Προς Ρωμαιους 8
1 ουδεν αρα νυν κατακριμα τοις εν χριστω ιησου μη κατα σαρκα περιπατουσιν αλλα κατα πνευμα
| یے جَناح کھْرِیشْٹَں یِیشُمْ آشْرِتْیَ شارِیرِکَں ناچَرَنْتَ آتْمِکَماچَرَنْتِ تےدھُنا دَنْڈارْہا نَ بھَوَنْتِ۔ |
2 ο γαρ νομος του πνευματος της ζωης εν χριστω ιησου ηλευθερωσεν με απο του νομου της αμαρτιας και του θανατου
| جِیوَنَدایَکَسْیاتْمَنو وْیَوَسْتھا کھْرِیشْٹَیِیشُنا پاپَمَرَنَیو رْوْیَوَسْتھاتو مامَموچَیَتْ۔ |
3 το γαρ αδυνατον του νομου εν ω ησθενει δια της σαρκος ο θεος τον εαυτου υιον πεμψας εν ομοιωματι σαρκος αμαρτιας και περι αμαρτιας κατεκρινεν την αμαρτιαν εν τη σαρκι
| یَسْماچّھارِیرَسْیَ دُرْبَّلَتْوادْ وْیَوَسْتھَیا یَتْ کَرْمّاسادھْیَمْ اِیشْوَرو نِجَپُتْرَں پاپِشَرِیرَرُوپَں پاپَناشَکَبَلِرُوپَنْچَ پْریشْیَ تَسْیَ شَرِیرے پاپَسْیَ دَنْڈَں کُرْوَّنْ تَتْکَرْمَّ سادھِتَوانْ۔ |
4 ινα το δικαιωμα του νομου πληρωθη εν ημιν τοις μη κατα σαρκα περιπατουσιν αλλα κατα πνευμα
| تَتَح شارِیرِکَں ناچَرِتْواسْمابھِراتْمِکَمْ آچَرَدْبھِرْوْیَوَسْتھاگْرَنْتھے نِرْدِّشْٹانِ پُنْیَکَرْمّانِ سَرْوّانِ سادھْیَنْتے۔ |
5 οι γαρ κατα σαρκα οντες τα της σαρκος φρονουσιν οι δε κατα πνευμα τα του πνευματος
| یے شارِیرِکاچارِنَسْتے شارِیرِکانْ وِشَیانْ بھاوَیَنْتِ یے چاتْمِکاچارِنَسْتے آتْمَنو وِشَیانْ بھاوَیَنْتِ۔ |
6 το γαρ φρονημα της σαρκος θανατος το δε φρονημα του πνευματος ζωη και ειρηνη
| شارِیرِکَبھاوَسْیَ پھَلَں مرِتْیُح کِنْچاتْمِکَبھاوَسْیَ پھَلے جِیوَنَں شانْتِشْچَ۔ |
7 διοτι το φρονημα της σαρκος εχθρα εις θεον τω γαρ νομω του θεου ουχ υποτασσεται ουδε γαρ δυναται
| یَتَح شارِیرِکَبھاوَ اِیشْوَرَسْیَ وِرُدّھَح شَتْرُتابھاوَ ایوَ سَ اِیشْوَرَسْیَ وْیَوَسْتھایا اَدھِینو نَ بھَوَتِ بھَوِتُنْچَ نَ شَکْنوتِ۔ |
8 οι δε εν σαρκι οντες θεω αρεσαι ου δυνανται
| ایتَسْماتْ شارِیرِکاچارِشُ توشْٹُمْ اِیشْوَرینَ نَ شَکْیَں۔ |
9 υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλ εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστιν αυτου
| کِنْتْوِیشْوَرَسْیاتْما یَدِ یُشْماکَں مَدھْیے وَسَتِ تَرْہِ یُویَں شارِیرِکاچارِنو نَ سَنْتَ آتْمِکاچارِنو بھَوَتھَح۔ یَسْمِنْ تُ کھْرِیشْٹَسْیاتْما نَ وِدْیَتے سَ تَتْسَمْبھَوو نَہِ۔ |
10 ει δε χριστος εν υμιν το μεν σωμα νεκρον δι αμαρτιαν το δε πνευμα ζωη δια δικαιοσυνην
| یَدِ کھْرِیشْٹو یُشْمانْ اَدھِتِشْٹھَتِ تَرْہِ پاپَمْ اُدِّشْیَ شَرِیرَں مرِتَں کِنْتُ پُنْیَمُدِّشْیاتْما جِیوَتِ۔ |
11 ει δε το πνευμα του εγειραντος ιησουν εκ νεκρων οικει εν υμιν ο εγειρας τον χριστον εκ νεκρων ζωοποιησει και τα θνητα σωματα υμων δια το ενοικουν αυτου πνευμα εν υμιν
