορτίοις.
تَتَح سَ اُواچَ، ہا ہا وْیَوَسْتھاپَکا یُویَمْ مانُشانامْ اُپَرِ دُحسَہْیانْ بھارانْ نْیَسْیَتھَ کِنْتُ سْوَیَمْ ایکانْگُلْیاپِ تانْ بھارانْ نَ سْپرِشَتھَ۔
47 οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι οἰκοδομεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν προφητῶν, οἱ δὲ πατέρες ὑμῶν ἀπέκτειναν αὐτούς.
ہَنْتَ یُشْماکَں پُورْوَّپُرُشا یانْ بھَوِشْیَدْوادِنووَدھِشُسْتیشاں شْمَشانانِ یُویَں نِرْمّاتھَ۔
48 ἄρα μαρτυρεῖτε καὶ συνευδοκεῖτε τοῖς ἔργοις τῶν πατέρων ὑμῶν, ὅτι αὐτοὶ μὲν ἀπέκτειναν αὐτούς, ὑμεῖς δὲ οἰκοδομεῖτε αὐτῶν τὰ μνημεῖα.
تینَیوَ یُویَں سْوَپُورْوَّپُرُشاناں کَرْمّانِ سَںمَنْیَدھْوے تَدیوَ سَپْرَمانَں کُرُتھَ چَ، یَتَسْتے تانَوَدھِشُح یُویَں تیشاں شْمَشانانِ نِرْمّاتھَ۔
49 διὰ τοῦτο καὶ ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ εἶπεν· ἀποστελῶ εἰς αὐτοὺς προφήτας καὶ ἀποστόλους, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενοῦσι καὶ ἐκδιώξουσιν,
اَتَایوَ اِیشْوَرَسْیَ شاسْتْرے پْروکْتَمَسْتِ تیشامَنْتِکے بھَوِشْیَدْوادِنَح پْریرِتاںشْچَ پْریشَیِشْیامِ تَتَسْتے تیشاں کاںشْچَنَ ہَنِشْیَنْتِ کاںشْچَنَ تاڈَشْشْیِنْتِ۔
50 ἵνα ἐκζητηθῇ τὸ αἷμα πάντων τῶν προφητῶν τὸ ἐκχυνόμενον ἀπὸ καταβολῆς κόσμου ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης,
ایتَسْماتْ کارَناتْ ہابِلَح شونِتَپاتَمارَبھْیَ مَنْدِرَیَجْنَویدْیو رْمَدھْیے ہَتَسْیَ سِکھَرِیَسْیَ رَکْتَپاتَپَرْیَّنْتَں
51 ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἄβελ ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου τοῦ ἀπολομένου μεταξὺ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου· ναί, λέγω ὑμῖν, ἐκζητηθήσεται ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης.
جَگَتَح سرِشْٹِمارَبھْیَ پرِتھِوْیاں بھَوِشْیَدْوادِناں یَتِرَکْتَپاتا جاتاسْتَتِینامْ اَپَرادھَدَنْڈا ایشاں وَرْتَّمانَلوکاناں بھَوِشْیَنْتِ، یُشْمانَہَں نِشْچِتَں وَدامِ سَرْوّے دَنْڈا وَںشَسْیاسْیَ بھَوِشْیَنْتِ۔
52 οὐαὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς, ὅτι ἤρατε τὴν κλεῖδα τῆς γνώσεως· αὐτοὶ οὐκ εἰσήλθετε, καὶ τοὺς εἰσερχομένους ἐκωλύσατε.
ہا ہا وْیَوَسْتھَپَکا یُویَں جْنانَسْیَ کُنْچِکاں ہرِتْوا سْوَیَں نَ پْرَوِشْٹا یے پْرَویشْٹُنْچَ پْرَیاسِنَسْتانَپِ پْرَویشْٹُں وارِتَوَنْتَح۔
53 λέγοντος δὲ αὐτοῦ πρὸς αὐτοὺς ταῦτα ἤρξαντο οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι δεινῶς ἐνέχειν καὶ ἀποστοματίζειν αὐτὸν περὶ πλειόνων,
اِتّھَں کَتھاکَتھَنادْ اَدھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ سَتَرْکاح
54 ἐνεδρεύοντες αὐτόν, ζητοῦντες θηρεῦσαί τι ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ.
سَنْتَسْتَمَپَوَدِتُں تَسْیَ کَتھایا دوشَں دھَرْتَّمِچّھَنْتو ناناکھْیانَکَتھَنایَ تَں پْرَوَرْتَّیِتُں کوپَیِتُنْچَ پْراریبھِرے۔

< Κατα Λουκαν 11 >