Προς Τιτον 3
1 υπομιμνησκε αυτους αρχαις [ και ] εξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναι
Admoesta-os a que se sujeitem aos principados e potestades, que lhes obedeçam, e estejam preparados para toda a boa obra;
2 μηδενα βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδεικνυμενους πραοτητα προς παντας ανθρωπους
Que a ninguem infamem, nem sejam contenciosos, porém modestos, mostrando toda a mansidão para com todos os homens.
3 ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απειθεις πλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντες στυγητοι μισουντες αλληλους
Porque tambem nós d'antes eramos insensatos, desobedientes, extraviados, servindo a varias concupiscencias e deleites, vivendo em malicia e inveja, odiosos e odiando uns aos outros.
4 οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηρος ημων θεου
Mas quando appareceu a benignidade e caridade de Deus, nosso Salvador, para com os homens,
5 ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη ων εποιησαμεν ημεις αλλα κατα τον αυτου ελεον εσωσεν ημας δια λουτρου παλιγγενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου
Não pelas obras de justiça que houvessemos feito, mas segundo a sua misericordia, nos salvou pela lavagem da regeneração e da renovação do Espirito Sancto;
6 ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηρος ημων
O qual abundantemente derramou sobre nós por Jesus Christo nosso Salvador;
Para que, sendo justificados pela sua graça, sejamos feitos herdeiros segundo a esperança da vida eterna. (aiōnios g166)
8 πιστος ο λογος και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες τω θεω ταυτα εστιν τα καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις
Fiel é a palavra, e isto quero que devéras affirmes, para que os que crêem em Deus procurem applicar-se ás boas obras; estas coisas são boas e proveitosas aos homens.
9 μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις και μαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι
Mas resiste ás questões loucas, e ás genealogias e contendas, e aos debates ácerca da lei; porque são inuteis e vãos
10 αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου
Ao homem hereje, depois de uma e outra admoestação, rejeita-o:
11 ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ων αυτοκατακριτος
Sabendo que o tal está pervertido, e pecca, estando já em si mesmo condemnado.
12 οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προς με εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι
Quando te enviar Arthemas, ou Tychico, procura vir ter comigo a Nicopolis; porque deliberei invernar ali.
13 ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεν αυτοις λειπη
Acompanha com muito cuidado Zenas, doutor da lei, e Apollo, para que nada lhes falte.
14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι
E os nossos aprendam tambem a applicar-se ás boas obras, para os usos necessarios, para que não sejam infructuosos.
15 ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους φιλουντας ημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμων αμην
Saudam-te todos os que estão comigo. Sauda tu os que nos amam na fé. A graça seja com vós todos. Amen.
