< Προς Ρωμαιους 10 >

1 αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησις η προς τον θεον υπερ του ισραηλ εστιν εις σωτηριαν
ഹേ ഭ്രാതര ഇസ്രായേലീയലോകാ യത് പരിത്രാണം പ്രാപ്നുവന്തി തദഹം മനസാഭിലഷൻ ഈശ്വരസ്യ സമീപേ പ്രാർഥയേ|
2 μαρτυρω γαρ αυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν
യത ഈശ്വരേ തേഷാം ചേഷ്ടാ വിദ്യത ഇത്യത്രാഹം സാക്ഷ്യസ്മി; കിന്തു തേഷാം സാ ചേഷ്ടാ സജ്ഞാനാ നഹി,
3 αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην και την ιδιαν δικαιοσυνην ζητουντες στησαι τη δικαιοσυνη του θεου ουχ υπεταγησαν
യതസ്ത ഈശ്വരദത്തം പുണ്യമ് അവിജ്ഞായ സ്വകൃതപുണ്യം സ്ഥാപയിതുമ് ചേഷ്ടമാനാ ഈശ്വരദത്തസ്യ പുണ്യസ്യ നിഘ്നത്വം ന സ്വീകുർവ്വന്തി|
4 τελος γαρ νομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τω πιστευοντι
ഖ്രീഷ്ട ഏകൈകവിശ്വാസിജനായ പുണ്യം ദാതും വ്യവസ്ഥായാഃ ഫലസ്വരൂപോ ഭവതി|
5 μωυσης γαρ γραφει την δικαιοσυνην την εκ του νομου οτι ο ποιησας αυτα ανθρωπος ζησεται εν αυτοις
വ്യവസ്ഥാപാലനേന യത് പുണ്യം തത് മൂസാ വർണയാമാസ, യഥാ, യോ ജനസ്താം പാലയിഷ്യതി സ തദ്ദ്വാരാ ജീവിഷ്യതി|
6 η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σου τις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν
കിന്തു പ്രത്യയേന യത് പുണ്യം തദ് ഏതാദൃശം വാക്യം വദതി, കഃ സ്വർഗമ് ആരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടമ് അവരോഹയിഷ്യതി?
7 η τις καταβησεται εις την αβυσσον τουτ εστιν χριστον εκ νεκρων αναγαγειν (Abyssos g12)
കോ വാ പ്രേതലോകമ് അവരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടം മൃതഗണമധ്യാദ് ആനേഷ്യതീതി വാക് മനസി ത്വയാ ന ഗദിതവ്യാ| (Abyssos g12)
8 αλλα τι λεγει εγγυς σου το ρημα εστιν εν τω στοματι σου και εν τη καρδια σου τουτ εστιν το ρημα της πιστεως ο κηρυσσομεν
തർഹി കിം ബ്രവീതി? തദ് വാക്യം തവ സമീപസ്ഥമ് അർഥാത് തവ വദനേ മനസി ചാസ്തേ, തച്ച വാക്യമ് അസ്മാഭിഃ പ്രചാര്യ്യമാണം വിശ്വാസസ്യ വാക്യമേവ|
9 οτι εαν ομολογησης εν τω στοματι σου κυριον ιησουν και πιστευσης εν τη καρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκ νεκρων σωθηση
വസ്തുതഃ പ്രഭും യീശും യദി വദനേന സ്വീകരോഷി, തഥേശ്വരസ്തം ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപയദ് ഇതി യദ്യന്തഃകരണേന വിശ്വസിഷി തർഹി പരിത്രാണം ലപ്സ്യസേ|
10 καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται εις σωτηριαν
യസ്മാത് പുണ്യപ്രാപ്ത്യർഥമ് അന്തഃകരണേന വിശ്വസിതവ്യം പരിത്രാണാർഥഞ്ച വദനേന സ്വീകർത്തവ്യം|
11 λεγει γαρ η γραφη πας ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται
ശാസ്ത്രേ യാദൃശം ലിഖതി വിശ്വസിഷ്യതി യസ്തത്ര സ ജനോ ന ത്രപിഷ്യതേ|
12 ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτον
ഇത്യത്ര യിഹൂദിനി തദന്യലോകേ ച കോപി വിശേഷോ നാസ്തി യസ്മാദ് യഃ സർവ്വേഷാമ് അദ്വിതീയഃ പ്രഭുഃ സ നിജയാചകാന സർവ്വാൻ പ്രതി വദാന്യോ ഭവതി|
13 πας γαρ ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
യതഃ, യഃ കശ്ചിത് പരമേശസ്യ നാമ്നാ ഹി പ്രാർഥയിഷ്യതേ| സ ഏവ മനുജോ നൂനം പരിത്രാതോ ഭവിഷ്യതി|
14 πως ουν επικαλεσονται εις ον ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσουσιν ου ουκ ηκουσαν πως δε ακουσουσιν χωρις κηρυσσοντος
യം യേ ജനാ ന പ്രത്യായൻ തേ തമുദ്ദിശ്യ കഥം പ്രാർഥയിഷ്യന്തേ? യേ വാ യസ്യാഖ്യാനം കദാപി ന ശ്രുതവന്തസ്തേ തം കഥം പ്രത്യേഷ്യന്തി? അപരം യദി പ്രചാരയിതാരോ ന തിഷ്ഠന്തി തദാ കഥം തേ ശ്രോഷ്യന്തി?
