< Προς Ρωμαιους 5 >

1 δικαιωθεντες ουν εκ πιστεως ειρηνην εχομεν προς τον θεον δια του κυριου ημων ιησου χριστου
វិឝ្វាសេន សបុណ្យីក្ឫតា វយម៑ ឦឝ្វរេណ សាទ៌្ធំ ប្រភុណាស្មាកំ យីឝុខ្រីឞ្ដេន មេលនំ ប្រាប្តាះ។
2 δι ου και την προσαγωγην εσχηκαμεν τη πιστει εις την χαριν ταυτην εν η εστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης του θεου
អបរំ វយំ យស្មិន៑ អនុគ្រហាឝ្រយេ តិឞ្ឋាមស្តន្មធ្យំ វិឝ្វាសមាគ៌េណ តេនៃវានីតា វយម៑ ឦឝ្វរីយវិភវប្រាប្តិប្រត្យាឝយា សមានន្ទាមះ។
3 ου μονον δε αλλα και καυχωμεθα εν ταις θλιψεσιν ειδοτες οτι η θλιψις υπομονην κατεργαζεται
តត៑ កេវលំ នហិ កិន្តុ ក្លេឝភោគេៜប្យានន្ទាមោ យតះ ក្លេឝាទ៑ ធៃយ៌្យំ ជាយត ឥតិ វយំ ជានីមះ,
4 η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμη ελπιδα
ធៃយ៌្យាច្ច បរីក្ឞិតត្វំ ជាយតេ, បរីក្ឞិតត្វាត៑ ប្រត្យាឝា ជាយតេ,
5 η δε ελπις ου καταισχυνει οτι η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων δια πνευματος αγιου του δοθεντος ημιν
ប្រត្យាឝាតោ វ្រីឌិតត្វំ ន ជាយតេ, យស្មាទ៑ អស្មភ្យំ ទត្តេន បវិត្រេណាត្មនាស្មាកម៑ អន្តះករណានីឝ្វរស្យ ប្រេមវារិណា សិក្តានិ។
6 ετι γαρ χριστος οντων ημων ασθενων κατα καιρον υπερ ασεβων απεθανεν
អស្មាសុ និរុបាយេឞុ សត្សុ ខ្រីឞ្ដ ឧបយុក្តេ សមយេ បាបិនាំ និមិត្តំ ស្វីយាន៑ ប្រណាន៑ អត្យជត៑។
7 μολις γαρ υπερ δικαιου τις αποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τις και τολμα αποθανειν
ហិតការិណោ ជនស្យ ក្ឫតេ កោបិ ប្រណាន៑ ត្យក្តុំ សាហសំ កត៌្តុំ ឝក្នោតិ, កិន្តុ ធាម៌្មិកស្យ ក្ឫតេ ប្រាយេណ កោបិ ប្រាណាន៑ ន ត្យជតិ។
8 συνιστησιν δε την εαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χριστος υπερ ημων απεθανεν
កិន្ត្វស្មាសុ បាបិឞុ សត្ស្វបិ និមិត្តមស្មាកំ ខ្រីឞ្ដះ ស្វប្រាណាន៑ ត្យក្តវាន៑, តត ឦឝ្វរោស្មាន៑ ប្រតិ និជំ បរមប្រេមាណំ ទឝ៌ិតវាន៑។
9 πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργης
អតឯវ តស្យ រក្តបាតេន សបុណ្យីក្ឫតា វយំ និតាន្តំ តេន កោបាទ៑ ឧទ្ធារិឞ្យាមហេ។
10 ει γαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεω δια του θανατου του υιου αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντες σωθησομεθα εν τη ζωη αυτου
ផលតោ វយំ យទា រិបវ អាស្ម តទេឝ្វរស្យ បុត្រស្យ មរណេន តេន សាទ៌្ធំ យទ្យស្មាកំ មេលនំ ជាតំ តហ៌ិ មេលនប្រាប្តាះ សន្តោៜវឝ្យំ តស្យ ជីវនេន រក្ឞាំ លប្ស្យាមហេ។
11 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θεω δια του κυριου ημων ιησου χριστου δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν
តត៑ កេវលំ នហិ កិន្តុ យេន មេលនម៑ អលភាមហិ តេនាស្មាកំ ប្រភុណា យីឝុខ្រីឞ្ដេន សាម្ប្រតម៑ ឦឝ្វរេ សមានន្ទាមឝ្ច។
12 δια τουτο ωσπερ δι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμον εισηλθεν και δια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις παντας ανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω παντες ημαρτον
តថា សតិ, ឯកេន មានុឞេណ បាបំ បាបេន ច មរណំ ជគតីំ ប្រាវិឝត៑ អបរំ សវ៌្វេឞាំ បាបិត្វាត៑ សវ៌្វេ មានុឞា ម្ឫតេ រ្និឃ្នា អភវត៑។
