Προς Κορινθιους Α΄ 13

1 εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον

Congca kaminawk ih lok hoi van kaminawk ih lok to ka paeh thaih langlacadoeh, amlunghaih tawn ai nahaeloe, kai loe monglaeng maw, to tih ai boeh loe cingceng maw boh rumram ih lok baktiah ni ka oh.

2 και εαν εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν και εαν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη μεθιστανειν αγαπην δε μη εχω ουθεν ειμι

Lok taphonghaih tangqum, kathuk loknawk to panoek boih moe, congca panoekhaih to ka tawnh; mae angthuisak thaih han khoek to, tanghaihnawk ka tawnh boih langlacadoeh, amlunghaih ka tawn ai nahaeloe, kai loe tidoeh na ai ni.

3 και εαν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου και εαν παραδω το σωμα μου ινα καυθησωμαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι

Amtang kaminawk com hanah ka tawnh ih hmuenmaenawk to ka paek boih, ka takpum hmai hoi qoeng han khoek to kang paek langlacadoeh, amlunghaih tawn ai nahaeloe, kai han avanghaih tidoeh om ai.

4 η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι η αγαπη ου περπερευεται ου φυσιουται

Amlunghaih loe pauephaih to tawnh moe, tahmenhaih to tawnh; amlunghaih mah loe uthaih tawn ai; amlunghaih mah loe poeksanghaih tawn ai; amlunghaih mah loe amoekhaih tawn ai,

5 ουκ ασχημονει ου ζητει τα εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακον

tuinuen sae ai, aimah taham khue poek ai, palungphui han rai, kasae sak han poek ai;

6 ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια

loktang lokah anghoehaih a tawnh, toe kahoih ai hmuen ah loe anghoe ai.

7 παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει

Hmuennawk boih ah pauephaih a tawnh, hmuennawk boih ah oepthoh, hmuennawk boih ah oephaih tawnh moe, hmuennawk boih ah palungsawk.

8 η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται

Amlunghaih loe natuek naah doeh boeng ai: toe lok taphonghaih om langlacadoeh, boenghaih om tih; congca lok apaeh langlacadoeh, boenghaih to om tih; panoekthaihaih om langlacadoeh, anghmaa tih.

9 εκ μερους δε γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν

Aicae mah ahap ni a panoek o moe, ahap ni a taphong o vop.

10 οταν δε ελθη το τελειον τοτε το εκ μερους καταργηθησεται

Toe akoephaih angzoh naah loe, akoep ai ahap panoekhaih to anghmaa tih boeh.

11 οτε ημην νηπιος ως νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιος ελογιζομην οτε δε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου

Nawkta naah loe, nawkta baktiah lok ka paeh, nawkta panoekhaih baktiah ka panoek, nawkta poekhaih baktiah ka poek: toe ka saning akoep naah loe, nawkta nathuem ih hmuennawk to ka toengh.

12 βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προς προσωπον αρτι γινωσκω εκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην

Vaihi loe hmaidan hoiah ni, amtueng parai ai ah a hnuk o vop; toe hnukkhuem ah loe mikhmai kangtong ah a hnu o tih: vaihi loe ahap ni ka panoep vop; toe hnukkhuem ah loe minawk mah kai ang panoek o baktih toengah, ka panoek toeng tih boeh.

13 νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων η αγαπη

Vaihiah tanghaih, oephaih hoi amlunghaih, tiah hmuen thumto oh; toe hae thumto thungah amlunghaih to len koek.