< Κατα Λουκαν 10 >

1 Μετὰ δὲ ταῦτα ἀνέδειξεν ὁ Κύριος καὶ ἑτέρους ἑβδομήκοντα, καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ἀνὰ δύο πρὸ προσώπου αὐτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον οὗ ἤμελλεν αὐτὸς ἔρχεσθαι.
ते इन गल्लां केरे बाद प्रभुए 70 होरे चेले ठहराए, कि तै ज़ैस-ज़ैस नगर ते ठैरी तैनी एप्पू गानेरे बारे मां सोचोरू थियूं, तैड़ी दूई-दूई मैन्हु एप्पू अग्री भेज़े।
2 ἔλεγεν οὖν πρὸς αὐτούς· ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι· δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ.
ते तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “पकोरी फसलरे ज़ेरे बड़े लोक तियार आन ज़ैना परमेशरेरे वचने पुड़ विश्वास केरनू चातन, पन कम केरनेबाले थोड़े आन ज़ैना तैन परमेशरे राज़्ज़ेरे बारे मां ज़ोन। एल्हेरेलेइ तुस फसलरे मालिके कां प्रार्थना केरा कि तै जादे कम केरनेबाले भेज़े, कि तैना लोकन परमेशरेरे राज़्ज़ेरे बारे मां ज़ोन।”
3 ὑπάγετε· ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς ἄρνας ἐν μέσῳ λύκων.
गाथ, अवं तुसन भैड्डां केरे ज़ेरे गिदन मां भेज़ताईं।
4 μὴ βαστάζετε βαλλάντιον, μὴ πήραν, μηδὲ ὑποδήματα, καὶ μηδένα κατὰ τὴν ὁδὸν ἀσπάσησθε.
एप्पू सेइं साथी न बेटवे, न झोलो, न बूट नेइयथ, ते न बत्तां केन्ची जो नमस्कार ज़ोइयथ।
5 εἰς ἣν δ᾽ ἂν οἰκίαν εἰσέρχησθε, πρῶτον λέγετε· εἰρήνη τῷ οἴκῳ τούτῳ.
ज़ेसेरे घरे मां गाथ त पेइले ज़ोथ कि, “इस घरे मां शान्ति भोए।”
6 καὶ ἐὰν ᾖ ἐκεῖ υἱὸς εἰρήνης, ἐπαναπαύσεται ἐπ᾽ αὐτὸν ἡ εἰρήνη ὑμῶν· εἰ δὲ μήγε, ἐφ᾽ ὑμᾶς ἐπανακάμψει.
अगर तैड़ी एरे लोक ज़ैना परमेशरेरी शान्ति चातन तैड़ी रहते भोलो, त तुश्शी शान्ति तैस पुड़ राली, नईं त तुश्शी शान्ति तुसन पुड़ एज्जेली।
7 ἐν αὐτῇ δὲ τῇ οἰκίᾳ μένετε ἐσθίοντες καὶ πίνοντες τὰ παρ᾽ αὐτῶν· ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτης τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ ἐστι· μὴ μεταβαίνετε ἐξ οἰκίας εἰς οἰκίαν.
तैस्से घरे मां राथ, ते ज़ैन किछ तैन करां मैल्ले, तैन्ने खाथ-पीथ किजोकि मज़दूर अपनि मज़दूरारो हकदार भोते, घरे-घरे न गेइयथ।
8 καὶ εἰς ἣν ἂν πόλιν εἰσέρχησθε καὶ δέχωνται ὑμᾶς, ἐσθίετε τὰ παρατιθέμενα ὑμῖν,
ते ज़ैस नगर मां गाथ, ते तैट्ठेरे लोक तुसन अपने घरे मां नेन, त ज़ैन किछ तुश्शे सामने रख्खू गाए तैन्ने खाथ।
9 καὶ θεραπεύετε τοὺς ἐν αὐτῇ ἀσθενεῖς, καὶ λέγετε αὐτοῖς· ἤγγικεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
तैट्ठेरे बिमारन बज़्झ़ाथ, ते तैन सेइं ज़ोथ, “परमेशरेरू राज़ नेड़े ओरूए।”
10 εἰς ἣν δ᾽ ἂν πόλιν εἰσέρχησθε καὶ μὴ δέχωνται ὑμᾶς, ἐξελθόντες εἰς τὰς πλατείας αὐτῆς εἴπατε·
पन ज़ैस नगर मां गाथ, ते तैट्ठेरे लोक तुसन कबूल न केरन, त तैट्ठेरे बज़ारन मां गेइतां ज़ोथ।
11 καὶ τὸν κονιορτὸν τὸν κολληθέντα ἡμῖν ἀπὸ τῆς πόλεως ὑμῶν εἰς τοὺς πόδας ἡμῶν ἀπομασσόμεθα ὑμῖν· πλὴν τοῦτο γινώσκετε, ὅτι ἤγγικεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
“कि तुश्शे नगरेरी धूड़ भी इश्शे पावन सेइं ज़ै लगोरीए अस तुश्शे सामने ठुड़कतम ते फिरी भी बुझ़ा कि परमेशरेरू राज़ तुश्शे नेड़े पुज़ेरूए।”
12 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι Σοδόμοις ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀνεκτότερον ἔσται ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ.
अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, तैस दिहाड़े तैस नगरेरी हालत सदोम नगरेरी हालत झ़ैल्लनेरे काबल भोली।
13 οὐαί σοι, Χοραζίν, οὐαί σοι, Βηθσαϊδά· ὅτι εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγένοντο αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμενοι μετενόησαν.
“हे खुराजीन! तीं पुड़ अफ़सोस! हे बैतसैदा तीं पुड़ अफ़सोस! कि एना चमत्कार मीं तुसन इड़ी हिराए अगर मीं एना कम्मां सूर ते सैदा मां हरेवरां भोथां, त तैन लोकेईं केइसेरे देंते टाट पलेटतां ते दोग्गे पुड़ मांज़न छ़ेडतां पापन करां मनफिरावरो भोथो।
14 πλὴν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἀνεκτότερον ἔσται ἐν τῇ κρίσει ἢ ὑμῖν.
पन फिरी भी इन्साफेरे दिहाड़े तुश्शो हाल सूर ते सैदारे हाले करां जादे बुरो भोलो।
15 καὶ σύ, Καπερναούμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅδου καταβιβασθήσῃ. (Hadēs g86)
ते हे कफरनहूम नगरेरे लोकव, कुन तुस सोचतथ कि स्वर्गे मां तुश्शी आदर भोनीए! ई तुस त नरके गाले ज़ैड़ी पैपी लोकन सज़ा मैलेली! (Hadēs g86)
16 Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με.
ज़ै तुश्शी शुन्ते, तै मेरी शुन्ते ज़ै तुसन घटिया समझ़ते तै मीं घटिया समझ़ते, ते ज़ै मीं घटिया समझ़ते ते मेरे भेज़ने बाले घटिया समझ़ते।”
17 Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου.
तैना सतर चेले खुशी सेइं वापस आए, ते ज़ोने लगे, “हे प्रभु तेरे नंव्वे सेइं भूतां भी इश्शो हुक्म मन्तन।”
18 Εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα.
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “मीं शैतान एन्च़रे बिछड़तो लाव ज़ेन्च़रे च़ड़क अम्बरेरां पेचे।
19 ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ.
हेरा, मीं तुसन सप्पन ते बिच़न ड्लेंच़नेरो, ते दुश्मनेरी (शैतानेरी) सैरी शेक्ति पुड़ अधिकारे दित्तोरोए, ते केन्ची चीज़ी सेइं तुसन नुकसान न भोलो।
20 πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
फिरी भी तुस इस गल्ली सेइं खुशी न भोइयथ कि भूतां तुश्शो हुक्म मेनचन, पन इस गल्ली सेइं खुश भोइयथ कि तुश्शू नवं स्वर्गे मां लिखोरूए।”
21 Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.
तैखन यीशु पवित्र आत्मा सेइं मघन भोवं, ते ज़ोने लगो, “हे बाजी, स्वर्गेरे त धेरतरे प्रभु, अवं तेरू शुक्र केरताईं, कि तीं इना गल्लां, अक्लमन्द ते समझ़दारन करां छ़पेइतां रेख्खी, ते बच्चन पुड़ बेंदी की, हाँ, हे बाजी, किजोकि तेरी खुशी एस्से मां थी।
22 [καὶ στραφεὶς πρὸς τοὺς μαθητὰς εἶπε·] πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τίς ἐστιν ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ, καὶ τίς ἐστιν ὁ πατήρ, εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι.
सैरी चीज़ां मेरे बाजेरी तरफां मेरे सुपुर्द कियोरिन, कोई होरो मट्ठे न ज़ांने, सिर्फ बाजी ज़ानते; कोई बाजी न ज़ांने सिर्फ मट्ठू ज़ानते, या तै मैन्हु बाजी ज़ानते ज़ैस पुड़ मट्ठू बांदो केरने चाए।”
23 Καὶ στραφεὶς πρὸς τοὺς μαθητὰς κατ᾽ ἰδίαν εἶπε· μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ βλέποντες ἃ βλέπετε.
तैखन तैनी अपने चेलां केरे पासे फिरो अकैल्ले मां ज़ोवं, “धन आन तैना एछ़्छ़ी ज़ैना एना गल्लां हेरचन ज़ैना गल्लां तुस लातथ,
24 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ βασιλεῖς ἠθέλησαν ἰδεῖν ἃ ὑμεῖς βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν.