13 αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμω αμαρτια δε ουκ ελλογειται μη οντος νομου
យតោ វ្យវស្ថាទានសមយំ យាវត៑ ជគតិ បាបម៑ អាសីត៑ កិន្តុ យត្រ វ្យវស្ថា ន វិទ្យតេ តត្រ បាបស្យាបិ គណនា ន វិទ្យតេ។
14 αλλ εβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι μωυσεως και επι τους μη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματι της παραβασεως αδαμ ος εστιν τυπος του μελλοντος
តថាប្យាទមា យាទ្ឫឝំ បាបំ ក្ឫតំ តាទ្ឫឝំ បាបំ យៃ រ្នាការិ អាទមម៑ អារភ្យ មូសាំ យាវត៑ តេឞាមប្យុបរិ ម្ឫត្យូ រាជត្វម៑ អករោត៑ ស អាទម៑ ភាវ្យាទមោ និទឝ៌នមេវាស្តេ។
15 αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως και το χαρισμα ει γαρ τω του ενος παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαρις του θεου και η δωρεα εν χαριτι [ τη ] του ενος ανθρωπου ιησου χριστου εις τους πολλους επερισσευσεν
កិន្តុ បាបកម៌្មណោ យាទ្ឫឝោ ភាវស្តាទ្ឫគ៑ ទានកម៌្មណោ ភាវោ ន ភវតិ យត ឯកស្យ ជនស្យាបរាធេន យទិ ពហូនាំ មរណម៑ អឃដត តថាបីឝ្វរានុគ្រហស្តទនុគ្រហមូលកំ ទានញ្ចៃកេន ជនេនាត៌្ហាទ៑ យីឝុនា ខ្រីឞ្ដេន ពហុឞុ ពាហុល្យាតិពាហុល្យេន ផលតិ។
16 και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματων εις δικαιωμα
អបរម៑ ឯកស្យ ជនស្យ បាបកម៌្ម យាទ្ឫក៑ ផលយុក្តំ ទានកម៌្ម តាទ្ឫក៑ ន ភវតិ យតោ វិចារកម៌្មៃកំ បាបម៑ អារភ្យ ទណ្ឌជនកំ ពភូវ, កិន្តុ ទានកម៌្ម ពហុបាបាន្យារភ្យ បុណ្យជនកំ ពភូវ។
17 ει γαρ τω του ενος παραπτωματι ο θανατος εβασιλευσεν δια του ενος πολλω μαλλον οι την περισσειαν της χαριτος και της δωρεας της δικαιοσυνης λαμβανοντες εν ζωη βασιλευσουσιν δια του ενος ιησου χριστου
យត ឯកស្យ ជនស្យ បាបកម៌្មតស្តេនៃកេន យទិ មរណស្យ រាជត្វំ ជាតំ តហ៌ិ យេ ជនា អនុគ្រហស្យ ពាហុល្យំ បុណ្យទានញ្ច ប្រាប្នុវន្តិ ត ឯកេន ជនេន, អត៌្ហាត៑ យីឝុខ្រីឞ្ដេន, ជីវនេ រាជត្វម៑ អវឝ្យំ ករិឞ្យន្តិ។
18 αρα ουν ως δι ενος παραπτωματος εις παντας ανθρωπους εις κατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος εις παντας ανθρωπους εις δικαιωσιν ζωης
ឯកោៜបរាធោ យទ្វត៑ សវ៌្វមានវានាំ ទណ្ឌគាមី មាគ៌ោ ៜភវត៑ តទ្វទ៑ ឯកំ បុណ្យទានំ សវ៌្វមានវានាំ ជីវនយុក្តបុណ្យគាមី មាគ៌ ឯវ។
19 ωσπερ γαρ δια της παρακοης του ενος ανθρωπου αμαρτωλοι κατεσταθησαν οι πολλοι ουτως και δια της υπακοης του ενος δικαιοι κατασταθησονται οι πολλοι
អបរម៑ ឯកស្យ ជនស្យាជ្ញាលង្ឃនាទ៑ យថា ពហវោ ៜបរាធិនោ ជាតាស្តទ្វទ៑ ឯកស្យាជ្ញាចរណាទ៑ ពហវះ សបុណ្យីក្ឫតា ភវន្តិ។
20 νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση το παραπτωμα ου δε επλεονασεν η αμαρτια υπερεπερισσευσεν η χαρις
អធិកន្តុ វ្យវស្ថាគមនាទ៑ អបរាធស្យ ពាហុល្យំ ជាតំ កិន្តុ យត្រ បាបស្យ ពាហុល្យំ តត្រៃវ តស្មាទ៑ អនុគ្រហស្យ ពាហុល្យម៑ អភវត៑។
21 ινα ωσπερ εβασιλευσεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και η χαρις βασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια ιησου χριστου του κυριου ημων (aiōnios g166)
តេន ម្ឫត្យុនា យទ្វត៑ បាបស្យ រាជត្វម៑ អភវត៑ តទ្វទ៑ អស្មាកំ ប្រភុយីឝុខ្រីឞ្ដទ្វារានន្តជីវនទាយិបុណ្យេនានុគ្រហស្យ រាជត្វំ ភវតិ។ (aiōnios g166)

< Προς Ρωμαιους 5 >