| مرِتَگَنادْ یِیشُ رْیینوتّھاپِتَسْتَسْیاتْما یَدِ یُشْمَنْمَدھْیے وَسَتِ تَرْہِ مرِتَگَناتْ کھْرِیشْٹَسْیَ سَ اُتّھاپَیِتا یُشْمَنْمَدھْیَواسِنا سْوَکِییاتْمَنا یُشْماکَں مرِتَدیہانَپِ پُنَ رْجِیوَیِشْیَتِ۔ |
12 αρα ουν αδελφοι οφειλεται εσμεν ου τη σαρκι του κατα σαρκα ζην
| ہے بھْراترِگَنَ شَرِیرَسْیَ وَیَمَدھَمَرْنا نَ بھَواموتَح شارِیرِکاچاروسْمابھِ رْنَ کَرْتَّوْیَح۔ |
13 ει γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε αποθνησκειν ει δε πνευματι τας πραξεις του σωματος θανατουτε ζησεσθε
| یَدِ یُویَں شَرِیرِکاچارِنو بھَویتَ تَرْہِ یُشْمابھِ رْمَرْتَّوْیَمیوَ کِنْتْواتْمَنا یَدِ شَرِیرَکَرْمّانِ گھاتَییتَ تَرْہِ جِیوِشْیَتھَ۔ |
14 οσοι γαρ πνευματι θεου αγονται ουτοι εισιν υιοι θεου
| یَتو یاوَنْتو لوکا اِیشْوَرَسْیاتْمَناکرِشْیَنْتے تے سَرْوَّ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتانا بھَوَنْتِ۔ |
15 ου γαρ ελαβετε πνευμα δουλειας παλιν εις φοβον αλλ ελαβετε πνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββα ο πατηρ
| یُویَں پُنَرَپِ بھَیَجَنَکَں داسْیَبھاوَں نَ پْراپْتاح کِنْتُ یینَ بھاوینیشْوَرَں پِتَح پِتَرِتِ پْروچْیَ سَمْبودھَیَتھَ تادرِشَں دَتَّکَپُتْرَتْوَبھاوَمْ پْراپْنُتَ۔ |
16 αυτο το πνευμα συμμαρτυρει τω πνευματι ημων οτι εσμεν τεκνα θεου
| اَپَرَنْچَ وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتانا ایتَسْمِنْ پَوِتْرَ آتْما سْوَیَمْ اَسْماکَمْ آتْمابھِح سارْدّھَں پْرَمانَں دَداتِ۔ |
17 ει δε τεκνα και κληρονομοι κληρονομοι μεν θεου συγκληρονομοι δε χριστου ειπερ συμπασχομεν ινα και συνδοξασθωμεν
| اَتَایوَ وَیَں یَدِ سَنْتاناسْتَرْہْیَدھِکارِنَح، اَرْتھادْ اِیشْوَرَسْیَ سْوَتّوادھِکارِنَح کھْرِیشْٹینَ سَہادھِکارِنَشْچَ بھَوامَح؛ اَپَرَں تینَ سارْدّھَں یَدِ دُحکھَبھاگِنو بھَوامَسْتَرْہِ تَسْیَ وِبھَوَسْیاپِ بھاگِنو بھَوِشْیامَح۔ |
18 λογιζομαι γαρ οτι ουκ αξια τα παθηματα του νυν καιρου προς την μελλουσαν δοξαν αποκαλυφθηναι εις ημας
| کِنْتْوَسْماسُ یو بھاوِیوِبھَوَح پْرَکاشِشْیَتے تَسْیَ سَمِیپے وَرْتَّمانَکالِینَں دُحکھَمَہَں ترِنایَ مَنْیے۔ |
19 η γαρ αποκαραδοκια της κτισεως την αποκαλυψιν των υιων του θεου απεκδεχεται
| یَتَح پْرانِگَنَ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتاناناں وِبھَوَپْراپْتِمْ آکانْکْشَنْ نِتانْتَمْ اَپیکْشَتے۔ |
20 τη γαρ ματαιοτητι η κτισις υπεταγη ουχ εκουσα αλλα δια τον υποταξαντα επ ελπιδι
| اَپَرَنْچَ پْرانِگَنَح سْوَیرَمْ اَلِیکَتایا وَشِیکرِتو نابھَوَتْ |
21 οτι και αυτη η κτισις ελευθερωθησεται απο της δουλειας της φθορας εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του θεου