15 πως δε κηρυξουσιν εαν μη αποσταλωσιν καθως γεγραπται ως ωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων ειρηνην των ευαγγελιζομενων τα αγαθα
യദി വാ പ്രേരിതാ ന ഭവന്തി തദാ കഥം പ്രചാരയിഷ്യന്തി? യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യഥാ, മാങ്ഗലികം സുസംവാദം ദദത്യാനീയ യേ നരാഃ| പ്രചാരയന്തി ശാന്തേശ്ച സുസംവാദം ജനാസ്തു യേ| തേഷാം ചരണപദ്മാനി കീദൃക് ശോഭാന്വിതാനി ഹി|
16 αλλ ου παντες υπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων
കിന്തു തേ സർവ്വേ തം സുസംവാദം ന ഗൃഹീതവന്തഃ| യിശായിയോ യഥാ ലിഖിതവാൻ| അസ്മത്പ്രചാരിതേ വാക്യേ വിശ്വാസമകരോദ്ധി കഃ|
17 αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος θεου
അതഏവ ശ്രവണാദ് വിശ്വാസ ഐശ്വരവാക്യപ്രചാരാത് ശ്രവണഞ്ച ഭവതി|
18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων
തർഹ്യഹം ബ്രവീമി തൈഃ കിം നാശ്രാവി? അവശ്യമ് അശ്രാവി, യസ്മാത് തേഷാം ശബ്ദോ മഹീം വ്യാപ്നോദ് വാക്യഞ്ച നിഖിലം ജഗത്|
19 αλλα λεγω μη ουκ εγνω ισραηλ πρωτος μωυσης λεγει εγω παραζηλωσω υμας επ ουκ εθνει επι εθνει ασυνετω παροργιω υμας
അപരമപി വദാമി, ഇസ്രായേലീയലോകാഃ കിമ് ഏതാം കഥാം ന ബുധ്യന്തേ? പ്രഥമതോ മൂസാ ഇദം വാക്യം പ്രോവാച, അഹമുത്താപയിഷ്യേ താൻ അഗണ്യമാനവൈരപി| ക്ലേക്ഷ്യാമി ജാതിമ് ഏതാഞ്ച പ്രോന്മത്തഭിന്നജാതിഭിഃ|
20 ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθην τοις εμε μη ζητουσιν εμφανης εγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν
അപരഞ്ച യിശായിയോഽതിശയാക്ഷോഭേണ കഥയാമാസ, യഥാ, അധി മാം യൈസ്തു നാചേഷ്ടി സമ്പ്രാപ്തസ്തൈ ർജനൈരഹം| അധി മാം യൈ ർന സമ്പൃഷ്ടം വിജ്ഞാതസ്തൈ ർജനൈരഹം||
21 προς δε τον ισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα
കിന്ത്വിസ്രായേലീയലോകാൻ അധി കഥയാഞ്ചകാര, യൈരാജ്ഞാലങ്ഘിഭി ർലോകൈ ർവിരുദ്ധം വാക്യമുച്യതേ| താൻ പ്രത്യേവ ദിനം കൃത്സ്നം ഹസ്തൗ വിസ്താരയാമ്യഹം||

< Προς Ρωμαιους 10 >