किजोकि अवं तुसन सेइं ज़ोतां, कि बड़े नेबन ते राज़ां केरि खुवैइश थी, कि एना गल्लां हेरन, ज़ैना तुसेईं लेई, पन न लेई सके, ते एना गल्लां शुन्न ज़ैना तुस शुन्तथ पन न शुनी बेटि।”
25 Καὶ ἰδοὺ νομικός τις ἀνέστη ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; (aiōnios g166)
एक्सां यीशु लोकन शिक्षा देने लोरो थियो, ते हेरा, अक शास्त्री खड़ो भोव, ते इन ज़ोइतां तैस अज़माने लगो, “ए गुरू, हमेशारी ज़िन्दगी हासिल केरनेरे लेइ अवं कुन केरि?” (aiōnios g166)
26 ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις;
तैनी तैस जुवाब दित्तो, “मूसेरे कानूने मां कुन लिखोरूए? तू केन्च़रे समझ़तस?”
27 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν·
तैनी जुवाब दित्तो, “तू प्रभु अपने परमेशरे सेइं अपने सारे दिले, सैरी जानी सेइं, ते अपनि सैरी ताकती सेइं ते अपनि सैरी अक्ल सेइं प्यार रख, ते अपने पड़ोसी सेइं अपने बराबर प्यार केर।”
28 εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ.
तैनी तैस सेइं ज़ोवं, “तीं ठीक जुवाब दित्तो एन्ने केर, फिरी तीं हमेशारी ज़िन्दगी मैलेली।”
29 ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον;
पन तैनी अपनो आप धर्मी ठहरानेरे लेइ यीशु पुच़्छ़ू, “फिरी मेरो पड़ोसी कौने?”
30 ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα.
यीशुए तैस मिसाल देइतां जुवाब दित्तो, “अक मैन्हु यरूशलेम नगरेरां यरीहो नगरे जो च़लोरो थियो, ते तै डैकेइं तैस पुड़ हमलो कियो, ते ज़ैन किछ तैस कां थियूं नेव। ते तैसेरां लिगड़ां खोल्लां, ते मारो कुट्टो ते ज़ख्मी केरतां अधमरो बनेइतां तैड़ी ज़ेरे छ़डतां च़ले जे।
31 κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν.
ते एरू भोवं कि, अक याजक तैस बत्तां च़लोरो थियो, तैनी तै लव ते थरकतो तैसेरी मद्दत केरने बगैर ड्लखमेइं निस्सो।
32 ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε.
एन्च़रे अक मन्दरे मां कम केरनेबालो लेवी भी निस्सो, ते तैस लेइतां तै भी ड्लखमेइं निस्सो।
33 Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾽ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη,
फिरी अक सामरी मुसाफर भी तैस बत्तां निस्सो, ते तैस लेइतां तैस बड़ो तरस अव।
34 καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ·
ते तै तैस कां जेव, ते तैसेरे ज़खमन तेल मल्लो ते दाछ़ोरो रस लाव, ते तैसेरे ज़खमन पट्टी बंधी ते अपने गधे पुड़ च़ेढ़तां एक्की धर्मशाली मां तैसेरी सेवा की।
35 καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι.
होरसां तैनी दूई दीनार केढतां धर्मशालरे मालिके कां दित्ते, ते ज़ोवं, ‘एसेरी हेरगेश करां अगर जादे लग्गेले त अवं वैपसी पुड़ देलो।’
36 τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς;
तेरे समझ़ी मां एन ट्लेइन मरां कौन तैसेरो पड़ोसीए ज़ै डैकेइं ट्लातोरो थियो?”
37 ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾽ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.
तैनी जुवाब दित्तो, “ज़ैनी तैस पुड़ दया की।” यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “गा, तू भी एरू केर।”
38 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
फिरी ज़ैखन यीशु त कने तैसेरे चेले गेइ रावरे थियो, त तैना एक्की ड्लव्वें मां जे, ते मार्था नव्वेंरी एक्की कुआन्शां यीशु अपने घरे नीयो।
39 καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ.
ते मरियम नव्वेंरी तैसेरी अक बेइन थी, तै यीशुएरे पावन कां बिश्तां तैसेरी गल्लां शुनती थी।
40 ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται.
पन मार्था किछ खास चीज़ बनेइ रावरी थी, ते यीशु कां आई ते ज़ोने लगी, “हे प्रभु तुसन ज़रां भी खियाल नईं कि, मेरी बेइनां अवं कम केरनेरे लेइ अवं अकैल्ली छ़डोरी? ते एस ज़ोथ, तै मेरी मद्दत केरे।”
41 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά·
प्रभुए तैस जुवाब दित्तो, “मार्था, हे मार्था, तू बेड़ि गल्लां केरे फिक्र केरतिस,
42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾽ αὐτῆς.
पन अक गल ज़रूरीए, मरियमा तै रोड़ो हिस्सो च़ुनोरोए, ज़ै तैस करां कोई न नेइ सके।”

< Κατα Λουκαν 10 >