< Προς Κορινθιους Α΄ 3 >

1 Καὶ ἐγώ, ἀδελφοί, οὐκ ἠδυνήθην ὑμῖν λαλῆσαι ὡς πνευματικοῖς, ἀλλ᾽ ὡς σαρκικοῖς, ὡς νηπίοις ἐν Χριστῷ.
Ka lâibungngei le sarnungei, ratha mingei kôma ki misîr angin nin kôm thurchi misîr thei mu-unga; hi rammuol mi, khrista taksônna tieng nâitengei kôma misîr angin kêng nangni ki misîr pe.
2 γάλα ὑμᾶς ἐπότισα καὶ οὐ βρῶμα· οὔπω γὰρ ἠδύνασθε. ἀλλ᾽ οὔτε ἔτι νῦν δύνασθε· ἔτι γὰρ σαρκικοί ἐστε.
Burum niloiin, runutuiin nangni ka vâi ani hi, bu nin la nêk theiloi sikin. Male atûn khom la nêk theiloi dên nin nia,
3 ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις καὶ διχοστασίαι, οὐχὶ σαρκικοί ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε;
rammuol mingei om anghan nin la om tit sikin. Nin lâia innarsana le inkhat le inkhat inkhalna aom kâr chu rammuol ta nin ni tiin minlangin aoma, anni angdêna la om nin ni tina nimak mo?
4 ὅταν γὰρ λέγῃ τις, ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἕτερος δὲ ἐγὼ Ἀπολλώ, οὐχὶ σαρκικοί ἐστε;
Nin lâia, “Kei chu Paul pâl ki ni,” a dangin “Kei chu Apollos pâl ki ni,” ti ngei nin la om kâr chu rammuol mingei angin nan la om bang nimak mo?
5 Τίς οὖν ἐστι Παῦλος, τίς δὲ Ἀπολλὼς ἀλλ᾽ ἢ διάκονοι δι᾽ ὧν ἐπιστεύσατε, καὶ ἑκάστῳ ὡς ὁ Κύριος ἔδωκεν;
Apollos hah tumo ani? Paul khom tumo ani? Pathien tîrlâmngei, nin iem theina ranga sinthopu papai kêng kin ni. Pathien'n tho rang mi pêk chit kêng kin sin:
6 ἐγὼ ἐφύτευσα, Ἀπολλὼς ἐπότισεν, ἀλλ᾽ ὁ Θεὸς ηὔξανεν·
Keiman chimu ker thea, Apollos'n tui a buoka, aniatachu chimukung a minsônpu chu Pathien ani.
7 ὥστε οὔτε ὁ φυτεύων ἐστί τι οὔτε ὁ ποτίζων, ἀλλ᾽ ὁ αὐξάνων Θεός.
A minsônpu Pathien ni loiin chu chimu rethepu le tui buokpu hah ite nimak ngei.
8 ὁ φυτεύων δὲ καὶ ὁ ποτίζων ἕν εἰσιν· ἕκαστος δὲ τὸν ἴδιον μισθὸν λήψεται κατὰ τὸν ἴδιον κόπον.
A lingpu le tui buokpu hah ite an teina om mak. An sintho lam angtakin Pathien'n râisânman pêk ngei atih.
9 Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε.
Pathien ta ranga munkhata sintho kin nia, nangni hih Pathien loimân nin ni. Pathien in nin ni sa.
10 Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ· ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ·
Pathien'n manboipêk ni pêk mangin in sinpu theitak angin keiman lungphûm ku phûma, midangin in an sin ani. Aniatachu mitinin an sin rang lam angtakin indîn thei rese ngei.
11 θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός.
Pathien lungphûm a lei phûm sai Jisua Khrista pêna chu tutên lungphûm dang phûm thei noni ngei.
12 εἰ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην,
Ma lungphûm chunga han senkhatin rângkachakin mini, sumdârin mini, lung mantam mini mangin sin an ta; senkhatin thingin mini, sûlbuon mini, sapôl mini mangin sin an tih.
13 ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται· ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει· ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται· καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει.
Khrista Nikhuo han meiin ânlâr rang sikin mei ngêt han mitin sintho hah phuol a ta; anina tak inlang atih.
14 εἴ τινος τὸ ἔργον μενεῖ ὃ ἐπῳκοδόμησε, μισθὸν λήψεται·
Lungphûm chunga sin hah akâng nônchu a sinpu'n râisânman man atih.
15 εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αὐτὸς δὲ σωθήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός.
Aniatachu tutu sintho khom akângin chu dok atih; hannirese, ama ha chu mei rakân angdôrin sanminjôkin om atih.
16 Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν;
Pathien in nin ni le Pathien Ratha nin kôma aom ngâi ti nin riet minthâr khet mo?
17 εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς.
Masikin tutu khom Pathien biekin hah a sietin chu Pathien'n ama hah siet atih. Pathien biekin chu ânthieng kêng, male nangni ngei hah a biekin nin ni.
18 Μηδεὶς ἑαυτὸν ἐξαπατάτω· εἴ τις δοκεῖ σοφὸς εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, μωρὸς γενέσθω, ἵνα γένηται σοφός. (aiōn g165)
Tutên athenin inhuong no rese. Nin lâia tutu khom hi rammuol balama avârin ân bên chu a vâr tatak theina rangin amo chang bak rese. (aiōn g165)
19 ἡ γὰρ σοφία τοῦ κόσμου τούτου μωρία παρὰ τῷ Θεῷ ἐστι. γέγραπται γάρ· ὁ δρασσόμενος τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν·
Hi rammuolin vârna ati hih Pathien mitmûn chu achâng ani sikin, Pathien lekhabu'n, “Pathien'n mivârngei chu kin vâr an intina han a min ôk ngei ngâi,” ati anghan;
20 καὶ πάλιν· Κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν σοφῶν, ὅτι εἰσὶ μάταιοι.
male Pathien lekhabu dangin, “Pumapa'n chu mivârngei mindonna hah mangmunboi ani ti a riet,” ati sa anghan.
21 ὥστε μηδεὶς καυχάσθω ἐν ἀνθρώποις· πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν,
Masika han tutên miriemngei song no rese ngei. Adikin chu neinun nâm nin ta ani:
22 εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε Κηφᾶς εἴτε κόσμος εἴτε ζωὴ εἴτε θάνατος εἴτε ἐνεστῶτα εἴτε μέλλοντα, πάντα ὑμῶν ἐστιν,
Paul khom, Apollos khom, Peter khom; hi rammuol khom, ringna le thina khom, neinun omsai le ala hong om rang ngei khom anrêngin nin ta riempet an ni,
23 ὑμεῖς δὲ Χριστοῦ, Χριστὸς δὲ Θεοῦ.
male nangni khom Khrista ta nin nia, Khrista khom Pathien ta ani.

< Προς Κορινθιους Α΄ 3 >