| کِنْتُ پْرانِگَنوپِ نَشْوَرَتادھِینَتْواتْ مُکْتَح سَنْ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتاناناں پَرَمَمُکْتِں پْراپْسْیَتِیتْیَبھِپْرایینَ وَشِیکَرْتْرا وَشِیچَکْرے۔ |
22 οιδαμεν γαρ οτι πασα η κτισις συστεναζει και συνωδινει αχρι του νυν
| اَپَرَنْچَ پْرَسُویَماناوَدْ وْیَتھِتَح سَنْ اِدانِیں یاوَتْ کرِتْسْنَح پْرانِگَنَ آرْتَّسْوَرَں کَروتِیتِ وَیَں جانِیمَح۔ |
23 ου μονον δε αλλα και αυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντες και ημεις αυτοι εν εαυτοις στεναζομεν υιοθεσιαν απεκδεχομενοι την απολυτρωσιν του σωματος ημων
| کیوَلَح سَ اِتِ نَہِ کِنْتُ پْرَتھَمَجاتَپھَلَسْوَرُوپَمْ آتْمانَں پْراپْتا وَیَمَپِ دَتَّکَپُتْرَتْوَپَدَپْراپْتِمْ اَرْتھاتْ شَرِیرَسْیَ مُکْتِں پْرَتِیکْشَماناسْتَدْوَدْ اَنْتَرارْتَّراوَں کُرْمَّح۔ |
24 τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις τι και ελπιζει
| وَیَں پْرَتْیاشَیا تْرانَمْ اَلَبھامَہِ کِنْتُ پْرَتْیَکْشَوَسْتُنو یا پْرَتْیاشا سا پْرَتْیاشا نَہِ، یَتو مَنُشْیو یَتْ سَمِیکْشَتے تَسْیَ پْرَتْیاشاں کُتَح کَرِشْیَتِ؟ |
25 ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα
| یَدْ اَپْرَتْیَکْشَں تَسْیَ پْرَتْیاشاں یَدِ وَیَں کُرْوِّیمَہِ تَرْہِ دھَیرْیَّمْ اَوَلَمْبْیَ پْرَتِیکْشامَہے۔ |
26 ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται ταις ασθενειαις ημων το γαρ τι προσευξομεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλ αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει υπερ ημων στεναγμοις αλαλητοις
| تَتَ آتْماپِ سْوَیَمْ اَسْماکَں دُرْبَّلَتایاح سَہایَتْوَں کَروتِ؛ یَتَح کِں پْرارْتھِتَوْیَں تَدْ بودّھُں وَیَں نَ شَکْنُمَح، کِنْتْوَسْپَشْٹَیرارْتَّراوَیراتْما سْوَیَمْ اَسْمَنِّمِتَّں نِویدَیَتِ۔ |
27 ο δε ερευνων τας καρδιας οιδεν τι το φρονημα του πνευματος οτι κατα θεον εντυγχανει υπερ αγιων
| اَپَرَمْ اِیشْوَرابھِمَتَرُوپینَ پَوِتْرَلوکاناں کرِتے نِویدَیَتِ یَ آتْما تَسْیابھِپْرایونْتَرْیّامِنا جْنایَتے۔ |
28 οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εις αγαθον τοις κατα προθεσιν κλητοις ουσιν
| اَپَرَمْ اِیشْوَرِییَنِرُوپَنانُساریناہُوتاح سَنْتو یے تَسْمِنْ پْرِییَنْتے سَرْوّانِ مِلِتْوا تیشاں مَنْگَلَں سادھَیَنْتِ، ایتَدْ وَیَں جانِیمَح۔ |
29 οτι ους προεγνω και προωρισεν συμμορφους της εικονος του υιου αυτου εις το ειναι αυτον πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις
| یَتَ اِیشْوَرو بَہُبھْراترِناں مَدھْیے سْوَپُتْرَں جْییشْٹھَں کَرْتُّمْ اِچّھَنْ یانْ پُورْوَّں لَکْشْیِیکرِتَوانْ تانْ تَسْیَ پْرَتِمُورْتْیاح سادرِشْیَپْراپْتْیَرْتھَں نْیَیُںکْتَ۔ |
30 ους δε προωρισεν τουτους και εκαλεσεν και ους εκαλεσεν τουτους και εδικαιωσεν ους δε εδικαιωσεν τουτους και εδοξασεν
