Κατα Ιωαννην 13
1 προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ιησους οτι εληλυθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
Avant la fête de Pâque, Jésus, sachant que son heure était venue de quitter ce monde pour aller vers le Père, témoigna souverainement aux siens, qui sont dans le monde, l'amour dont il les avait aimés.
2 και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
Dans un repas, le diable ayant déjà mis dans le coeur de Judas Iscariote, fils de Simon, le dessein de livrer son Maître,
3 ειδως ο ιησους οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πατηρ εις τας χειρας και οτι απο θεου εξηλθεν και προς τον θεον υπαγει
Jésus, qui savait que le Père avait remis toutes choses entre ses mains, qu'il était venu de Dieu et qu'il s'en allait vers Dieu,
4 εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
se leva de table, posa son manteau, et, ayant pris un linge, il s'en ceignit;
5 ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
puis, ayant versé de l'eau dans le bassin, il se mit à laver les pieds de ses disciples et à les essuyer avec le linge dont il était ceint.
6 ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κυριε συ μου νιπτεις τους ποδας
Il vint donc à Simon Pierre, qui lui dit: «Toi, Seigneur, me laver les pieds!»
7 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
Jésus lui répondit: «Ce que je fais, tu ne le sais pas en ce moment, mais tu le sauras tout à l'heure.»
8 λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο ιησους εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου (aiōn g165)
Pierre lui dit: «Non, jamais tu ne me laveras les pieds.» Jésus lui répondit: «Si je ne te lave, tu n'auras point de part avec moi.» (aiōn g165)
9 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
Simon Pierre lui dit: «Seigneur, non seulement les pieds, mais encore les mains et la tête.»
10 λεγει αυτω ο ιησους ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
Jésus lui dit: «Celui qui s'est baigné, n'a besoin que de se laver les pieds, il est net dans toute sa personne; et vous êtes nets... mais non pas tous.»
11 ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
Il savait en effet qui était celui qui allait le livrer, c'est pourquoi il dit: «Vous n'êtes pas tous nets.»
12 οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου αναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
Après qu'il leur eut lavé les pieds, il reprit son manteau, et, s'étant remis à table, il leur dit: «Comprenez-vous ce que je vous ai fait?
13 υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κυριος και καλως λεγετε ειμι γαρ
Vous m'appelez Maître et Seigneur; et vous avez raison, car je le suis.
14 ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
Si donc moi, le Seigneur et le Maître, je vous ai lavé les pieds, vous devez aussi vous laver les pieds les uns aux autres;
15 υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
car je vous ai donné un exemple, afin que, comme je vous ai fait, vous fassiez aussi vous-mêmes:
16 αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
en vérité, en vérité, je vous le dis, le serviteur n'est pas plus grand que son maître, ni l'envoyé plus grand que celui qui l'envoie.
17 ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
Si vous savez ces choses, vous êtes bienheureux, pourvu que vous les pratiquiez.
18 ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου
Je ne dis pas cela de vous tous; je connais ceux que j'ai choisis, mais il faut que cette parole de l'Ecriture soit accomplie: «Celui qui mange le pain avec moi, a levé le pied contre moi.»
19 απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
Je vous le dis dès à présent, avant que la chose arrive, afin que, lorsqu'elle sera arrivée, vous reconnaissiez qui je suis.
20 αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
En vérité, en vérité, je vous le dis, quiconque reçoit celui que j'envoie, me reçoit, et quiconque me reçoit, reçoit celui qui m'a envoyé.»
21 ταυτα ειπων ο ιησους εταραχθη τω πνευματι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
Ayant ainsi parlé, Jésus fut ému profondément, et il dit ouvertement: «En vérité, en vérité, je vous dis que l'un de vous me livrera.»
22 εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
Ses disciples se regardaient les uns les autres, ne sachant de qui il voulait parler.
23 ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιησου ον ηγαπα ο ιησους
Or l'un d'eux était couché sur le sein de Jésus: c'était celui que Jésus aimait.
24 νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
Simon Pierre lui fit donc signe, pour lui dire: «De qui parle-t-il?»
25 επιπεσων δε εκεινος ουτως επι το στηθος του ιησου λεγει αυτω κυριε τις εστιν
Le disciple se penchant sur le sein de Jésus, lui dit: «Seigneur, qui est-ce?»
26 αποκρινεται ο ιησους εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
Jésus lui répondit: «C'est celui à qui je donnerai le morceau de pain que je vais tremper.» Alors ayant trempé le morceau, il le donna à Judas Iscariote, fils de Simon;
27 και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ιησους ο ποιεις ποιησον ταχιον
et aussitôt que Judas l'eut pris, Satan entra en lui. Jésus lui dit: «Fais au plus tôt ce que tu as à faire; »
28 τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
mais aucun de ceux qui étaient à table ne comprit pourquoi il lui disait cela:
29 τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγει αυτω ο ιησους αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
quelques-uns pensaient que, comme Judas avait la bourse, Jésus voulait lui dire: «Achète ce qu'il nous faut pour la fête, » ou qu'il lui commandait de donner quelque chose aux pauvres.
30 λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
Judas, ayant pris le morceau de pain, sortit aussitôt. Il était nuit.
31 οτε εξηλθεν λεγει ο ιησους νυν εδοξασθη ο υιος του ανθρωπου και ο θεος εδοξασθη εν αυτω
Lorsqu'il fut sorti, Jésus dit: «Maintenant le Fils de l'homme a été glorifié, et Dieu a été glorifié en lui.
32 ει ο θεος εδοξασθη εν αυτω και ο θεος δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
Puisque Dieu a été glorifié en lui, Dieu aussi le glorifiera en lui-même, et il le glorifiera bientôt.
33 τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
Mes chers enfants, je ne suis plus avec vous que pour un peu de temps; vous me chercherez; et comme j'ai dit aux Juifs qu'ils ne pouvaient venir où je vais, je vous le dis aussi à cette heure.
34 εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
Je vous donne un commandement nouveau, c'est de vous aimer les uns les autres comme je vous ai aimés; vous aussi, aimez-vous les uns les autres.
35 εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
C'est à ceci que tous connaîtront que vous êtes mes disciples, si vous avez de l'amour les uns pour les autres.
36 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη αυτω ο ιησους οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δε ακολουθησεις μοι
Simon Pierre lui dit: «Seigneur, où vas-tu?» Jésus lui répondit: «Là où je vais, tu ne peux me suivre maintenant; plus tard, tu me suivras.» —
37 λεγει αυτω πετρος κυριε δια τι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
«Seigneur, lui dit Pierre, pourquoi ne puis-je te suivre à cette heure? Je donnerai ma vie pour toi.»
38 απεκριθη αυτω ο ιησους την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις
Jésus lui répondit: «Tu donneras ta vie pour moi? En vérité, en vérité, je te le dis, le coq ne chantera pas, que tu ne m'aies renié trois fois.»
