Προς Ρωμαιους 4
1 τι ουν ερουμεν αβρααμ τον πατερα ημων ευρηκεναι κατα σαρκα
Que dirons-nous donc qu'Abraham, notre ancêtre, a trouvé selon la chair?
2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προς τον θεον
En effet, si Abraham a été justifié par les œuvres, il a de quoi se glorifier, mais pas devant Dieu.
3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
Car que dit l'Écriture? « Abraham a cru à Dieu, et cela lui a été imputé à justice. »
4 τω δε εργαζομενω ο μισθος ου λογιζεται κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα
Or, pour celui qui travaille, la récompense n'est pas considérée comme une grâce, mais comme un dû.
5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνην
Mais à celui qui ne travaille pas, mais qui croit en celui qui justifie les impies, sa foi est imputée à la justice.
6 καθαπερ και δαυιδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεος λογιζεται δικαιοσυνην χωρις εργων
De même, David prononce la bénédiction sur l'homme à qui Dieu compte la justice sans les œuvres:
7 μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι
« Heureux ceux dont les fautes sont pardonnées, dont les péchés sont couverts.
8 μακαριος ανηρ ω ου μη λογισηται κυριος αμαρτιαν
Heureux l'homme que le Seigneur ne chargera pas de péché. »
9 ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ οτι ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην
Cette bénédiction est-elle donc prononcée seulement sur les circoncis, ou aussi sur les incirconcis? Car nous disons que la foi a été imputée à Abraham comme une justice.
10 πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυστια
Comment donc lui a-t-elle été imputée? Quand il était circoncis, ou quand il était incirconcis? Non pas dans la circoncision, mais dans l`incirconcision.
11 και σημειον ελαβεν περιτομης σφραγιδα της δικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευοντων δι ακροβυστιας εις το λογισθηναι και αυτοις την δικαιοσυνην
Il a reçu le signe de la circoncision, sceau de la justice de la foi qu'il avait dans l'incirconcision, afin d'être le père de tous ceux qui croient, malgré leur incirconcision, pour que la justice leur soit aussi imputée.
12 και πατερα περιτομης τοις ουκ εκ περιτομης μονον αλλα και τοις στοιχουσιν τοις ιχνεσιν της εν [ τη ] ακροβυστια πιστεως του πατρος ημων αβρααμ
Il est le père de la circoncision pour ceux qui non seulement sont de la circoncision, mais qui marchent aussi sur les traces de la foi de notre père Abraham, qu'il avait dans l'incirconcision.
13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ η τω σπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι του κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεως
En effet, la promesse faite à Abraham et à sa descendance d'être héritier du monde n'a pas été faite par la loi, mais par la justice de la foi.
14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιστις και κατηργηται η επαγγελια
Car si ceux qui sont de la loi sont héritiers, la foi est nulle, et la promesse est sans effet.
15 ο γαρ νομος οργην κατεργαζεται ου γαρ ουκ εστιν νομος ουδε παραβασις
Car la loi produit la colère; là où il n'y a pas de loi, il n'y a pas non plus de désobéissance.
16 δια τουτο εκ πιστεως ινα κατα χαριν εις το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τω εκ [ του ] νομου μονον αλλα και τω εκ πιστεως αβρααμ ος εστιν πατηρ παντων ημων
C'est pourquoi il s'agit de la foi, afin que ce soit selon la grâce, pour que la promesse soit assurée à toute la descendance, non seulement à celle qui vient de la loi, mais aussi à celle qui vient de la foi d'Abraham, qui est notre père à tous.
17 καθως γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε κατεναντι ου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος τα μη οντα ως οντα
Ainsi qu'il est écrit: « Je t'ai établi père d'une multitude de nations. » Ceci en présence de celui en qui il a cru: Dieu, qui donne la vie aux morts, et qui appelle les choses qui ne sont pas, comme si elles étaient.
18 ος παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμα σου
Contre l'espérance, Abraham a cru dans l'espérance, afin d'être père d'un grand nombre de nations, selon ce qui avait été dit: « Ta descendance sera ainsi. »
19 και μη ασθενησας τη πιστει ου κατενοησεν το εαυτου σωμα ηδη νενεκρωμενον εκατονταετης που υπαρχων και την νεκρωσιν μητρας σαρρας
Sans être affaibli dans la foi, il ne considéra pas son propre corps, déjà usé, (il avait environ cent ans), et la mort du sein de Sara.
20 εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τω θεω
Mais, regardant à la promesse de Dieu, il ne chancela pas par incrédulité, mais il se fortifia par la foi, rendant gloire à Dieu,
21 και πληροφορηθεις οτι ο επηγγελται δυνατος εστιν και ποιησαι
et étant pleinement assuré que ce qu'il avait promis, il pouvait aussi l'accomplir.
22 διο και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
C'est pourquoi cela lui a été crédité à juste titre.
23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω
Or, il n'a pas été écrit que cela lui a été imputé à cause de lui seul,
24 αλλα και δι ημας οις μελλει λογιζεσθαι τοις πιστευουσιν επι τον εγειραντα ιησουν τον κυριον ημων εκ νεκρων
mais à cause de nous aussi, à qui cela sera imputé, à nous qui croyons en celui qui a ressuscité d'entre les morts Jésus notre Seigneur,
25 ος παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικαιωσιν ημων
lequel a été livré à cause de nos fautes et est ressuscité pour notre justification.
