Προς Εβραιους 13
1 η φιλαδελφια μενετω
ഭ്രാതൃഷു പ്രേമ തിഷ്ഠതു| അതിഥിസേവാ യുഷ്മാഭി ർന വിസ്മര്യ്യതാം
2 της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελους
യതസ്തയാ പ്രച്ഛന്നരൂപേണ ദിവ്യദൂതാഃ കേഷാഞ്ചിദ് അതിഥയോഽഭവൻ|
3 μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματι
ബന്ദിനഃ സഹബന്ദിഭിരിവ ദുഃഖിനശ്ച ദേഹവാസിഭിരിവ യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യന്താം|
4 τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους δε και μοιχους κρινει ο θεος
വിവാഹഃ സർവ്വേഷാം സമീപേ സമ്മാനിതവ്യസ്തദീയശയ്യാ ച ശുചിഃ കിന്തു വേശ്യാഗാമിനഃ പാരദാരികാശ്ചേശ്വരേണ ദണ്ഡയിഷ്യന്തേ|
5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλειπω
യൂയമ് ആചാരേ നിർലോഭാ ഭവത വിദ്യമാനവിഷയേ സന്തുഷ്യത ച യസ്മാദ് ഈശ്വര ഏവേദം കഥിതവാൻ, യഥാ, "ത്വാം ന ത്യക്ഷ്യാമി ന ത്വാം ഹാസ്യാമി| "
6 ωστε θαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος και ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος
അതഏവ വയമ് ഉത്സാഹേനേദം കഥയിതും ശക്നുമഃ, "മത്പക്ഷേ പരമേശോഽസ്തി ന ഭേഷ്യാമി കദാചന| യസ്മാത് മാം പ്രതി കിം കർത്തും മാനവഃ പാരയിഷ്യതി|| "
7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθε την πιστιν
യുഷ്മാകം യേ നായകാ യുഷ്മഭ്യമ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യം കഥിതവന്തസ്തേ യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യന്താം തേഷാമ് ആചാരസ്യ പരിണാമമ് ആലോച്യ യുഷ്മാഭിസ്തേഷാം വിശ്വാസോഽനുക്രിയതാം|
യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശ്വോഽദ്യ സദാ ച സ ഏവാസ്തേ| (aiōn g165)
9 διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη παραφερεσθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οι περιπατησαντες
യൂയം നാനാവിധനൂതനശിക്ഷാഭി ർന പരിവർത്തധ്വം യതോഽനുഗ്രഹേണാന്തഃകരണസ്യ സുസ്ഥിരീഭവനം ക്ഷേമം ന ച ഖാദ്യദ്രവ്യൈഃ| യതസ്തദാചാരിണസ്തൈ ർനോപകൃതാഃ|
10 εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τη σκηνη λατρευοντες
യേ ദഷ്യസ്യ സേവാം കുർവ്വന്തി തേ യസ്യാ ദ്രവ്യഭോജനസ്യാനധികാരിണസ്താദൃശീ യജ്ഞവേദിരസ്മാകമ് ആസ്തേ|
11 ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης
യതോ യേഷാം പശൂനാം ശോണിതം പാപനാശായ മഹായാജകേന മഹാപവിത്രസ്ഥാനസ്യാഭ്യന്തരം നീയതേ തേഷാം ശരീരാണി ശിബിരാദ് ബഹി ർദഹ്യന്തേ|
12 διο και ιησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαον εξω της πυλης επαθεν
തസ്മാദ് യീശുരപി യത് സ്വരുധിരേണ പ്രജാഃ പവിത്രീകുര്യ്യാത് തദർഥം നഗരദ്വാരസ്യ ബഹി ർമൃതിം ഭുക്തവാൻ|
13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες
അതോ ഹേതോരസ്മാഭിരപി തസ്യാപമാനം സഹമാനൈഃ ശിബിരാദ് ബഹിസ്തസ്യ സമീപം ഗന്തവ്യം|
14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν
യതോ ഽത്രാസ്മാകം സ്ഥായി നഗരം ന വിദ്യതേ കിന്തു ഭാവി നഗരമ് അസ്മാഭിരന്വിഷ്യതേ|
