< Προς Ρωμαιους 12 >

1 παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων
ஹே ப்⁴ராதர ஈஸ்²வரஸ்ய க்ரு’பயாஹம்’ யுஷ்மாந் விநயே யூயம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸ²ரீரம்’ ஸஜீவம்’ பவித்ரம்’ க்³ராஹ்யம்’ ப³லிம் ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ஸமுத்ஸ்ரு’ஜத, ஏஷா ஸேவா யுஷ்மாகம்’ யோக்³யா|
2 και μη συσχηματιζεσθαι τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθαι τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον (aiōn g165)
அபரம்’ யூயம்’ ஸாம்’ஸாரிகா இவ மாசரத, கிந்து ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வபா⁴வம்’ பராவர்த்ய நூதநாசாரிணோ ப⁴வத, தத ஈஸ்²வரஸ்ய நிதே³ஸ²​: கீத்³ரு’க்³ உத்தமோ க்³ரஹணீய​: ஸம்பூர்ணஸ்²சேதி யுஷ்மாபி⁴ரநுபா⁴விஷ்யதே| (aiōn g165)
3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως
கஸ்²சித³பி ஜநோ யோக்³யத்வாத³தி⁴கம்’ ஸ்வம்’ ந மந்யதாம்’ கிந்து ஈஸ்²வரோ யஸ்மை ப்ரத்யயஸ்ய யத்பரிமாணம் அத³தா³த் ஸ தத³நுஸாரதோ யோக்³யரூபம்’ ஸ்வம்’ மநுதாம், ஈஸ்²வராத்³ அநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்த​: ஸந் யுஷ்மாகம் ஏகைகம்’ ஜநம் இத்யாஜ்ஞாபயாமி|
4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
யதோ யத்³வத³ஸ்மாகம் ஏகஸ்மிந் ஸ²ரீரே ப³ஹூந்யங்கா³நி ஸந்தி கிந்து ஸர்வ்வேஷாமங்கா³நாம்’ கார்ய்யம்’ ஸமாநம்’ நஹி;
5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη
தத்³வத³ஸ்மாகம்’ ப³ஹுத்வே(அ)பி ஸர்வ்வே வயம்’ க்²ரீஷ்டே ஏகஸ²ரீரா​: பரஸ்பரம் அங்க³ப்ரத்யங்க³த்வேந ப⁴வாம​: |
6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
அஸ்மாத்³ ஈஸ்²வராநுக்³ரஹேண விஸே²ஷம்’ விஸே²ஷம்’ தா³நம் அஸ்மாஸு ப்ராப்தேஷு ஸத்ஸு கோபி யதி³ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம்’ வத³தி தர்ஹி ப்ரத்யயஸ்ய பரிமாணாநுஸாரத​: ஸ தத்³ வத³து;
7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια
யத்³வா யதி³ கஸ்²சித் ஸேவநகாரீ ப⁴வதி தர்ஹி ஸ தத்ஸேவநம்’ கரோது; அத²வா யதி³ கஸ்²சித்³ அத்⁴யாபயிதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸோ(அ)த்⁴யாபயது;
8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι
ததா² ய உபதே³ஷ்டா ப⁴வதி ஸ உபதி³ஸ²து யஸ்²ச தா³தா ஸ ஸரலதயா த³தா³து யஸ்த்வதி⁴பதி​: ஸ யத்நேநாதி⁴பதித்வம்’ கரோது யஸ்²ச த³யாலு​: ஸ ஹ்ரு’ஷ்டமநஸா த³யதாம்|
9 η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ ப்ரேம காபட்யவர்ஜிதம்’ ப⁴வது யத்³ அப⁴த்³ரம்’ தத்³ ரு’தீயத்⁴வம்’ யச்ச ப⁴த்³ரம்’ தஸ்மிந் அநுரஜ்யத்⁴வம்|
10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
அபரம்’ ப்⁴ராத்ரு’த்வப்ரேம்நா பரஸ்பரம்’ ப்ரீயத்⁴வம்’ ஸமாத³ராத்³ ஏகோ(அ)பரஜநம்’ ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ ஜாநீத்⁴வம்|
11 τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες
ததா² கார்ய்யே நிராலஸ்யா மநஸி ச ஸோத்³யோகா³​: ஸந்த​: ப்ரபு⁴ம்’ ஸேவத்⁴வம்|
12 τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
அபரம்’ ப்ரத்யாஸா²யாம் ஆநந்தி³தா து³​: க²ஸமயே ச தை⁴ர்ய்யயுக்தா ப⁴வத; ப்ரார்த²நாயாம்’ ஸததம்’ ப்ரவர்த்தத்⁴வம்’|
13 ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
பவித்ராணாம்’ தீ³நதாம்’ தூ³ரீகுருத்⁴வம் அதிதி²ஸேவாயாம் அநுரஜ்யத்⁴வம்|
14 ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε
யே ஜநா யுஷ்மாந் தாட³யந்தி தாந் ஆஸி²ஷம்’ வத³த ஸா²பம் அத³த்த்வா த³த்³த்⁴வமாஸி²ஷம்|
15 χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων
யே ஜநா ஆநந்த³ந்தி தை​: ஸார்த்³த⁴ம் ஆநந்த³த யே ச ருத³ந்தி தை​: ஸஹ ருதி³த|
16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ பரஸ்பரம் ஏகோபா⁴வோ ப⁴வது; அபரம் உச்சபத³ம் அநாகாங்க்ஷ்ய நீசலோகை​: ஸஹாபி மார்த³வம் ஆசரத; ஸ்வாந் ஜ்ஞாநிநோ ந மந்யத்⁴வம்’|
17 μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων
பரஸ்மாத்³ அபகாரம்’ ப்ராப்யாபி பரம்’ நாபகுருத| ஸர்வ்வேஷாம்’ த்³ரு’ஷ்டிதோ யத் கர்ம்மோத்தமம்’ ததே³வ குருத|
18 ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
யதி³ ப⁴விதும்’ ஸ²க்யதே தர்ஹி யதா²ஸ²க்தி ஸர்வ்வலோகை​: ஸஹ நிர்வ்விரோதே⁴ந காலம்’ யாபயத|
19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
ஹே ப்ரியப³ந்த⁴வ​: , கஸ்மைசித்³ அபகாரஸ்ய ஸமுசிதம்’ த³ண்ட³ம்’ ஸ்வயம்’ ந த³த்³த்⁴வம்’, கிந்த்வீஸ்²வரீயக்ரோதா⁴ய ஸ்தா²நம்’ த³த்த யதோ லிகி²தமாஸ்தே பரமேஸ்²வர​: கத²யதி, தா³நம்’ ப²லஸ்ய மத்கர்ம்ம ஸூசிதம்’ ப்ரத³தா³ம்யஹம்’|
20 εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου
இதிகாரணாத்³ ரிபு ர்யதி³ க்ஷுதா⁴ர்த்தஸ்தே தர்ஹி தம்’ த்வம்’ ப்ரபோ⁴ஜய| ததா² யதி³ த்ரு’ஷார்த்த​: ஸ்யாத் தர்ஹி தம்’ பரிபாயய| தேந த்வம்’ மஸ்தகே தஸ்ய ஜ்வலத³க்³நிம்’ நிதா⁴ஸ்யஸி|
21 μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον
குக்ரியயா பராஜிதா ந ஸந்த உத்தமக்ரியயா குக்ரியாம்’ பராஜயத|

< Προς Ρωμαιους 12 >