| اَپَرَنْچَ تینَ یے نِیُکْتاسْتَ آہُوتا اَپِ یے چَ تیناہُوتاسْتے سَپُنْیِیکرِتاح، یے چَ تینَ سَپُنْیِیکرِتاسْتے وِبھَوَیُکْتاح۔ |
31 τι ουν ερουμεν προς ταυτα ει ο θεος υπερ ημων τις καθ ημων
| اِتْیَتْرَ وَیَں کِں بْرُومَح؟ اِیشْوَرو یَدْیَسْماکَں سَپَکْشو بھَوَتِ تَرْہِ کو وِپَکْشوسْماکَں؟ |
32 ος γε του ιδιου υιου ουκ εφεισατο αλλ υπερ ημων παντων παρεδωκεν αυτον πως ουχι και συν αυτω τα παντα ημιν χαρισεται
| آتْمَپُتْرَں نَ رَکْشِتْوا یوسْماکَں سَرْوّیشاں کرِتے تَں پْرَدَتَّوانْ سَ کِں تینَ سَہاسْمَبھْیَمْ اَنْیانِ سَرْوّانِ نَ داسْیَتِ؟ |
33 τις εγκαλεσει κατα εκλεκτων θεου θεος ο δικαιων
| اِیشْوَرَسْیابھِرُچِتیشُ کینَ دوشَ آروپَیِشْیَتے؟ یَ اِیشْوَرَسْتانْ پُنْیَوَتَ اِوَ گَنَیَتِ کِں تینَ؟ |
34 τις ο κατακρινων χριστος ο αποθανων μαλλον δε και εγερθεις ος και εστιν εν δεξια του θεου ος και εντυγχανει υπερ ημων
| اَپَرَں تیبھْیو دَنْڈَداناجْنا وا کینَ کَرِشْیَتے؟ یوسْمَنِّمِتَّں پْرانانْ تْیَکْتَوانْ کیوَلَں تَنَّ کِنْتُ مرِتَگَنَمَدھْیادْ اُتّھِتَوانْ، اَپِ چیشْوَرَسْیَ دَکْشِنے پارْشْوے تِشْٹھَنْ اَدْیاپْیَسْماکَں نِمِتَّں پْرارْتھَتَ ایوَمْبھُوتو یَح کھْرِیشْٹَح کِں تینَ؟ |
35 τις ημας χωρισει απο της αγαπης του χριστου θλιψις η στενοχωρια η διωγμος η λιμος η γυμνοτης η κινδυνος η μαχαιρα
| اَسْمابھِح سَہَ کھْرِیشْٹَسْیَ پْریمَوِچّھیدَں جَنَیِتُں کَح شَکْنوتِ؟ کْلیشو وْیَسَنَں وا تاڈَنا وا دُرْبھِکْشَں وا وَسْتْرَہِینَتْوَں وا پْرانَسَںشَیو وا کھَنْگو وا کِمیتانِ شَکْنُوَنْتِ؟ |
36 καθως γεγραπται οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν ελογισθημεν ως προβατα σφαγης
| کِنْتُ لِکھِتَمْ آسْتے، یَتھا، وَیَں تَوَ نِمِتَّں سْمو مرِتْیُوَکْتْرےکھِلَں دِنَں۔ بَلِرْدییو یَتھا میشو وَیَں گَنْیامَہے تَتھا۔ |
37 αλλ εν τουτοις πασιν υπερνικωμεν δια του αγαπησαντος ημας
| اَپَرَں یوسْماسُ پْرِییَتے تینَیتاسُ وِپَتْسُ وَیَں سَمْیَگْ وِجَیامَہے۔ |
38 πεπεισμαι γαρ οτι ουτε θανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτε αρχαι ουτε δυναμεις ουτε ενεστωτα ουτε μελλοντα
| یَتوسْماکَں پْرَبھُنا یِیشُکھْرِیشْٹینیشْوَرَسْیَ یَتْ پْریمَ تَسْمادْ اَسْماکَں وِچّھیدَں جَنَیِتُں مرِتْیُ رْجِیوَنَں وا دِوْیَدُوتا وا بَلَوَنْتو مُکھْیَدُوتا وا وَرْتَّمانو وا بھَوِشْیَنْ کالو وا اُچَّپَدَں وا نِیچَپَدَں واپَرَں کِمَپِ سرِشْٹَوَسْتُ |
39 ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε τις κτισις ετερα δυνησεται ημας χωρισαι απο της αγαπης του θεου της εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
| وَیتیشاں کیناپِ نَ شَکْیَمِتْیَسْمِنْ درِڈھَوِشْواسو مَماسْتے۔ |