15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως δια παντος τω θεω τουτ εστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου
അതഏവ യീശുനാസ്മാഭി ർനിത്യം പ്രശംസാരൂപോ ബലിരർഥതസ്തസ്യ നാമാങ്ഗീകുർവ്വതാമ് ഓഷ്ഠാധരാണാം ഫലമ് ഈശ്വരായ ദാതവ്യം|
16 της δε ευποιιας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεος
അപരഞ്ച പരോപകാരോ ദാനഞ്ച യുഷ്മാഭി ർന വിസ്മര്യ്യതാം യതസ്താദൃശം ബലിദാനമ് ഈശ്വരായ രോചതേ|
17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο
യൂയം സ്വനായകാനാമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിണോ വശ്യാശ്ച ഭവത യതോ യൈരുപനിധിഃ പ്രതിദാതവ്യസ്താദൃശാ ലോകാ ഇവ തേ യുഷ്മദീയാത്മനാം രക്ഷണാർഥം ജാഗ്രതി, അതസ്തേ യഥാ സാനന്ദാസ്തത് കുര്യ്യു ർന ച സാർത്തസ്വരാ അത്ര യതധ്വം യതസ്തേഷാമ് ആർത്തസ്വരോ യുഷ്മാകമ് ഇഷ്ടജനകോ ന ഭവേത്|
18 προσευχεσθε περι ημων πεποιθαμεν γαρ οτι καλην συνειδησιν εχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι
അപരഞ്ച യൂയമ് അസ്മന്നിമിത്തിം പ്രാർഥനാം കുരുത യതോ വയമ് ഉത്തമമനോവിശിഷ്ടാഃ സർവ്വത്ര സദാചാരം കർത്തുമ് ഇച്ഛുകാശ്ച ഭവാമ ഇതി നിശ്ചിതം ജാനീമഃ|
19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιον αποκατασταθω υμιν
വിശേഷതോഽഹം യഥാ ത്വരയാ യുഷ്മഭ്യം പുന ർദീയേ തദർഥം പ്രാർഥനായൈ യുഷ്മാൻ അധികം വിനയേ|
20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουν (aiōnios g166)
അനന്തനിയമസ്യ രുധിരേണ വിശിഷ്ടോ മഹാൻ മേഷപാലകോ യേന മൃതഗണമധ്യാത് പുനരാനായി സ ശാന്തിദായക ഈശ്വരോ (aiōnios g166)
21 καταρτισαι υμας εν παντι εργω αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν υμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
നിജാഭിമതസാധനായ സർവ്വസ്മിൻ സത്കർമ്മണി യുഷ്മാൻ സിദ്ധാൻ കരോതു, തസ്യ ദൃഷ്ടൗ ച യദ്യത് തുഷ്ടിജനകം തദേവ യുഷ്മാകം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സാധയതു| തസ്മൈ മഹിമാ സർവ്വദാ ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
22 παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλα υμιν
ഹേ ഭ്രാതരഃ, വിനയേഽഹം യൂയമ് ഇദമ് ഉപദേശവാക്യം സഹധ്വം യതോഽഹം സംക്ഷേപേണ യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|
23 γινωσκετε τον αδελφον τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχιον ερχηται οψομαι υμας
അസ്മാകം ഭ്രാതാ തീമഥിയോ മുക്തോഽഭവദ് ഇതി ജാനീത, സ ച യദി ത്വരയാ സമാഗച്ഛതി തർഹി തേന സാർദ്ധംമ് അഹം യുഷ്മാൻ സാക്ഷാത് കരിഷ്യാമി|
24 ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας
യുഷ്മാകം സർവ്വാൻ നായകാൻ പവിത്രലോകാംശ്ച നമസ്കുരുത| അപരമ് ഇതാലിയാദേശീയാനാം നമസ്കാരം ജ്ഞാസ്യഥ|
25 η χαρις μετα παντων υμων αμην
അനുഗ്രഹോ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സഹായോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|
